2021.07.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4018.8.2021.1.AZ
z 16 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie możliwości posługiwania się jednym numerem NIP na potrzeby wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce zagranicznego przedsiębiorcy (tj. rozliczeń z tytułu pełnienia funkcji płatnika, jak też podatnika) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

14 maja 2021 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie możliwości posługiwania się jednym numerem NIP na potrzeby wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce zagranicznego przedsiębiorcy (tj. rozliczeń z tytułu pełnienia funkcji płatnika, jak też podatnika), a w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 – momentu od kiedy powinien być stosowany NIP oddziału, braku obowiązku korygowania złożonych do momentu uzyskania interpretacji podatkowej deklaracji CIT-8, w których wykazane zostały dane jednostki macierzystej, w tym nadany jej nr NIP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej (USA) jest osobą prawną założoną zgodnie z prawem obowiązującym w Stanie (…) w USA, prowadzącą działalność w zakresie modernizacji sieci, w szczególności dla operatorów telewizji kablowej i dostawców Internetu na terytorium USA (dalej: Spółka). Spółka, prowadzi w Polsce działalność gospodarczą za pośrednictwem X. (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce zarejestrowanego w rejestrze przedsiębiorców pod nr KRS … (dalej: Oddział, Wnioskodawca).

Oddział w Polsce stanowi zakład pracy, tj. zatrudnia pracowników, do których zadań należy w szczególności wykonywanie (…) w ramach współpracy ze Spółką. W związku z powyższym Oddział Spółki w ramach procesu rejestracji w KRS otrzymał nr NIP xxx na potrzeby identyfikacji jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej: PIT) i składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne (dalej: ZUS) i dokonuje stosownych rozliczeń w tym zakresie przy użyciu ww. numeru.

Oddział nie stanowi odrębnego podmiotu od zagranicznego przedsiębiorcy i może wykonywać działalność tylko i wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności zagranicznego przedsiębiorcy. Oddział nie mógłby istnieć bez zagranicznego przedsiębiorcy i stanowi jego część prowadzącą działalność na terytorium Polski w zakresie specjalistycznego projektowania.

W związku z faktem, że Oddział spełnia definicję tzw. zakładu podatkowego w rozumieniu przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską, a USA Spółka podlega tym samym ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce i jest zobowiązana do dokonywania stosownych rozliczeń na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce (dalej: CIT). Dla tych celów wykorzystywany jest numer NIP yyy nadany Spółce 25 marca 2021 r.

W konsekwencji w związku z prowadzoną przez zagranicznego przedsiębiorcę działalnością w Polsce zostały nadane dwa numery NIP 1) tj. NIP xxx przyznany podczas rejestracji oddziału w KRS w 2015 roku, upubliczniony w jawnym i powszechnie dostępnym rejestrze przedsiębiorców KRS oraz 2) nr NIP yyy nadany dla celów rozliczeń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Jak wskazano powyżej Oddział spółki zagranicznej w Polsce nie jest odrębnym podmiotem od zagranicznego przedsiębiorcy, lecz stanowi jedynie wydzieloną organizacyjnie część swojej jednostki macierzystej.

W związku z powyższym powstały wątpliwości, czy dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce możliwe będzie posługiwanie się dla wszystkich rozliczeń tylko i wyłącznie jednym nr NIP. Funkcjonowanie dwóch numerów NIP w ramach tego samego podmiotu może wzbudzać uzasadnione wątpliwości po stronie zewnętrznych kontrahentów, sprawdzających aktualne odpisy z KRS, w którym ujawniony jest nr NIP dla celów PIT/ZUS, co z kolei może być źródłem potencjalnych błędów w procesie fakturowania, pomimo jedności tożsamości podmiotowej przedsiębiorcy zagranicznego i jego oddziału w Polsce

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy na potrzeby wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce zagranicznego przedsiębiorcy (tj. rozliczeń z tytułu pełnienia funkcji płatnika, jak też podatnika) Wnioskodawca może występować pod pierwotnie przyznanym numerem NIP xxx?
W przypadku odpowiedzi twierdzącej na ww. pytanie, czy nr NIP xxx powinien być stosowany od momentu uzyskania pozytywnej interpretacji?
Czy w przypadku uzyskania na pytanie nr 1 twierdzącej odpowiedzi zagraniczny przedsiębiorca/Oddział nie będzie zobowiązany do korygowania złożonych do momentu uzyskania interpretacji podatkowej deklaracji CIT-8, w których wykazane zostały dane jednostki macierzystej, w tym nadany jej nr NIP?

Stanowisko w sprawie:

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej regulują przepisy ustawy z 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. 2018 poz. 649 ze zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 4 ww. ustawy, oddział to wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W świetle powyższej definicji ustawowej, podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Oddział posiada tym samym jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Mając na uwadze powyższe, podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. Powyższe wynika również z art. 17 ww. ustawy z 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który precyzuje, że przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału w KRS. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej w obliczu ww. przepisów należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym, samodzielnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz stanowi jej integralną część. Dochody wykazywane przez Oddział pozostają dochodami zagranicznego przedsiębiorcy. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o NIP - osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Jednocześnie należy wskazać, że stosowanie do ust. 2 i 3 powyższego artykułu ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami oraz płatnicy podatków/składek.

Stosownie natomiast do definicji wprowadzonych ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm., dalej: OP) podatnikiem, zgodnie z art. 7 OP, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1. Z kolei płatnikiem w rozumieniu art. 8 OP jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Oddział nie jest ani osobą fizyczną, ani osobą prawną, niemniej jednak może być uznany za jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Powyższe wynika z faktu, że Oddział funkcjonuje w strukturach zagranicznego podmiotu wyposażonego w osobowość prawną i zdolność prawną, z której korzysta.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Z perspektywy przepisów ustawy o CIT podatnikiem jest m.in. zagraniczny przedsiębiorca prowadzący działalność w Polsce w formie oddziału. Na podstawie brzmienia ww., przepisu można wywnioskować, że zagraniczny przedsiębiorca powinien dokonać zgłoszenia rejestracyjnego jednokrotnie.

Dodatkowo zgodnie z art. 7 ustawy o NIP w przypadku, gdy z przepisów prawa podatkowego wynikają różne terminy dokonania czynności, o których mowa w art. 6 ust. 1 (czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT lub podatkiem akcyzowym), 1a (podatnicy/płatnicy) i 10 (płatnicy składek ubezpieczeniowych), zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jeden raz, w terminie najwcześniejszym.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe przepisy jednoznacznie wskazują, że intencją ustawodawcy było ustanowienie zasady, że w ramach jednego podmiotu zgłoszenie identyfikacyjne w celu nadania NIP powinno być dokonywane tylko jednokrotnie.

Zdaniem Wnioskodawcy posiadanie Oddziału i zatrudnianie przez niego pracowników, jest możliwe tylko i wyłącznie dzięki zagranicznemu przedsiębiorcy i stanowi de facto zatrudnienie ich przez zagranicznego przedsiębiorcę prowadzącego działalność w formie oddziału, co oznacza konieczność wywiązywania się z obowiązków przewidzianych dla płatnika w ramach jednego i tego samego podmiotu. W konsekwencji fakt bycia płatnikiem w przypadku tego samego podmiotu, który na mocy odrębnych przepisów jest podatnikiem nie powinno prowadzić do obowiązku posiadania odrębnych numerów NIP. W oparciu o brzmienie przepisów zdaniem Wnioskodawcy brak jest podstaw do przyjęcia, że jeden i ten sam podmiot, będący jednocześnie podatnikiem jakiegoś podatku oraz płatnikiem składek wskazanych w art. 2 ust. 3 ustawy o NIP, jest zobowiązany do posiadania dwóch NIP.

Na tej podstawie można argumentować, że skoro Oddział i jednostka macierzysta stanowią jeden podmiot prawa i Oddział nie posiada osobowości prawnej ani zdolności prawnej, lecz korzysta w tym zakresie ze zdolności jednostki macierzystej (zagranicznego przedsiębiorcy), podmiot ten powinien być uprawniony do posługiwania się jednym numerem NIP dla całokształtu rozliczeń podatkowych w Polsce tj. niezależnie od rodzaju, liczby, formy opodatkowania, czy też liczby/rodzaju prowadzonej działalności, a także bez względu na to, czy występuje w roli płatnika, czy podatnika.

Zagraniczny przedsiębiorca jest podatnikiem podatku CIT i prowadzi działalność w Polsce wyłącznie za pośrednictwem Oddziału. Dochody Oddziału są dochodami zagranicznego przedsiębiorcy. Tym samym posługiwanie się jednym nr NIP uprościłoby dokonywane rozliczenia, a także wyeliminowałoby ewentualne wątpliwości po stronie kontrahentów, co do wyboru odpowiedniego numeru NIP np. dla oznaczania faktur. Obecnie tego typu wątpliwości mogą występować z racji tego, że w KRS ujawniony jest nr NIP Oddziału, a nie nr NIP nadany jednostce macierzystej dla celów rozliczeń CIT. Powyższe podejście polegające na stosowaniu jednego nr NIP dla całokształtu działalności prowadzonej w Polsce w formie Oddziału nie stałoby w sprzeczności z faktem dokonania rejestracji dla celów PIT/ZUS, gdyż jak można wywnioskować na podstawie ww. przepisów za wiążące powinno uznać się zgłoszenie dokonane w terminie najwcześniejszym.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy istnieją argumenty, aby twierdzić, że dla celów rozliczeń w zakresie PIT/ZUS/CIT właściwym byłoby posługiwanie się nr NIP uzyskanym pierwotnie przez Wnioskodawcę i wykazanym w KRS. Bez znaczenia powinien być fakt, że dla celów podatku CIT podatnikiem jest zagraniczny przedsiębiorca, natomiast Oddział jako pracodawca pełni funkcje płatnika, gdyż w sensie prawnym nadal mamy do czynienia z jednym i tym samym podmiotem tj. zagranicznym przedsiębiorcą, który prowadzi działalność w formie Oddziału, a funkcje płatnika są realizowane tylko i wyłącznie dzięki przedsiębiorcy zagranicznemu i jego podmiotowości prawnej. Z ww. działalnością prowadzoną przez jeden i ten sam podmiot wiąże się zarówno zatrudnianie pracowników, jak i osiąganie dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Podobne stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2017 r. (sygn. akt I SA/Łd 644/17), utrzymanego w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 2020 r. (sygn. akt II FSK 509/18), w którym sąd orzekł, iż: „W ustawie o NIP brak jest podstaw do przyjęcia, że dany podmiot, będący jednocześnie podatnikiem jakiegokolwiek podatku oraz płatnikiem podatku lub składek wskazanych w art. 2 ust. 3 ustawy, jest zobowiązany do podwójnego zgłoszenia ewidencyjnego, a tym samym do posiadania dwóch NIP. Wręcz przeciwnie, przyjęcie odmiennego stanowiska godziłoby w dyspozycję normy zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy o NIP. Nie można przypisać oddziałowi spółki odrębnej podmiotowości prawnej, która mogłaby być podstawą do samodzielnego zatrudniania pracowników. Jeżeli w rozpoznawanej sprawie oddział spółki zatrudnia pracowników, to wchodzi w stosunek pracy korzystając z podmiotowości prawnej spółki jako takiej”.

Również Naczelny Sąd Administracyjny analizował przytoczone przepisy w wyroku z dnia 18 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 1773/09 i potwierdził, że oddział przedsiębiorcy zagranicznego w obrocie gospodarczym powinien posługiwać się NIP nadanym spółce.

Na podstawie ww. orzeczenia można wywnioskować, że w ramach działalności wykonywanej przez zagranicznego przedsiębiorcę w formie oddziału nie występuje obowiązek uzyskiwania odrębnego NIP dla zagranicznego przedsiębiorcy i odrębnego dla Oddziału. Co prawda NSA odnosi się w omawianym wyroku do kwestii posługiwania się nr NIP nadanym jednostce macierzystej, niemniej jednak zdaniem Wnioskodawcy związane to jest z faktem, że w omawianym stanie faktycznym objętym wyrokiem w pierwszej kolejności został uzyskany NIP dla jednostki macierzystej.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, przytoczone powyżej stanowisko dodatkowo potwierdza uprawnienie do posługiwania się dla celów rozliczeń w Polsce jednym nr NIP niezależnie, czy rozliczenia dotyczą PIT/ZUS/CIT i występowania przez jeden i ten sam podmiot w roli podatnika, czy też płatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje, wskazane przepisy oraz przytoczone wyroki sądów, zdaniem Wnioskodawcy, można wysnuć wniosek, że dla potrzeb wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce, Wnioskodawca jest uprawniony występować pod jednym nr NIP xxx nadanym wcześniej w procesie rejestracji do KRS. Powyższe wynika głównie z faktu, że oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie jest odrębnym podmiotem, tylko częścią wyodrębnioną w ramach jednostki macierzystej i tym samym nie można oddziałowi przypisać odrębnej podmiotowości prawnej. Oddział, w świetle obowiązujących przepisów prawa, nie może prowadzić działalności we własnym imieniu i na własny rachunek. Dodatkowo, na jedność oddziału z jego jednostką macierzystą, w ocenie Wnioskodawcy, wskazuje fakt, że nazwa oddziału musi być tożsama z firmą przedsiębiorcy. Powyższe zostało uregulowane wprost w art. 19. przytoczonej powyżej ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany m.in. używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”). Obowiązuje tu zasada jedności firmy - ze względu na fakt, że oddział jest wyodrębnioną organizacyjnie i samodzielną jednostką, stanowiącą jednocześnie wyłącznie część działalności przedsiębiorcy, to nazwa oddziału i przedsiębiorcy głównego powinna być tożsama. Dodatkowo, jak wskazał NSA w przytoczonym powyżej wyroku z dnia 18 marca 2011 r., braku odrębnej od jednostki macierzystej podmiotowości prawnej oddziału nie zmienia także fakt zatrudniania pracowników w oddziale, bowiem zatrudniając pracowników, oddział wchodzi w stosunek pracy korzystając z podmiotowości prawnej spółki jako takiej.

Biorąc pod uwagę powyższe w ocenie Wnioskodawcy w celu budowania pewności obrotu gospodarczego w Polsce, Wnioskodawca jest uprawniony do posługiwania się jednym nr NIP dla wszystkich rozliczeń. W zaistniałych okolicznościach, zdaniem Wnioskodawcy, najbardziej właściwym rozwiązaniem byłoby posługiwanie się nr NIP xxx nadanym wcześniej w procesie rejestracji Oddziału zagranicznego przedsiębiorcy do KRS, aby zachować ciągłość i spójność rozliczeń związanych z całokształtem działalności prowadzonej przez zagranicznego przedsiębiorcę w Polsce.

W tym zakresie Wnioskodawca pragnie dodatkowo zwrócić uwagę na art. 8c ust. 2 pkt 1 ustawy o NIP, zgodnie z którym „Naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu”. Omawiana regulacja odnosi się wprost do podmiotu, a nie roli pełnionej przez dany podmiot (tj. występowania w charakterze podatnika, czy płatnika). Tym samym ww. przepis stanowi dodatkową regulację, z której jednoznacznie wynika, że jeden podmiot nie może posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP, co dodatkowo potwierdza konieczność posługiwania się jednym NIP dla wszystkich rodzajów operacji i rozliczeń dokonywanych przez dany podmiot wobec braku możliwości posiadania kilku numerów NIP.

Dodatkowo, wskazać należy, że posługiwanie się przez Wnioskodawcę jednym nr NIP w celu dokonywania wszystkich rozliczeń podatkowych (tj. zarówno rozliczeń w zakresie CIT, jak też podatku PIT i składek ZUS) nie będzie w żaden sposób negatywnie wpływać na dokonywane rozliczenia - w szczególności, nie spowoduje to w żadnym stopniu uszczerbku dla rozliczeń publicznoprawnych. Co więcej takie podejście ułatwiłoby rozliczenia z kontrahentami i wyeliminowało ewentualne pomyłki wynikające z wątpliwości, który NIP jest właściwy, dla jakich rozliczeń uwzględniając fakt, że nr NIP wykazany w KRS różni się od nr NIP nadanego jednostce macierzystej w związku z rozliczeniami CIT. Dodatkowo ułatwiłoby to dokonywanie przelewów na jeden i ten sam mikrorachunek. Biorąc pod uwagę powyższe posługiwanie się jednym nr NIP jest w interesie prawnym i gospodarczym zagranicznego przedsiębiorcy prowadzącego działalność w formie Oddziału na terytorium Polski. W ocenie Wnioskodawcy z racji tego, że Oddział i jednostka macierzysta to jeden i ten sam podmiot pierwotnie nadany NIP Oddziałowi należy traktować jako NIP właściwy również z perspektywy rozliczeń związanych z działalnością prowadzoną przez zagranicznego przedsiębiorcę poprzez Oddział na gruncie podatku CIT.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przypadku wydania twierdzącej odpowiedzi na pytanie 1 Wnioskodawcy powinno przysługiwać prawo do posługiwania się od daty wydania interpretacji tylko i wyłącznie nr NIP xxx z racji tego, że jest to nr NIP nadany w ramach tego samego podmiotu i w konsekwencji powinien być stosowany niezależnie od rodzaju dokonywanych rozliczeń, czy też pełnionej funkcji podatnika, czy płatnika.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy w przypadku uzyskania pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1 będą istniały dodatkowe argumenty do unieważnienia z urzędu nr NIP yyy i wydania w tym zakresie stosownej decyzji z uwzględnieniem interesu prawnego i gospodarczego podmiotu. W oparciu o wyżej wymienione przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy do obrotu prawnego zostały wprowadzone dwie decyzje przyznające jednemu podmiotowi dwa numery NIP, jedna z nich powinna zostać wyeliminowana, aby ułatwić prowadzenie działalności gospodarczej. Na podstawie art. 8c ust. 3 ustawy o NIP został wprowadzony zakaz posługiwania się unieważnionym NIP, jak również brak możliwości nadania NIP ponownie. Co więcej zgodnie z obowiązującymi przepisami w przypadku decyzji o unieważnieniu NIP nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, co jest równoznaczne z tym, że będzie ona wywoływała skutki prawne od chwili nadania jej rygoru. W konsekwencji od tego momentu Wnioskodawca/zagraniczny przedsiębiorca nie będzie miał możliwości prawnych posługiwania się nr NIP yyy.

W przypadku, gdy Wnioskodawca uzyska pozytywną interpretację podatkową potwierdzającą stanowisko zaprezentowane w niniejszym wniosku będzie uprawniony od tego momentu do podawania nr NIP xxx na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne. W szczególności zagraniczny przedsiębiorca prowadzący działalność poprzez Oddział w Polsce będzie uprawniony do podawania tego nr NIP na żądanie organów administracji rządowej i samorządowej, Krajowej Administracji Skarbowej, przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli, banków, stron czynności cywilnoprawnych, płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych, w tym także dla celów rozliczeń z tytułu podatku CIT.

W przypadku pozytywnej interpretacji znacznemu uproszczeniu i ujednoliceniu ulegną również wpłaty podatku, które obecnie są uzależnione od nr NIP, a od momentu uzyskania pozytywnej interpretacji będą, zdaniem Wnioskodawcy, mogły być wykonywane na jeden i ten sam mikrorachunek przypisany do nr NIP xxx.

W przypadku uzyskania odpowiedzi potwierdzającej możliwość posługiwania się przez Wnioskodawcę/zagranicznego przedsiębiorcę (stanowiących jeden i ten sam podmiot) nr NIP xxx, w opinii Wnioskodawcy, nie wystąpi obowiązek korekty dotychczas złożonych deklaracji podatkowych dotyczących rozliczeń w ramach CIT z wykorzystaniem nr NIP yyy. Korekta deklaracji w praktyce ma miejsce w przypadku, gdy ujawnią się błędy w wypełnionym i przekazanym do organu druku. Korekta ma na celu wyeliminowanie zaistniałych błędów. Zdaniem Wnioskodawcy za błąd nie można jednak uznać posługiwania się w deklaracji w ramach rozliczeń CIT prawidłowo wpisanym nr NIP yyy, który został nadany jednostce macierzystej jako podatnikowi. Stosowanie obecnie dwóch nr NIP wynika z wydanych decyzji w zakresie NIP w ramach tego samego podmiotu. W opinii Wnioskodawcy uzyskanie w przyszłości pozytywnej interpretacji potwierdzającej możliwość stosowania wyłącznie pierwszego nr NIP nie powinno pociągać za sobą konieczności korygowania złożonych uprzednio deklaracji, ani też płatności podatku zrealizowanej na mikrorachunek przypisany do drugiego nr NIP, gdyż na moment składania deklaracji/zapłaty podatku CIT nr NIP yyy nadal obowiązuje i jest uznawany za właściwy, a poza tym rozliczenia dotyczą jednego i tego samego podmiotu. Przeciwne podejście polegające na konieczności złożenia korekt deklaracji skutkowałoby dodatkową, zbędną pracą administracyjną i stanowiłoby tym samym formę nieuzasadnionego obciążenia z perspektywy Wnioskodawcy/zagranicznego podmiotu tj. jednego i tego samego podmiotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości posługiwania się jednym numerem NIP na potrzeby wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce zagranicznego przedsiębiorcy (tj. rozliczeń z tytułu pełnienia funkcji płatnika, jak też podatnika) jest nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U 2021, poz. 994),

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy 2, osoby zagraniczne będące przedsiębiorcami mogą tworzyć w Rzeczypospolitej Polskiej oddziały, przedstawicielstwa lub czasowo oferować lub świadczyć usługę, na zasadach określonych w ustawie.

Osobą zagraniczną w rozumieniu ww. ustawy jest zgodnie z art. 3 pkt 5:

osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego,
osoba prawna z siedzibą za granicą,
jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą.

W myśl art. 3 pkt 7 przedsiębiorcą zagranicznym w rozumieniu ww. ustawy jest osoba zagraniczna wykonująca działalność gospodarczą za granicą oraz obywatela polskiego wykonującego działalność gospodarczą za granicą.

Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności;

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, 1 dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie postanowień zawartych w art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 17 ww. ustawy, zgodnie z którym przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170 ze zm.), zwanej dalej ustawą o NIP, ustawa określa:

zasady ewidencji:
1. podatników,
2. płatników podatków,
3. płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”;
zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej „NIP”;
zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 i 3 cyt. wyżej ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ww. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu nie podlegają podatnicy, którzy uzyskali numer identyfikacyjny na podstawie art. 132 ust. 5 oraz art. 134a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.).

Z analizy wyżej powołanego art. 2 ustawy o NIP wynika, że obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków bądź płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Minister Rozwoju i Finansów na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy o NIP wydał rozporządzenie z dnia 19 grudnia 2017 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających (Dz. U. z 2018 r. poz. 2496.) gdzie w § 1 określił wzory formularzy:

zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-2), stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;
zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-7), stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia;
zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem (ZAP-3), stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia;
zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego w zakresie danych uzupełniających (NIP-8), stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Wskazać w tym miejscu należy, że podmiot zagraniczny podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu w Polsce z tytułu czynności wymienionych w art. 2 ustawy o NIP, dokonuje rejestracji za pomocą złożenia zgłoszenia NIP-2 do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Formularz ten przeznaczony jest m.in. dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej będących podatnikiem lub płatnikiem podatków, lub płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne z wyjątkiem podmiotów wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego, dla których przeznaczony jest formularz NIP-8.

Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom (z których jeden jest podatnikiem np. podatku od towarów i usług, a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi.

Na podstawie art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;
w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Z przytoczonych przepisów wynika, że każdy podmiot, który należy do jednej z wymienionych kategorii (podatnika i płatnika) jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Zatem podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego.

Zgodnie z art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Stosownie do art. 8 ww. ustawy – płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, prowadzi w Polsce działalność gospodarczą za pośrednictwem Wnioskodawcy – Oddziału w Polsce zarejestrowanego w rejestrze przedsiębiorców pod nr KRS …. Oddział w Polsce stanowi zakład pracy, tj. zatrudnia pracowników. W związku z powyższym Oddział Spółki w ramach procesu rejestracji w KRS otrzymał nr NIP xxx na potrzeby identyfikacji jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej: PIT) i składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne (dalej: ZUS) i dokonuje stosownych rozliczeń w tym zakresie przy użyciu ww. numeru. Spółka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce i jest zobowiązana do dokonywania stosownych rozliczeń na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Dla tych celów wykorzystywany jest numer NIP yyy nadany Spółce 25 marca 2021 r.

Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce możliwe będzie posługiwanie się dla wszystkich rozliczeń tylko i wyłącznie jednym NIP.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w odniesieniu do posługiwania się przez Oddział numerem NIP do rozliczania się z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku CIT, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. W konsekwencji jednak braku oddzielnej podmiotowości prawnej oddziału, to zagraniczny przedsiębiorca prowadzący działalność w Polsce jest podatnikiem CIT. Podatnikiem CIT nie jest oddział, a jego jednostka macierzysta działająca w Polsce w ramach położonego na jej terytorium oddziału.

W związku z powyższym, w wyniku utworzenia Oddziału w Polsce nie dochodzi do powstania nowego, odrębnego od Spółki macierzystej podatnika podatku CIT. Tym samym w celu rozliczania CIT z organami podatkowymi działająca za pośrednictwem Oddziału Spółka macierzysta, posługuje się nadanym jej numerem NIP jako podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Spółka (jednostka macierzysta). Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojego numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.

Natomiast art. 2 ust. 2 ustawy o NIP wskazuje, że obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również płatnicy. Obowiązek odrębnej rejestracji Oddziału jako płatnika, tj. na potrzeby płacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne wynika właśnie z tego przepisu. Oddział jako strona umów o pracę ze swoimi pracownikami i w konsekwencji płatnik zaliczek na PIT oraz składek ubezpieczeniowych podlega odrębnemu obowiązkowi ewidencyjnemu i wymogowi nadania numeru NIP.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca - oddział jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek ubezpieczeniowych.

Jeżeli zatem Wnioskodawca jako Oddział jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatnikiem składek ubezpieczeniowych to powinien posługiwać się NIP-em nadanym mu jako płatnikowi w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o NIP. Oddział, z racji posiadania statusu płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia społeczne, powinien posługiwać się własnym, odrębnym od jednostki macierzystej numerem identyfikacji podatkowej. Przy czym oddział powinien wykorzystywać własny NIP jedynie w celu wykonywania obowiązków płatnika, gdyż wyłącznie w tym celu NIP ten został nadany. Oddział nie powinien w tym zakresie posługiwać się NIP wydanym Spółce.

W rozpatrywanej sprawie znajduje zastosowanie art. 2 ust. 2 i 3 ustawy o NIP i w związku z tym Wnioskodawca (oddział) jest zobowiązany w zakresie, w jakim jest płatnikiem (i tylko dla tych rozliczeń) posiadać i posługiwać się własnym – niezależnym od przedsiębiorcy zagranicznego - numerem identyfikacji podatkowej.

Reasumując należy stwierdzić, że oddział przedsiębiorcy zagranicznego, z racji posiadania statusu płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek ubezpieczeniowych, powinien posługiwać się własnym Numerem Identyfikacji Podatkowej tylko i wyłącznie w tym zakresie. NIP nadany oddziałowi spółki zagranicznej na terytorium Polski jako płatnikowi składek powinien służyć wyłącznie do rozliczeń składek ZUS i PIT. Nie powinien być on wykazywany na fakturach, ponieważ w ewidencji księgowej oddziału, na potrzeby podatku CIT, należy stosować NIP zagranicznego przedsiębiorstwa. Dobrym rozwiązaniem, dla pewności obrotu, byłoby podawanie w KRS nr NIP spółki macierzystej.

W konsekwencji nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że dla potrzeb wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce Wnioskodawca działając w formie Oddziału może występować pod numerem NIP nadanym oddziałowi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

W związku z udzieleniem negatywnej odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, przy warunkowej formule pytań nr 2 i nr 3, nie udziela się odpowiedzi na te pytania.

Wnioskodawca w uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie powołał wyroki sądów administracyjnych: I SA/Łd 644/17 wydany po II FSK 509/18 oraz II FSK 1773/09. Wskazać należy, że dwa wyroki w zakresie z rozpatrywanej sprawy nie wskazują na utrwaloną linię interpretacyjną. Zatem nie wpływają na niniejsze rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-2), stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;
zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-7), stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia;
zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem (ZAP-3), stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia;
zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego w zakresie danych uzupełniających (NIP-8), stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia.

w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;
w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce możliwe będzie posługiwanie się dla wszystkich rozliczeń tylko i wyłącznie jednym NIP.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca - oddział jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek ubezpieczeniowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

W związku z udzieleniem negatywnej odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, przy warunkowej formule pytań nr 2 i nr 3, nie udziela się odpowiedzi na te pytania.

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin