Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.362.2021.2.AA
z 20 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 12 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży wytwarzanego siana – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 7 lipca 2021 r. (data wpływu 9 lipca 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży wytwarzanego siana.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego położonego w gminie (…). Większość gospodarstwa zajmują łąki półnaturalne, tzw. świeże, podmokłe. Głównym produktem gospodarstwa jest siano pozyskiwane z tych łąk.

Wnioskodawca zamierza sprzedawać bezpośrednio zainteresowanym siano w porcjach o wadze 0,5-10 kg.

Stan prawny

Zgodnie z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 źródła przychodów ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:

• przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy,
• jest prowadzona ewidencja sprzedaży,
• ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.
  
  

Podatnicy osiągający przychody, o których mowa w ust. 1c, są obowiązani prowadzić odrębnie za każdy rok podatkowy ewidencję sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych zawierającą co najmniej: numer kolejnego wpisu, datę uzyskania przychodu, kwotę przychodu, przychód narastająco od początku roku oraz ilość i rodzaj przetworzonych produktów. Dzienne przychody są ewidencjonowane w dniu sprzedaży.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy wyrób, o którym mowa we wniosku, tj. siano, powstaje w wyniku przerobu produktów roślinnych w sposób przemysłowy?
   Siano nie powstaje w wyniku przerobu produktów roślinnych w sposób przemysłowy, a sposobem gospodarskim.
2. Na czym polega porcjowanie siana; jakie czynności są wykonywane od momentu zebrania z łąki do przygotowania gotowych porcji siana w celu ich sprzedaży?
   Po zebraniu siana (siano to sucha trawa, która uległa wysuszeniu w wyniku działania słońca i wiatru) przewożone jest ono „luzem” do stodoły, gdzie następnie ręcznie dzieli się je na małe wiązki owinięte papierem lub sznurkiem. Zabezpieczy to produkt przed zniszczeniem.
3. Czy przygotowanie siana do sprzedaży wymaga jego przetworzenia, obróbki?
   Siano przed sprzedażą nie wymaga przetworzenia, obróbki, ponieważ zwożone jest z łąki w formie gotowego produktu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy w opisanym przypadku jest obowiązek założenia przez rolnika działalności gospodarczej?
2. Czy wartość sprzedaży będzie opodatkowana podatkiem w wysokości 2% liczonej od kwoty przewyższającej 40 tys. zł w skali roku?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. Natomiast w części dotyczącej pytania nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako rolnik, nie zakłada działalności gospodarczej, ale sprzedaż bezpośrednia siana w porcjach o wadze 0,5-10 kg powinna być ewidencjonowana. Wartość sprzedaży będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym do kwoty 40 tys. zł. Po przekroczeniu tej kwoty Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek w wysokości 2% wartości sprzedaży (na podstawie prowadzonej ewidencji) przekraczającej kwotę 40 tys. zł rocznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 tej ustawy: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłami przychodów, do których stosuje się przepisy omawianej ustawy, są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
• działy specjalne produkcji rolnej (pkt 4);
• inne źródła (pkt 9).
  
  

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy: działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Z tego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej – podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się w sposób istotny od stanu, w jakim produkt ten znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 3 tej ustawy: nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Stosownie do art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:

1. (uchylony);
2. przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy;
3. (uchylony);
4. jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;
5. ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.
   
   

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, którego głównym produktem gospodarstwa jest siano pozyskiwane z łąk wchodzących w skład tego gospodarstwa. Wnioskodawca zamierza sprzedawać bezpośrednio zainteresowanym siano w porcjach o wadze 0,5-10 kg. Siano powstaje sposobem gospodarskim. Siano przed sprzedażą nie wymaga przetwarzania/obróbki, ponieważ zwożone jest z łąki w formie gotowego produktu.

Odnosząc zacytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do tak opisanego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że sprzedaż siana – jako że nie jest to produkt przetworzony – nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 20 ust. 1c w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mamy bowiem w tej sprawie do czynienia z działalnością rolniczą, do przychodów z której nie stosuje się ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

To oznacza, że w tej sprawie nie można też zastosować przepisu art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazującego limit przychodów do wysokości 40 000 zł jako wolnych od tego podatku.

Reasumując – sprzedaż siana pozyskanego w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego generuje przychody z działalności rolniczej, do której nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.