Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.160.2021.4.MJ
z 8 lipca 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 stycznia 2021 r. (data wpływu 16 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismem z 25 maja 2021 r. oraz pismem z 23 czerwca 2021 r w odpowiedzi na wezwanie z 7 maja 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.160.2021.1.MJ oraz na wezwanie z 8 czerwca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.160.2021.3.MJ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

  • skutków podatkowych umowy zamiany udziału w lokalu mieszkalnym nr 21 – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku – jest prawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 16 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z tytułu sprzedaży nieruchomości.


We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości osiąganych dochodów.


W roku 2016 w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu (postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku z 6 kwietnia 2017 r., które stało się prawomocne 28 kwietnia 2017 r.), Wnioskodawczyni nabyła własność części ułamkowej równej 1/3 nieruchomości:

  • działki nr. ewid. 1
  • działki nr. ewid. 2
  • działki nr. ewid. 3
  • działki nr. ewid. 4
  • lokal mieszkalny nr 3.3
  • lokal mieszkalny nr 27.


Pozostałymi współwłaścicielami wskazanych powyżej nieruchomości zostali wówczas:

  • A.M. - siostra Wnioskodawczyni - w części ułamkowej równej 1/3
  • K.M. - brat Wnioskodawczyni - w części ułamkowej równej 1/6
  • P.M. - syn K.M. - w części ułamkowej równej 1/6


Jeszcze wcześniej, Wnioskodawczyni oraz jej brat K.M. posiadali udziały po 1/2 części spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego nr 21 (który nabyli na podstawie umowy darowizny z 25 listopada 2008 roku).


Później, na podstawie aktu notarialnego z 26 marca 2020 r. dotyczącego umowy zamiany oraz umowy o odpłatny częściowy dział spadku i zniesienia współwłasności każdy ze spadkobierców otrzymał odpowiednio:

  • w drodze zamiany:
    • Wnioskodawczyni przeniosła na rzecz P.M. należący do niej udział wynoszący 1/2 własności lokalu nr 21 -W zamian za to K.M. (brat Wnioskodawczyni) w imieniu P.M. (syna K.M., osoby niepełnoletniej) przeniósł na rzecz Wnioskodawczyni udział wynoszący po 1/6 części we współwłasności: lokalu mieszkalnego nr 27, lokalu mieszkalnego 3.3, działki nr. ewid. 4, działki nr ewid. 3, działki nr. ewid. 2, działki nr. ewid. 1.
  • w drodze działu spadku:
    • Wnioskodawczyni: lokal mieszkalny nr 27 (udział w wys. 1/2) oraz udziały własności dot. działek nr ewid. 3 i nr. ewid. 2, przy czym K.M. otrzymał spłatę w wysokości 3400 zł
    • A.M.: lokal mieszkalny nr. 3.3 oraz działkę nr. ewid. 4, przy czym K.M. otrzymał spłatę w wysokości 39 400,00 zł
    • K.M.: nabył działkę nr ewid. 1 oraz ww. spłaty.

Wyżej wymienione nieruchomości zostały nabyte przez ojca spadkobierców w latach 1992-2011.


Wnioskodawczyni oraz pozostali spadkobiercy określiły wartość rynkową powyższych nieruchomości i na tej podstawie dokonali wymiany nieruchomości.


W wyniku zawartej umowy Wnioskodawczyni oraz pozostali spadkobiercy zostali współwłaścicielami nieruchomości nabytych w drodze spadku w częściach równych ich udziałom w nieruchomości gruntowych i mieszkalnych o takiej samej wartości lub wyrównanych dopłatą.


Wymiana nieruchomości miała charakter praktyczny, który wiązał się z ułatwieniem zarządzania nieruchomościami oraz ich dysponowania.


Wnioskodawczyni 19 października 2020 r. dokonała sprzedaży nieruchomości lokalu mieszkalnego nr 27

Ponadto, Wnioskodawczyni w uzupełnieniu doprecyzowała przedstawiony we wniosku stan faktyczny poprzez wskazanie:

  1. Czy wartość udziałów w nieruchomościach nabytych przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, mieści się w wartości udziałów jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w drodze spadku?
    Wyjaśniono, że Wnioskodawczyni powinna porównać wartość udziałów nabytych w drodze spadku z wartością udziałów nabytych w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności. Proszę wyjaśnić powyższą kwestię bez wskazywania kwot.
    Nie, wartość udziałów nabytych w drodze spadku nie mieści się w wartości udziałów nabytych w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności. Szukając rozwiązania dla wszystkich stron akceptowalnego oraz uwzględniającego interes Małoletniego (wymagającego akceptację ze strony Sądu dla Nieletnich), Wnioskodawczyni wniosła posiadaną wcześniej nieruchomość (dokładnie 1/2 mieszkania otrzymanego w ramach darowizny, którego współwłaścicielem w 1/2 był Ojciec Małoletniego, brat Wnioskodawczyni) do rozliczenia wartości udziałów. Była to zamiana za 1/6 udziałów w spadku, czyli część przynależną zgodnie z testamentem Małoletniemu.
  2. Czy spłaty na rzecz spadkobiercy, tj. brata Wnioskodawczyni, były zasądzone w celu wyrównania różnicy pomiędzy wartością składników otrzymanych przez Niego w spadku, a wartością składników otrzymanych przez niego w dziale spadku i zniesienia współwłasności?
    Sąd nie zasądził spłat wobec Małoletniego, ponieważ wartość udziałów wnoszonych ze strony Wnioskodawczyni przewyższała wartość udziałów, które posiadał Małoletni. Szacowana wartość połowy wyżej opisywanego mieszkania Wnioskodawczyni wynosiła o ok. 50% więcej niż wartość 1/6 udziałów Małoletniego w spadku, za które Wnioskodawczyni dokonała zamiany z Małoletnim. Przy takim założeniu zostały też wyliczone kwoty spłat przy dziale spadku i zniesieniu współwłasności (bazując na wycenach rzeczoznawców poszczególnych nieruchomości).
    Z tego rozliczenia wynikły też ostatecznie spłaty, które na rzecz brata Wnioskodawczyni zostały zapłacone przez Wnioskodawczynię oraz jej siostrę.
  3. Proszę wskazać, kto i w jakiej wysokości dokonał spłat na rzecz Spadkobiercy, tj. brata Wnioskodawczyni?
    Spłaty zostały dokonane przez siostrę Wnioskodawczyni (kwota 39 400 zł) oraz Wnioskodawczynię (kwota 3 400 zł).
  4. Proszę wskazać sposób oraz daty nabycia poszczególnych nieruchomości, o których mowa we wniosku, przez ojca Wnioskodawczyni.
    Sposób i daty nabycia poszczególnych nieruchomości przez ojca Wnioskodawczyni:
    Działka nr. ewid. 1: akt notarialny - umowa sprzedaży z 7 października 1992 r.
    Działki nr. ewid. 2 oraz 3: akt notarialny - umowa przedwstępna z 20 marca 2007 r., umowa przeniesienia własności z 11 maja 2007 r.
    Działka nr. ewid. 4: akt notarialny - umowa przedwstępna z 22 marca 2007 r., umowa przeniesienia własności z 17 maja 2007 r.
    Lokal mieszkalny nr 3.3: akt notarialny - umowa przedwstępna z 27 lutego 2008 r., umowa ustanowienia odrębnej współwłasności i umowa sprzedaży z 24 lutego 2010 r.
    Lokal mieszkalny nr 27: akt notarialny - umowa sprzedaży z 28 stycznia 2011 r.
    Sposób i data nabycia nieruchomości wniesionej do podziału przez Wnioskodawczynię (dotyczy pozyskania 1/2 udziałów mieszkania przez Wnioskodawczynię, które zostały zamienione za 1/6 udziałów Małoletniego w spadku): Lokal mieszkalny nr 21: akt notarialny - umowa darowizny z 25 listopada 2008 r. (była to darowizna przekazana przez ojca Wnioskodawczyni po 1/2 udziałów bratu Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni).

W kolejnym uzupełnieniu Wnioskodawczyni ponownie doprecyzowała opis stanu faktycznego udzielając odpowiedzi na następujące pytania:

  1. czy wartość udziałów w nieruchomościach nabytych przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności była wyższa od wartości udziałów jakie przysługiwały Wnioskodawczyni w drodze spadku?

    W związku z odpowiedzią Wnioskodawczyni udzieloną w piśmie z 25 maja 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.), w której Wnioskodawczyni wskazała, że cyt. „Nie, wartość udziałów nabytych w drodze spadku nie mieści się w wartości udziałów nabytych w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności” - tut. Organ nie mógł wywnioskować czy wartość udziałów w nieruchomościach nabytych w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności była wyższa czy może niższa od udziałów przysługujących Wnioskodawczyni w drodze spadku.

    Odp. Wartość udziałów po dziale spadku i zamianie była wyższa o 1/6 niż wartość wynikająca ze spadku (nie uwzględniając lok. Nr 21).

  2. czy spłata w wysokości 3 400 zł dokonana przez Wnioskodawczynię na rzecz brata wynikała z faktu, że Wnioskodawczyni w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności otrzymała udziały w nieruchomościach o większej wartości niż przysługujące jej udziały otrzymane w drodze spadku?

    Jednocześnie tut. Organ wskazał, że udzielając odpowiedzi na powyższe pytania należało odnieść się do działu spadku i zniesienia współwłasności, bowiem umowa zamiany dotyczyła udziału w nieruchomości (lokalu mieszkalnego nr 21) należącego do Wnioskodawczyni, który nie wchodził w skład masy spadkowej.

    Odp. Tak, było to rozliczenie uwzględniające masę spadkową zgodnie z wycenami oraz lok. Nr 21 (w wartości niższej 100 000 zł za 1/2 udziałów zamiast faktycznej wartości 160 000 zł - kwestia umowy między spadkobiercami), który nie wchodził w skład masy spadkowej (dlatego kwota jest niewielka).



W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy umowa zamiany udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym nr. 21 na udział P.M. w 1/6 części we współwłasności: lokalu mieszkalnego nr 27, lokalu mieszkalnego 3.3, działki nr. ewid. 4, działki nr ewid. 3 działki nr. ewid. 2, działki nr. ewid. 1 - będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
  2. Czy zbycie nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży z 19 października 2020 r., poprzedzona umową zamiany oraz umową o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości zawartą 26 marca 2020 r., jest wyłączone w całości z podatku dochodowego od osób fizycznych?
  3. Jeżeli odpowiedź na pytanie 2 okaże się przecząca - czy sprzedaż jest wyłączona z opodatkowania w części stanowiącej 5/6 przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy,


Ad. 1)


W odniesieniu do pytania nr 1 z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni lokal mieszkalny nabyła w drodze darowizny 25 listopada 2008 r. odpłatne zbycie (zamiany) nieruchomości nastąpiło po upływie 5-ciu lat od daty nabycia, zatem nie podlega opodatkowaniu. Ponadto w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni otrzymała udział w 1/6 części we współwłasności: lokalu mieszkalnego nr 27, lokalu mieszkalnego 3.3, działki nr. ewid. 4, działki nr ewid. 3, działki nr. ewid. 2 działki nr. ewid. 1 o wartości mniejszej niż przypadający jej udział wynoszący 1/2 do lokalu mieszkalnego nr. 21.

Ad. 2) i 3)


Zdaniem Wnioskodawczyni, przy zniesieniu współwłasności nieruchomości lokalu mieszkalnego 27 w części stanowiącej co najmniej 5/6 (ceny sprzedaż), nie jest ona zobowiązana do wykazania podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż uzyskana nieruchomość została przyjęta w formie spadku po zmarłym ojcu, a pozostałe czynności (dział spadku oraz związana z nim bezpośrednio zamiana) miały charakter techniczny, służący temu, aby poszczególni spadkobiercy mogli nim swobodnie dysponować.


W konsekwencji za datę nabycia lokalu mieszkalnego nr 27 należy przyjąć - w odniesieniu do 1/3 udziału - datę zawarcia umowy sprzedaży z 2008 r. Dlatego w tej części sprzedaż lokalu mieszkalnego nr 27 na mocy aktu notarialnego z 19 października 2020 r. nie rodzi obowiązku podatkowego, co wynika wprost z art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy PDOF.

Nabycie w marcu 2020 r. 1/2 udziałów do lokalu nr 27 oznacza, że w stosunku do tej części także nie powstał obowiązek podatkowy (w związku ze sprzedażą tego lokalu w październiku 2020 r.). Wynika to bowiem wprost z art. 10 ust. 7 Ustawy PDOF. Także nabycie 1/6 udziałów poprzez związaną bezpośrednio z działem spadku umowę zamiany (mającą charakter techniczny oraz ekwiwalentny) oznacza, że w tej części sprzedaż pozostaje poza zakresem PDOF.


Powyższe potwierdza m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 29 września 2020 r. (0115-KDIT1.4011.540.2020.1.M): „Zniesienie współwłasności nieruchomości (odpłatne zbycie udziału w nieruchomości) miało miejsce po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości przez ojca Wnioskodawcy (minęło 5 lat, licząc od końca 1996 r.). Oznacza to, że opisane zniesienie współwłasności nieruchomości nie jest dla Wnioskodawcy źródłem przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z odpłatnym zniesieniem współwłasności nieruchomości."


Jak również wyrok WSA w Łodzi z 28 stycznia 2016 r. (sygn. I SA/Łd 1148/15) „ W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. W związku z tym otrzymanie przez jednego spadkobiercę od drugiego spadkobiercy w wyniku działu spadku kwoty ekwiwalentnej do wartości posiadanego przez niego udziału w spadku nie powoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (...) Zniesienie współwłasności nieruchomości spadkowej ze spłatą nieprzenoszącą udziału spadkowego winno być traktowane według zasad takich, jak w przypadku działu spadku."


Reasumując, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do wykazania podatku w związku ze sprzedażą lokalu nr 27, która miała miejsce w październiku 2020 r. - w związku z całością przychodu (6/6).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie

  • skutków podatkowych umowy zamiany udziału w lokalu mieszkalnym nr 21 – jest prawidłowe,
  • skutków podatkowych z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku – jest prawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.


Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.


Użyte w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 pojęcie „odpłatne zbycie” obejmuje swoim zakresem nie tylko umowę sprzedaży, ale każdą inną umowę, na mocy której dochodzi do odpłatnego przeniesienia prawa własności, w tym również umowę zamiany. Umowa zamiany jest umową konsensualną, odpłatną i wzajemną, w której główne świadczenia obu stron mają charakter niepieniężny.

Forma bezpośredniej wymiany towarów, jaką jest uregulowana w art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) umowa zamiany, w wyniku której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy, również stanowi odpłatne zbycie rzeczy. Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Zamiana jest więc umową o podobnym charakterze co sprzedaż. Świadczy o tym między innymi fakt, że ustawodawca nie reguluje odrębnie tej umowy, a jedynie w art. 604 Kodeksu cywilnego stanowi, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.


Ponadto, zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, m.in. umowa zamiany rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę. Zasadnicza różnica między umową sprzedaży a umową zamiany polega jedynie na tym, że w umowie zamiany nie występuje świadczenie pieniężne, a formę zapłaty stanowi inna rzecz. Zamiana więc podobnie jak umowa sprzedaży stanowi formę odpłatnego zbycia. Nie ma przy tym znaczenia czy zamieniane nieruchomości mają taką samą wartość lub powierzchnie, bowiem niezależnie od tego czy przedmiotem zamiany są nieruchomości mające taką samą wartość lub powierzchnie czy też nie, zamiana stanowi formę odpłatnego zbycia, przez co wywołuje określone skutki podatkowe. W następstwie umowy zamiany mają miejsce dwie czynności. Z jednej strony dochodzi u każdej ze stron do odpłatnego zbycia nieruchomości, a z drugiej natomiast każda ze stron nabywa nową nieruchomość.


Wobec powyższego wyjaśnienia należy powtórzyć, że zamiana nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zamiana ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.


Umowa zamiany jest zatem umową o podobnym charakterze co umowa sprzedaży, nie można jej jednak utożsamiać ze sprzedażą. Obie umowy stanowią o odpłatnym zbyciu.


Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni 25 listopada 2008 r. nabyła w drodze darowizny 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym nr 21, który następnie 26 marca 2020 r. zbyła w formie zamiany.


Odnosząc zatem przedstawiony stan faktyczny do powołanych powyżej przepisów stwierdzić należy, że zamiana ½ udziału nieruchomości nabytego w 2008 r., w sytuacji, gdy nastąpiła po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano jego nabycia nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że fakt, iż w wyniku zamiany Wnioskodawczyni nabyła udziały w nieruchomości o wartości mniejszej niż przypadający jej udział wynoszący 1/2 w lokalu mieszkalnym Nr 21 nie wpływa na brak obowiązku opodatkowania transakcji zamiany. Jak wyżej wyjaśniono, z tytułu umowy zamiany Wnioskodawczyni nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zamiana ta została dokonana po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziału w lokalu mieszkalnym Nr 21.


Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.


Wątpliwości Wnioskodawczyni budzą także skutki podatkowe z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego nr 27.


W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.


Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.


Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.


Art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycia nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.


W myśl zaś art. 10 ust. 7 cyt. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.


Od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.


Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.


Z przedstawionego opisu stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że w roku 2016 w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni nabyła własność części ułamkowej równej 1/3 m.in. lokalu mieszkalnego nr 27. Pozostałymi współwłaścicielami wskazanej powyżej nieruchomości zostali wówczas siostra Wnioskodawczyni - w części ułamkowej równej 1/3, brat Wnioskodawczyni - w części ułamkowej równej 1/6 oraz syn brata Wnioskodawczyni - w części ułamkowej równej 1/6.


Następnie, na podstawie aktu notarialnego z 26 marca 2020 r. dotyczącego umowy zamiany oraz umowy o odpłatny częściowy dział spadku i zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni otrzymała odpowiednio:

  • w drodze zamiany:
    • Wnioskodawczyni przeniosła na rzecz syna brata należący do niej udział wynoszący 1/2 własności lokalu nr 21 - w zamian za to brat Wnioskodawczyni w imieniu swojego syna (osoby niepełnoletniej) przeniósł na rzecz Wnioskodawczyni udział wynoszący po 1/6 części we współwłasności m.in. lokalu mieszkalnego nr 27.
  • w drodze działu spadku:
    • m.in. lokal mieszkalny nr 27 (udział w wys. 1/2) przy czym syn brata otrzymał spłatę w wysokości 3400 zł.

Ojciec Wnioskodawczyni lokal mieszkalny nr 27 nabył umową sprzedaży z 28 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni 19 października 2020 r. dokonała sprzedaży nieruchomości lokalu mieszkalnego nr 27.


Odnosząc się do powyższego stanu faktycznego należy stwierdzić, że kwestie związane z dziedziczeniem regulują przepisy ustawy Kodeks cywilny.


Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.


W przedmiotowej sprawie datą nabycia lokalu mieszkalnego nr 27 przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawczyni), o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dzień 28 stycznia 2011 r.


Mając na uwadze powyższe, w odniesieniu do tej części udziału w lokalu mieszkalnym nr 27, który została nabyty przez Wnioskodawczynię w drodze spadku po ojcu, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę tj. od końca 2011 r., zatem termin ten upłynął z dniem 31 grudnia 2016 r.

Wobec powyższego dokonana w 2020 r. sprzedaż lokalu mieszkalnego nr 27 w tej części, która została nabyta w spadku po ojcu nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie ww. udziału nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę. W związku z powyższym, na Wnioskodawczyni w odniesieniu do tej części nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.


Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.


Odnosząc się natomiast do kwestii nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności wskazać należy, że stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.


Artykuł 1037 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.


Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.


W rezultacie w wyniku działu spadku dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.


Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy współwłasności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.


Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku działu spadku doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.


Tak więc, co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed ich dokonaniem, oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpił dział spadku.


Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze działu spadku jest nabyciem tych rzeczy.


Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).


W świetle art. 196 § 1 współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.


Art. 210 ww. Kodeksu stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.


W myśl art. 211 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.


Z art. 212 § 2 ww. Kodeksu wynika zaś, że rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.


Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.


Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności, jeśli:

  • podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  • wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej) przed zniesieniem współwłasności.


Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku lub zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego działu spadku lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział.


Powyższe stanowisko potwierdza również orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 1966/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym sąd stwierdził, że „(…) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie – moment działu spadku”.


Powtórzyć ponadto należy, że zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Zatem również z powyższego przepisu wynika, że nabycie ponad przysługujący podatnikowi udział w spadku stanowi nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.


W niniejszej sprawie w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności po stronie Wnioskodawczyni wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku, posiadany przed dokonaniem tych czynności. Jak wskazała Wnioskodawczyni – wartość udziałów po dziale spadku był wyższa niż wartość wynikająca ze spadku. Ponadto, Wnioskodawczyni dokonała spłaty na rzecz brata w związku z otrzymaniem w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności udziałów w nieruchomościach o większej wartości niż przysługujące jej udziały otrzymane w drodze spadku. W konsekwencji uznać należy, że doszło do nabycia kolejnych udziałów w przedmiotowym lokalu nr 27 w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Wobec powyższego, dokonana w 2020 r. sprzedaż przedmiotowego lokalu nr 27– w części przypadającej na nabycie przez Wnioskodawczynię w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności z 26 marca 2020 r. (ponad pierwotny udział spadkowy) skutkuje dla Wnioskodawczyni powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, ponieważ sprzedaż w tejże części nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (dział spadku i zniesienie współwłasności).


Odnosząc się w dalszej kolejności do kwestii nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości, tj. w lokalu mieszkalnym nr 27 w drodze zamiany należy ponownie podkreślić, że rezultatem umowy zamiany nieruchomości jest z jednej strony zbycie nieruchomości, a z drugiej nabycie na własność innej nieruchomości. Tym samym w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej uprzednio w drodze zamiany, datą, od której należy liczyć okres pięcioletni, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 jest rok, w którym dokonano zamiany nieruchomości. Oczywiste jest bowiem, że zamiana jest formą nabycia, gdyż właściciel nabywa w drodze umowy coś, do czego prawa własności wcześniej nie miał, bo należało do innej osoby, nawet w sytuacji, kiedy zamiana nieruchomości następuje bez wzajemnych dopłat.


Skoro z przywołanych wyżej przepisów wynika, że rezultatem umowy zamiany jest nabycie na własność innej nieruchomości, to w stosunku do tej części nieruchomości (lokalu mieszkalnego nr 27), którą Wnioskodawczyni zamieniła, bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bezwzględnie liczony jest z uwzględnieniem daty nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości w drodze zamiany, tj. od końca 2020 r.


Tym samym dokonana przez Wnioskodawczynię sprzedaż nieruchomości, w części która została nabyta w drodze zamiany przed upływem 5 lat liczonych od końca 2020 r. stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu.


Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.


Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).


Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.


W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.


Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi, co w przypadku sprzedaży nieruchomości może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Przepis ten posługuje się m.in. pojęciem kosztu nabycia. W przypadku podatników zbywających nieruchomość nabytą w drodze zamiany, kosztem tym bezspornie jest koszt nabycia zbywanej w drodze sprzedaży nieruchomości. Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze zamiany, kosztem nabycia będzie określona w umowie zamiany wartość nieruchomości przekazanej na rzecz drugiej strony umowy zamiany.


Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).


Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi, co w przypadku sprzedaży nieruchomości może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Przepis ten posługuje się m.in. pojęciem kosztu nabycia. W przypadku podatników zbywających nieruchomość nabytą w drodze zamiany, kosztem tym bezspornie jest koszt nabycia zbywanej w drodze sprzedaży nieruchomości. Zatem w przypadku sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze zamiany, kosztem nabycia będzie określona w umowie zamiany wartość udziału w nieruchomości przekazanego na rzecz drugiej strony umowy zamiany w części przypadającej na udział w nieruchomości nabytym w drodze zamiany.


Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).


Jak wynika z powyższych przepisów podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Reasumując, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana jedynie do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego nr 27 w tej części, która została nabyta w spadku po ojcu. Natomiast sprzedaż udziałów nabytych przez Wnioskodawczynię w przedmiotowym lokalu mieszkalnym nr 27 w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności (ponad wartość udziału przysługującego w masie spadkowej), a także w drodze zamiany nieruchomości rodzi po stronie Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy.


Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, w którym wskazała, że nie jest zobowiązana do wykazania podatku w części stanowiącej 5/6 przychodu uzyskanego ze sprzedaży w 2020 r. lokalu nr 27 czy też w związku z całością przychodu (6/6) uzyskanego z przedmiotowej sprzedaży, należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Końcowo, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej oraz wyroku sądu wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj