Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.230.2021.2.ŁSZ
z 20 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 14 maja 2021 r. (data wpływu – 20 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany 1 (Pożyczkobiorca) oraz Zainteresowany 2 (Pożyczkodawca) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Pożyczkobiorca i Pożyczkodawca będą również zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług na moment zawarcia umowy pożyczki, opisanej w dalszej części Wniosku jak i na moment wypłaty kwoty kapitału pożyczki, na moment zapłaty lub innej formy uregulowania odsetek jak i na moment na spłaty kwoty kapitału pożyczki.

Pożyczkodawca jest przedsiębiorstwem energetyki zawodowej prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie skojarzonego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w oparciu o krajowy gaz ziemny.

Zainteresowany 1 jest akcjonariuszem Pożyczkodawcy. Spółka posiada większość głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy Pożyczkodawcy jak i większość akcji w kapitale zakładowym Pożyczkodawcy. Kapitał zakładowy Pożyczkodawcy wynosi 13.853.150 zł i dzieli się na 554.126 akcji, każda o wartości nominalnej 25 zł, z czego Pożyczkobiorca posiada 545.277 sztuk akcji Pożyczkodawcy. Na każdą akcję przypada jeden głos.

Zgodnie ze statutem Pożyczkodawcy przedmiot działalności Pożyczkodawcy obejmuje między innymi:

1. działalność holdingów finansowych,
2. leasing finansowy,
3. pozostałe formy udzielania kredytów,
4. pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,
5. działalność maklerską związaną z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych,
6. pozostałą działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.
   
   

Zgodnie z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego przedmiotem przeważającej działalności Pożyczkodawcy jest wytwarzanie energii elektrycznej. Zgodnie z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego przedmiot pozostałej działalności Pożyczkodawcy nie obejmuje pozycji wskazanych w punkcie 1-6 powyżej.

Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca zamierzają zawrzeć umowę pożyczki, w której to umowie ustalona zostanie wysokość pożyczki, jakiej Pożyczkodawca udzieli Pożyczkobiorcy, waluta pożyczki, sposób ustalenia oprocentowania (umowa będzie odpłatna) oraz termin i warunki zwrotu kwoty pożyczki (umowa będzie zawarta na czas oznaczony). Pożyczka ma być udzielona w PLN, a umowa będzie stanowić, że wypłata pożyczki następować będzie niejednokrotnie, przy czym wysokość zadłużenia Pożyczkobiorcy w stosunku do Pożyczkodawcy w części dotyczącej kwoty pożyczki, tj. bez uwzględnienia odsetek nie powinna przekraczać kwoty 450.000.000 zł. Środki pieniężne przeznaczone na wypłatę Pożyczkobiorcy kwoty pożyczki pochodzić będą z działalności operacyjnej prowadzonej przez Pożyczkodawcę, w tym przede wszystkim z pieniędzy otrzymanych przez Pożyczkodawcę z tytułu zapłaty cen czy wynagrodzeń za dostawy towarów i świadczenie usług, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jak również z pieniędzy otrzymanych przez Pożyczkodawcę z tytułu czynności i zdarzeń pozostających w związku z dokonywaniem dostaw towarów czy świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany 2 dysponować będzie nadwyżką środków pieniężnych, które będzie mógł przeznaczyć na udzielenie pożyczki Zainteresowanemu 1. Pożyczka będzie odpłatna i z tytułu jej udzielenia Pożyczkodawcy będą należne odsetki, które to odsetki będą faktycznie otrzymywane przez Pożyczkodawcę.

Przedmiotem umowy pożyczki będą rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i/lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zawarta pomiędzy Pożyczkodawcą i Pożyczkobiorcą umowa pożyczki będzie pierwszą od co najmniej 5 lat umową pożyczki, którą Zainteresowany 2 zawrze jako pożyczkodawca. W okresie ostatnich 5 lat poprzedzających dzień zawarcia umowy pożyczki pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1, Zainteresowany 2 nie zawierał jako pożyczkodawca żadnych umów pożyczek.

Aktualnie Zainteresowany 2 od dnia 19 grudnia 2019 roku jest stroną dwóch umów: tj. Umowy Systemu Zarządzania Środkami Pieniężnymi w grupie rachunków pomiędzy Bankiem, Spółką X i innymi spółkami Grupy X, oraz Umowy o świadczenie usługi cash poolingu rzeczywistego pomiędzy Bankiem, Spółką X i innymi spółkami Grupy X. Stroną powyższych umów są obok Pożyczkodawcy i Pożyczkobiorcy podmioty powiązane z Pożyczkodawcą i Pożyczkobiorcą, a istota tych umów sprowadza się do bilansowania dziennych sald rachunków bankowych stron tej umowy i lokowaniu ewentualnych nadwyżek w korzystny dla stron tych umów sposób.

Zainteresowany 2, w okresie odkąd jest stroną powyższych umów, posiadał nadwyżki środków pieniężnych (saldo jego rachunków bankowych wykazywało wartość dodatnią). W takich przypadkach, tj. w przypadkach, gdy saldo rachunków bankowych Zainteresowanego 2 wykazywało wartość dodatnią środki pieniężne Zainteresowanego 2 były udostępniane, za wynagrodzeniem, do agenta systemu cash poolingowego, którym jest Spółka X, która w razie zapotrzebowania udostępniała środki innym stronom tej umowy, których saldo rachunków bankowych wykazywało wartość ujemną. W okresie związania Zainteresowanego 2 wyżej wymienionymi umowami saldo rachunków bankowych Zainteresowanego 2 wykazywało wartość dodatnią, a w konsekwencji środki pieniężne Zainteresowanego 2 były udostępniane, za wynagrodzeniem, do agenta systemu cash poolingowego, którym jest Spółka X. Zainteresowany 2 był także w latach wcześniejszych stroną umów o podobnym charakterze do tych, których jest stroną od dnia 19 grudnia 2019 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy umowa pożyczki pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1 (dokonanie pożyczki pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych, umowa pożyczki pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1 (dokonanie pożyczki pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia. Udzielanie bowiem pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, jeżeli pożyczka ma charakter czynności odpłatnej, tj. w związku z jej udzieleniem naliczane są odsetki, które to odsetki są faktycznie otrzymywane przez Pożyczkodawcę, a środki pieniężne przeznaczone na wypłatę pożyczki pozostawać będą z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. pochodzić będą z pieniędzy otrzymanych przez Pożyczkodawcę z tytułu zapłaty cen czy wynagrodzeń za dostawy towarów i świadczenie usług, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub z pieniędzy otrzymanych przez Pożyczkodawcę z tytułu czynności i zdarzeń pozostających w związku z dokonywaniem dostaw towarów czy świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielenie przez Zainteresowanego 2 pożyczki na podstawie umowy zawartej pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1 będzie stanowić zatem czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji z tytułu dokonania umowy pożyczki (zawarcia umowy pożyczki) pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1, Zainteresowany 2 będzie zwolniony z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany: a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

Mając na względzie powyższe, zdaniem Zainteresowanych, umowa pożyczki pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1 (dokonanie pożyczki pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z tytułu dokonania umowy pożyczki (zawarcia umowy pożyczki) pomiędzy Zainteresowanym 2 i Zainteresowanym 1, Zainteresowany 2 będzie bowiem zwolniony z podatku od towarów i usług.

Zainteresowani, na potwierdzenie swojego stanowiska przytoczyli interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Zainteresowanych zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych w części dotyczącej zawarcia umowy pożyczki. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację indywidualną z 20 lipca 2021 r. znak: 0112-KDIL1-2.4012.258.2021.2.DS

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę i stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki – stanowi kwota lub wartość pożyczki. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy stawka podatku od umowy pożyczki wynosi – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.

Jak wynika z przywołanych przepisów – umowa pożyczki, to czynność cywilnoprawna która podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednakże w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony danej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Zainteresowany 1 oraz Zainteresowany 2 zawarli umowę pożyczki.

Zainteresowany 2 działa jako pożyczkodawca, a Zainteresowany 1 działa jako pożyczkobiorca.

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest opodatkowanie ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 20 lipca 2021 r. znak: 0112-KDIL1-2.4012.258.2021.2.DS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził m.in., że usługa udzielania pożyczki, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta ze zwolnienia z tego podatku.

A zatem, skoro omawiana czynność udzielenia pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (jest z tego podatku zwolniona), to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku, opisana umowa pożyczki będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Staromłyńska 78/79, 50-126 Wrocław za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.