Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.80.2021.3.MG
z 3 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 8 kwietnia 2021 r, uzupełnionym pismem złożonym w dniu 18 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek uzupełniony pismem złożonym w dniu 18 czerwca 2021 r. oraz pismem złożonym w dniu 28 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 4 stycznia 2016 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji Gospodarczej pod nawą …, której przedmiotem jest wytwarzanie oprogramowania. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności gospodarczej przeważająca działalność przedsiębiorstwa to 62.01.Z. – „Działalność związana z oprogramowaniem”. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W dniu 1 października 2017 r. zawarł z …Spółka Akcyjna z siedzibą w … umowę o świadczenie usług (dalej: Spółka). Z tytułu usług realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki na podstawie przedmiotowej umowy przysługuje Mu miesięczne wynagrodzenie w wysokości 8 000 zł. netto. Wynagrodzenie to stanowi wynagrodzenie ryczałtowe i obejmuje wszystkie koszty i wydatki ponoszone przez Niego w celu realizowania umowy, w tym również stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji przedmiotowej umowy. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Omawiane we wniosku usługi programistyczne świadczone są przez Wnioskodawcę w Polsce, na zasadzie pracy osobistej w biurze, bądź pracy zdalnej na rzecz Spółki. Usługi, które świadczy na rzecz Spółki polegają na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oprogramowania umożliwiającego zarządzanie produkcją. Zgodnie z umową, praca Wnioskodawcy dotyczy projektowania, implementacji i modyfikacji oprogramowania. Realizacja zadań związana jest z projektem, w ramach którego są wykonywane zlecone prace. Dobór projektu, w ramach którego są wykonywane prace programistyczne, jest uzależniony od kompetencji i poziomu Jego doświadczenia. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, w ramach którego czasem wykorzystuje lub ulepsza kod napisany przez kolegów z zespołu. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Projekty dotyczą migracji danych i wymagają stworzenia autorskiego oprogramowania wspomagającego te procesy. Wiodące technologie, przy użyciu których powstaje program, to: - …, …, …, …. … - środowisko programistyczne … zawierające edytor kodu oraz narzędzia pozwalające na analizę, debugowanie oraz uruchamianie tworzonego oprogramowania, - narzędzie dostępu do bazy danych, umożliwiające przegląd jej struktury, projektowanie oraz tworzenie oprogramowania bazodanowego w postaci skryptów, procedur, pakietów, wyzwalaczy oraz uruchamianie procedur pracujących na danych w bazie. Wytwarzanie przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest częścią większych i średnich projektów. Omawiane oprogramowanie tworzone jest, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy. Tworzenie tego oprogramowania jest częścią większego projektu. Wszystkie projekty, w których Wnioskodawca brał/bierze udział, są realizowane w ramach umowy ze Spółką. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Jest osobą, która samodzielnie rozwija dany projekt, jedynym kosztem jaki ponosi jest koszt własnej pracy oraz koszt ubezpieczeń społecznych, co oznacza, że nie ponosi żadnych innych kosztów działalności B+R. Autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Niego, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace programistyczne, które Wnioskodawca wykonuje mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności i dążą do dokonania postępu poprzez tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco. Prace w realizowanych projektach związane są także w dużej mierze z poprawą wydajnością i do tego wykorzystywane są nowe algorytmy. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania programu umożliwiającego zarządzanie produkcją, tworzeniu nowych funkcjonalności, które służą do usprawnienia systemu komputerowego. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przeze Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. W przypadku, gdy rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, to nie jest właścicielem lub współwłaścicielem. Czyni to w ramach umowy ze Spółką, na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Mu jego rozwijanie i ulepszanie. W konsekwencji, zamierza w zeznaniu rocznym rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Szczegółowa ewidencja, o której mowa we wniosku, jest i będzie ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów co pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ponieważ na podstawie umowy zawartej ze Spółką Wnioskodawca przenosił i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania) opisanego we wniosku, osiąga i osiągać będzie dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochody te chciałby rozliczyć korzystając z ulgi IP Box.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 czerwca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za rok 2019, 2020 oraz rok 2021. Nadmienia, że planuje korzystać z ulgi do czasu prowadzenia przez Niego prac rozwojowych dla Spółki, gdyż projekt rozciągnięty jest w czasie. Działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej. Działalność Wnioskodawcy obejmuje działania rozwojowe a nie naukowe, są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. Działalność badawczo-rozwojową prowadzi od początku współpracy ze Spółką to znaczy od października 2017 r. W ramach umowy zawartej w październiku 2017 r. przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów a wybrana przez Niego forma opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych to podatek liniowy 19%. Przedmiotem wniosku jest kwestia możliwości korzystania z preferencyjnej stawki 5% od dochodów uzyskiwanego z przenoszenia autorskich praw majątkowych do części oprogramowania komputerowego przez Niego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego. Wszystkie dochody jakie Wnioskodawca uzyskuje są związane bezpośrednio z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową. Wszystkie efekty Jego pracy stanowią odrębne programy podlegające ochronie. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą o indywidualnym charakterze gdyż, opracowuje nowe i ulepsza istniejące już oprogramowanie czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy jak i umiejętności programistycznych. W wyniku pracy Wnioskodawcy tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania a w wyniku tych czynności powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W wyniku prac Wnioskodawcy powstaje nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W ramach prowadzonej przez Niego działalności na rzecz Spółki opracowuje nowe i ulepsza istniejące już oprogramowanie, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Na podstawie umowy zawartej ze Spółką przenosi na nią całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania które tworzy) opisanego we wniosku, przy czym osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Działania Wnioskodawcy nie są rutynowe. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących. Jest to oprogramowanie służące tylko Spółce i odpowiedzialność za rezultaty pracy ponosi Wnioskodawca, jako twórca. Wnioskodawca ponosi ryzyko z prowadzoną działalnością. Ma możliwość wykonywania swojej pracy zdalnie, a także nie jest związany sztywnymi ramami godzinowymi pracy. W związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość, ewentualne wady świadczonych przez Niego usług, jak i niepewności efektu końcowego i metod dojścia do umówionego rezultatu. Preferencyjną stawką zamierza objąć dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do tworzonego i rozwijanego oprogramowania na rzecz Spółki, gdyż ulepsza system komputerowy i stwarza nowe rozwiązania dla Spółki, a za to wypłacane jest przysługujące Mu wynagrodzenie. Samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone Mu zadania, wytwarza programy komputerowe i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych programistów. Sposób wykonywania czynności jak i zastosowane rozwiązania są Jego wyborem.

W przypadku współpracy z zespołem programistów jest wyłącznym twórcą utworów, czy podejmowanych przez Niego prac. Każdy członek zespołu jest odpowiedzialny za realizację powierzonej mu części projektu i odrębnie wykonuje swoje obowiązki. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są/były dochody osiągane przez Niego z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu/usługi. W zamian na wykonane usługi otrzymuje od Spółki ustalone wynagrodzenie. Należności te obejmują honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Są to obciążenia obowiązkowe, aby mógł prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w Jego przypadku przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Składki ZUS są kosztami bezpośrednio związanymi z tworzeniem nowych kodów i algorytmów w przy tworzeniu nowych rozwiązani dla programu do zarządzania produkcją. Składki na ubezpieczenie społeczne mają związek z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową. Składki na ubezpieczenie społeczne są niezbędne do prowadzenia działalności. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztu do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej. W tym celu stosuje proporcję. W 2019 r. i 2020 r. składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawca odliczał od dochodu, jednak od tego roku, to znaczy od 2021 zalicza składki na ubezpieczenie społeczne do kosztów uzyskania przychodów. Całe uzyskiwane przez Niego przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania wytworzonego przez Niego. Wnioskodawca prowadzi ewidencję od lutego 2021 r., czyli od momentu, kiedy dowiedział się o możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej to znaczy możliwości skorzystania z ulgi IP BOX, a nie od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie nr 3 zostało doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 lipca 2021 r.):

1. Czy w przypadku braku ponoszenia kosztów prowadzonej działalności B+R innych niż koszty pracy własnej i składki na ubezpieczenie społeczne wzór na NEXUS nie znajdzie zastosowania?
2. Czy Składki opłacane na ubezpieczenie społeczne można zaliczyć jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP?
3. Czy w związku z powyższym Wnioskodawca ma możliwość skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8), tj. czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. do dochodów z autorskich praw do programów komputerowych uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku 2019 i 2020 w ramach współpracy gospodarczej ze Spółką może zastosować przepisy art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować te dochody 5% stawką podatku dochodowego oraz czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. do dochodów z autorskich praw do programów komputerowych które będą przez Wnioskodawcę uzyskiwane w kolejnych latach kalendarzowych (w tym z uwzględnieniem aktualnie trwającego roku 2021) w ramach współpracy ze Spółką będzie stosował przepisy art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowywał te dochody 5% stawką podatku dochodowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w złożonym wniosku i jego uzupełnieniu, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być, zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów, badania naukowe są działalnością obejmującą badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej - prace rozwojowe. Po pierwsze, prace prowadzone przez Niego mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności i dążą do dokonania postępu poprzez tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco. Prace w realizowanych projektach związane są także w dużej mierze z poprawą wydajności i do tego wykorzystywane są nowe algorytmy. Te nowe algorytmy mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w ramach współpracy ze Spółką oraz zespołu programistów) stanowi więc oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Niego obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania programu umożliwiającego zarządzanie produkcją oraz tworzeniu nowych funkcjonalności, które służą do usprawnienia systemu komputerowego. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Wnioskodawca przenosił i przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w Jego ocenie - osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Mając powyższe na uwadze, Jego zdaniem spełnia wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Niego.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W ramach swojej działalności prowadzi prace polegające na rozbudowywaniu programów o nowe funkcjonalności oraz przygotowywaniu i wykonywaniu algorytmów i kodów źródłowych oprogramowania, do zarządzania produkcją. Wnioskodawca prowadzi prace twórcze w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), czego wymaga specyfika prac nad tworzeniem programu komputerowego, między innymi przez określenie celu jaki dany program ma spełniać, dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych jak i technologii, czy zaplanowania prac nad danym projektem. Sposób wykonywania czynności, jak i użyte rozwiązania są Jego wyborem. Na podstawie posiadanej przez Niego wiedzy w zakresie technologii informatycznych, jak i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne na rzecz Spółki polegającą na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oprogramowania umożliwiającego zarządzanie produkcją, a w szczególności: - korzysta z języka programowania …, … , .. , … - środowiska programistyczne Linux zawierające edytor kodu oraz narzędzia pozwalające na analizę, debugowanie oraz uruchamianie tworzonego oprogramowania, narzędzi dostępu do bazy danych, umożliwiające przegląd jej struktury, projektowanie oraz tworzenie oprogramowania bazodanowego w postaci skryptów, procedur, pakietów, wyzwalaczy oraz uruchamianie procedur pracujących na danych w bazie. Wnioskodawca wykonuje swoje zadania w ramach codziennej pracy, w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów swojej wiedzy jednocześnie nabywa nową wiedze oraz łączy ją już z posiadanymi umiejętnościami w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Niego systemów. Działalność Wnioskodawcy na rzecz Spółki polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca i mają przyczynić się do ulepszenia istniejącego systemu dostosowanego do potrzeb Spółki. W wyniku rozwijania i ulepszania programu do zarządzania produkcją, tworzone są nowe kody oraz algorytmy w językach oprogramowania, które przyczyniają się do nowych funkcjonalności tego programu. Praca Wnioskodawcy jako programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności danego programu. Program tworzony/ulepszany przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta ulepsza i rozwija działanie starych programów, lub też powoduje tworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Ulepszanie oraz rozwijanie danego programowania powoduje powstanie części programu komputerowego, który staje się osobnym utworem, nowym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do program w komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawach autorskich i prawach pokrewnych oraz stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Działania, które prowadzi są ułożone w metodyczny sposób, co jest wymagane przez specyfikę tworzenia programu komputerowego, określenia celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego rezultatu poprzez dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii, zaplanowanie prac, weryfikacje dokonanych rozwiązań, zakończenie. Na podstawie umowy zawartej ze Spółką przenosi na nią całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania które tworzy) opisanego we wniosku, przy czym osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Oprogramowanie które tworzy to oprogramowanie służące tylko Spółce i odpowiedzialność za rezultaty Jego pracy ponosi On jako twórca. Ma dużą dowolność wyboru miejsca wykonywania powierzonych Mu czynności. W związku z wykonywaną działalnością ponosi ryzyko zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wynik w odmiennych od założonych celów. Zgodnie z taką definicją działalności, jest obarczony ryzykiem gospodarczym. Nadmienić trzeba, że w ramach prowadzenia swojej jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczy usługi na rzecz Spółki osobiście, jak również współpracuje z zespołem programistów a podczas współpracy z zespołem ma z góry określoną rolę wytwarzania zdefiniowanych i samodzielnych elementów poszczególnych procesów w programie. Samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone Mu zadania, wytwarza programy komputerowe i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych programistów. Sposób wykonywanych czynności, jak i zastosowane rozwiązania są Jego wyborem. W przypadku współpracy z zespołem programistów jest wyłącznym twórcą utworów, czy podejmowanych prac. Część programu rozumiana jako nowa funkcjonalność danego programu, którą wówczas tworzy, jest utworem w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Należy dodać, że finalnie wytworzone oprogramowanie składa się z wielu części, a Wnioskodawca jest autorem jednej z części finalnego oprogramowania. Każdy członek zespołu jest odpowiedzialny za realizację powierzonej mu części projektu i odrębnie wykonuje swoje obowiązki.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki na składki ZUS to koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w lit. a) wzoru określonego w art. 30ca ust, 4 ustawy o PIT i wzór na NEXUS znajduje tu zastosowanie. Koszt ten ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Co więcej Składki ZUS są to obciążenia obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w Jego przypadku przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych.

Całe przychody Wnioskodawcy z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do oprogramowania, bądź części oprogramowania wytworzonych przez Niego. W wyniku czego wymienione koszty uzyskania przychodu (składki ZUS) ponoszone są w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane realizowane przez Niego. Są to koszty bezpośrednio związane z tworzeniem nowych kodów i algorytmów przy tworzeniu nowych rozwiązań dla programu do zarządzania produkcją. Aby uzyskać kwotę dochodu do opodatkowania, należy pomnożyć dochód z kwalifikowanego IP (np. programu lub patentu) osiągniętego w roku podatkowym przez wskaźnik nexus obliczony według wzoru podanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wzór ten opiera się na czterech rodzajach kosztów poniesionych przez podatnika na: prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP (a), nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, niestanowiących kwalifikowanego IP od podmiotu niepowiązanego (b), nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, niestanowiących kwalifikowanego prawa IP od podmiotu powiązanego (c), nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP (d).

Wnioskodawca jako podatni ma obowiązek regulować zobowiązania z tytułu ubezpieczeń społecznych, które mogą być wykazywane w lit. a) wzoru nexus. Z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że litery we wzorze nexus (tu: litera a) oznaczają koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP. A składki ZUS w ocenie Wnioskodawcy są kosztem faktycznie poniesionym na prowadzenie przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, gdyż bez ich opłacania nie mógłby prowadzić działalności.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 lipca 2021 r. doprecyzował, że w ramach swojej działalności prowadzi prace polegające na rozbudowywaniu programów o nowe funkcjonalności oraz przygotowywaniu i wykonywaniu algorytmów i kodów źródłowych oprogramowania do zarządzania produkcją. Wnioskodawca prowadzi prace twórcze w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), czego wymaga specyfika prac nad tworzeniem programu komputerowego, m.in. przez określenie celu jaki dany program ma spełniać, dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych jak i technologii, czy zaplanowania prac nad danym projektem. Umowa na wyżej wymienione prace programistyczne została zawarta ze Spółką w październiku 2017 r. i w dalszym ciągu obowiązuje.

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągał i osiąga On dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również będzie osiągał takie dochody w okresie trwania umowy zawartej ze Spółką. Dochody osiągane za wyżej wymienione prace programistyczne polegające na tworzeniu i rozwijaniu już istniejącego oprogramowania, tworzeniu nowych zastosowań, które nie miały miejsca a mają przyczynić się do ulepszenia istniejącego systemu zarządzania produkcją, dostosowanego do potrzeb Spółki oraz przenoszeniu autorskich praw majątkowych do wytwarzanego i ulepszanego oprogramowania na Spółę, są tą przychody uzyskiwane w ramach Jego działalności i są przychodami w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy dochody te, stanowiące dochody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, czyli dochody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, stanowią dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.

W ocenie Wnioskodawcy, w okresie którego dotyczy wniosek, uzyskiwał, uzyskuje i będzie uzyskiwał (do momentu rozwiązania umowy ze Spółką) dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. W wyniku rozwijania i ulepszania programu do zarządzania produkcją, tworzone są nowe kody oraz algorytmy w językach oprogramowania, które przyczyniają się do nowych funkcjonalności tego programu i otrzymuje wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego i programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy prawo autorskie. Z tytułu realizowanych przez Wnioskodawcę usług otrzymywał w roku 2019 i 2020 od Spółki (i dalej będzie otrzymywał w kolejnych latach trwania umowy, w tym w aktualnie trwającym roku 2021) wynagrodzenie obejmujące wszystkie koszty i wydatki ponoszone przez Niego w celu realizowania umowy, w tym również stanowiące wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących. Tworzy kod źródłowy rozwijając lub ulepszając oprogramowanie – a ten kod źródłowy stanowi program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - i otrzymuje wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wobec czego zarówno chciałby opodatkować 5% stawką podatku dochodowego dochody z kwalifikowanego IP osiągnięte w roku 2019 i 2020 które uzyskałem w ramach współpracy ze Spółką jak i chciałbym opodatkować preferencyjną stawką te dochody ze współpracy gospodarczej ze Spółką osiągane w bieżącym roku jak i kolejnych latach kalendarzowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 ww. ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),
8. autorskie prawo do programu komputerowego.

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP BOX jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.
  
  

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z opisu sprawy wynika, że:

1. Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie komputerowe;
2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac związanych z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania komputerowego powstaje nowe, odrębne oprogramowanie lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem prawa autorskie do oprogramowania i uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;
5. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od lutego 2021 r.
   
   

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53) oraz, że nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości (art. 41 ust. 3).

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, łącznie z faktem prowadzenia na bieżąco od lutego 2021 r. odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy, uznać należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zastosowania 5% stawki podatkowej wobec kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwanych od lutego 2021 r., tj. praw autorskich do tworzonych programów komputerowych (podlegających ochronie prawnej) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Brak prowadzenia odrębnej ewidencji za rok 2019, 2020 oraz do lutego 2021 r. wyklucza możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych za ten okres.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących uznania wskazanego we wniosku wydatku za koszt konieczny do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zatem należy przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Literalne brzmienie art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi również do wniosku, że ponoszone koszty na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP stanowią podstawę do ustalenia tej części osiąganego dochodu, która może korzystać z preferencji podatkowej. Brak ponoszenia takich kosztów oznacza, że nie można ustalić współczynnika nexus, a zatem żadna część osiąganego dochodu nie stanowi kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
  

• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus (nie mylić z kosztami uzyskania przychodów z tytułu zbycia kwalifikowanego IP) jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności ponosi On wydatki na składki na ubezpieczenia społeczne. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał na bezpośrednie powiązanie ww. kosztu z wytworzeniem Oprogramowania opisanego we wniosku.

Tym samym, w analizowanej sprawie, kosztem – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będzie koszt poniesiony na składki na ubezpieczenia społeczne w związku z tym, że – jak wskazał Wnioskodawca – są one bezpośrednio związane z wytworzeniem, ulepszeniem, rozwijaniem oprogramowania w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując – ponoszone przez Wnioskodawcę składki na ubezpieczenie społeczne, które Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowią koszty związane z tworzeniem praw własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może On zastosować preferencyjną stawkę podatku 5% w odniesieniu do dochodów uzyskanych w latach 2019, 2020 i do lutego 2021 r. należało uznać za nieprawidłowe, bowiem zastosowanie tej stawki możliwe będzie wyłącznie w odniesieniu do dochodów z kwalifikowanego IP osiągniętych przez Wnioskodawcę od momentu rozpoczęcia prowadzenia przez Niego na bieżąco wymaganej przepisami ewidencji, tj. od lutego 2021 r.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ wydający interpretacje indywidualne nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego organ podatkowy uzna, że stan faktyczny opisany we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … …, …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.