Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.419.2021.1.MS
z 27 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 21 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Bank ... S.A. (dalej: ,,Bank”) jest bankiem krajowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (dalej: ,,Prawo bankowe”) oferującym szeroką gamę produktów bankowych klientom detalicznym, klientom z sektora małych i średnich przedsiębiorstw, klientom korporacyjnym oraz jednostkom sektora finansów publicznych. Bank jest również ,,bankiem powierniczym” w rozumieniu art. 3 pkt 36 i art. 119 i nst. ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (dalej jako: ,,ustawa o obrocie”), prowadzącym działalność powierniczą m.in. w zakresie otwierania i prowadzenia rachunków papierów wartościowych (dalej jako: ,,RPW”) na rzecz klientów będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (konsumentów) mającymi miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski jak i w innych państwach (dalej jako: ,,Klienci”). Oprócz prowadzenia RPW Bank realizuje również zlecenia maklerskie Klientów, tj. nabywają oni lub zbywają papiery wartościowe w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie, wśród których są m.in. akcje oraz dłużne papiery wartościowe (obligacje, bony, bankowe papiery wartościowe z art. 89-90 Prawa bankowego) denominowane w walutach obcych. Dłużne papiery wartościowe generują dla inwestorów (posiadaczy) przychody w postaci odsetek kuponowych, dyskonta, a także dochody z ich odpłatnego zbycia.

Klienci dokonują i dokonywać będą zbycia posiadanych papierów wartościowych zasadniczo w dwojaki sposób:

1. poprzez sprzedaż na rynku wtórnym (głównie na rynku regulowanym), czyli do innego inwestora na podstawie złożonego zlecenia (w takiej sytuacji dany walor nie ulega umorzeniu);
2. poprzez wykup przez emitenta (dotyczy dłużnych papierów wartościowych w postaci obligacji, bonów czy bankowych papierów wartościowych). Wykup przez emitenta następuje w terminie zapadalności danego waloru lub w ramach przedterminowego wykupu przewidzianego w warunkach emisji. Opcja przedterminowego wykupu przewidziana jest w warunkach emisji danego dłużnego papieru wartościowego i zależy zwykle od spełnienia określonych przesłanek. Przedterminowy wykup następować może na podstawie żądania posiadacza waloru (np. obligatariusza) lub emitenta (żądanie przedterminowego wykupu przez emitent jest zazwyczaj obwarowane dodatkowymi wymaganiami w postaci dodatkowej premii dla inwestora (posiadacza danego waloru). W wyniku wykupu (bez względu czy w dacie zapadalności danego waloru czy w ramach przedterminowego wykupu) dochodzi do umorzenia danego papieru wartościowego.
   
   

W praktyce zdarzają się i będą zdarzać się w przyszłości przypadki gdy:

1. Klient obejmie w wyniku emisji lub transakcji na rynku wtórnym papier wartościowy w tej samej kwocie wyrażonej w walucie obcej, po której następnie sprzeda lub zostanie dokonany wykup takiego waloru przez emitenta w celu jego umorzenia, np. w dniu 23 kwietnia 2021 r. zakupi 100 sztuk bankowych papierów wartościowych za 10 000 EUR i po tej samej kwocie (10 000 EUR) nastąpi wykup w przez emitenta w dniu 1 grudnia 2021 r.;
2. Klient obejmie w wyniku emisji lub transakcji na rynku wtórnym papier wartościowy po innej kwocie wyrażonej w walucie obcej, niż kwota, po której następnie sprzeda lub zostanie dokonany wykup takiego waloru przez emitenta, np. w dniu 23 kwietnia 2021 r. zakupi 100 sztuk obligacji korporacyjnych za 10 000 EUR i po kwocie niższej (9 500 EUR) lub wyższej (10 500 EUR) nastąpi wykup w przez emitenta w dniu 1 grudnia 2021 r.
   
   

W pierwszym przypadku wynik transakcji wyrażony w walucie obcej będzie równy zero. Natomiast w drugim przypadku może być ujemny (-500 EUR) lub dodatni (+500 EUR). Oczywiście w związku ze zmianami kursów walut mogą wystąpić w praktyce przypadki gdy podstawa opodatkowania w przeliczeniu na PLN wg zasad przewidzianych w art. 11a UPDOF będzie wykazywać dochód do opodatkowania podczas gdy faktyczny wynik w walucie obcej będzie zerowy lub ujemną (strata). Możliwe też jest i będzie powstanie straty w przeliczeniu na PLN przy zerowym wyniku czy lub stracie w walucie obcej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy na wykupie (w dacie zapadalności lub w ramach przedterminowego wykupu) przez emitenta dłużnego papieru wartościowego denominowanego w walucie obcej wystąpi strata (cena zakupu waloru w walucie obcej będzie niższa od ceny odkupu przez emitenta) lub gdy cena zakupu będzie równa cenie odkupu w danej walucie obcej a w wyniku deprecjacji lub aprecjacji złotego (PLN) wobec danej waluty obcej wystąpi strata lub dochód Klienta na wykupie po przeliczeniu przychodów/kosztów na PLN wg zasad przewidzianych w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Bank (jako prowadzący RPW, na którym ewidencjonowany był dłużny papier wartościowy) ma obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C zgodnie z art. 39 ust. 3 w związku z art. 30b ust. 2 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy Klient uzyska stratę lub dochód w przeliczeniu na PLN (wg zasad wynikających z art. 11a UPDOF) na wykupie przez emitenta (bez względu czy będzie to wykup przedterminowy czy też w dacie zapadalności) danego dłużnego papieru wartościowego wyrażonego w walucie obcej gdzie cena odkupu w tej walucie będzie równa lub niższa od ceny zakupu, na Banku (jako podmiotowi prowadzącemu RPW Klienta) ciążyć będzie obowiązek wystawienia informacji PIT-8C zgodnie z art. 39 ust. 3 w związku z art. 30b ust. 2 UPDOF. W informacji PIT-8C Bank powinien wykazać przychody i koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych z art. 30b ust. 2 UPDOF przeliczone na PLN wg zasad wynikających z art. 11a ust. 1-2 UPDOF.

Zasadnicze znaczenie pod względem merytorycznym ma bowiem interpretacja art. 30b ust. 1 w zw. z ust. 2 UPDOF, do którego odwołuje się art. 39 ust. 3 UPDOF i użytego w tym przepisie pojęcia „odpłatnego zbycia” papierów wartościowych.

UPDOF, ani żaden inny przepis polskiego prawa podatkowego nie definiują pojęcia „odpłatne zbycie”, co oznacza, że zwrot ten należy rozumieć w znaczeniu potocznym jaki nadaje tym wyrażeniom („odpłatny”, „zbycie”) słownik języka polskiego. Tym samym przez „odpłatne zbycie” papierów wartościowych należy rozumieć przeniesienie własności rzeczy lub prawa majątkowego za wynagrodzeniem, przy czym pojęcie to będzie miało szerszy zakres przedmiotowy niż tylko sprzedaż w rozumieniu prawa cywilnego, ponieważ będzie obejmować każdą formę zbycia posiadanego papieru wartościowego, a więc także np. w formie zamiany, w ramach czynności datio in solutum, a także w drodze wykupu papierów wartościowych przez emitenta, ponieważ w każdym z tych przypadków dochodzi do czynności realnej w postaci przeniesienia własności papierów wartościowych (,,zbycia”) w zamian za świadczenie pieniężne lub niepieniężnie drugiej strony (nie ma tutaj znaczenia czy jest ono pieniężne w postaci zapłaty określonej sumy pieniężnej czy niepieniężne poprzez zwolnienie z długu lub przeniesienie własności innego aktywa, np. wierzytelności). Świadczenie to stanowi ,,odpłatność” za zbycie. Wykup papieru wartościowego przez emitenta następuje w terminie ustalonym w warunkach emisji (data zapadalności), bądź w ramach opcji przedterminowego wykupu na żądanie emitenta lub posiadacza waloru (inwestora) i polega na odkupieniu od inwestora po z góry ustalonej w warunkach emisji cenie danego papieru wartościowego. Jest to końcowy moment procesu emisji danego papieru wartościowego, bowiem z chwilą wykupu (zapłaty) przez emitenta dany papier wartościowy podlega umorzeniu. W momencie wykupu niewątpliwie mamy do czynienia zarówno ze zbyciem papieru wartościowego (inwestor przenosi własność danego papieru wartościowego), jak i z odpłatnością (inwestor otrzymuje zapłatę w postaci ceny odkupu).

Zobowiązania z tytułu podatku dochodowego osób fizycznych ustalane są i regulowane w złotych polskich (PLN). Podstawa opodatkowania i podatek przeliczane są na PLN z uwzględnieniem zasad zaokrąglania przewidzianych w art. 63 ustawy – Ordynacja podatkowa. W związku z tym art. 11a ust. 1 i 2 UPDOF, przewidują stosowanie średniego kursu NBP danej waluty z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania przychodu i odpowiednio dzień poniesienia kosztu. Tym samym, mimo, że w świetle założenia w postawionym pytaniu Klient na wykupie nie osiągnie ,,zysku” w danej walucie obcej (wykup nastąpi po cenie nabycia lub ze stratą), Bank powinien jednak dokonać ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów w PLN i w sytuacji gdy powstanie dochód lub strata w PLN powinien sporządzić i wysłać informację PIT-8C zgodnie z art. 39 ust 3 UPDOF, ponieważ w wyniku wykupu dojdzie również do odpłatnego zbycia danego dłużnego papieru wartościowego na rzecz emitenta.

Odmienna interpretacja, tj. że opisany w pytaniu wykup (zarówno w dacie zapadalności, jak i w ramach przedterminowego wykupu przez emitenta) nie stanowi ,,odpłatnego zbycia” w rozumieniu art. 30b ust. 2 UPDOF, prowadzić będzie do konkluzji, że wykup dłużnego papieru wartościowego wyrażonego w walucie obcej po cenie odkupu równej lub niższej cenie zakupu w tej walucie jest neutralny podatkowo dla Klienta na gruncie UPDOF – skoro nie powstanie dochód (strata) z art. 30b ust. 1-2 UPDOF to nie powstaną również na takiej czynności różnice kursowe na gruncie art. 24c UPDOF (przychody z innych źródeł z art. 10 ust. 1 pkt 9 UPDOF).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania.

W myśl tej zasady – wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania (art. 9 ust. 1). Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów.

Ustawodawca, tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. System ten obejmuje:

• tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych, w przypadku którego mają zastosowanie m.in. ogólne reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikające z art. 9 ust. 1a, ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz
  

• szczególne tryby opodatkowania dotyczące wyodrębnionych kategorii przychodów (m.in. szczególne tryby opodatkowania unormowane odpowiednio w art. 30a i art. 30b ustawy).
  
  

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił – w pkt 7 ww. przepisu – źródło: „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c”. Źródło to nie jest jednorodne. Obejmuje przychody z kapitałów pieniężnych wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy oraz przychody z praw majątkowych, w tym ich odpłatnego zbycia, do których odnosi się art. 18 ustawy.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 omawianej ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in.:

• odsetki od pożyczek (art. 17 ust. 1 pkt 1);
  

• odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 3);
  

• dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (art. 17 ust. 1 pkt 4);
  

• przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c (art. 17 ust. 1 pkt 5);
  

• przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a);
  

• przychody z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b);
  

• przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (art. 17 ust. 1 pkt 10).
  
  

Co istotne, przychody pochodzące ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy nie podlegają temu samemu reżimowi opodatkowania podatkiem dochodowym. W szczególności, w odniesieniu do poszczególnych rodzajów przychodów z kapitałów pieniężnych wymienionych w art. 17 ust. 1 ustawodawca przewidział opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym w trybie art. 30a ustawy albo opodatkowanie w trybie art. 30b ustawy. Przy czym – jak wskazywano powyżej – regulacje art. 30a i art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają charakter szczególny w stosunku do ogólnej reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikającej z art. 9 ust. 1a, ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem papierów wartościowych.

Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 11 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych – oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r., poz. 328, 355 i 680).

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Z kolei w myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 w. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni, papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody, o których mowa w ust. 1, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą (art. 30b ust. 5a ww. ustawy).

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego dochody, o których mowa w ust. 1, wyłącznie poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej zasadę określoną w ust. 5a stosuje się odpowiednio.

Zatem wykazaniu w informacji PIT-8C podlega dochód (strata) z „odpłatnego zbycia” papierów wartościowych. Kluczowe pozostaje zatem określenie czy wykup przez emitenta dłużnego papieru wartościowego (w dacie zapadalności lub w ramach przedterminowego wykupu) stanowi „odpłatne zbycie papierów wartościowych”. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych ani żadna inna ustawa podatkowa nie definiuje co należy rozumieć przez termin „odpłatne zbycie”. Należy w związku z tym wskazać na przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), o papierach wartościowych, które to przepisy mają zastosowanie do bankowych papierów wartościowych. Zgodnie z art. 921⁶ Kodeksu cywilnego, jeżeli zobowiązanie wynika z wystawionego papieru wartościowego, dłużnik jest obowiązany do świadczenia za zwrotem dokumentu albo udostępnieniem go dłużnikowi celem pozbawienia dokumentu jego mocy prawnej w sposób zwyczajowo przyjęty. Zatem, wykup papieru wartościowego jest związany z utratą mocy prawnej przez papier wartościowy i spełnieniem świadczenia przez wystawcę, a więc nie byłoby zasadne objęcie tego zdarzenia terminem „zbycie”.

Należy też wskazać, że znaczenie terminu „zbyć, zbywać” oznacza „sprzedać coś” – według internetowego Słownika Języka Polskiego PWN. Kierując się zatem, potocznym znaczeniem „odpłatne zbycie” można rozumieć jako sprzedaż.

Analizując jednak treść przepisu art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można zatem dojść do wniosku, że dochód z art. 30b ust. 2 ww. ustawy, obejmuje jedynie dochód ze sprzedaży papierów wartościowych, a już nie z wykupu przez emitenta, w wyniku którego papier wartościowy podlega umorzeniu.

W ocenie Organu, wykup dłużnego papieru wartościowego nie stanowi odpłatnego zbycia papierów wartościowych w rozumieniu art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym dochód lub strata Klienta nieprowadzącego działalności gospodarczej realizowana w wyniku zmian kursów walut nie podlega wykazaniu przez Wnioskodawcę jako płatnika w informacji PIT-8C sporządzanej na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że w wyniku wykupu dojdzie do odpłatnego zbycia dłużnego papieru wartościowego na rzecz emitenta. Należy także zauważyć, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek uwzględniania różnic kursowych w wartości przychodów do opodatkowania dotyczy jedynie przychodów osiąganych z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a dochód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych stanowi odrębne źródło opodatkowania (przychody z kapitałów pieniężnych).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.