2021.07.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.213.2021.2.MC
z 26 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym 7 czerwca 2021 r. (data wpływu 10 czerwca 2021 r.) na wezwanie z 25 maja 2021 r., skutecznie doręczone 31 maja 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu nazwanego quadem oraz związanych z tym pojazdem wydatków eksploatacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

14 kwietnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu nazwanego quadem oraz związanych z tym pojazdem wydatków eksploatacyjnych.

Wniosek uzupełniony został pismem z 1 czerwca 2021 r., złożonym 7 czerwca 2021 r. (data wpływu 10 czerwca 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 25 maja 2021 r., skutecznie doręczone 31 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Dotychczasowa działalność firmy obejmowała wynajem urządzeń, które stanowią atrakcje na eventach i imprezach masowych oraz handel artykułami kosmetycznymi w centrach handlowych.

Mając na uwadze obecną sytuację epidemiczną, firma chce rozszerzyć działalność i skupić się na wypożyczaniu osobom chcącym aktywnie spędzić czas sprzętu do turystyki indywidualnej typu elektryczne rowery górskie, rowery typu FATBIKE, deski typy SUP. Firma dostarczy zarezerwowany sprzęt wprost do miejsca pobytu, np. do hotelu czy domku, a także w razie konieczności zapewni niezbędną pomoc i obsługę wypożyczonego sprzętu.

Uzupełnieniem oferty firmy będzie usługa wypożyczania quada przez indywidualnych użytkowników. Ponadto będzie on także wykorzystywany w razie konieczności do serwisowania rowerów elektrycznych oraz rowerów FATBIKE w każdym miejscu, również w terenie zapewniając mobilność i krótki czas reakcji na zgłoszenia.

Wszystkie usługi będą czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W celu rozszerzenia działalności gospodarczej o nowe rodzaje usług Wnioskodawczyni złożyła wniosek o dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego RPO Województwa (…) na lata 2014-2020 - Covid-19 i otrzymała dofinansowanie.

Wnioskodawczyni zamierza odliczyć 100% podatku naliczonego od zakupu quada oraz od wydatków eksploatacyjnych związanych z jego używaniem.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu o jednoznaczne i precyzyjne wskazanie, czy nabyty przez Wnioskodawczynię pojazd (nazwany we wniosku quadem) stanowi pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), Wnioskodawczyni wskazała, że „Nabyty przez Wnioskodawczynię pojazd (nazwany we wniosku quadem) nie stanowi pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Jest to ciągnik rolniczy o kategorii T3B”.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że „Wnioskodawczyni nie ustalała zasad używania pojazdu (nazwanego we wniosku quadem) w formie regulaminu lub wewnętrznego zarządzenia, ponieważ zgodnie z pkt 1 nie jest to pojazd samochodowy w przypadku którego do odliczenia 100% podatku naliczonego niezbędne są zasady używania pojazdu.

Wnioskodawczyni nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu (nazwanego we wniosku quadem) spełniającej wymogi określone w art. 86a ust. 6 oraz art. 86a ust.7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zakupiony przez Wnioskodawczynię pojazd (nazwany we wniosku quadem) jest/będzie wykorzystywany tylko do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług według właściwych stawek. Nie będzie wykorzystywany do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług albo do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług od zakupu quada będącego ciągnikiem rolniczym oraz od związanych z tym pojazdem wydatków eksploatacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, że przysługuje jej prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupu quada, będącego ciągnikiem rolniczym oraz od związanych z tym pojazdem wydatków eksploatacyjnych w sytuacji wykorzystywania pojazdu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz.106) (dalej: ustawa VAT) ustawodawca dokonał ograniczenia możliwości odliczania VAT od zakupu pojazdów i wydatków z nimi związanych (naprawy, paliwo) w stosunku do pojazdów samochodowych.

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 kwota podatku naliczonego ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 inne kategorie podatników ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 inne kategorie podatników ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a rozliczenie kwoty podatku z tytułu importu towarów objętych procedurą uproszczoną;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b deklaracja importowa, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 kwota podatku w zgłoszeniu celnym lub rozliczeniu zamknięcia ust. 2 i 3 oraz art. 34 należności podatkowe.

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

A zatem w przypadku pojazdów samochodowych zasadą jest odliczanie 50% podatku naliczonego od wydatków związanych z ich nabyciem i późniejszą eksploatacją.

W obecnym stanie prawnym (od 1 kwietnia 2014 r.) podatnicy:

wcale nie mają prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z ponoszenia wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (podmioty zwolnione z VAT przedmiotowo i podmiotowo), albo
mają prawo do odliczenia w 50%, albo
są uprawnieni do odliczenia podatku naliczonego w całości:
1. gdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej mniejszej lub równej 3,5 tony jest wykorzystywany przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej,
2. gdy samochód nie spełnia definicji pojazdu samochodowego z ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 2 pkt 34 ustawy VAT podaje definicję pojazdów samochodowych dla celów ustawy o podatku od towarów i usług.

Są to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej (dmc) nieprzekraczającej 3,5 tony.

Definicja pojazdów samochodowych w rozumieniu ustawy o VAT nie obejmuje zatem typowych samochodów ciężarowych o masie całkowitej pow. 3,5 tony, które nie są pojazdami samochodowymi w rozumieniu ustawy VAT i zawsze dają prawo do pełnych odliczeń.
Definicja nie obejmuje również pojazdów, których nie możemy zaliczyć do pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów Prawa o ruchu drogowym.

Definicja pojazdu samochodowego na potrzeby VAT jest zgodna z definicją przyjętą w ustawie Prawo o ruchu drogowym.

Zgodnie z tymi przepisami za pojazd samochodowy należy rozumieć pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, inny niż ciągnik rolniczy, a którego dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5t.

Z przytoczonej definicji wynika, że ciągniki rolnicze nie zostały objęte ograniczeniem w odliczeniu VAT od nabycia pojazdu i paliwa, o którym mowa w ustawie o VAT, ponieważ nie stanowią pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym a zatem nie stanowią również pojazdów samochodowych na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, których dotyczą przedstawione powyżej ograniczenia.

W myśl art. 2 pkt 44 tej ustawy Prawo o ruchu drogowym, ciągnik rolniczy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia rozwijanie prędkości nie mniejszej niż 6 km/h, skonstruowany do używania łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych. Ciągnik taki może być również przystosowany do ciągnięcia przyczep oraz do prac ziemnych.

Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym kategoria T obejmuje ciągniki rolnicze. W związku z tym, jeśli pojazd posiada kategorię T, tak jak quad w przedstawionym stanie faktycznym, to oznacza, ze został zakwalifikowany do grupy ciągników rolniczych i nie dotyczą go ograniczenia ustawy o VAT. Kategoria T: ciągniki rolnicze, w tym:

kategoria T1: ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h, mające oś położoną najbliżej kierowcy, o minimalnym rozstawie kół nie mniejszym niż 1 150 mm, masę własną, w stanie gotowości do jazdy, przekraczającą 600 kg i prześwit nie większy niż 1 000 mm. W przypadku ciągników ze zmianą pozycji kierowcy (zmiana położenia siedzenia i koła kierownicy), osią położoną najbliżej kierowcy musi być oś z zamontowanymi oponami o największej średnicy;
kategoria T2: ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h, mające minimalny rozstaw kół mniejszy niż 1 150 mm, masę własną, w stanie gotowości do jazdy, przekraczającą 600 kg i prześwit nie większy niż 600 mm. W przypadku gdy wysokość środka ciężkości ciągnika (mierzona względem podłoża) podzielona przez minimalny rozstaw kół każdej osi przekracza 0,90, maksymalna prędkość konstrukcyjna jest ograniczona do 30 km/h;
kategoria T3: ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h i masie własnej, w stanie gotowości dojazdy, nieprzekraczającej 600 kg;
kategoria T4: ciągniki kołowe specjalnej konstrukcji o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h, w ramach której ze względu na prześwit i szerokość wyróżnia się kategorie T4.1.T4.2, oraz T4.3;
kategoria T5: ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej przekraczającej 40 km/h.

W Polsce quady obecnie produkowane oraz homologowane są w trzech kategoriach:

pojazd samochodowy inny - jako pojazdy czterokołowe, których masa bez obciążenia nie przekracza 400 kg (kategoria L7e) i których maksymalna moc użyteczna silnika nie przekracza 15 kW,
ciągnik rolniczy - maksymalna moc użyteczna silnika nie jest ograniczana, pojazd może poruszać się maksymalnie z prędkością 40 km/h (kategoria T3a)
ciągnik rolniczy - maksymalna moc użyteczna silnika nie jest ograniczana, pojazd może poruszać się maksymalnie z prędkością 60 km/h (kategoria T3b).

W związku z powyższym jeżeli zakup i eksploatacja quada posiadającego w świadectwie homologacji kategorię T3B oraz rodzaj pojazdu w dowodzie rejestracyjnym ciągnik rolniczy i niebędącego pojazdem samochodowym w rozumieniu ustawy VAT są związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, to Wnioskodawczyni może odliczyć podatek naliczony od tych czynności w pełnej wysokości bez stosowania ograniczenia do 50% podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 i 2 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Należy podkreślić, że konstrukcja pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony sprawia, że są one co do zasady wykorzystywane nie tylko do prowadzenia działalności gospodarczej, ale również na cele prywatne.

Wobec tego ww. pojazdy są wykorzystywane w celach „mieszanych” (tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością), co oznacza, że zgodnie z ww. regulacją, w stosunku do wydatków związanych z tymi pojazdami, zastosowanie ma ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 450 ze zm.), zwanej dalej Prawem o ruchu drogowym – przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 44 Prawa o ruchu drogowym wskazuje, że ciągnikiem rolniczym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia rozwijanie prędkości nie mniejszej niż 6 km/h, skonstruowany do używania łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych; ciągnik taki może być również przystosowany do ciągnięcia przyczep oraz do prac ziemnych.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Dotychczasowa działalność firmy obejmowała wynajem urządzeń, które stanowią atrakcje na eventach i imprezach masowych oraz handel artykułami kosmetycznymi w centrach handlowych. Wnioskodawczyni chce rozszerzyć działalność i skupić się na wypożyczaniu osobom chcącym aktywnie spędzić czas sprzętu do turystyki indywidualnej typu elektryczne rowery górskie, rowery typu FATBIKE, deski typy SUP. Wnioskodawczyni dostarczy zarezerwowany sprzęt wprost do miejsca pobytu, np. do hotelu czy domku, a także w razie konieczności zapewni niezbędną pomoc i obsługę wypożyczonego sprzętu. Uzupełnieniem oferty Wnioskodawczyni będzie usługa wypożyczania quada przez indywidualnych użytkowników. Ponadto będzie on także wykorzystywany w razie konieczności do serwisowania rowerów elektrycznych oraz rowerów FATBIKE w każdym miejscu, również w terenie zapewniając mobilność i krótki czas reakcji na zgłoszenia.

Wszystkie usługi będą czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W lutym 2021 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu quada typu Polaris Sportsman XP 1000S. Zgodnie z informacją w dowodzie rejestracyjnym jest to ciągnik rolniczy. W świadectwie homologacji pojazdu jest kategoria T3B. Wnioskodawczyni zamierza odliczyć 100% podatku naliczonego od zakupu quada oraz od wydatków eksploatacyjnych związanych z jego używaniem.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że nabyty pojazd (nazwany we wniosku quadem) nie stanowi pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług. Jest to ciągnik rolniczy o kategorii T3B.

Wnioskodawczyni nie ustalała zasad używania pojazdu (nazwanego we wniosku quadem) w formie regulaminu lub wewnętrznego zarządzenia, ponieważ nie jest to pojazd samochodowy, w przypadku którego do odliczenia 100% podatku naliczonego niezbędne są zasady używania pojazdu. Wnioskodawczyni nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu (nazwanego we wniosku quadem) spełniającej wymogi określone w art. 86a ust. 6 oraz art. 86a ust.7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu zakupu quada będącego ciągnikiem rolniczym oraz związanych z tym pojazdem wydatków eksploatacyjnych.

Odnosząc się do przedmiotowych wątpliwości wskazać należy, że ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy dotyczą wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

W przypadku pojazdów innych niż pojazdy samochodowe, które nie spełniają definicji zawartej w art. 2 pkt 34 ustawy, wykorzystywanych do działalności gospodarczej, przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Wnioskodawczyni przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu nazwanego we wniosku quadem oraz związanych z tym pojazdem wydatków eksploatacyjnych. W przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy. W rozpatrywanym przypadku bowiem, jak wskazała Wnioskodawczyni, nabyty pojazd (nazwany we wniosku quadem) nie stanowi pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie, jak wskazano we wniosku, zakupiony przez Wnioskodawczynię pojazd (nazwany we wniosku quadem) jest/będzie wykorzystywany tylko do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług według właściwych stawek. Przedmiotowy pojazd nie będzie wykorzystywany do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług albo do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu nazwanego we wniosku quadem oraz związanych z tym pojazdem wydatków eksploatacyjnych zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. W analizowanym przypadku nie znajduje zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że wydana interpretacja indywidualna nie rozstrzyga kwestii uznania opisanego we wniosku pojazdu za pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług. Analiza prawidłowości zakwalifikowania przedmiotowego pojazdu nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Niniejsza interpretacja wydana została wyłącznie w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawczynię opis stanu faktycznego (sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku), w którym Wnioskodawczyni wskazała, że „Nabyty przez Wnioskodawczynię pojazd (nazwany we wniosku quadem) nie stanowi pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Jest to ciągnik rolniczy o kategorii T3B”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin