Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDWB.4011.55.2021.3.AZE
z 20 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.) oraz 14 lipca 2021 r. (data wpływu 14 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 19 maja 2021 r., nr 0111-KDWB.4011.55.2021.1.AZE oraz pismem z 2 lipca 2021 r. nr 0111-KDWB.4011.55.2021.2.AZE, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Uzupełnienia dokonano pismem z dnia 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.) oraz pismem z 14 lipca 2021 r. (data wpływu 14 lipca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2020 poz. 1426); (dalej: Ustawa PIT). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…) w zakresie wytwarzania oprogramowania. Wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania jest - zgodnie z art. 30c Ustawy PIT - podatek liniowy.

Zasadniczą działalnością wykonywaną w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę jest szeroko rozumiany proces projektowania, tworzenia oraz modyfikowania kodów źródłowych (dalej: Utwory) na zlecenia klientów (dalej: Klienci).

Poniżej szerszy opis świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem, projektowaniem, implementacją oraz testowaniem szeroko rozumianego oprogramowania. Tworzenie oprogramowania polega na tworzeniu odrębnego kodu źródłowego, który następnie posiada funkcjonalności oraz elementy wymagane przez Klienta.

Przykładowo, usługami świadczonymi przez Wnioskodawcę są prace programistyczne związane z:

• tworzeniem i pisaniem nowych funkcji, procedur, reguł biznesowych, składowych aplikacji klienckiej,
• modyfikacją oraz rozwojem już istniejących funkcji, procedur, reguł biznesowych, składowych aplikacji klienckiej,
• tworzeniem testów do weryfikowania stworzonych przez Wnioskodawcę Utworów.
  
  

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca każdorazowo przygotowuje, ulepsza bądź rozbudowuje kod źródłowy. Przygotowany kod jest każdorazowo unikalny, niepowtarzalny i stanowi w całości własność Wnioskodawcy. Oznacza to, że nie zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca mógłby wykorzystać już wcześniej stworzony kod źródłowy/program komputerowy do innego projektu, gdyż każdorazowo, nawet jeżeli program jest zbliżony, to będzie różnił się różnymi funkcjami od poprzednich, co w rezultacie przekreśla możliwość korzystania z już gotowych rozwiązań.

Dodatkowo Wnioskodawca, celem poprawnego świadczenia usług oraz utrzymania Klientów, cały czas poszerza swoją wiedzę z dziedziny informatyki, systemów informatycznych, technologii programowania oraz architektury tworzenia oprogramowania.

Tym samym uczy się korzystać z nowych, wcześniej nieużywanych narzędzi oraz tworzenia lepszej architektury systemów informatycznych.

Metodologie wykorzystywane do tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę to głównie (…) w oparciu o metodyki (…).

Ogólne zasady powyższych metodologii:

• oprogramowanie jest rozwijane w krótkich cyklach i w ciągłej interakcji z Klientem bądź jego klientami, po każdym cyklu może nastąpić zmiana założeń co do dalszej pracy, a także ich rewizja, co pociąga za sobą zmianę napisanego wcześniej kodu, włącznie z kompletnym jego unieważnieniem,
• każdy przyrost dostarcza konkretną funkcjonalność lub usprawnienia oprogramowania określane na podstawie wymagań lub decyzji Klienta,
• dokumentacja oprogramowania może występować w postaci odrębnych opisów, automatycznie generowanych dokumentów na podstawie specjalnie przygotowanych komentarzy w kodzie bądź samodzielnie istniejących komentarzy w kodzie, a także w postaci przypadków testowych stworzonych w celu zapewnienia jakości (testy manualne i automatyczne - jednostkowe, integracyjne, akceptacyjne itp.),
• zapewnienie jakości odbywa się poprzez testowanie dokonywane na bieżąco, manualne jak i automatyczne, w stopniu zależnym od woli klienta, z wykorzystaniem np. techniki test (…).
  
  

Do tworzenia/rozwijania/modyfikowania Utworów, Wnioskodawca wykorzystuje m.in. następujące języki programowania/narzędzia:

(…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…).

Podsumowując, usługi Wnioskodawcy mają głównie na celu tworzenie szeroko rozumianego oprogramowania, które polega na przygotowywaniu unikalnych kodów źródłowych. Całość kodu źródłowego jest przygotowywana tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę, bez korzystania z pomocy podwykonawców.

Wnioskodawca do niektórych Utworów przygotowuje również dokumentację techniczną.

Tym samym, przykładowy proces tworzenia i sprzedaży Utworu realizowany jest w następujący sposób:

1. Analiza - określenie wymagań i specyfikacji:
   
   • poznanie całości otoczenia systemu (poprzez obserwacje, zaznajomienie z odpowiednimi dokumentami w postaci dokumentów (…),
     
   • obserwacja, badanie oraz zestawienie istniejących elementów systemu w celu realizacji wymagań,
     
   • stosowanie scenariuszy wykorzystania systemu (przypadków użycia, uses cases),
     
   • tworzenie prototypów systemu,
     
   • rozważanie tzw. punktów widzenia.
   W efekcie prac tworzone są rożnego rodzaju pliki tekstowe, graficzne, modele UML oraz arkusze kalkulacyjne.
   
2. Projektowanie.
   W tej fazie rozstrzygane są kwestie tego jak zbudowane ma być oprogramowanie, tak aby zrealizować wszystkie wymagania określone w fazie pierwszej. Jest to wzbogacenie wymagań i specyfikacji z fazy pierwszej o szczegóły techniczne.
   Etap projektowania jest bardzo zróżnicowany i zindywidualizowany w zależności od projektu. Na tym etapie można podjąć szereg decyzji związanych z implementacją, takich jak:
   
   • uszczegółowienie modeli obiektowych i bazodanowych (jeżeli projekt będzie bazował na programowaniu obiektowym) oraz plików (…) wykorzystywanych w regułach biznesowych,
     
   uściślenie rozbudowy i/lub zmian wprowadzanych do istniejących modeli obiektowych, modułów, klas, funkcji,
   
projektowanie klas, metod, funkcji, obiektów i właściwości używanych w językach programowania (…), (…),(…),
projektowanie funkcji, obiektów bazodanowych używanych w języku (…),
projektowanie nowych modułów lub zmian w istniejących modułach wykorzystywanych w procesie integracji, komunikacji z systemami zewnętrznymi w postaci plików XML, XSL.
Efektem prac jest utworzenie nowych plików w formacie (…),(…),(…),(…).(…),(…),(…),(…),(…),(…) i/lub modyfikacja istniejących poprzez dodanie nowego kodu tworzącego strukturę implementacji.

3. Implementacja algorytmu we właściwych technologiach oraz narzędziach.
   Etap 3 polega na implementacji wybranego rozwiązania w oparciu o efekty poprzednich faz tworzenia oprogramowania. Jest to zazwyczaj etap najbardziej czasochłonny oraz wymaga wysoko wyspecjalizowanej wiedzy na temat programowania oraz doboru technik implementacji.
   Etap 3 polega na:
   
   • pisaniu kodu źródłowego, poprzez tworzenie lub modyfikację plików w formacie (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…) i innych na podstawie przeprowadzonej wcześniej analizy oraz zastosowaniu zaprojektowanych obiektów, klas, metod i funkcji:
     
   • tworzeniu klas, funkcji i obiektów w języku programowania (…), z wykorzystaniem technik programowania obiektowego takich jak: abstrakcja, hermetyzacja, dziedziczenie, polimorfizm - stosowanych w technologii (…);
     
   • tworzeniu funkcji i obiektów w języku programowania (…) z wykorzystaniem formatu tekstowego (…);
     
   • tworzeniu funkcji, procedur, obiektów oraz zmiennych bazodanowych w języku programowania (…);
     
   • tworzeniu nowych, modyfikowaniu lub rozszerzaniu istniejących reguł biznesowych w plikach (…) lub (…);
     
   • modyfikacji lub rozszerzeniu istniejących klas, funkcji, metod w wymienionych wyżej językach programowania w celu poprawienia wydajności lub w celu wykorzystania w nowo powstających składowych systemu;
     
   • wyszukiwaniu i usuwaniu błędów (debugging);
     
   • tworzeniu, rozwijaniu i/lub modyfikacji testów języku programowania (…) lub formacie danych (…).
   Efektem prac jest każdorazowo kod zapisany w konkretnym języku programowania w plikach w formacie (…),(…),(…),(…).(…),(…),(…),(…),(…),(…).
   
4. Testowanie - sprawdzenie poprawności działania oprogramowania:
   W celu zapewnienia niezawodności wytwarzanego oprogramowania, wykluczenia błędów, określenia czy oprogramowanie realizuje oczekiwania kontrahenta oraz stwierdzenia czy oprogramowanie działa prawidłowo przeprowadzane są również testy na wytworzonym oprogramowaniu. Ta faza przebiega w dwóch etapach, w wyniku których może powstać dodatkowa dokumentacja:
   
   • testowanie na bieżąco w trakcie pisania kodu źródłowego, czyli na etapie implementacji (Faza 3),
     
   • testowanie każdego dostarczanego oprogramowania, czyli każdego przyrostu dostarczającego nowej funkcjonalności, bezpośrednio po etapie implementacji.
     
     
   Testowanie wymaga planowania i zarządzania podobnie jak inne fazy wytwarzania oprogramowania. Wykorzystywane techniki w tym procesie to min. walidacja, która określa czy aplikacja realizuje oczekiwania kontrahenta, oraz weryfikacja, która stwierdza czy aplikacja działa prawidłowo. Realizowane są one na dwa uzupełniające się sposoby: poprzez inspekcję wymagań, projektu i kodu oraz poprzez testowanie programu bezpośrednio w trakcie pisania kodu.
   
5. Przygotowanie dokumentacji technicznej do wytworzonego kodu.
   Co do zasady, dokumentacja techniczna powstaje w trakcie implementacji kodu źródłowego (Faza 3). Może się natomiast zdarzyć, że dokumentacja techniczna przygotowywana jest również po zakończeniu Fazy 3.
   
6. Zakończenie prac polega na wdrożeniu oprogramowania wraz ze sprzedażą jej wyniku kontrahentowi - na tym etapie dochodzi do przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania wraz ze stworzoną dokumentacją techniczną.
   Etap polega na przygotowaniu do użycia wytworzonego oprogramowania. Obejmuje to przede wszystkim dostarczenie oprogramowania do odbiorcy końcowego, skonfigurowanie sprzętu i oprogramowania oraz uruchomienie systemu.
   
   

Dodatkowo pomiędzy Wnioskodawcą a Klientami zawarte są pisemne umowy, z których wynika, że Wnioskodawca przenosi na Klienta całość autorskich praw majątkowych do danego Utworu albo jego części, bez ograniczenia co do terytorium (globalnie).

Wytworzone przez Wnioskodawcę Utwory przechowywane są w infrastrukturze informatycznej Klienta, po przeniesieniu do nich praw autorskich. Tym samym, przez Wnioskodawcę nie są świadczone usługi zarządzania wytwarzanymi lub ulepszanymi Utworami. Należy więc uznać, iż całość kwoty wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę za świadczone usługi w zakresie wytwarzania oraz modyfikowania oprogramowania stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do Utworów.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 1,2 mln euro. Tym samym, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Poza księgą przychodów i rozchodów Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 Ustawy PIT, od 1 kwietnia 2019 r.

Kosztami ponoszonymi przez Wnioskodawcę na prowadzoną działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania są koszty usług księgowych, koszt zakupu sprzętu komputerowego, koszt składek na ubezpieczenia społeczne, koszt zakupu fachowej literatury.

Reasumując, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że tworzenie Utworów jest:

• prowadzone w sposób systematyczny,
• dokumentowane w odrębnej ewidencji przedstawiającej opis wytworzonego Utworu wraz z czasem poświęconym na jego wytworzenie,
• zajęciem noszącym znamiona twórczości, bowiem każdorazowo rezultatem prac Wnioskodawcy jest unikalny kod komputerowy.
• Dodatkowo Wnioskodawca:
• prowadzi i będzie prowadził działalność w zakresie wytwarzania Utworów również w przyszłości;
• nie prowadzi/nie będzie prowadził działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;
• prowadzi i będzie prowadził ewidencję zgodnie z art. 24a ust. 1b oraz art. 30cb ust. 1 i ust. 2 Ustawy PIT, pozwalającą wyodrębnić koszty jak i przychody związane z działalnością w zakresie jak zostało opisane powyżej;
• nie posiada/nie posiadał/nie będzie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;
• nie otrzymał/nie otrzymuje/nie otrzyma zwrotu w jakiejkolwiek formie kosztów na tworzenie Utworów;
• nie korzystał/nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b Ustawy PIT;
• nie uzyskał dotychczas żadnych zwrotów wydatków ponoszonych na działalność w zakresie opisanym powyżej.
  
  

W uzupełnieniu wniosku dnia 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca wskazał, że złożony wniosek dotyczy lat 2019-2020 w zakresie stanu faktycznego oraz lat kolejnych (zdarzenie przyszłe), w których kontynuowana będzie działalność opisana we Wniosku.

Działalność Wnioskodawcy będąca przedmiotem Wniosku jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań oraz, jak wskazano we Wniosku, jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Wnioskodawca wskazał, iż wytworzenie Utworu wiąże się z wysiłkiem intelektualnym i technologicznym oraz twórczym wkładem Wnioskodawcy w tworzenie Utworów oraz ich modyfikowanie. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacyjności, wyspecjalizowanej wiedzy technicznej oraz zaplecza technicznego, potrzebnych do finalizacji zlecenia, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy. Dodatkowo Wnioskodawca, celem konkurencyjnego świadczenia usług musi ciągle poszerzać swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.).

Działalność Wnioskodawcy będąca przedmiotem wniosku obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ww. ustawy. Utwory wytwarzane przez Wnioskodawcę, o których mowa we wniosku, to programy komputerowe. Wszystkie efekty prac będących przedmiotem wniosku, w szczególności kod źródłowy, kod komputerowy, nowe funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę utwory, będące programami komputerowymi, a które Wnioskodawca sprzedaje na rzecz Klienta, podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzone przez Wnioskodawcę utwory będące programami komputerowymi, a które Wnioskodawca sprzedaje odpłatnie na rzecz Klienta, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca jest jedynym właścicielem wytworzonego przez niego kodu źródłowego oraz sporządzonej dokumentacji technicznej. W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje oprogramowania, to w wyniku tej modyfikacji powstają odrębne oprogramowania, których właścicielem jest Wnioskodawca. Wszystkie efekty prac będących przedmiotem wniosku, w szczególności kod źródłowy, kod komputerowy, nowe funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza/modyfikuje oprogramowanie, w rezultacie tych prac powstaje nowy Utwór, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac jest/będzie projektowanie i tworzenie produktów, które następnie oferowane są w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wytworzone produkty każdorazowo mają charakter innowacyjny w stosunku do innych oferowanych produktów w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań u Niego funkcjonujących. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 Ustawy PIT. Odrębna ewidencja prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco.

Wnioskodawca wyodrębnia w tej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz prowadzi ją w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także wyodrębnia w niej koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję od 1 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca zamierza obliczyć tzw. wskaźnik nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT. Odpowiadając na pytanie Organu podatkowego, „w jaki sposób Wnioskodawca obliczy tzw. wskaźnik nexus", Wnioskodawca pragnie wskazać, że wspomniany wskaźnik zostanie obliczony zgodnie z regulacją zawartą w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT. W przypadku uznania przez tutejszy Organ podatkowy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność opisana we wniosku stanowi działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca do litery „a" wzoru nexus przypisze wydatki poniesione przez niego na działalność, która została opisana we wniosku. Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu wniosku informacje, dane, czy warunki należy uznać za aktualne w stosunku do działalności Wnioskodawcy, prowadzonej w roku 2019, 2020. Wnioskodawca zakłada również prowadzenie działalności w określonym we wniosku charakterze również w przyszłości. Wnioskodawca będzie dążył do tego, aby opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu wniosku informacje, dane, czy warunki miały miejsce, doszło do ich spełnienia w tym okresie, którego dotyczy sprawa zdarzenia przyszłego/zdarzeń przyszłych. Wykonując czynności zlecone na podstawie umowy zawartej z klientami, to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie. Czynności zlecone Wnioskodawcy (na podstawie umowy) nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca, jako wykonujący czynności będące przedmiotem wniosku, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 14 lipca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi on na bieżąco odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 od 1 kwietnia 2019 roku, a więc od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, z którego dochody Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną stawką.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu/modyfikowaniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Utwory), podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej

w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy PIT? (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z dnia 2 czerwca 2021 r.)

1. Czy przenoszone przez Wnioskodawcę autorskie prawa do Utworów, tworzone w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych w rozumieniu art. 30ca ust. 1 [winno być ust. 2] pkt 8 Ustawy PIT?
2. Czy dochody Wnioskodawcy ze sprzedaży autorskich praw do Utworów stanowią dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i tym samym będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynoszącej 5% zgodnie z art. 30ca Ustawy PIT, przy założeniu, że stanowisko Wnioskodawcy zawarte w pierwszym pytaniu zostanie uznane za prawidłowe?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 2 czerwca 2021 r.

Działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu/modyfikowaniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Utwory), podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

Ad 2.

Przenoszone przez Wnioskodawcę autorskie prawa do Utworów, tworzone w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych w rozumieniu art. 30ca ust. 1 pkt 8 [winno być ust. 2] Ustawy PIT.

Ad 3.

Dochody Wnioskodawcy ze sprzedaży autorskich praw do Utworów stanowią dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i tym samym będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynoszącej 5% zgodnie z art. 30ca Ustawy PIT.

Uzasadnienie stanowiska

Ad 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działania - i sposób ich realizacji - podejmowane w celu wytworzenia Utworów, wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego spełniają definicję prac rozwojowych i w rezultacie definicję prac badawczo-rozwojowych o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

W zakresie pojęcia działalności badawczo-rozwojowej, wskazanego w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT, mieści się działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z brzmienia art. 5a pkt 39 i 40 Ustawy PIT wynika, że badania naukowe to badania podstawowe oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z kolei o pracach rozwojowych stanowi art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie ze wskazanymi powyżej regulacjami:

1. badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne są rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wskazują przepisy Ustawy PIT oraz ustawa - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zakres działań twórczych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej skupiać się powinien m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Ustawodawca wprost wskazuje przy tym, że działania te dotyczyć mogą także narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Istotnym jest przy tym, aby wykonywane czynności nie miały charakteru rutynowego i okresowego (nawet jeżeli stanowią ulepszenia).

Ustawa PIT nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy”, dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze Słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-3.4010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego” (http://sjp.pwn.pl) stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie” i „wykonywany według utartych schematów”.

W przypadku Wnioskodawcy nie mamy do czynienia zatem z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, wytworzenie Utworu wiąże się z wysiłkiem intelektualnym i technologicznym oraz twórczym wkładem Wnioskodawcy w tworzenie Utworów oraz ich modyfikowanie. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacyjności, wyspecjalizowanej wiedzy technicznej oraz zaplecza technicznego, potrzebnych do finalizacji zlecenia, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy. Dodatkowo Wnioskodawca, celem konkurencyjnego świadczenia usług musi ciągle poszerzać swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie.

W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy”. Podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika, że przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ - jak już zostało wskazane na wcześniejszym etapie wniosku - każdy z wytwarzanych przez Wnioskodawcę Utworów jest niepowtarzalny oraz unikatowy, a jego wytworzenie wymaga podejmowania odmiennych i indywidualnych procesów.

W zakresie weryfikacji działalności, pod względem jej kwalifikacji jako badawczo-rozwojowej, co do zasady należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową, tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

Z ustawowej definicji tej działalności wynika, że musi mieć ona charakter twórczy. Działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Działalność badawczo-rozwojowa musi być także podejmowana w systematyczny sposób, czyli istotne jest bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przeszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako niemożność uznania za działalność badawczo-rozwojową incydentalnych działań podatnika.

Przedmiotowa działalność musi mieć również określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Jak wynika z powyższych uwag, podstawowym założeniem ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej jest działalność twórcza, prowadząca do powstania lub znaczącego udoskonalenia istniejących rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy przymiot działalności twórczej bez wątpienia można przypisać (i będzie można przypisać) działaniom związanym z wytworzeniem Utworów. Działania te skupiają się (i będą się skupiać w przyszłości) na wytwarzaniu nowych/zmodyfikowanych programów bądź kodów komputerowych, które są unikatowe oraz niepowtarzalne.

Celem działań opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym jest opracowywanie nowych rozwiązań na podstawie aktualnej wiedzy oraz dostępnych na rynku produktów, z których tworzone są (i będą w przyszłości) nowe Utwory. W efekcie powstają (i będą powstawać) nowe rozwiązania - gotowe programy, narzędzia informatyczne, optymalizacje oraz związane z nimi plany i projekty.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez niego prace celem wytworzenia Utworów stanowią (i będą stanowić) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikowania działań w zakresie tworzenia nowych rozwiązań z dziedziny IT do kategorii działalności badawczo-rozwojowej była już przedmiotem interpretacji indywidualnych, w których uznawano, że tego typu działania będą spełniać definicję prac o charakterze badawczo-rozwojowym. Ponadto w tożsamych stanach faktycznych rozstrzygano również o możliwości uznania za działalność badawczo-rozwojową prac w zakresie modyfikacji istniejącego oprogramowania/narzędzia informatycznego.

Dla przykładu można wskazać np.

• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.70.2020.2.JG
• interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 marca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2- 3.4011.94.2020.2.AC:
  
  

„Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększana zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.”

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione również w:

• 0111-KDIB1-1.4011.30.2020.1.ŚS - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 maja 2020 r.,
• 0111-KDIB1-2.4011.39.2020.2.AK - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 5 maja 2020 r.,
• 0114-KDIP2-1.4010.117.2018.2.MS1 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 18 czerwca 2018 r.,
• 0114-KDIP2-1.4010.423.2018.1.JS - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 14grudnia 2018r.,
• 0114-KDIP2-1.4010.398.2017.1.JC - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 30 stycznia 2018 r.,
• 0111-KDIB1-2.4010.445.2017.1.BG - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 lutego 2018 r.,
• 0114-KDIP2-1.4010.380.2017.1.JF - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 19 lutego 2018 r.
  
  

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy można mówić o ugruntowanej linii orzeczniczej w zakresie zakwalifikowania określonych w stanie faktycznym prac programistycznych do działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace związane z wytwarzaniem i modyfikacją Utworów, wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT. W pełni przy tym podziela stanowiska zawarte w przytoczonych interpretacjach indywidualnych, a wskazaną tam argumentację uznaje za własną.

Ad 2.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
   
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
   
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
   
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
   
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
   
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
   
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
   
8. autorskie prawo do programu komputerowego
   

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
  
  

Ze względu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej kluczowy w tym zakresie jest pkt 8 ww. regulacji, tj. autorskie prawo do programu komputerowego.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, rezultatem pracy Wnioskodawcy są Utwory w postaci nowego programu komputerowego, funkcjonalności bądź kodu źródłowego w formie ulepszenia/modyfikacji do już istniejącego oprogramowania.

W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2019 poz. 1231; dalej: Ustawa PAPP) programowi komputerowego poświęcony został Rozdział 7. Zgodnie z art. 74 ust. 2 Ustawy PAPP, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W ustawach o podatkach dochodowych nie zostały przedstawione definicje programu komputerowego, tym samym zasadne jest odniesienie się do definicji oprogramowania na gruncie międzynarodowych ustaleń w zakresie IP Box, tj. Raport OECD BEPS Plan Działania nr 5 (dalej: Raport). Zgodnie z akapitem 34 Raportu, „copyrighted software”, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu.

W Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów.

Mając powyższe na uwadze, Utwory tworzone przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, ponieważ:

• zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
• należą do katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT;
• podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów Ustawy PAPP.
  
  

W rezultacie, powyższe uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 30ca Ustawy PIT.

Ad 3.

W przypadku uznania przez tutejszy organ stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, dochody generowane z prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynikającej z przepisów regulujących opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. ulga IP Box).

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej ulgę IP Box do polskich przepisów wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego bądź przez autorskie prawo do programu komputerowego.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wytwarza samodzielnie dany kod źródłowy, tym samym należy uznać, iż jest on właścicielem wytworzonego Utworu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
   
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
   
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
   
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
   
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
   
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
   
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
   
8. autorskie prawo do programu komputerowego
   

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
  
  

Kluczowym ze względu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej jest punkt 8 wyżej przytoczonego ustępu, odnoszący się do autorskiego prawa do programu komputerowego. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, należy uznać, iż wytwarzane przez Wnioskodawcę Utwory są chronione autorskim prawem do programu komputerowego na podstawie przepisów Ustawy PAPP.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 Ustawy PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 1 Ustawy PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy PAPP, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe oraz spełnienia szeregu innych wymogów formalnych dotyczących m.in. prawidłowej ewidencji projektowej oraz kosztów, dochód generowany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży praw autorskich do Utworów wytworzonych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu 5% stawką na zasadach określonych w art. 30ca Ustawy PIT.

Powyższe potwierdzają liczne indywidualne interpretacje podatkowe wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych, m.in.:

Interpretacja indywidualna z dnia 1 sierpnia 2019 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.242.2019.3.MR:

„Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu zawartej w cenie zleconej usługi informatycznej należności za prawo do programu komputerowego - autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%”.

Jak i również:

• Interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.194.2020.2.KK,
• Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4011.73.2020.1.BK,
• Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.401137.2020.2.JKT,
• Interpretacja indywidualna z dnia 13 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4011.70.2020.1.AK,
• Interpretacja Indywidualna z dnia 3 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.538.2019.2.AC,
• Interpretacja Indywidualna z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.353.2019.2.AM,
• Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-3.4011.392.2019.2.MT.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że działalność Wnioskodawcy w części związanej z tworzeniem, projektowaniem, implementacją, modyfikowaniem, ulepszaniem czy też testowaniem oprogramowania:

• ma charakter twórczy;
• jest i będzie prowadzona w sposób systematyczny;
• jest i będzie podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
• obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
  
  

Z opisu sprawy wynika więc, że zostały spełnione przesłanki uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności polegającej na tworzeniu/modyfikowaniu oprogramowania lub jego części za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastrzec trzeba jedynie, że w przypadku prowadzenia prac o charakterze rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – działania tego typu, jak już uprzednio podniesiono, nie mogą być uznane za prace rozwojowe, a w konsekwencji działalność w takim zakresie nie może być uznana za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
  
  

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 )

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wyeksponować trzeba również, że zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem, projektowaniem, implementacją oraz testowaniem szeroko rozumianego oprogramowania. Co istotne, utwory, o których mowa we wniosku, które są wynikiem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, są programami komputerowymi. Wszystkie efekty prac będących przedmiotem wniosku, w szczególności kod źródłowy, kod komputerowy, nowe funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę utwory, będące programami komputerowymi, a które Wnioskodawca sprzedaje na rzecz Klienta, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie efekty prac będących przedmiotem wniosku, w szczególności kod źródłowy, kod komputerowy, nowe funkcjonalności, pewne funkcjonalności, w tym również powstałe w wyniku ulepszenia/modyfikowania/rozwijania części oprogramowania, stanowią odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie podlegające ww. ochronie prawnej, które w ostatnim etapie prac przenoszone są na Klientów.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do tworzonych w ramach działalności Wnioskodawcy programów komputerowych podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika również, że w ramach prowadzonej działalności badawczo–rozwojowej, Wnioskodawca uzyskuje dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bowiem jak wskazano w treści wniosku, całość kwoty wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę za świadczone usługi w zakresie wytwarzania oraz modyfikowania oprogramowania stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do Utworów, tj. do programów komputerowych.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz prowadzi od dnia 1 kwietnia 2019 r. (od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP) odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wyodrębnia w tej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, prowadzi ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnia w niej koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że ponoszenie kosztów na nabywanie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów powiązanych (litera c) oraz nabywanie kwalifikowanych IP (litera d) w celu wytworzenia, rozwinięcia czy ulepszenia własnego kwalifikowanego IP może prowadzić do obniżenia wysokości wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy. Gdy takie koszty będą znaczne w porównaniu do kosztów z liter a i b wskazanego powyżej wzoru nexus, wartość tego wskaźnika będzie niższa niż 1, co oznacza, że niecały dochód z kwalifikowanego IP będzie podlegał preferencyjnej 5% stawce podatkowej.

Jak wskazano we wniosku Wnioskodawca zamierza obliczać tzw. wskaźnik nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. do litery „a" wzoru nexus przypisze wydatki poniesione przez niego na działalność, która została opisana we Wniosku.

W związku z powyższym dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych, tj. kwalifikowanych IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy uznać należy za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, których suma w roku podatkowym stanowią podstawę opodatkowania 5% stawką podatkową stosownie do treści art. 30ca ust. 3 omawianej ustawy.

Wnioskodawca jest zatem uprawniony do skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zastosowania 5% stawki podatkowej wobec kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do tworzonych programów komputerowych (podlegających ochronie prawnej) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wyeksponować należy, że powołany przez Wnioskodawcę art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania w kwestii opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych preferencyjna stawką podatkową, o którym mowa w art. 30ca ustawy lecz odnosi się do obowiązków ewidencyjnych związanych z inną ulgą podatkową, tj. ulgą badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e omawianej ustawy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.