Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.420.2021.2.AJB
z 4 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 25 maja 2021 r. (data wpływu 6 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismami z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 30 czerwca 2021 r.) oraz z 1 sierpnia 2021 r. (data wpływu 1 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

6 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT jak również w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z 30 czerwca 2021 r. oraz z 1 sierpnia 2021 r. poprzez sprostowanie omyłek pisarskich.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: ...
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:...
  
  

przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

... (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia usług pakowania na rzecz polskich i zagranicznych klientów.

... (dalej: M...) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Działalność M... jest ograniczona do działalności holdingowej, udzielania pożyczek, względnie refaktur kosztów usług doradczych na rzecz podmiotów powiązanych.

Struktura akwizycyjna

M... jest spółką powołaną (wskazaną) jako podmiot uczestniczący w finansowaniu akwizycji udziałów Spółki przez zagraniczny fundusz inwestycyjny The … z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (akwizycja miała miejsce w drugiej połowie 2020 r.). M... została wyposażona w kapitał (w niewielkim stopniu) i w dług (w szczególności dług bankowy zaciągnięty od zagranicznego banku za pośrednictwem/przy udziale podmiotów powiązanych z siedzibą w Stanach Zjednoczonych). Środki finansowe zgromadzone przez M... (z kapitału i długu) zostały wykorzystane na sfinansowanie akwizycji udziałów Spółki.

Środki finansowe (pochodzące głównie z długu) zostały wniesione przez M... na kapitał polskiej spółki akwizycyjnej - P.... (dalej: P...). Spółka ta, będąc podmiotem wyłącznie i bezpośrednio zależnym od M..., dokonała zakupu pakietu kontrolnego udziałów w Spółce.

W rezultacie tak wdrożonej struktury akwizycyjnej, M... jest spółką zobowiązaną do spłaty zadłużenia akwizycyjnego pozyskanego dla potrzeb zakupu udziałów w Spółce (spłata może następować bezpośrednio do banku lub za pośrednictwem zagranicznych podmiotów powiązanych). Jednocześnie M... jest jedynym udziałowcem spółki P..., która to kontroluje Spółkę będącą podmiotem operacyjnym, który na bieżąco generuje zyski i gotówkę (które mogą zostać wykorzystane do obsługi długu zaciągniętego przez M...).

Konieczność obsługi długu

Dług pozyskany dla potrzeb akwizycji udziałów Spółki jest w dużej części długiem komercyjnym, udostępnionym przez zagraniczny bank. W związku z tym, istnieje konieczność bieżącej obsługi tego zadłużenia - zarówno części odsetkowej, jak i kapitału. Zakłada się więc, że co kwartał M... będzie zobowiązana (wystąpi konieczność) do dokonania zapłaty naliczonych w danym kwartale kalendarzowym odsetek od pozyskanego długu komercyjnego (na rzecz zagranicznego banku), zaś w ostatnim kwartale roku kalendarzowego, będzie ona zobowiązana do zapłaty naliczonych odsetek oraz części kapitałowej za dany okres rozliczeniowy. Dla potrzeb obsługi tego długu (odsetki w trakcie roku oraz rata kapitałowa na koniec roku), M... potrzebuje zgromadzić środki finansowe (gotówkę). Jednocześnie M... potrzebuje zgromadzić gotówkę, żeby sfinansować nie tylko koszty obsługi długu akwizycyjnego, ale również kredytu rewolwingowego udostępnionego przez zagraniczny bank na rzecz grupy (podmiotów powiązanych z M...).

Z uwagi na fakt, że działalność M... jest ograniczona do działalności holdingowej, zakłada się, że środki te zostaną pozyskane albo z dywidend wypłaconych do M... z P... (wcześniej P... będzie musiała otrzymać dywidendę ze Spółki, o ile Spółka wypracuje zysk i będzie posiadać zdolność dywidendową, względnie uzyskać przychód z umorzenia udziałów Spółki) albo też z dobrowolnego umorzenia udziałów P... za wynagrodzeniem (wcześniej P... również będzie musiała zgromadzić środki finansowe ze Spółki czy to w formie dywidendy, czy umorzenia udziałów). Z uwagi na fakt, iż proces wypłaty dywidend i umorzenia udziałów jest procesem sformalizowanym i wymagającym określonych kroków prawnych (a także spełnienia określonych warunków i dochowania terminów), możliwe są przejściowe trudności ze zgromadzeniem środków finansowych na poziomie M..., dla potrzeb obsługi bieżącego długu.

W tym zakresie rozważane jest wprowadzenie przejściowych rozwiązań, w których Spółka (posiadająca istotny kapitał obrotowy i wolną gotówkę) będzie udzielała pożyczek na okres do kilkunastu miesięcy do M..., z których to M... będzie obsługiwać dług pozyskany dla potrzeb realizacji akwizycji udziałów Spółki (w szczególności dług do zagranicznego banku). Pożyczki te będą udostępniane za wynagrodzeniem na warunkach rynkowych i będą potwierdzane umowami zawieranymi w Polsce (pod prawem polskim). Pożyczki mogą być udzielane w walucie polskiej albo też w walucie właściwej dla obsługi długu zewnętrznego (EUR).

Zakłada się, że liczba pożyczek (umów pożyczek) w trakcie roku kalendarzowego może wynieść kilka lub kilkanaście - jednocześnie, sytuacja zapotrzebowania na pożyczki ze Spółki może trwać przez kilka lat (Spółka zakłada, że liczba pożyczek (umów pożyczek zawartych) udzielonych na rzecz M... w ciągu najbliższych dziesięciu lat wyniesie kilkadziesiąt). Kwoty pojedynczych pożyczek mogą kształtować się na poziomie kilkunastu lub kilkudziesięciu milionów złotych. Całkowite otwarte zadłużenie (kapitał) M... względem Spółki może wynieść kilkadziesiąt milionów złotych.

Spółka zakłada, że umowy pożyczek - co do zasady - nie będą spłacane przez M... bezpośrednio do Spółki. Spółka zakłada, że zobowiązanie M... względem Spółki będzie rozliczane poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności i zobowiązań, jakie Spółka, P... i M... będą posiadać względem siebie (np. pożyczka ze Spółki do M... może zostać potrącona ze zobowiązaniem Spółki do wypłaty dywidendy do P... i wypłaty dywidendy z P... do M...).

Spółka dotychczas nie udzielała pożyczek. Działalność finansowa (udzielanie pożyczek), zgodnie z statutem Spółki, nie stanowi przedmiotu działalności Spółki. Dla potrzeb zawarcia umów pożyczek z M... oraz dla obsługi tych wierzytelności, Spółka będzie w niewielkim stopniu angażować zasoby wewnętrzne i zewnętrzne, w tym prawników i służby finansowe.

Wątpliwości Spółki budzi fakt, czy powinna ona uznać, że pożyczki udzielane do M... stanowić będą przejaw działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, a tym samym powinny korzystać ze zwolnienia z VAT, a tym samym czy M... nie powinna płacić podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zawarciem każdorazowej umowy pożyczki ze Spółką

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy, w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, udzielając pożyczek na rzecz M..., Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, a tym samym czynności udzielenia pożyczek stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, dokonane przez podatnika VAT?
2. Jeśli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1. jest prawidłowe (tj. Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT udzielając pożyczek na rzecz M...), to czy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, czynność udzielenia pożyczek na rzecz M..., stanowi czynność zwolnioną z VAT?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, udzielając pożyczek na rzecz M..., Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, a tym samym czynności udzielenia pożyczek stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, dokonane przez podatnika VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

W ocenie Wnioskodawcy, jeśli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1. jest prawidłowe (tj. Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT udzielając pożyczek na rzecz M...), to czy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, czynność udzielenia pożyczek na rzecz M..., stanowi czynność zwolnioną z VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (nie powinno budzić wątpliwości, że udzielenie pożyczki stanowi usługę, a nie dostawę towarów). Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na względzie powyższą definicję podatnika VAT i działalności gospodarczej, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie występować jako podatnik VAT udzielając pożyczek na rzecz M.... Wynika to z następujących argumentów:

• Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, co do zasady więc, angażując zasoby wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej, powinien występować jako podatnik VAT (dla potrzeb zawarcia umów pożyczek Spółka będzie angażować osoby zarządzające biznesem, a także ponosić wydatki na usługi doradcze);
  

• Spółka zamierza udzielić kilkunastu/kilkudziesięciu pożyczek angażując kilkadziesiąt milionów złotych dla potrzeb udostępnienia finansowania;
  

• Spółka angażuje własne zasoby (gotówka z działalności operacyjnej) dla potrzeb działalności pożyczkowej;
  

• udzielenie pożyczek na rzecz M... jest sposobem na uzyskanie dodatkowego dochodu, który może zostać wykorzystany następnie w ramach działalności gospodarczej (dochód jest uzyskiwany w związku z brakiem możliwości dystrybucji środków w inny sposób do M...).
  
  

W tym zakresie, Spółka ma możliwość wykorzystania posiadanych zasobów (gotówka) dla potrzeb udziałowców (M... jest pośrednim udziałowcem), za co udziałowcy są gotowi zapłacić (gdyż nie ma prawnej możliwości dostarczenia gotówki do udziałowców w tym konkretnym momencie). Wykorzystując własne zasoby dla celów zarobkowych, Spółka podejmuje określoną aktywność na rzecz innego podmiotu w sposób stricte komercyjny (w krótkim terminie).

Dlatego też należy uznać, że takie działanie Spółki oznacza, że w odniesieniu do pożyczek udzielanych na rzecz M... działa jako podatnik VAT.

Powyższe jest zresztą spójne z praktyką organów podatkowych w podobnych sprawach. Stanowisko takie wyrażono m.in. w:

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.144.2020.2.KM;
  „(...) Działalność polegająca na udzielaniu pożyczek innemu podmiotowi za wynagrodzeniem w formie odsetek stanowiła przejaw działalności gospodarczej pożyczkodawcy w rozumieniu ustawy VAT i w związku z tym podlega opodatkowaniu VAT (...),

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.48.2020.1.PM;
  „(...) Fakt, że działalność w zakresie pożyczek nie została wprost wykazana jako przedmiot działalności Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców KRS nie przesądza, że udzielona pożyczka oraz udzielane w przyszłości pożyczki nie są/nie będą prawnie skuteczne lub udzielone poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Udzielanie pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy (...)”,

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 marca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.21.2020.1.AM;
  „(...) Czynność udzielenia pożyczki spełnia przesłanki uznania jej za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. Mimo, iż pożyczka została udzielona poza dotychczasową działalnością gospodarczą, ale działanie to należy identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny podmiot (...)”,
  

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 października 2018 r., sygn. 0112- KDIL1-2.4012.574.2018.1.JO;
  „(...) Udzielanie pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym (...)”.
  
  

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Mając na względzie fakt, że Spółka - występując jako podatnik VAT - udziela pożyczek na rzecz M..., w zamian za co uzyskuje wynagrodzenie (odsetki), to taka czynność (udzielenie pożyczki) podlega zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, że Pożyczkobiorca (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) został uznany za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku, gdyby czynność udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
   
   

Trzeba podkreślić, że oba ww. warunki muszą być spełnione, aby świadczenie jako usługa podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując czynności polegających na udzielaniu oprocentowanych pożyczek ze swoich środków, na rzecz Pożyczkobiorcy działa/będzie działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 2 ustawy, a ww. czynności stanowią/będą stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, i tym samym podlegają/będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W niniejszej sprawie należy wskazać, że ustawodawca m.in. w art. 43 ustawy przewidział zwolnienie od podatku od towarów i usług niektórych czynności.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zatem, jak wyższej wskazano usługa udzielania oprocentowanych pożyczek stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi jednak na to, że usługa udzielania pożyczek mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - to korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że udzielenie przez Zainteresowanego, działającego w charakterze podatnika podatku VAT, pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy (...) jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy stanowi/będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, iż powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – to korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie ww. przepisu.

Wobec powyższego stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
  

• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ informuje, iż niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.