Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.205.2021.2.JJ
z 8 lipca 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2021 r., (data wpływu 7 czerwca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 27 maja 2021 r. (doręczone 2 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem działce gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 30 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem działce gruntu. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 4 czerwca 2021 r., (data wpływu 7 czerwca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 27 maja 2021 r. (doręczone 2 czerwca 2021 r.).


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Własność nieruchomości została nabyta w trakcie związku małżeńskiego do majątku osobistego na podstawie aktu not. Rep. (...) przed notariusz (...). W małżeństwie obowiązywał ustrój rozdzielności małżeńskiej.


Na ww. działce został przez Wnioskodawcę wybudowany budynek mieszkalny jednorodzinny dwulokalowy z garażem w bryle budynku przy ul. (...) w (...) o łącznej powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych wynoszącej (...) m2, zgodnie z decyzją Starosty (...) z dnia 29 marca 2019 r. zatwierdzającą projekt budowlany, a przyjęty do użytkowania w dniu 6 lipca 2020 r. (zaśw. (…) Inspektora Nadzoru Budowlanego).


Wg wypisu rejestru gruntów działka nr (...) położona w (...) przy ul. (...) zawiera pow. 671 m2, w opisie użytków oznaczona symbolem „B”.


Wypis z kartoteki budynków wydany w dniu 6 sierpnia 2020 r. przez Starostwo Powiatu (...) wynika, że na ww. nieruchomości znajduje się budynek mieszkalny (o dwóch mieszkaniach) 2-kondygnacyjny o pow. użytkowej zabudowy (...) m2.


Wg zaświadczenia Starosty wynika, że w ww. budynku znajdują się 2 samodzielne lokale oznaczone nr 1 i 2. Do każdego z lokali jest przynależny udział w działce gruntu. Lokal nr 1 wraz z udziałem w działce gruntu został sprzedany na podstawie aktu notarialnego Rep. (...) z dnia 24 sierpnia 2020 r.


Od powyższej transakcji został odprowadzony podatek PCC przez Notariusza w prawidłowej wysokości.


Lokal nr 2 wraz z udziałem w działce gruntu pozostaje w stanie deweloperskim. Wnioskodawca z uwagi na swój stan zdrowia oraz sprawy rodzinne w przyszłości zamierza sprzedać lokal.


Pismem z 4 czerwca 2021 r. (data wpływu 7 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:


Nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nabył na potrzeby własne (akt not. Rep. (...)). Życie zweryfikowało fakt, iż na przedmiotowej działce Wnioskodawca wybudował dom jednorodzinny dwulokalowy na użytek własny, na podstawie decyzji z 29 marca 2019 r. Z uwagi na stan zdrowia oraz sprawy rodzinne, Wnioskodawca zdecydował sprzedać lokal nr 1 o powierzchni użytkowej (...) m2, pomieszczenie gospodarcze (...) m2, garaż (...) m2.


Przedmiotowa nieruchomość była własnością osoby fizycznej, nigdy nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej.


Nieruchomość, o której mowa we wniosku, nie była przedmiotem najmu i dzierżawy ani innej umowy.


Wnioskodawca nie zbywał innych nieruchomości będących przedmiotem wniosku.


Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań marketingowych, nie korzystał z biura nieruchomości. Lokal nr 1 nabyła osoba fizyczna na użytek własny.


Opisaną nieruchomość – lokal nr 2 – w przyszłości Wnioskodawca być może będzie chciał sprzedać. Zaistniała sytuacja życiowa napawa Wnioskodawcę myślą, czy sprzedaż lokalu nr 2 o powierzchni użytkowej (...) m2, pomieszczenie gospodarcze (...) m2, garaż (...) m2 będzie podlegała podatkowi VAT czy nie.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy sprzedaż lokalu nr 2 wraz z udziałem w działce gruntu nr (...), położonym w budynku jednorodzinnym, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.


Wnioskodawca jest osobą fizyczną, dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru.


Zatem część nieruchomości będąca własnością Wnioskodawcy nie jest przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.


Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.


Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.


Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.


Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.


Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.


Należy mieć na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny”, to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.


Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.


W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.


Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości istotne jest, czy w danej sprawie Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.


Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.


Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.


Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.


Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.


Z opisu sprawy wynika, że własność nieruchomości została nabyta w trakcie związku małżeńskiego do majątku osobistego na podstawie aktu not. Rep. (...) przed notariusz (...). W małżeństwie obowiązywał ustrój rozdzielności małżeńskiej.


Na ww. działce został przez Wnioskodawcę wybudowany budynek mieszkalny jednorodzinny dwulokalowy z garażem w bryle budynku przy ul. (...) w (...) o łącznej powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych wynoszącej (...) m2, zgodnie z decyzją Starosty (...) z 29 marca 2019 r. zatwierdzającą projekt budowlany, a przyjęty do użytkowania w dniu 6 lipca 2020 r. (zaśw. (…) Inspektora Nadzoru Budowlanego).


Wg zaświadczenia Starosty wynika, że w ww. budynku znajdują się 2 samodzielne lokale oznaczone nr 1 i 2. Do każdego z lokali jest przynależny udział w działce gruntu. Lokal nr 1 wraz z udziałem w działce gruntu został sprzedany na podstawie aktu notarialnego Rep. (...) z dnia 24 sierpnia 2020 r. Od powyższej transakcji został odprowadzony podatek PCC przez Notariusza w prawidłowej wysokości.


Lokal nr 2 wraz z udziałem w działce gruntu pozostaje w stanie deweloperskim. Wnioskodawca z uwagi na swój stan zdrowia oraz sprawy rodzinne w przyszłości zamierza sprzedać lokal.


Nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nabył na potrzeby własne (akt not. Rep. (...)). Na przedmiotowej działce Wnioskodawca wybudował dom jednorodzinny dwulokalowy na użytek własny, na podstawie decyzji z 29 marca 2019 r. Z uwagi na stan zdrowia oraz sprawy rodzinne, Wnioskodawca zdecydował sprzedać lokal nr 1 o powierzchni użytkowej (...) m2, pomieszczenie gospodarcze (...) m2, garaż (...) m2.


Przedmiotowa nieruchomość była własnością osoby fizycznej, nigdy nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej. Nieruchomość, o której mowa we wniosku, nie była przedmiotem najmu i dzierżawy ani innej umowy. Wnioskodawca nie zbywał innych nieruchomości będących przedmiotem wniosku. Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań marketingowych, nie korzystał z biura nieruchomości. Lokal nr 1 nabyła osoba fizyczna na użytek własny.


Opisaną nieruchomość – lokal nr 2 – w przyszłości Wnioskodawca być może będzie chciał sprzedać.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą rozstrzygnięcia czy sprzedaż lokalu nr 2 wraz z udziałem w działce gruntu nr (...), położonym w budynku jednorodzinnym, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.


Aby rozstrzygnąć, czy w rozpatrywanej sprawie sprzedaż lokalu nr 2 wraz z udziałem w działce nr (...) będzie podlegała opodatkowaniu, należy przeanalizować czy ww. sprzedaż zostanie dokonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.


Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości lub ich części) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków, zastosowanie przepisy ustawy o VAT.


Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży lokalu nr 2 wraz z przyporządkowaną do niego częścią gruntu działki nr (...), Wnioskodawca będzie spełniał przesłanki do uznania Go za podatnika podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.


Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się do treści przepisów ustawy o VAT – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.


W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.


Ze złożonego Wniosku wynika, że w ww. budynku znajdują się 2 samodzielne lokale oznaczone nr 1 i 2. Do każdego z lokali jest przynależny udział w działce gruntu. Lokal nr 1 wraz z udziałem w działce gruntu został już sprzedany na podstawie aktu notarialnego z 24 sierpnia 2020 r. Lokal nr 1 nabyła osoba fizyczna na użytek własny. Wnioskodawca wskazuje, że od powyższej transakcji został odprowadzony podatek PCC przez Notariusza w prawidłowej wysokości.


Opisaną nieruchomość – lokal nr 2 – w przyszłości Wnioskodawca być może będzie chciał sprzedać. Lokal nr 2 wraz z udziałem w działce gruntu pozostaje w stanie deweloperskim.


Należy zauważyć, że sam fakt wybudowania przez Wnioskodawcę na przedmiotowej działce domu jednorodzinnego składającego się z 2 lokali, na – jak sam zaznaczył – własny użytek, a następnie ich sprzedaż z uwagi na stan zdrowia oraz sprawy rodzinne, nie przesądza, iż Wnioskodawca z tytułu planowanej sprzedaży lokalu nr 2 wraz z przyporządkowaną do niego częścią gruntu działki nr (...) miałby zostać uznany za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.


Powyższe wynika z faktu, że przedmiotowa sprzedaż będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności w stosunku do ww. nieruchomości, stanowiącej majątek prywatny. Jak wynika z treści wniosku – Wnioskodawca nabył działkę gruntu nr (...) do majątku osobistego. Na przedmiotowej działce Wnioskodawca wybudował dom jednorodzinny dwulokalowy na użytek własny. Jak wskazuje Wnioskodawca – przedmiotowa nieruchomość była własnością osoby fizycznej, nigdy nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie była także przedmiotem najmu i dzierżawy ani innej umowy. Wnioskodawca nie zbywał innych nieruchomości będących przedmiotem wniosku, nie prowadził żadnych działań marketingowych, nie korzystał też z biura nieruchomości.


Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że sprzedaż lokalu nr 2 wraz z udziałem w działce gruntu nr (...), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W analizowanym przypadku sprzedaż lokalu nr 2 wraz z przynależną częścią działki nr (...) można uznać za czynność rozporządzania własnym majątkiem Wnioskodawcy, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Zatem planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż lokalu nr 2 wraz z udziałem w działce gruntu nr (...) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj