2021.07.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.274.2021.1.WH
z 2 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z zakupu usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2021 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z zakupu usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. sp. z o.o., wcześniej działająca pod nazwą B. sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Spółka jest częścią grupy C. (dalej: Grupa).

Zakres działalności gospodarczej Spółki obejmuje czynności opodatkowane VAT w Polsce oraz poza terytorium kraju. W szczególności Wnioskodawca specjalizuje się w dostarczaniu rozwiązań budowlanych w postaci gotowych konstrukcji modułowych oraz wyposażenia wnętrz hoteli.

W grudniu 2018 r. Spółka, działając pod uprzednią nazwą, nabyła od osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą zespół składników majątkowych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: Transakcja Nabycia ZCP). Przedmiotowa Transakcja Nabycia ZCP nie podlegała opodatkowaniu VAT na mocy odpowiednich regulacji. Wnioskodawca kontynuuje działalność gospodarczą opodatkowaną VAT z wykorzystaniem składników nabytych w ramach Transakcji Nabycia ZCP .

W ramach Transakcji Nabycia ZCP na Wnioskodawcę został przeniesiony m.in. ogół praw i obowiązków wynikających z dwóch umów na świadczenie usług związanych z przeprowadzeniem Transakcji (dalej łącznie: Usługi). Historycznie, umowy te zostały zawarte przez właścicieli (członków rodziny właścicieli) Grupy - osoby fizyczne, a następnie przeniesione w całości na jednoosobową działalność gospodarczą jednego z właścicieli, z której wyodrębniono i zbyto ZCP.

Następnie, jako że dotyczyły one składników przejmowanych przez Spółkę, zostały przeniesione - jak wspomniano, w wykonaniu Transakcji Nabycia ZCP - na Wnioskodawcę jako część zespołu składników majątku.

Na podstawie Listu Angażującego (dalej: Umowa I) z 29 sierpnia 2018 r. podpisanego przez właścicieli Grupy, spółka świadcząca usługi doradztwa biznesowego nr I została doradcą transakcyjnym przy Transakcji Nabycia ZCP. Do Umowy II zawarto również Aneks nr 1 z dnia 21 grudnia 2018 r., w którym potwierdzono, iż z dniem jego zawarcia większość z właścicieli przestaje być stroną tej umowy oraz że jedyną jej stroną (jako usługobiorca) pozostaje D. - czyli jeden ze współwłaścicieli Grupy, który zawarł Umowę I w ramach własnej działalności gospodarczej, z której następnie wyodrębniono i zbyto ZCP.

Zgodnie z treścią Umowy I, przedmiotem świadczonych usług było wsparcie w przeprowadzeniu Transakcji Nabycia ZCP, w tym przykładowo:

wsparcie w procesie pozyskania inwestora:
1. omówienie oczekiwań klienta, ustalenie preferowanego harmonogramu Transakcji Nabycia ZCP,
2. opracowanie strategii i harmonogramu Transakcji Nabycia ZCP,
3. doradztwo w procesie opracowania struktury Transakcji Nabycia ZCP,
4. przygotowanie długiej listy inwestorów oraz wybór inwestorów spośród długiej listy,
5. przygotowanie i aktualizowanie dokumentów transakcyjnych (m.in. informacji o C., modelu finansowego, analizy wartości),
zainicjowanie procesu pozyskania inwestora:
1. nawiązanie kontaktu z inwestorami z długiej listy oraz przedstawienie Transakcji Nabycia ZCP,
2. negocjacje zapisów umowy o zachowaniu poufności i doprowadzenie do jej podpisania,
3. bieżący kontakt z inwestorami,
4. organizacja prezentacji zarządu,
5. zebranie i analiza złożonych ofert wstępnych wraz z wstępną rekomendacją co do inwestorów dopuszczonych do badania due diligence,
6. wsparcie w wyborze inwestorów dopuszczonych do badania due diligence.
koordynacja procesu due diligence:
1. wsparcie w negocjacjach listu inwencyjnego z inwestorem,
2. wsparcie w przygotowaniu dokumentów do badania due diligence,
3. wsparcie w przygotowaniu odpowiedzi na pytania inwestora,
4. zebranie i analiza złożonych skorygowanych ofert,
5. wsparcie w wyborze inwestora dopuszczonego do dalszych negocjacji,
wsparcie w negocjacjach warunków Transakcji Nabycia ZCP oraz zamknięcie Transakcji Nabycia ZCP:
1. koordynacja prac innych doradców (np. doradcy prawni),
2. współpraca z doradcą prawnym w przygotowaniu wzoru umów transakcyjnych,
3. wsparcie w negocjacji warunków Transakcji Nabycia ZCP, w tym zapisów umów transakcyjnych,
4. wsparcie przy podpisaniu umów transakcyjnych,
5. wsparcie w uzyskaniu wymaganych zezwoleń korporacyjnych i regulacyjnych do zamknięcia Transakcji Nabycia ZCP,
6. wsparcie w zamknięciu Transakcji Nabycia ZCP,
7. podsumowanie projektu po zamknięciu Transakcji Nabycia ZCP.

Druga z omawianych umów (dalej: Umowa II) została podpisana z datą 21 grudnia 2018 r. między D. a spółką świadczącą usługi doradztwa biznesowego nr II.

Zgodnie z treścią Umowy II, przedmiotem świadczonych usług było przykładowo:

wsparcie przy wyborze innych niż usługodawca doradców dla potrzeb Transakcji Nabycia ZCP oraz koordynacja ich prac,
opracowanie dokumentacji, struktury i zakresu niezbędnych informacji dla nabywcy, dla zarządu oraz na potrzeby marketingowe,
wsparcie w przygotowaniu dokumentów oraz koordynacji procesu due diligence,
dokonanie przeglądu dotychczas zainteresowanych nabywców oraz zaproponowanie potencjalnych nabywców,
opracowanie struktury Transakcji Nabycia ZCP,
negocjacje z potencjalnymi nabywcami,
zapewnienie wszelkiej zwyczajowo udzielanej pomocy w trakcie podpisywania i zamknięcia Transakcji Nabycia ZCP.

Za świadczone Usługi, po dokonaniu Transakcji Nabycia ZCP, w lutym 2019 r. zostały wystawione na Spółkę (działającą wtedy jeszcze pod uprzednią nazwą) dwie faktury które to zostały przez Spółkę opłacone.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (czynnym), którego działalność podlega opodatkowaniu VAT według zasad ogólnych. W szczególności, zespół składników majątku nabytych przez Wnioskodawcę w ramach Transakcji Nabycia ZCP jest wykorzystywany przez Spółkę dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, tj. Wnioskodawca nie dostarcza przy ich wykorzystaniu towarów ani usług dla których dostawy zastosowanie znajduje zwolnienie z opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur dokumentujących zakup Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur dokumentujących zakup Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT; tj.: Dz.U. z 2020, poz. 106 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym - w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika VAT towarów - powstał obowiązek podatkowy. Jednakże prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.:

odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
nabywane towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego),
w odniesieniu do nabywanych towarów bądź usług powstał obowiązek podatkowy,
podatnik posiada fakturę.

Jednocześnie, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje, jeżeli wystąpi jakakolwiek z negatywnych przesłanek odliczenia, wymienionych w art. 88 ustawy o VAT.

W odniesieniu do związku pomiędzy dokonywanymi zakupami a wykonywanymi przez nabywcę czynnościami opodatkowanymi, należy wskazać, iż przepisy ustawy o VAT nie precyzują, jakiego rodzaju musi być to związek, aby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia VAT. W praktyce przyjmuje się, iż związek ten może być bezpośredni (np. wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika odsprzedany) lub pośredni (np. tzw. koszty ogólne zarządu).

Pośredni związek między nabywanymi towarami i usługami a działalnością przedsiębiorstwa występuje, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem, przy czym musi dodatkowo istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy mają one wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczyniając się do generowania obrotu przez podatnika (a nie na bezpośrednie uzyskanie obrotu przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż towarów).

Jednocześnie, warto wskazać, że art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczy, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Przenosząc powyższe rozważania na przedstawiony stan faktyczny, w ocenie Wnioskodawcy, spełnione zostały warunki do uzyskania prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie Usług opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Umowy na wykonanie Usług zostały zawarte przez poprzednich właścicieli (członków rodziny właścicieli) Grupy, a następnie przeniesione w całości na jednoosobową działalność gospodarczą jednego z właścicieli, z której wyodrębniono i zbyto ZCP.

Nabycie przedmiotowych Usług wiązało się z prowadzonym przedsiębiorstwem, w tym z częścią działalności, która jest obecnie kontynuowana przez Wnioskodawcę i generuje obrót.

Przypisanie tych Umów do tej części działalności skutkowało ich przejęciem przez Wnioskodawcę wraz z innymi składnikami majątku. I jako że to Spółka stała się w momencie nabycia tego majątku stroną Umów, zostały na nią również wystawione dwie faktury za przedmiotowe Usługi.

Należy podkreślić, że celem zawarcia Umowy I i II z podmiotami świadczącymi usługi doradztwa biznesowego nr I i II było pozyskanie inwestora zainteresowanego nabyciem i kontynuowaniem (części) działalności prowadzonej przez poprzednich właścicieli. Przedmiotowe Usługi obejmowały wsparcie w znalezieniu takiego inwestora oraz przeprowadzeniu transakcji sprzedaży. Nabycie przedmiotowych Usług jest (i było) zatem związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W szczególności, celem nabycia Usług było wydzielenie (z przedsiębiorstwa poprzedniego właściciela) i kontynuowanie, przez Wnioskodawcę, działalności opodatkowanej VAT. Jako takie, wydatki poniesione w związku z nabyciem Usług uznać należałoby za koszty pośrednio związane z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem nabytego przez Spółkę biznesu.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że analogiczne stanowisko wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał lub TSUE). Przykładowo, w wyroku z 22 lutego 2001 r., nr C-408/98 w prawie Abbey National Trybunał wskazał, iż: "różnorodne usługi nabywane przez zbywcę w celu przeprowadzenia zbycia całości aktywów lub ich części nie pozostają w bezpośrednim związku z jedną lub kilkoma transakcjami sprzedaży dającymi prawo do odliczenia.

Jednakże, koszty tych usług wchodzą w skład kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią elementy kosztowe wytworów jego działalności. Nawet w przypadku zbycia całości aktywów, gdy podatnik nie dokonuje już transakcji po wykorzystaniu tych usług, ich koszt należy traktować jako część działalności gospodarczej przedsiębiorstwa jako całości".

Podobnie TSUE wypowiedział się w wyroku z 27 września 2001 r., w sprawie CIBO Participations SA (C-16/00), gdzie stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki. Analogicznie TSUE wypowiedział się w wyroku z 26 maja 2005 r. o sygn. C-465/03 Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz.

Przyjęcie przeciwnego stanowiska powodowałoby brak możliwości skorzystania z prawa do odliczenia od wszystkich kosztów ogólnych prowadzonej działalności, takich jak np. koszty obsługi prawnej, księgowej czy wynajmu biura, co naruszałoby fundamentalną zasadę neutralności VAT.

W wyroku w sprawie C-98/98 Midland Bank, TSUE podkreślił, iż brak zaistnienia konkretnej czynności opodatkowanej nie w każdej sytuacji skutkuje pozbawieniem podatnika przysługującego mu prawa do odliczenia VAT. TSUE wskazał, że jak wynika z orzecznictwa, prawo do odliczenia przysługuje nawet, jeżeli nie jest możliwe ustalenie bezpośredniego związku między konkretnym podatkiem naliczonym a transakcją lub transakcjami opodatkowanymi.

Stanowisko TSUE potwierdziły również polskie sądy administracyjne oraz organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 czerwca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1009/15 wskazano, że: "nabyte przez Skarżącą usługi doradztwa, choć dotyczyły zagadnienia merytorycznego oceny skutków informatycznych transakcji zbycia części przedsiębiorstwa, to jednak pozostawały w związku z prowadzoną przez Skarżącą działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT), do której Spółka została powołana. Przedmiotem działalności Spółki nie było bowiem i nie jest wnoszenie wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa, czy też zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Spółka została powołana do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, a nabyte usługi doradztwa podatkowego stanowiły koszt związany pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki".

Również w wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualnej interpretacji z 30 października 2020 r. o sygn. 0114-KDIP4-2.4012.430.2020.1.AA organ potwierdził, że „wydatki kreujące podatek naliczony związane ze zbyciem ZCP są wydatkami stanowiącymi koszty ogólne całokształtu działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, pod warunkiem, że taką działalność podatnik prowadzi. W konsekwencji przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku ze zbyciem ZCP. Odnosząc się zatem do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z zakupu Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP należy wskazać, że zgodnie z powołanymi wyrokami TSUE, koszty te przyporządkować należy do ogólnych kosztów prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. (...) nabyte Usługi, choć dotyczyły przygotowania i przeprowadzenia transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to jednak pozostawały w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT). (...) Zatem, w odniesieniu do nabytych przez Wnioskodawcę Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP. które są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy."

Podobne stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawił również w interpretacji indywidualnej z 14 stycznia 2021 r. z dnia 0113-KDIPT1-1.4012.747.2020.2.RG, w której to uznał, że „mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że wynagrodzenie firmy doradczej za efekt usług pozyskania inwestora, który nabył przedsiębiorstwo, jest w sposób pośredni związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną podatkiem VAT (czynnościami opodatkowanymi) i Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu oraz to prawo do odliczenia nie podlega ograniczeniu, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.”

Z powoływanego orzecznictwa oraz stanowiska organów podatkowych wprost wynika, że wydatki kreujące podatek naliczony związane ze zbyciem majątku (a w szczególności ZCP) są wydatkami stanowiącymi koszty ogólne działalności gospodarczej. W przypadku, kiedy działalność ta podlega opodatkowaniu VAT, z tytułu nabycia takich usług przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, iż Usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku zostały nabyte na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z ich nabyciem powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z przepisami ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż za okres, w którym otrzymano fakturę.

W analizowanym przypadku, Umowy na podstawie których zostały wykonane Usługi, zostały przejęte przez Spółkę jako składnik nabywanego ZCP. Faktury dokumentujące nabycie Usług zostały wystawione po dokonaniu Transakcji Nabycia Przedsiębiorstwa przez Spółkę i zawierają jej dane.

Prawo do odliczenia podatku powstało zatem dopiero po nabyciu przez Wnioskodawcę ZCP. W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, iż jako stronie przejętych Umów, przysługuje jej pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur dokumentujących nabycie Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem Transakcji Nabycia ZCP. W szczególności, podkreślić należy, ze Umowy te jak wykazano powyżej, mają nierozerwalny związek z nabytym ZCP.

Odnosząc się szerzej do zagadnienia sukcesji podatkowej w polskim prawie, warto wspomnieć, że regulują ją przede wszystkim przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy Ordynacja podatkowa. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, to jest sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych. Jednakże także z ustawy o VAT można wyczytać szczególne odniesienie do sukcesji praw i obowiązków następców prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów przedmiotowej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Uregulowanie to oparte zostało na przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT).

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy VAT, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji.

Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Na podstawie art. 29 Dyrektywy VAT, art. 19 Dyrektywy VAT stosuje się na takich samych warunkach do świadczenia usług.

Dyrektywa VAT przewiduje zatem opcję wyłączenia z opodatkowania transferu „całości lub części majątku”. Przewidziane w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT wyłączenie od opodatkowania transferu ZCP stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 19 Dyrektywy VAT.

Przepisem implementującym do polskiego porządku prawnego art. 19 Dyrektywy VAT jest w pewnym zakresie art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Polska implementowała opcję braku opodatkowania przeniesienia części majątku i jednoczesnego zachowania neutralności podatku VAT o której mowa w art. 19 Dyrektywy VAT poprzez art. 6, art. 2 pkt 27e oraz art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, Wskazanymi przepisami wyłączono z opodatkowania zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz uregulowane zostały zasady dokonywania korekty wieloletniej podatku naliczonego. W ustawie o VAT nie zostały jednak zaimplementowane szerzej regulacje w zakresie sukcesji praw i obowiązków zbywcy ZCP.

Jeśliby zatem uznać, że sam art. 91 ust. 9 ustawy o VAT nie stanowi o sukcesji tych praw i obowiązków, to - w ocenie Wnioskodawcy - przepisy ustawy o VAT należy nadal odczytywać z uwzględnieniem regulacji prawa wspólnotowego. W konsekwencji, biorąc pod uwagę brzmienie art. 19 Dyrektywy o VAT, skorzystanie przez polskiego ustawodawcę z opcji wyłączenia z opodatkowania transakcji przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno się także wiązać z uznaniem nabywcy całości lub części przedsiębiorstwa za następcę prawnego zbywcy.

Na konieczność dokonywania wykładni przepisów krajowych w zgodzie z celem i brzmieniem Dyrektywy VAT wskazują również sądy administracyjne. Przykładowo NSA w wyroku z 29 maja 2014 r., sygn. I FSK 1027/13 wskazał, iż „Okoliczność, że ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wprowadza do krajowego porządku prawnego postanowienia dyrektyw w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, nakazuje w pierwszej kolejności - dokonanie wykładni przepisów tej ustawy w duchu zgodności z dyrektywą. Przy tym uwzględnić należy orzecznictwo ETS, odnoszące się do przytoczonych unormowań wspólnotowych”.

W tym też wyroku NSA wskazał również, że: „ Art. 19 Dyrektywy 112 stanowi o pełnym następstwie w zakresie podatku od towarów i usług związanym z wnoszonym przedsiębiorstwem. W takiej sytuacji, nie tylko korekta podatku odliczonego określona w art. 91 ust. 1-8 u.p.t.u. może być dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa. Oznacza to więc, iż zgodnie z zasadą neutralności podatku VAT nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, jako następca zbywającego, jest uprawniony do odliczania podatku naliczonego, korekt podatku naliczonego oraz innych czynności w ramach rozliczeń podatkowych, niezbędnych do zachowania zasady neutralności. Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że skoro Polska nie dokonała pełnej implementacji przepisów wspólnotowych, do których implementacji była zobowiązana decydując się na zastosowanie regulacji z art. 19 Dyrektywy 112 to można powoływać się wprost na brzmienie art. 19 Dyrektywy 112. Potwierdza to orzecznictwo ETS np. orzeczenie ETS z 19 stycznia 1982 r. w sprawie 8/81 Ursula Becker, z 6 lipca I995 r. C-62/93 BP Soupergaz".

Powyższy pogląd został wyrażony także w wyroku NSA I FSK 1660/10 z 28 października 2011 r., oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 października 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.476.2018.1.SM.

Wobec powyższego, należy uznać, że przyjęte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączenie od opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wymaga, aby w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany był jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. W konsekwencji, w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej w zakresie VAT. Następuje tym samym przeniesienie na nabywcę praw i obowiązków dotyczących opodatkowania tym podatkiem w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywałyby zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy zatem stwierdzić, że w związku z Transakcją Nabycia ZCP, Spółka jest następcą prawnym podmiotu zbywającego w odniesieniu przejmowanej części majątku tj. zostały przeniesione na tę Spółkę wszystkie prawa i obowiązki podatkowe związane z nabytym ZCP wynikające z przepisów o VAT.

Ponadto, co wykazano już powyżej, podatek VAT naliczony w związku z nabyciem Usług powinien podlegać odliczeniu jako związany pośrednio z działalnością opodatkowaną VAT.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, iż przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie Usług.

Wnioski Spółki znajdują potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 lutego 2016 r. nr IPPP1/4512-1208/15-2/AW, w której organ podatkowy wskazał, że (...) w zakresie towarów i usług związanych z ZCP dla których prawo do odliczenia podatku naliczonego powstanie w dniu lub po dniu zbycia ZCP bez względu na fakt czy faktury te będą wskazywały jako nabywcę Spółkę czy też nabywcę ZCP. Wnioskodawca nie będzie uprawniony do rozliczenia podatku VAT. Do odliczenia podatku VAT naliczonego będzie uprawniony nabywca ZCP gdyż prawo to zostanie przeniesione na nabywcę w ramach sukcesji praw i obowiązków z dniem zbycia ZCP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Według art. 86 ust. 11 ustawy – jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wynika z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zakres działalności gospodarczej Spółki obejmuje czynności opodatkowane VAT w Polsce oraz poza terytorium kraju. W szczególności Wnioskodawca specjalizuje się w dostarczaniu rozwiązań budowlanych w postaci gotowych konstrukcji modułowych oraz wyposażenia wnętrz hoteli. W grudniu 2018 r. Spółka, działając pod uprzednią nazwą, nabyła od osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą zespół składników majątkowych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przedmiotowa Transakcja Nabycia ZCP nie podlegała opodatkowaniu VAT na mocy odpowiednich regulacji. Wnioskodawca kontynuuje działalność gospodarczą opodatkowaną VAT z wykorzystaniem składników nabytych w ramach Transakcji Nabycia ZCP. W ramach Transakcji Nabycia ZCP na Wnioskodawcę został przeniesiony m.in. ogół praw i obowiązków wynikających z dwóch umów na świadczenie usług związanych z przeprowadzeniem Transakcji. Historycznie, umowy te zostały zawarte przez właścicieli (członków rodziny właścicieli) Grupy - osoby fizyczne, a następnie przeniesione w całości na jednoosobową działalność gospodarczą jednego z właścicieli, z której wyodrębniono i zbyto ZCP. Następnie, jako że dotyczyły one składników przejmowanych przez Spółkę, zostały przeniesione - jak wspomniano, w wykonaniu Transakcji Nabycia ZCP - na Wnioskodawcę jako część zespołu składników majątku. Na podstawie Listu Angażującego z 29 sierpnia 2018 r. podpisanego przez właścicieli Grupy, spółka świadcząca usługi doradztwa biznesowego nr I została doradcą transakcyjnym przy Transakcji Nabycia ZCP. Do Umowy II zawarto również Aneks nr 1 z dnia 21 grudnia 2018 r., w którym potwierdzono, iż z dniem jego zawarcia większość z właścicieli przestaje być stroną tej umowy oraz że jedyną jej stroną (jako usługobiorca) pozostaje D. - czyli jeden ze współwłaścicieli Grupy, który zawarł Umowę I w ramach własnej działalności gospodarczej, z której następnie wyodrębniono i zbyto ZCP. Zgodnie z treścią Umowy I, przedmiotem świadczonych usług było wsparcie w przeprowadzeniu Transakcji Nabycia ZCP, w tym przykładowo:

wsparcie w procesie pozyskania inwestora, zainicjowanie procesu pozyskania inwestora, koordynacja procesu due diligence, wsparcie w negocjacjach warunków Transakcji Nabycia ZCP oraz zamknięcie Transakcji Nabycia ZCP. Zgodnie z treścią Umowy II, przedmiotem świadczonych usług było przykładowo: wsparcie przy wyborze innych niż usługodawca doradców dla potrzeb Transakcji Nabycia ZCP oraz koordynacja ich prac, opracowanie dokumentacji, struktury i zakresu niezbędnych informacji dla nabywcy, dla zarządu oraz na potrzeby marketingowe, wsparcie w przygotowaniu dokumentów oraz koordynacji procesu due diligence, dokonanie przeglądu dotychczas zainteresowanych nabywców oraz zaproponowanie potencjalnych nabywców, opracowanie struktury Transakcji Nabycia ZCP, negocjacje z potencjalnymi nabywcami, zapewnienie wszelkiej zwyczajowo udzielanej pomocy w trakcie podpisywania i zamknięcia Transakcji Nabycia ZCP. Za świadczone Usługi, po dokonaniu Transakcji Nabycia ZCP, w lutym 2019 r. zostały wystawione na Spółkę (działającą wtedy jeszcze pod uprzednią nazwą) dwie faktury które to zostały przez Spółkę opłacone. Zespół składników majątku nabytych przez Wnioskodawcę w ramach Transakcji Nabycia ZCP jest wykorzystywany przez Spółkę dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, tj. Wnioskodawca nie dostarcza przy ich wykorzystaniu towarów ani usług dla których dostawy zastosowanie znajduje zwolnienie z opodatkowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy powstałe na tle przedstawionego we wniosku opisu prawy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z zakupu Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również wskazać na art. 168 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku pomiędzy dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną generującą podatek należny.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excise), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur regional des impots du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations SA (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

W swoich orzeczeniach dotyczących uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego od nabyć usług doradczych w związku ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w warunkach wyłączenia tej transakcji spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług, TSUE wskazywał, że „różne usługi nabyte przez zbywcę (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) w celu dokonania zbycia całości lub części aktywów nie pozostają w bezpośrednim związku z jedną lub wieloma transakcjami uprawniającymi do skorzystania z prawa do odliczenia. Jednak koszty powyższych usług stanowią część kosztów ogólnych podatnika i jako takie są częścią kosztów produktów przedsiębiorstwa” (powoływane już sprawy C-408/98 Abbey National, C-465/03 Kretztechnik). W zakresie powyższego aprobująco wypowiedział się również NSA w wyroku z dnia 19 grudnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 155/12): „Zdaniem Sądu pierwszej instancji dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego decydujący jest związek zakupionych towarów i usług z czynnościami podatnika, jak to ujęto w uzasadnieniu, generującymi podatek VAT. (...) WSA, w oparciu o omawiane wyroki TSUE, doszedł do wniosku, że zakupione towary i usługi muszą mieć wyraźny, ścisły i bezpośredni związek podatku naliczonego podlegającego odliczeniu z opodatkowaną działalnością podatnika (...) Prezentując takie rozumienie przepisu (...) stwierdził, że: „Podatek naliczony, którego dotyczy spór związany jest ściśle z zarządzaniem papierami wartościowymi (portfelem instrumentów finansowych), które to czynności polegają jedynie na rozdysponowaniu należących do skarżącej wolnych środków finansowych. Nie są to czynności objęte podatkiem od towarów i usług i nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (sprzedaż bazaltu) podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.” (...) Z takim rozumieniem, interpretacją art. 86 ust. 1 u.p.t.u. nie można się zgodzić.” Poszukując przyczyn wadliwości kontrolowanego rozstrzygnięcia WSA, NSA wskazał w dalszej części uzasadnienia orzeczenia, że: „Wpływ na zaprezentowaną przez WSA interpretację 86 ust. 1 u.p.t.u. miały pominięcia pewnych kwestii i wadliwe odczytanie całości orzeczeń TSUE. Nieprawidłowości w rozumowaniu należy temu sądowi przypisać z tego powodu, że dany wydatek kreujący podatek naliczony Sąd ten usiłuje przyporządkować konkretnym czynnościom opodatkowanym w sytuacji, gdy mamy do czynienia z wydatkiem stanowiącym koszty ogólne całokształtu działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, bezpośrednio związane z tą działalnością, i to nawet wtedy, kiedy uzyskane środki finansowe zostają na działalność gospodarczą przeznaczone.”

Z powoływanego orzecznictwa TSUE i sądów administracyjnych wprost zatem wynika, że wydatki kreujące podatek naliczony związane ze zbyciem ZCP są wydatkami stanowiącymi koszty ogólne całokształtu działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, pod warunkiem, że taką działalność podatnik prowadzi. W konsekwencji przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku ze zbyciem ZCP.

Odnosząc się zatem do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z zakupu Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP należy wskazać, że zgodnie z powołanymi wyrokami TSUE, koszty te przyporządkować należy do ogólnych kosztów prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że nabyte Usługi, choć dotyczyły przygotowania i przeprowadzenia transakcji nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to jednak pozostawały w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT). Jak wynika z opisu sprawy nabyty przez Wnioskodawcę zespół składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Zatem skoro przedmiotem działalności Wnioskodawcy są czynności opodatkowane podatkiem VAT, a nabyte Usługi związane były z przyszłą i aktualnie prowadzoną działalnością gospodarczą to w odniesieniu do nabytych przez Wnioskodawcę Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP, która jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin