Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.111.2021.4.DR
z 23 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu – 16 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym 14 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zespołu składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zespołu składników majątkowych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 5 lipca 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.174.2021.2.MK, 0111-KDIB2-2.4014.111.2021.3.DR, 0113-KDIPT1-2.4012.262.2021.3.JS wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 14 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką prawa polskiego należącą do grupy kapitałowej A. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcja naczyń zbiorczych, produkcja części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, a także produkcja części do pojazdów samochodowych.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka korzysta ze zwolnienia podatkowego w związku z działalnością prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (…) na podstawie czterech zezwoleń. Pierwsze z zezwoleń zostało udzielone Spółce 27 maja 1998 r., drugie 26 grudnia 2006 r., trzecie 8 lutego 2011 r., czwarte zaś 24 czerwca 2014 r.

Zezwolenie Nr 2 z 27 maja 1998 (dalej: Zezwolenie 1998) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) przewiduje następujące warunki do prowadzenia działalności:

• termin rozpoczęcia działalności na terenie (…) do 1 lipca 1999,
• wymóg posiadania siedziby i prowadzenia działalności gospodarczej wyłącznie na terenie (…),
• zatrudnienie co najmniej 70 pracowników do 31 grudnia 2001 r.,
• poniesienie do 30 czerwca 1999 r. wydatków inwestycyjnych w wysokości przekraczającej 23.300.000 PLN,
• wymóg wytwarzania na terenie (…) wyrobów, których wartość (pomniejszona o VAT) nie będzie przekraczać 70% ceny uzyskanej ze sprzedaży wyrobów (pomniejszonej o VAT).
  
  

Na wniosek Spółki złożony 24 lutego 2005 r., treścią decyzji z 11 maja 2005 r. zmieniona została treść Zezwolenia 1998 poprzez rozszerzenie przedmiotu działalności. Jednocześnie zmieniono zapis Zezwolenia 1998 dotyczący liczby zatrudnionych pracowników. Zgodnie z nową treścią Zezwolenia 1998 Spółka zobowiązana została do zatrudnienia nie mniej niż 190 pracowników w terminie do 31 grudnia 2005 r. Wszystkie z warunków wskazanych treścią Zezwolenia 1998 zostały przez Spółkę wypełnione. Skonsumowana została również cała pomoc przysługująca Spółce z tytułu inwestycji będącej przedmiotem tego zezwolenia.

W dniu 26 grudnia 2006 r. Spółka otrzymała kolejne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) o nr (…) (dalej: Zezwolenie 2006). Zezwolenie 2006 zostało udzielone do 27 maja 2017 r. i przewiduje następujące warunki do prowadzenia działalności:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych do 31 grudnia 2010 r. w kwocie 30.000.000 PLN,
• zatrudnienie do 31 grudnia 2010 r. co najmniej 80 pracowników i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do 31 grudnia 2015 r.
  
  

Wszystkie warunki przewidziane w Zezwoleniu 2006 zostały przez Spółkę wypełnione. Aktualnie Spółka korzysta ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla Zezwolenia 2006. Pula pomocy wynikająca z Zezwolenia 2 nie została jeszcze skonsumowana.

W dniu 21 stycznia 2011 r. Spółka przystąpiła do rokowań mających na celu wyłonienie przedsiębiorcy, który uzyska zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…). Wskazać należy, iż w chwili przystąpienia do rokowań zatrudnienie w Spółce utrzymywało się na poziomie 980 pracowników, co wielokrotnie przekraczało ilość pracowników, których Spółka winna zatrudnić aby wypełnić warunki dotyczące zatrudnia przewidywane przez obydwa posiadane zezwolenia. W dniu 8 lutego 2011 r. Spółka otrzymała Zezwolenie Nr (…) (dalej: „Zezwolenie 2011”) na prowadzenie działalności gospodarczej.

Zezwolenie 2011 zostało pierwotnie udzielone do 15 kwietnia 2017 r. i przewiduje następujące warunki do prowadzenia działalności:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych do dnia 31 grudnia 2015 r. w kwocie 120.000.000 PLN,
• zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 980 pracowników o 10 pracowników do dnia 31 grudnia 2011 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie 990 pracowników do 31 grudnia 2016 r.,
• zakończenie inwestycji do dnia 31 grudnia 2015 r.
  
  

W związku z korzystnymi orzeczeniami NSA, który zanegował możliwość wskazywania terminu ważności zezwoleń, Spółka zawnioskowała o zmianę treści posiadanego zezwolenia poprzez uchylenia terminu jego obowiązywania. Aktualnie Zezwolenie 2011 jest ważne do końca 2026 r.

Wszystkie warunki przewidziane w Zezwoleniu 2011 zostały przez Spółkę wypełnione. Spółka nie rozpoczęła korzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla Zezwolenia 2011. Spółka nie rozpoczęła jeszcze korzystania z puli pomocy wynikającej z Zezwolenia 3.

W dniu 24 czerwca 2014 r. Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) o nr (…)(dalej: „Zezwolenie 2014”). Zezwolenie 2014 zostało udzielone do końca 2026 r. i przewiduje następujące warunki do prowadzenia działalności:

• zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 1275 pracowników poprzez zatrudnienie na terenie (…), w związku z realizowaną inwestycją, po dniu uzyskania zezwolenia 10 nowych pracowników w terminie do 31 października 2021 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 1275 pracowników powiększonym o każde nowo utworzone miejsce pracy do dnia następującego po upływie 36 miesięcy od dnia jego utworzenia,
• poniesienie do dnia 31 października 2021 r. wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 150.000.000 PLN,
• zakończenie inwestycji do dnia 31 października 2021 r.
  
  

Na dzień przygotowania niniejszej opinii Spółka wypełniła warunki dotyczące zwiększenia i utrzymania nowych miejsc pracy. Jeśli chodzi o wymóg poniesienia wydatków kwalifikowanych to w chwili obecnej Spółka deklaruje poniesienie 99,65% wymaganej kwoty. Spółka nie rozpoczęła korzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla Zezwolenia 2014. Przed przystąpieniem do opisanej poniżej transakcji Spółka planuje jednak wystąpić do Ministerstwa Rozwoju z wnioskiem o cofnięcie Zezwolenia 2014 w oparciu o art. 19 ust. 3 pkt 4 ustawy o SSE.

W związku z dynamicznym rozwojem Spółki oraz wdrażaniem coraz nowszych technologii, zarówno w dziale zajmującym się produkcją asortymentu związanego z podgrzewaniem wody, a także dziale odpowiedzialnym za produkcję akcesoriów samochodowych, na poziomie Grupy zapadła decyzja o reorganizacji działalności prowadzonej przez Spółkę. Strategia Grupy zakłada rozdzielenie obydwu biznesów funkcjonujących obecnie w ramach Spółki poprzez ich przyporządkowanie do dwóch odrębnych podmiotów. Jedna ze spółek – Wnioskodawca prowadzić będzie działalność w zakresie produkcji pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcji naczyń zbiorczych i produkcji części do pojemnościowych podgrzewaczy wody, druga (dalej „spółka X”) zajmować będzie się natomiast produkcją elementów układu napędowego pojazdów mechanicznych.

Sposobem realizacji powyższego zamierzenia jest planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż wyodrębnionego zespołu składników majątku do innej, nowo zawiązanej spółki kapitałowej polskiego prawa handlowego – spółki X. Spółka X będzie podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą.

Obydwa działy (tj. dział zajmujący się produkcją elementów grzejnych oraz dział zajmujący się produkcją akcesoriów samochodowych) są wyodrębnione na poziomie organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym.

Intencją Spółki w ramach transakcji sprzedaży jest przeniesienie na Spółkę X wszelkich składników majątkowych związanych z prowadzeniem działalności w produkcji części do pojazdów samochodowych (dalej: zakład X), które są konieczne lub wymagane do prowadzenia działalności w ramach tej części biznesu.

Spółka X po nabyciu zakładu X zamierza kontynuować dotychczasową działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę w zakresie automotiv.

Wnioskodawca wskazał, że w przypadku trzech pierwszych zezwoleń 5-letni termin utrzymania własności składników majątkowych, o którym mowa w rozporządzeniu rady ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: „Rozporządzenie SSE”) został w całości zachowany.

W przypadku czwartego zezwolenia, na dzień złożenia niniejszego wniosku, termin ten został utrzymany wyłącznie w odniesieniu do części składników majątkowych. Niemniej jednak, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, przed dokonaniem transakcji zbycia składników majątku Spółka zamierza wystąpić z wnioskiem o cofnięcie tego zezwolenia. Tym samym przedmiotem sprzedaży będą Składniki majątku, wobec których pięcioletni termin utrzymania własności już upłynął (nabyte w ramach pierwszych trzech zezwoleń) oraz składniki majątku, w stosunku do których nie będzie miał zastosowania pięcioletni termin utrzymania własności (nabyte w ramach obowiązującego na dzień dzisiejszy Zezwolenia 2014).

Wyodrębnienie organizacyjne

W momencie sprzedaży każdy z pionów produkcji stanowić będzie odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze Spółki gdyż w drodze uchwały wspólników w strukturze spółki wyodrębniane zostaną poszczególne piony produkcyjne (zwane dalej: „zakładami”): zakład X oraz zakład Y.

Majątek sprzedawany Spółce X stanowić będzie odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze Spółki, gdyż w drodze uchwały wspólników w strukturze spółki wyodrębniane zostaną poszczególne piony produkcyjne (zwane dalej: „zakładami”): zakład Y oraz zakład X. Każda z wyodrębnionych części przedsiębiorstwa zarządzana będzie przez określone, przypisane do poszczególnych zakładów osoby, gdyż każdy z zakładów posiada własne kierownictwo (kierownik zakładu, kierownicy poszczególnych wydziałów). Do momentu dokonania transakcji sprzedaży inne niż zastrzeżone do kompetencji zarządu, a dotyczące każdej z poszczególnych części przedsiębiorstwa będącej przedmiotem transakcji (zakładu), są podejmowane samodzielnie przez osoby zarządzające tą częścią. Po dokonaniu transakcji sprzedaży każda ze spółek będzie kierowana przez określone osoby powołane do ich zarządów.

Do każdego zakładu przypisane będą wykorzystywane przez ten zakład na dzień sprzedaży:

• maszyny i urządzenia przemysłowe,
  
• wyposażenie i narzędzia,
  
• samochody,
  
• komputery oraz oprogramowanie komputerowe,
  
• wyposażenie biurowe,
  
• środki pieniężne,
  
• należności,
  
• zobowiązania:
  
  • z tytułu dostaw robót i usług,
  • z tytułu pożyczek, kredytów,
  • związane z wynagrodzeniami pracowników,
• patenty i inne prawa własności przemysłowej,
  
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
  
• tajemnice przedsiębiorstwa,
  
• kontrakty handlowe.
  
  

Nieruchomość, na której ulokowany jest zakład będący przedmiotem transakcji pozostanie własnością Wnioskodawcy i po dokonaniu transakcji sprzedaży część tej nieruchomości związana z zakładem X będzie Spółce X oddana w dzierżawę/najem.

W dniu dokonania transakcji sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką X podpisana zostanie umowa, na podstawie której Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz Spółki X usługi w zakresie księgowości, kadr, zakupów strategicznych, controllingu oraz wsparcia dotyczącego odpraw celnych.

Wyodrębnienie finansowe

Do dnia sprzedaży ewidencja księgowa operacji gospodarczych obu części przedsiębiorstwa, będących przedmiotem transakcji, nie będzie prowadzona na całkowicie wyodrębnionych kontach księgowych.

Natomiast w zakładowym planie kont wydzielone zostaną osobne centra kosztów służące ewidencji przychodów i kosztów związanych wyłącznie z działalnością każdego z zakładów. Wynik finansowy każdego z zakładów na dzień transakcji sprzedaży może być ustalony przez Wnioskodawcę na poziomie struktur controllingu przedsiębiorstwa. System księgowy oraz zasady rachunkowości obowiązujące w chwili podziału pozwolą na precyzyjne wyodrębnienie w ewidencji księgowej przychodów oraz kosztów każdego z zakładów. Na dzień transakcji sprzedaży możliwe będzie także pełne wyodrębnienie w ewidencji księgowej zobowiązań związanych z działalnością każdej części przedsiębiorstwa (zakładu).

Zarówno obecnie, jak i na dzień transakcji sprzedaży wyodrębnione będą ponadto aktywa każdego z zakładów oraz rozdzielone będą tabele amortyzacji środków trwałych wraz z wartością odpisów amortyzacyjnych dot. środków trwałych przypisanych do każdego z zakładów. Ustalony będzie także odrębny budżet roczny każdego zakładu należącego do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Na dzień transakcji sprzedaży istnieje także możliwość oceny rentowności i efektywności gospodarowania każdego z zakładów. Każdy z zakładów na dzień transakcji sprzedaży posiadać będzie odrębny rachunek bankowy. 

Wyodrębnienie funkcjonalne

Każdy z zakładów będący przedmiotem transakcji będzie na dzień podziału zdolny do realizacji określonych zadań gospodarczych. Założeniem jest dokonanie sprzedaży na dzień, w którym posiadane przez każdy z zakładów aktywa pozwolą na prowadzenie działalności produkcyjnej (odpowiednio w zakresie elementów grzejnych albo elementów napędu pojazdów) bez konieczności nabywania dodatkowych aktywów. Na dzień sprzedaży każdy z zakładów posiadać będzie aktywa i potencjał niezbędne do obsługi zakładu w zakresie IT, ochrony obiektu, kontroli jakości, usług związanych z utrzymaniem obiektu, badań laboratoryjnych, najmu. Każdy z zakładów będzie korzystał z własnych mediów, w tym:

• z własnych przyłączy prądu,
• z własnych przyłączy gazu,
• z własnych przyłączy wody,
• z własnego odprowadzania lub oczyszczania ścieków.

Spółka X nie będzie korzystać po dokonaniu sprzedaży ze znaków towarowych Wnioskodawcy.

Na dzień transakcji sprzedaży posiadane przez każdy z zakładów składniki majątkowe stanowią w opinii Wnioskodawcy organizacyjną i funkcjonalną całość. Z uwagi na powyższe, każdy z zakładów posiadać będzie na dzień transakcji sprzedaży także zdolność funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, sprzedaż Zakładu X stanowić będzie transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a zatem transakcja ta dla Wnioskodawcy nie będzie rodzić żadnych obowiązków na gruncie przepisów o podatku od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na fakt, że obowiązek uiszczenia podatku PCC spoczywać będzie na nabywcy?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku), transakcja opisana w zdarzeniu przyszłym nie będzie rodzić po stronie Wnioskodawcy żadnych obowiązków na gruncie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż zakładu X przez Wnioskodawcę stanowić będzie transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o PCC, w takim przypadku obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na nabywcy, zatem na Wnioskodawcy jako na sprzedającym zakład X nie będą ciążyć żadne obowiązki wynikające z przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Jak wynika z przywołanych przepisów, zawarcie umowy sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedaż zakładu X do nowo zawiązanej spółki kapitałowej polskiego prawa handlowego – spółki X.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt czy opisana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz kto będzie stroną zobowiązaną do uiszczenia podatku. Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od czynności cywilnoprawnych nie obciąży Wnioskodawcy, lecz nabywcę.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w związku z planowaną transakcją sprzedaży zakładu X, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Z powołanego wyżej art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno bowiem wynika, że w przypadku umowy sprzedaży obowiązek podatkowy ciąży na kupującym. Zatem Wnioskodawca jako strona sprzedająca nie będzie zobowiązany z tytułu dokonania opisanej we wniosku czynności – umowy sprzedaży – do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. W przedmiotowej sprawie ewentualnym podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych będzie bowiem tylko i wyłącznie kupujący.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym podatek od czynności cywilnoprawnych nie obciąży sprzedającego lecz kupującego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.