Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.535.2020.10.BKD
z 14 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2020 r. (który za pośrednictwem platformy e-puap wpłynął tego samego dnia) uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2021 r. oraz 14 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez Wspólników na rzecz Spółki do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez Wspólników na rzecz Spółki do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 11 marca 2021 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.757.2020.3.EK, 0111-KDIB2-1.4010.535.2020.3.BKD oraz z dnia 6 kwietnia 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.535.2020.7.BKD wezwano do jego uzupełnienia co nastąpiło kolejno 23 marca 2021 r. oraz 14 kwietnia 2021 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. Sp.k. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie marketingu bezpośredniego, opartego o pozyskiwanie danych osobowych na potrzeby reklamy usług lub towarów oferowanych przez kontrahentów Spółki (dalej: „Kontrahenci”) oraz wykorzystywania danych osobowych znajdujących się w bazach danych Spółki na potrzeby kierowania do tych osób reklam dotyczących usług lub towarów oferowanych przez Kontrahentów. Spółka prowadzi działalność w zakresie marketingu bezpośredniego polegające na:

1. pozyskiwaniu w sieci internet zgód na przetwarzanie danych osobowych w celach marketingowych, przy wykorzystaniu wewnętrznie wytworzonego i unikalnego know-how obejmującego metody pozyskiwania danych osobowych, wiedzę i doświadczenie w zakresie reklamy i marketingu oraz potrzeb Kontrahentów, pozwalające na optymalizację tych metod, rozwiązania informatyczne, rozwiązania prawne;
2. wykorzystywaniu danych osobowych znajdujących się w bazach danych Spółki na potrzeby marketingu i reklamy Kontrahentów, przy wykorzystaniu wewnętrznie wytworzonego i unikalnego know-how obejmującego koncepcje reklamowe i marketingowe pozwalających na optymalizację działań reklamowych i marketingowych Klientów, rozwiązania informatyczne, rozwiązania prawne.
   
   

Z tytułu wykonania usług opisanych powyżej (dalej: „Usługi marketingu bezpośredniego”) Spółka wystawia na rzecz kontrahentów będących czynnymi podatnikami VAT faktury VAT ze stawką 23%. Trzech wspólników Spółki (dalej: „Wspólnicy”) ma status komandytariuszy Spółki i jest jednocześnie udziałowcami Sp. z o.o. będącej komplementariuszem Spółki (dalej: „Spółka- komplementariusz”). Wspólnicy prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą i mają status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Wspólnicy i jednocześnie założyciele, posiadają wieloletnie doświadczenie w zakresie prowadzenia Spółki działającej na rynku Usług marketingu bezpośredniego. W trakcie swojego uczestnictwa w Spółce Wspólnicy współtworzyli unikalny know-how, rozwiązania biznesowo-prawne oraz informatyczne, stanowiące podstawę prowadzonej przez Spółkę działalności polegającej pozyskiwaniu danych osobowych na potrzeby reklamy i marketingu Kontrahentów oraz wykorzystywania danych osobowych znajdujących się w bazach danych Spółki na potrzeby marketingu i reklamy Kontrahentów. Niezwykle ważny jest fakt, iż wspólnicy byli zaangażowani w bieżącą działalność Spółki, wobec czego posiadają także pełną wiedzę na temat Kontrahentów o kluczowym znaczeniu dla Spółki. Posiadanie stałych, wieloletnich Kontrahentów stanowi jeden z kluczowych czynników sukcesu Spółki. Wspólnicy zamierzają w 2021 r. wystąpić ze Spółki oraz odsprzedać swoje udziały w Spółce - komplementariuszu. Bezpośrednio po wystąpieniu Wspólników ze Spółki, Spółka zamierza podpisać z nimi osobne umowy odpłatnego terminowego powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki - tak by poszczególni Wspólnicy powstrzymywali się w przyszłości od podejmowania jakichkolwiek czynności, które mogłyby zaszkodzić podstawowej działalności Spółki dotyczącej świadczenia Usług marketingu bezpośredniego (dalej: „Usługa powstrzymywania się”). Usługa powstrzymywania się ma obejmować nakazem powstrzymywania się wszelkie czynności dotyczące świadczenia Usług marketingu bezpośredniego na terytorium Polski, które mogłyby być realizowane w przyszłości przez poszczególnych Wspólników bądź podmioty z nimi powiązane. Usługa powstrzymywania się ma dotyczyć w szczególności powstrzymywania się przez poszczególnych Wspólników bądź przez podmioty z nimi powiązane (zdefiniowane powyżej) od podejmowania jakichkolwiek działań związanych ze świadczeniem Usług marketingu bezpośredniego, takich jak:

1. świadczenia Usług marketingu bezpośredniego,
2. wszelkie formy przekazywania know-how oraz kontaktów biznesowych dotyczących podmiotów uczestniczących w procesie świadczenia Usług marketingu bezpośredniego, w szczególności Kontrahentów,
3. usługi doradcze dotyczące Usług marketingu bezpośredniego,
4. usługi pośrednictwa dotyczące świadczenia Usług marketingu bezpośredniego,
5. usługi polegające na budowaniu baz danych osobowych,
6. usługi szkoleniowe dotyczące świadczenia Usług marketingu bezpośredniego,
7. usługi informatyczne dotyczące budowania narzędzi informatycznych niezbędnych do świadczenia Usług marketingu bezpośredniego.
   
   

Konieczność podpisania umów wynika z ochrony interesu i źródła przychodów Spółki - Wspólnicy posiadają wiedzę na temat każdego aspektu jej działalności i w związku z tym mogliby z łatwością rozpocząć działalność konkurencyjną bądź też podjąć współpracę z bezpośrednimi konkurentami Spółki na rynku polskim. Osobiste doświadczenie, wiedza jak i kontakty biznesowe Wspólników (nabyte zarówno przed utworzeniem Spółki jak i w ramach funkcjonowania w Spółce) mają unikatową wartość dla podmiotów działających na tym rynku. Nawiązanie przez nich współpracy z konkurencją Spółki lub prowadzenie działalności konkurencyjnej wobec Spółki zagroziłoby przychodom Spółki, mogłoby bowiem prowadzić do konieczności obniżenia marży rynkowej po stronie Spółki, i niosłoby za sobą realne ryzyko utraty kluczowych Kontrahentów lub dostawców. Podpisanie umów dotyczących powstrzymywania się jest szczególnie istotne, gdyż od momentu utraty statusu wspólnika przez poszczególnych Wspólników, Spółka przestanie być chroniona przez ustawowy zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej przez wspólnika wynikający z art. 57 w związku z art. 103 § 1 ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1526, dalej: KSH). Natomiast ograniczenia wywodzone z ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1913) nie zapewnią Spółce pełnej ochrony. Umowy dotyczące powstrzymywania się będą miały charakter odpłatny. Z tytułu świadczenia usługi powstrzymania się Wspólnicy w ramach prowadzonych działalności gospodarczej będą wystawiać w trakcie obowiązywania umowy faktury za każdy miesięczny okres i świadczenia usługi. Wynagrodzenie Wspólników będzie określone na zasadzie ryczałtowej. Umowy dotyczące powstrzymywania się zostaną zawarte na okres 24 miesięcy - Spółka ocenia, że taki okres będzie wystarczający dla ochrony swojej pozycji gospodarczej. Spółka nie wyklucza jednocześnie, że umowy mogą być w przyszłości zmieniane, np. poprzez skrócenie lub przedłużenie okresu ich obowiązywania, jak również obniżenie lub podwyższenie wynagrodzenia za świadczone na ich podstawie usługi, o ile w świetle przyszłej sytuacji na rynku Usług marketingu bezpośredniego będzie to uzasadnione biznesowo. Zgodnie z Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123; dalej: „Nowelizacja”) Spółka ex lege stanie się podatnikiem CIT w 2021 r. Moment, w którym Spółka uzyska status podatnika CIT wystąpi:

1. 1 stycznia 2021 r. (zgodnie z art. 12 ust. 1 Nowelizacji), bądź
2. 1 maja 2021 r. (o ile Spółka skorzysta z możliwości, o której mowa w art. 12 ust. 2 Nowelizacji).
   
   

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 14 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał:

W spółce obecnie jest 5 komandytariuszy. Po wystąpieniu 3 Wspólników, w Spółce pozostanie dwóch komandytariuszy. Nabywcy udziałów nie mają statusu krewnych, powinowatych do drugiego stopnia bądź małżonków ze którymkolwiek ze zbywców.

Zgodnie art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT jeżeli mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ: – ten sam inny podmiot lub – małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Na podstawie art. 11a ust. 2 ustawy o CIT przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:

1. posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%: a) udziałów w kapitale lub b) praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub c) udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
2. faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
3. pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia. Zgodnie z powyższym niespokrewnienie i niespowinowacone osoby fizyczne - wspólnicy tej samej spółki osobowej w transakcji między sobą (sprzedaż udziałów w spółce będącej komplementariuszem Spółki) nie stanowią podmiotów powiązanych.
   
   

Komandytariuszami będą wspólnicy, którzy pozostaną w Spółce.

Jakkolwiek umowa będzie dopuszczała możliwość zmiany jej warunków, jednakże Strony nie planują zawierać szczegółowych postanowień o zmianie umowy (trybach jej wykonania) – poza zastrzeżeniem formy pisemnej. Ewentualne zmiany będą dokonywane na zasadzie swobody umów w przypadku wystąpienia przesłanek biznesowych i zgodnego zamiaru stron. Np. poprzez skrócenie lub przedłużenie okresu ich obowiązywania, jak również obniżenie lub podwyższenie wynagrodzenia za świadczone na ich podstawie usługi, o ile w świetle przyszłej sytuacji na rynku usług marketingu bezpośredniego będzie to uzasadnione biznesowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez poszczególnych Wspólników na rzecz Spółki stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Przedmiotem interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez poszczególnych Wspólników na rzecz Spółki stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W pierwszej kolejności Spółka przedstawia ogólne uwagi o celu gospodarczym umowy powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki, które mają zastosowanie zarówno do uzasadnienia odpowiedzi na pytanie pierwsze jak i drugie. Umowy ustanawiające odpłatny nakaz powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych są powszechnie spotykane w obrocie gospodarczym. Możliwość ich zawarcia wynika z zasady swobody umów, a celem jest ochrona interesów przedsiębiorcy (tutaj: Spółki) w zakresie dopuszczalnym przez uregulowania dotyczące ochrony konkurencji. Umowy te stanowią kompromis pomiędzy:

1. interesem spółki prowadzącej działalność gospodarczą (tutaj: Spółki) ukierunkowanym na zniwelowanie zagrożenia działalności konkurencyjnej względem jej działalności, a
2. interesem byłego wspólnika (tutaj: poszczególnych Wspólników) ukierunkowanym na uzyskiwanie wynagrodzenia za powstrzymywanie się od działalności konkurencyjnej względem spółki.
   
   

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w doktrynie prawa handlowego: „Wspólnicy mogą bowiem - stosownie do zasady swobody umów - ustanowić zakaz lub ograniczenie konkurencji na rozsądnie długi okres po likwidacji spółki lub wystąpieniu wspólnika ze spółki. Ograniczenia konkurencji są dopuszczalne wówczas, jeżeli jest to niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej i nie powoduje istotnego ograniczenia konkurencji na danym rynku. Zakaz ten może przybrać także formę klauzuli poufności, która co prawda nie uniemożliwia prowadzenia działalności konkurencyjnej, ale zakazuje wykorzystywania i ujawniania określonych informacji przez byłego wspólnika.” (M. Koralewski, Zakaz konkurencji byłych wspólników spółek handlowych, LEX/el. 2015).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Norma wynikająca z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że podatnik ma możliwość rozpoznania jako koszty uzyskania przychodów wydatków, które spełniają dwie przesłanki, tj.:

1. ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz
2. nie są wymienione w katalogu kosztów wyłączonych spośród kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
   
   

W pierwszej kolejność należy zauważyć, że wynagrodzenie za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej nie zostało wymienione w katalogu w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Dalej należy stwierdzić, że wydatek ten służy zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki. Poniesienie go skutkuje bowiem pewnością zachowania bieżących relacji z klientami i kontynuowaniem wykonywanych umów (zachowanie źródła przychodów). Natomiast, jeżeli chodzi o aspekt zabezpieczenia źródła przychodu, to poniesiony wydatek ogranicza ryzyko zmniejszenia bazy klientów, niweluje również możliwość wystąpienia przewagi konkurencyjnej opartej o informacje o wewnętrzne dotyczące sposobu działania Spółki. W sytuacji, gdyby Spółka nie poniosła wydatków celem zapewnienia powstrzymania się Wspólników od działalności konkurencyjnej, Spółka mogłaby zakładać, że podmioty konkurujące ze Spółką próbowałyby nawiązać współpracę ze Wspólnikami, bądź sami Wspólnicy wykorzystaliby zdobytą wiedzę do generowania przychodów we własnym zakresie. Umowa ma charakter czasowy. Po upływie okresu, na który została zawarta, Spółka zakłada, że w ramach samodzielnego rozwoju nie będzie musiała obawiać się konkurencji ze strony Wspólników (którzy utracą kontakt z branżą w efekcie wymuszonej bierności zawodowej). W związku z powyższym należy stwierdzić, że wynagrodzenie z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez poszczególnych Wspólników na rzecz Spółki stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
  
  

Zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się m.in. wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów (pkt 38), oraz wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji (pkt 38a).

Jak wynika z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca - Sp. z o.o. Sp.k. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie marketingu bezpośredniego, opartego o pozyskiwanie danych osobowych na potrzeby reklamy usług lub towarów oferowanych przez kontrahentów Spółki oraz wykorzystywania danych osobowych znajdujących się w bazach danych Spółki na potrzeby kierowania do tych osób reklam dotyczących usług lub towarów oferowanych przez Kontrahentów.

W spółce obecnie jest 5 komandytariuszy. Trzech wspólników Spółki ma status komandytariuszy Spółki i jest jednocześnie udziałowcami Sp. z o.o. będącej komplementariuszem Spółki. Wspólnicy i jednocześnie założyciele, posiadają wieloletnie doświadczenie w zakresie prowadzenia Spółki działającej na rynku Usług marketingu bezpośredniego. W trakcie swojego uczestnictwa w Spółce Wspólnicy współtworzyli unikalny know-how, rozwiązania biznesowo-prawne oraz informatyczne, stanowiące podstawę prowadzonej przez Spółkę działalności polegającej pozyskiwaniu danych osobowych na potrzeby reklamy i marketingu Kontrahentów oraz wykorzystywania danych osobowych znajdujących się w bazach danych Spółki na potrzeby marketingu i reklamy Kontrahentów. Ważny jest fakt, iż wspólnicy byli zaangażowani w bieżącą działalność Spółki, wobec czego posiadają także pełną wiedzę na temat Kontrahentów o kluczowym znaczeniu dla Spółki. Posiadanie stałych, wieloletnich Kontrahentów stanowi jeden z kluczowych czynników sukcesu Spółki. Wspólnicy zamierzają w 2021 r. wystąpić ze Spółki oraz odsprzedać swoje udziały w Spółce - komplementariuszu. Bezpośrednio po wystąpieniu Wspólników ze Spółki, Spółka zamierza podpisać z nimi osobne umowy odpłatnego terminowego powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki - tak by poszczególni Wspólnicy powstrzymywali się w przyszłości od podejmowania jakichkolwiek czynności, które mogłyby zaszkodzić podstawowej działalności Spółki dotyczącej świadczenia Usług marketingu bezpośredniego. Usługa powstrzymywania się ma obejmować nakazem powstrzymywania się wszelkie czynności dotyczące świadczenia Usług marketingu bezpośredniego na terytorium Polski, które mogłyby być realizowane w przyszłości przez poszczególnych Wspólników bądź podmioty z nimi powiązane. Usługa powstrzymywania się ma dotyczyć w szczególności powstrzymywania się przez poszczególnych Wspólników bądź przez podmioty z nimi powiązane od podejmowania jakichkolwiek działań związanych ze świadczeniem Usług marketingu bezpośredniego. Konieczność podpisania umów wynika z ochrony interesu i źródła przychodów Spółki - Wspólnicy posiadają wiedzę na temat każdego aspektu jej działalności i w związku z tym mogliby z łatwością rozpocząć działalność konkurencyjną bądź też podjąć współpracę z bezpośrednimi konkurentami Spółki na rynku polskim. Osobiste doświadczenie, wiedza jak i kontakty biznesowe Wspólników (nabyte zarówno przed utworzeniem Spółki jak i w ramach funkcjonowania w Spółce) mają unikatową wartość dla podmiotów działających na tym rynku. Nawiązanie przez nich współpracy z konkurencją Spółki lub prowadzenie działalności konkurencyjnej wobec Spółki zagroziłoby przychodom Spółki, mogłoby bowiem prowadzić do konieczności obniżenia marży rynkowej po stronie Spółki, i niosłoby za sobą realne ryzyko utraty kluczowych Kontrahentów lub dostawców. Podpisanie umów dotyczących powstrzymywania się jest szczególnie istotne, gdyż od momentu utraty statusu wspólnika przez poszczególnych Wspólników, Spółka przestanie być chroniona przez ustawowy zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej przez wspólnika wynikający z art. 57 w związku z art. 103 § 1 ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1526, dalej: KSH). Z tytułu świadczenia usługi powstrzymania się Wspólnicy w ramach prowadzonych działalności gospodarczej będą wystawiać w trakcie obowiązywania umowy faktury za każdy miesięczny okres i świadczenia usługi. Wynagrodzenie Wspólników będzie określone na zasadzie ryczałtowej. Umowy dotyczące powstrzymywania się zostaną zawarte na okres 24 miesięcy.

Na wstępie należy wskazać, że przywołany wyżej przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38 updop w danej sprawie nie znajduje zastosowania. Wnioskodawca zawierając umowę odpłatnego terminowego powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki nie dokonuje jednostronnego świadczenia na rzez byłych Wspólników. Umowa zobowiązuje obie strony do określonych czynności – Wnioskodawca zobowiązuje się do ponoszenia ustalonego wydatku na rzez Wspólników, Wspólnicy zaś zobowiązują się do powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki.

W danej sprawie nie znajduje także zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a updop. Analizowany wniosek nie dotyczy osób, o których mowa w przywołanym przepisie.

W dobie gospodarki rynkowej i wiążącej się z tym konkurencji wydatki ponoszone na rzecz byłych Wspólników Spółki w związku z zawartą umową odpłatnego terminowego powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki, poniesionych na ochronę interesów Spółki w celu zabezpieczenia, np. tajemnicy handlowej i utrzymania dotychczasowych klientów, należy uznać za racjonalne. Wyeliminowanie bądź ograniczenie skutków konkurencji może przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności jednostki, a zatem także do zabezpieczenia osiąganych przychodów. Wydatki, o których mowa w przedmiotowym wniosku poniesione przez Spółkę na rzecz byłych Wspólników Spółki w związku z zawartą umową o zakazie konkurencji mają zapobiec temu, aby informacje, które są w posiadaniu byłych Wspólników Spółki nie trafiły do konkurencji, ponieważ mogłaby zostać ujawniona tajemnica handlowa Spółki i Wnioskodawca mógłby utracić klientów/kontrahentów na rzecz konkurencji. Oznacza to, że wynagrodzenie wypłacane z tytułu zakazu konkurencji ma na celu ochronę interesów Spółki i tym samym, jest ponoszone w celu zachowania/ zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. W konsekwencji, takie wydatki spełniają dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie zostały także wymienione w katalogu art. 16 ust. 1 ww. ustawy wyłączającym możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych. Zatem, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na rzecz byłych Wspólników Spółki w związku z zawartą umową odpłatnego terminowego powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki, które spełniają ogólne przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ich właściwym udokumentowaniu uzasadniającym celowość poniesienia przedmiotowych wydatków mogą stanowić koszt podatkowy w Spółce.

Zatem stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez Wspólników na rzecz Spółki do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.