Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.277.2021.1.JSU
z 30 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

• przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, a także duplikatów takich faktur wystawionych przez sprzedawców/usługodawców oraz faktur korygujących i duplikatów faktur korygujących również otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej,
• prawa do usuwania (niszczenia) faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur oraz duplikatów faktur korygujących, które Spółka otrzymała w formie papierowej, a które zostaną przez nią zarchiwizowane i będą przechowywane w postaci elektronicznych obrazów,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe), a także faktur korygujących „(…)”, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznych obrazów przy usunięciu (poddaniu niszczeniu) ich oryginalnych, papierowych egzemplarzy

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

• przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, a także duplikatów takich faktur wystawionych przez sprzedawców/usługodawców oraz faktur korygujących i duplikatów faktur korygujących również otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej,
• prawa do usuwania (niszczenia) faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur oraz duplikatów faktur korygujących, które Spółka otrzymała w formie papierowej, a które zostaną przez nią zarchiwizowane i będą przechowywane w postaci elektronicznych obrazów,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe), a także faktur korygujących „(…)”, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznych obrazów przy usunięciu (poddaniu niszczeniu) ich oryginalnych, papierowych egzemplarzy.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (…) (dalej Spółka) - na podstawie ustawy o (…) (…) w (…) i (…) (…) (…) - prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem są (…)(…)(…) w (…) ((…)) i (…)(…)(…) ((…)). Ponadto, zgodnie z umową spółki pobocznym przedmiotem działalności są:

• (…) (…),
• (…) (…),
• (…) (…),
• (…) (…),
• (…) (…),
• (…) (…),
• (…) (…),
• (…) (…),
• (…) (…),
• (…) (…).
  
  

W ramach prowadzonej działalności, Spółka nabywa znaczne ilości towarów i usług, odnośnie których otrzymuje faktury, faktury korygujące oraz duplikaty tych faktur, paragony fiskalne, rachunki, noty księgowe, noty odsetkowe, bilety, polisy itd. (dalej: „Dokumenty”). Część Dokumentów (przesyłanych pocztą lub dostarczanych osobiście przez kontrahentów) ma formę papierową, jednakże znaczna część wpływa drogą mailową w formie elektronicznej (przeważnie w formacie (…)) na dedykowany do tego celu adres e-mail Spółki.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w rozumieniu art. 97 ust. 1 i nast. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. jednolity: Dz.U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”).

Nabywane przez Spółkę towary i usługi są wykorzystywane do czynności, w związku z którymi przysługuje Spółce prawo do obniżenia podatku VAT z uwzględnieniem przepisów art. 88 ustawy o VAT.

Dokumenty będące dowodami wydatków poniesionych przez Spółkę (dokumenty zakupowe) są obecnie przechowywane w dwojaki (podwójny) sposób:

• w formie papierowej w segregatorach, tj. oryginały dokumentów dostarczonych w formie papierowej trafiają - po przekazaniu do odpowiedzialnego za dany rodzaj Dokumentów pracownika - bezpośrednio do segregatorów, natomiast Dokumenty przesłane elektronicznie zostają następnie wydrukowane i podobnie jak Dokumenty papierowe umieszczone w segregatorach;
• w formie elektronicznej (w formacie (…),(…) lub podobnym) w ramach używanego w Spółce systemu informatycznego (…) (…)- dalej: „system (…)” (system służy elektronicznemu obiegowi dokumentów w Spółce) niezależnie od formy, w jakiej zostały dostarczone, tj. dokumenty dostarczone elektronicznie są umieszczone na serwerze po ich otrzymaniu, wydrukowaniu i zeskanowaniu, podczas gdy dokumenty dostarczone w formie papierowej podlegają skanowaniu (przez Spółkę), a ich elektroniczne obrazy umieszczone są na serwerze.
  
  

Procedura przesyłania Spółce Dokumentów w wersji elektronicznej odbywa się zgodnie z „(…)” (dostępny pod adresem (…)) na podstawie zaakceptowanego przez Spółkę wniosku (…) ((…)). Mając na uwadze wynikający z obowiązujących przepisów prawa okres, przez jaki podatnik zobowiązany jest przechowywać dokumenty księgowe, ich archiwizacja w wersji papierowej wiąże się z koniecznością zwiększania powierzchni archiwum.

W celu wyeliminowania kosztów związanych z przechowywaniem Dokumentów w formie papierowej, Spółka chce w pełni korzystać z możliwości dawanych przez oprogramowanie

• system (…).

W związku z powyższym Spółka planuje przechowywanie Dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej, tj. skanów w formie plików (…).

Obecny, a zarazem i stosowany w przyszłości sposób archiwizacji w systemie „(…)”, przebiega w następujący sposób:

1. Dokumenty (i ich załączniki) otrzymane na dedykowany adres e-mail Spółki w formie elektronicznej są przez nią drukowane, skanowane a następnie ich obrazy elektroniczne (stanowiące wierną kopię dokumentu źródłowego) wprowadzane do ww. systemu „(…)”.
2. Dokumenty (i ich załączniki) otrzymane przez Spółkę w wersji papierowej są zapisywane przez uprawnione osoby w nieedytowalnym formacie cyfrowym bez możliwości jego zmiany, stanowiącym wierną kopię dokumentu źródłowego (dokument (…), zdjęcie w formacie (…),(…),(…),(…)), a następnie są wprowadzone do systemu „(…)”. Dokumenty otrzymane w formie papierowej i wydrukowane Dokumenty otrzymane w formie elektronicznej będą niszczone dopiero po zamknięciu miesięcznego okresu sprawozdawczego, którego dotyczą i zastosowaniu kontroli biznesowych, poprzez sprawdzenie ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu.
3. Dokumenty opisane w pkt 1-2 są wprowadzano do systemu „(…)” przez uprawnione osoby (pracowników Spółki). Obowiązkiem takiej osoby jest utworzenie unikalnej pozycji w systemie dla każdego Dokumentu, z kolejnym numerem w dzienniku oraz opisanie jej (tj. utworzonej pozycji w systemie „(…)”) danymi znajdującymi się w treści (wprowadzanego do systemu „(…)”) Dokumentu, zapewniającymi zgodność z oryginałem i autentyczność jego pochodzenia (tzn. numerem i rodzajem dokumentu, identyfikacją interesariusza, datą wystawienia, kwotą itd.). Następnie ww. osoba umieszcza w systemie „(…)” elektroniczny obrazu Dokumentu oraz przekierowuje go - zgodnie z algorytmem obiegu Dokumentów funkcjonującym w ww. systemie - do osoby odpowiedzialnej za przekierowanie Dokumentu do właściwych pracowników Spółki, którzy z kolei dokonują weryfikacji, opisu merytorycznego Dokumentu oraz jego zatwierdzenia pod kątem rachunkowym, a także rozliczeniowym celem dokonania zapłaty.
4. Po zadekretowaniu księgowym (przypisaniu kosztu do odpowiedniego konta księgowego) i zatwierdzeniu pod kątem merytorycznym w systemie „(…)” oraz powiązaniu z odpowiednimi dokumentami będącymi podstawą do poniesienia wydatku (zamówienia, decyzje Zarządu, umowy, itp.) - w ramach ścieżki kontroli biznesowej, Dokumenty są przekazane do pracowników działu księgowego (dalej: „Księgowość”) a następnie do rozliczenia (zapłaty) po uprzednim zaakceptowaniu przez upoważnione osoby.
5. Finalnie, zapisy są eksportowane do programu księgowego (…) (dalej: system „(…)”) gdzie uzyskują unikalny numer dokumentu w ramach rejestru księgowego, który również jest odnotowywany w systemie „(…)” w odpowiednim polu. Dzięki temu jest zachowana czytelna ścieżka łącząca dokument w systemie „(…)” z zapisem dokumentu w systemie „(…)”. Jednocześnie opis księgowy w systemie „(…)” posiada w swej treści unikatowy numer dziennika nadany w systemie „(…)”.
   
   

Dokumenty są wprowadzane w systemach „(…)” i „(…)” przez upoważnionych, przeszkolonych w tymże zakresie pracowników.

Obowiązkiem osoby wprowadzającej dany Dokument do systemu „(…)” jest sprawdzenie zgodności elektronicznego obrazu Dokumentu z jego oryginałem, przy czym zeskanowane Dokumenty mają (i będą nadal mieć) odpowiednią jakość odczytu danych - dzięki temu zapewniona jest i nadal pozostawać będzie czytelność Dokumentu (Dokumentów).

Spółka będzie przechowywała elektroniczne obrazy zeskanowanych Dokumentów w sposób zapewniający pewność co do tożsamości dostawcy towarów lub usługodawcy, tak jak w przypadku dokumentów papierowych, z podziałem na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych przez organy administracji skarbowej, od momentu ich otrzymania do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Ponadto żadne dane uwidocznione w elektronicznym obrazie Dokumentu, w szczególności te, które są wymagane przepisami prawa, nie będą mogły być zmienione. Innymi słowy, stosowane w Spółce procedury i sposób przechowywania plików (w tym elektronicznych obrazów Dokumentów) przeciwdziałają/wykluczają jakąkolwiek modyfikację danych po archiwizacji danego Dokumentu - zapewniona tym samym jest i nadal będzie ich autentyczność pochodzenia oraz integralność treści.

Dla jasności warto dodatkowo wyjaśnić, że elektroniczne obrazy Dokumentów zawierają treść identyczną z tą, która jest zawarta w oryginalnych Dokumentach (oryginalnych - tzn. otrzymanych przez Spółkę w formie papierowej bądź elektronicznej). Spółka może w każdej chwili odczytać zarchiwizowany w systemie „(…)” Dokument oraz go wydrukować bądź zapisać na elektronicznym nośniku danych (np. płyta CD, pamięć USB), czy też przesłać drogą mailową (np. na żądanie organu podatkowego).

Należy podkreślić, iż każda czynność wpływająca na zmianę opisu danego Dokumentu w systemie „(…)” jest zapamiętywana przez ów system i można odtworzyć jej przebieg.

Elektroniczne obrazy Dokumentów , w tym elektroniczne obrazy faktur, są przechowywane na serwerze znajdującym się na terytorium Polski w formacie zamkniętym, tj. uniemożliwiającym ich edycję. Wnioskodawca zadbał także o należyte zabezpieczenie tak prowadzonej ewidencji w formie regularnie wykonywanych kopii zapasowych przechowywanych na nośnikach znajdujących się w pomieszczeniach zabezpieczonych przed nieautoryzowanym dostępem.

Kontrole biznesowe względem Dokumentów, których elektroniczne obrazy będą przechowywane w systemie „(…)” (przy dodatkowym wykorzystaniu systemu „(…)” w zakresie opisanym powyżej) będą składały się z następujących etapów:

• weryfikacja zgodności wygenerowanego elektronicznego obrazu Dokumentu (tutaj: faktury, faktury korygującej, duplikatu faktury oraz duplikatu faktury korygującej) i jego metryki (opisu) dokonanego w systemie „(…)” z oryginałem (treścią oryginału) Dokumentu papierowego bądź elektronicznego (w zależności od formy w jakiej dany Dokument został doręczony Spółce) poprzez sprawdzenie tożsamości dostawcy, usługodawcy lub wystawcy faktury, oraz zgodności innych elementów treściowych Dokumentu z jego elektronicznym obrazem utworzonym w systemie „(…)”, co zapewni autentyczność pochodzenia faktury oraz czytelność Dokumentu oraz jego elektronicznego obrazu;
• weryfikacja merytoryczna Dokumentu, ściślej: jego elektronicznego obrazu w systemie „(…)”, zapewniająca wiarygodną ścieżkę audytu poprzez ustalenie, czy udokumentowane fakturą zdarzenie gospodarcze istotnie miało miejsce i dotyczy podmiotu będącego wystawcą faktury;
• weryfikacja formalno-księgowa Dokumentu, ściślej: jego elektronicznego obrazu w systemie „(…)”, poprzez upewnienie się, że nie doszło do jakiejkolwiek modyfikacji danych ujętych w owym obrazie elektronicznym (jak zaznaczono powyżej taka zmiana nie jest możliwa z uwagi na zabezpieczenia funkcjonujące w ramach systemu „(…)”), co potwierdza integralność treści Dokumentu, ściślej: elektronicznego obrazu Dokumentu;
• zatwierdzenie elektronicznego obrazu Dokumentu zamieszczonego w systemie „(…)” zgodnie z procedurą obiegu Dokumentów funkcjonującą w Spółce;
• ponowna weryfikacja dokumentu zamieszczonego w systemie „(…)” przez uprawnionego pracownika pod kątem merytorycznym (prawidłowości kwot, stawki podatku VAT itd.).
  
  

Na zakończenie wskazać trzeba, iż Spółka planuje, aby papierowe egzemplarze Dokumentów, w tym faktur, były niszczone dopiero po upływie miesięcznego okresu sprawozdawczego, którego dany Dokument (np. faktura) dotyczy, oraz potwierdzeniu dla każdego elektronicznego obrazu Dokumentu, w szczególności faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur oraz duplikatów faktur korygujących, jego autentyczności pochodzenia, integralności treści, czytelności oraz wiarygodnej ścieżki audytu, zgodnie z procedurą opisaną powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dopuszczalne jest, aby Spółka przechowywała wyłącznie w formie elektronicznej (tzn. w postaci opisanych powyżej elektronicznych obrazów Dokumentów w ramach systemu „(…)” przy dodatkowym wykorzystaniu systemu „(…)” w zakresie wskazanym w niniejszym wniosku) faktur dotyczących nabywanych przez nią towarów i usług (faktury zakupowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, a także duplikatów takich faktur wystawionych przez sprzedawców/usługodawców oraz faktur korygujących i duplikatów faktur korygujących również otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 - czy Spółka może usuwać (poddawać niszczeniu) faktury, faktury korygujące, duplikaty faktur oraz duplikaty faktur korygujących, które otrzymała w formie papierowej, a które zostaną przez nią zarchiwizowane i będą przechowywane w systemie „(…)” (przy dodatkowym wykorzystaniu systemu „(…)” w zakresie opisanym powyżej) w postaci elektronicznych obrazów?
3. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy Spółka zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabywanych przez nią towarów i usług (faktury zakupowe), a także faktur korygujących „(…)”, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznych obrazów w ramach systemu „(…)” zgodnie z opisaną w niniejszym wniosku procedurą, przy usunięciu (poddaniu niszczeniu) ich oryginalnych, papierowych egzemplarzy?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1 i 2

W ocenie Spółki, archiwizowanie i przechowywanie przez nią faktur dotyczących nabywanych towarów i usług (faktur zakupowych) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, a także duplikatów takich faktur wystawionych przez sprzedawców/usługodawców oraz faktur korygujących i ich duplikatów, wyłącznie w formie elektronicznej, w ramach przedstawionego w stanie faktycznym niniejszego wniosku opisu funkcjonowania systemu „(…)” (przy dodatkowym wykorzystaniu systemu „(…)” w zakresie opisanym powyżej) oraz procedur jego dotyczących, jest i będzie dopuszczalne w świetle obowiązujących przepisów prawa, zwłaszcza w zakresie podatku VAT.

Otóż zasady przechowywania faktur przez podatników VAT zostały uregulowane przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 z późn.zm., dalej jako: „Dyrektywa”). W odniesieniu do zasad przechowywania faktur istotne są m.in. następujące regulacje: - art. 233 ust. 1 Dyrektywy, zgodnie z którym: „Autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury, niezależnie od tego czy wystawiono ją w formie papierowej czy elektronicznej, zapewnia się od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu jej przechowywania. Każdy podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Można to zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. „Autentyczność pochodzenia” oznacza pewność co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury. „Integralność treści” oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych wymaganych na mocy niniejszej dyrektywy” - art. 247 ust. 2 Dyrektywy, zgodnie z którym: „Aby zapewnić spełnienie wymogów, o których mowa w art. 233, państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. W przypadku przechowywania faktur za pomocą środków elektronicznych, państwo członkowskie może także wymagać, by za pomocą środków elektronicznych przechowywane były również dane gwarantujące autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur, zgodnie z art. 233”. Przepisy Dyrektywy zostały zaimplementowane do polskiego systemu prawnego poprzez dodanie art. 106m oraz art. 112a ustawy VAT. Co istotne, polski ustawodawca nie zdecydował się na wprowadzenie wymogu przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały one przesłane przez wystawcę (którą to możliwość wprowadza zdanie pierwsze ww. art. 247 ust. 2 Dyrektywy). Stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy VAT, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Ponadto, stosownie do art. 106m ust. 4 ww. ustawy, autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Ustawa ani Dyrektywa nie definiują pojęć „kontroli biznesowych” ani „wiarygodnej ścieżki audytu”.

Zdaniem Spółki pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz utrzymuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury, aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą. Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki. Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.

Z kolei, pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu”, również użyte w ww. przepisie oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek, pozostawia się uznaniu podatnika.

Zdaniem Spółki przedstawiony w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) proces archiwizowania i przechowywania Dokumentów przy wykorzystaniu/za pośrednictwem systemu „(…)” (z dodatkowym wykorzystaniem systemu „(…)” w zakresie wskazanym w niniejszego wniosku) w formie obrazów elektronicznych w zakresie faktur, a także faktur korygujących oraz duplikatów faktur i duplikatów faktur korygujących spełnia wszystkie powyższe kryteria wynikające z przepisów ustawy o VAT oraz Dyrektywy. Bez znaczenia pozostaje tutaj okoliczność (przyszła) późniejszego niszczenia faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur oraz duplikatów faktur korygujących, które Spółka otrzymała w formie papierowej, a które wcześniej zarchiwizowała w ramach systemu „(…)” (przy dodatkowym wykorzystaniu systemu „(…)” w zakresie opisanym powyżej) w sposób wskazany w niniejszym wniosku. Reasumując, według Spółki:

1. dopuszczalne jest, aby przechowywała ona wyłącznie w formie elektronicznej (tzn. w postaci opisanych powyżej elektronicznych obrazów Dokumentów w ramach systemu „(…)” przy dodatkowym wykorzystaniu systemu „(…)” w zakresie wskazanym w niniejszym wniosku) faktur dotyczących nabywanych przez nią towarów i usług (faktury zakupowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, a także duplikatów takich faktur wystawionych przez sprzedawców/usługodawców oraz faktur korygujących i duplikatów faktur korygujących również otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej;
2. może ona usuwać (poddawać niszczeniu) faktury, faktury korygujące, duplikaty faktur oraz duplikaty faktur korygujących, które otrzymała w formie papierowej, a które zostaną przez nią zarchiwizowane i będą przechowywane w systemie „(…)” (przy dodatkowym wykorzystaniu systemu „(…)” w zakresie opisanym powyżej) w postaci elektronicznych obrazów.
   
   

Ad. 3

Według Spółki planowany sposób archiwizowania oraz przechowywania Dokumentów, opisany w ramach niniejszego wniosku, a także późniejsze usuwanie dokumentów w formie papierowej w sposób i w czasie wskazanym w ramach pytania nr 2 i stanowiska Spółki względem tego pytania, pozostawać będzie bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego, względem faktur (zakupowych), oraz faktur korygujących „(…)”, które Spółka otrzymywać będzie od dostawców/usługodawców. Innymi słowy, Spółka uważa, że zachowa prawo do odliczenia VAT naliczonego w przypadku wdrożenia rozważanej procedury i przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej Dokumentów, dających jej prawo do odliczenia VAT, otrzymanych w formie papierowej jak i elektronicznej.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 Ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie do art. 86 ust. 10 i następne Ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

W świetle powyższego należy przyjąć, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

1. faktura została otrzymana,
2. odliczenia podatku naliczonego dokonuje podmiot będący podatnikiem podatku od towarów i usług posiadający status podatnika VAT czynnego
3. towary lub usługi, w związku z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych;
4. nie zachodzi - w danym przypadku - wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przewidziane mocą art. 88 ust. 1 i nast. ustawy o VAT.
   
   

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że forma przechowywania faktur nie jest jednym z warunków realizacji oraz pozytywnej weryfikacji (w toku ewentualnej kontroli) prawa do odliczenia podatku naliczonego. Z obowiązujących przepisów nie wynika konieczność, aby wersja elektroniczna faktury wyglądała identycznie jak wersja papierowa tej faktury. Warunek braku zmiany treści faktury (integralności treści), nie dotyczy formatu faktury w formie elektronicznej. Format, w którym zawarte są wymagane na mocy przepisów dane na fakturze, może zostać przekonwertowany na inne formaty, pod warunkiem, że dane te pozostaną niezmienione. Pozwala to odbiorcy na przekształcenie lub przedstawienie w inny sposób danych elektronicznych w celu ich dopasowania do własnego systemu informatycznego lub z powodu zaistnienia, wraz z upływem czasu, zmian technologicznych. Innymi słowy, dla zaistnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego, jak i zachowania tego prawa, bez znaczenia pozostaje to, czy faktury są przechowywane w formie papierowej czy elektronicznej, gdyż obowiązujące przepisy w żaden sposób nie łączą tych kwestii ze sobą.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, zachowane - na ogólnych zasadach (tj. art. 86 i nast. ustawy o VAT) - zostanie po jej stronie prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymywanych faktur oraz faktur korygujących „(…)” archiwizowanych i przechowywanych zgodnie z opisanymi procedurami w systemie „(…)” (przy dodatkowym wykorzystaniu systemu „(…)” w zakresie opisanym powyżej) wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w formie elektronicznych obrazów), także nawet po zniszczeniu oryginalnych (papierowych) faktur oraz faktur korygujących „(…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”) – zwanej dalej ustawą – stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast fakturą elektroniczną – na podstawie art. 2 pkt 32 ustawy – jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy – faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy – w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Natomiast – stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy – podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przepis art. 106m ust. 2 ustawy stanowi, że przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 106m ust. 5 ustawy – poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
   
   

Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłania faktur w postaci elektronicznej (kwalifikowany podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych EDI), które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług, pojęcie „kontrole biznesowe” należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia/otrzymania faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Z kolei pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu” oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki – przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek – pozostawia się uznaniu podatnika.

Zgodnie z art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

W myśl art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy – podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie – w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy – podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Stosownie do art. 112a ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

W myśl art. 112a ust. 4 ustawy – podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w dowolny sposób, jednakże sposób ten – jak wymaga ustawodawca – ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Faktury otrzymane w formie papierowej również mogą być przechowywane w formie elektronicznej w dowolny sposób, przy czym sposób ten powinien odpowiadać wymogom wskazanym przez ustawodawcę (art. 106m oraz art. 112a ustawy o VAT).

Podkreślić należy szczególną rangę wymogu, jaki ustawodawca stawia podatnikom przez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim to, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka - będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT - prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem są (…) (…) (…) (…) (…) (…) i (…) (…) (…).

W ramach prowadzonej działalności, Spółka nabywa znaczne ilości towarów i usług, odnośnie których otrzymuje faktury, faktury korygujące oraz duplikaty tych faktur, paragony fiskalne, rachunki, noty księgowe, noty odsetkowe, bilety, polisy itd. Część Dokumentów (przesyłanych pocztą lub dostarczanych osobiście przez kontrahentów) ma formę papierową, jednakże znaczna część wpływa drogą mailową w formie elektronicznej (przeważnie w formacie PDF) na dedykowany do tego celu adres e-mail Spółki.

W celu wyeliminowania kosztów związanych z przechowywaniem Dokumentów w formie papierowej, Spółka chce w pełni korzystać z możliwości dawanych przez oprogramowanie- system A. W związku z powyższym Spółka planuje przechowywanie Dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej, tj. skanów w formie plików PDF.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, a także duplikatów takich faktur wystawionych przez sprzedawców/usługodawców oraz faktur korygujących i duplikatów faktur korygujących również otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej; prawo do usuwania (niszczenia) faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur oraz duplikatów faktur korygujących, które Spółka otrzymała w formie papierowej, a które zostaną przez nią zarchiwizowane i będą przechowywane w postaci elektronicznych obrazów oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe), a także faktur korygujących „(…)”, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznych obrazów przy usunięciu (poddaniu niszczeniu) ich oryginalnych, papierowych egzemplarzy.

W świetle powołanych przepisów oraz wskazanych okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że przechowywanie faktur, faktur korygujących, duplikatów w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści i ich czytelność, a także umożliwiający ich łatwe odszukanie i dostęp na żądanie odpowiedniego organu skarbowego - jest zgodne z powołanymi przepisami.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że Spółka będzie przechowywała elektroniczne obrazy dokumentów w sposób zapewniający autentyczność ich pochodzenia, integralność treści i czytelność, a stosowane procedury oraz sposób przechowywania plików uniemożliwią zmianę danych na zeskanowanych dokumentach (uniemożliwienie ich edycji) - zapewniona zostanie ich integralność. Spółka wskazuje, że żadne dane uwidocznione w elektronicznym obrazie Dokumentu, w szczególności te, które są wymagane przepisami prawa, nie będą mogły być zmienione - innymi słowy, stosowane w Spółce procedury i sposób przechowywania plików (w tym elektronicznych obrazów Dokumentów) wykluczają jakąkolwiek modyfikację danych po archiwizacji danego Dokumentu - zapewniona tym samym jest i nadal będzie ich autentyczność pochodzenia oraz integralność treści. Poza tym dokumenty będą miały odpowiednią jakość i czytelność. Spółka zapewni funkcjonowanie kontroli biznesowych ustalających wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług, np. sprawdzenie tożsamości dostawcy, usługodawcy lub wystawcy faktury, ustalenie, czy udokumentowane fakturą zdarzenie gospodarcze istotnie miało miejsce i dotyczy podmiotu będącego wystawcą faktury. Wskazano również, że papierowe egzemplarze Dokumentów, w tym faktur, były niszczone dopiero po upływie miesięcznego okresu sprawozdawczego, którego dany Dokument (np. faktura) dotyczy, oraz potwierdzeniu dla każdego elektronicznego obrazu Dokumentu, w szczególności faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur oraz duplikatów faktur korygujących, jego autentyczności pochodzenia, integralności treści, czytelności oraz wiarygodnej ścieżki audytu.

Opisane czynności wskazują, że w Spółce funkcjonuje kontrola biznesowa służąca zapewnianiu autentyczności pochodzenia faktur, czytelności oraz integralności ich treści. Poza tym – jak wskazano – Spółka może w każdej chwili odczytać zarchiwizowany w systemie „(…)” Dokument oraz go wydrukować bądź zapisać na elektronicznym nośniku danych (np. płyta CD, pamięć USB), czy też przesłać drogą mailową (np. na żądanie organu podatkowego). Spółka wskazała również, że będzie przechowywała elektroniczne obrazy zeskanowanych Dokumentów w sposób zapewniający pewność co do tożsamości dostawcy towarów lub usługodawcy, tak jak w przypadku dokumentów papierowych, z podziałem na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych przez organy administracji skarbowej, od momentu ich otrzymania do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Tym samym opisane przez Spółkę okoliczności wskazują, że spełnione zostaną warunki określone w art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy.

Podsumowując, ze względu na wskazane we wniosku okoliczności sprawy, w świetle ww. przepisów należy stwierdzić, że przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, a także duplikatów takich faktur wystawionych przez sprzedawców/usługodawców oraz faktur korygujących i duplikatów faktur korygujących również otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej – w sposób opisany przez Wnioskodawcę, przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych dokumentów, a także umożliwieniu dostępu do tych faktur na żądanie odpowiedniego organu skarbowego – jest zgodne z powyższymi przepisami, a zatem co do zasady pozwala na stosowanie elektronicznej formy archiwizacji, bez konieczności przechowywania ich w wersji papierowej.

W kwestii odliczenia podatku art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy czym prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione ani od rodzaju faktury (papierowa/elektroniczna), ani od formy w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe. Prawidłowe przechowywanie dokumentów jest niezbędne do tego aby podatnik nie utracił nabytego wcześniej prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku ewentualnej kontroli organów podatkowych wymienionych w art. 112a ustawy, które to organy muszą mieć dostęp do otrzymanych przez podatnika faktur, w sposób wskazany w tym przepisie. Prawidłowość przechowywania faktur zostaje więc weryfikowana co do zasady przez organy podatkowe, które na podstawie przechowywanych przez podatnika dokumentów oceniają, czy podatnik miał podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z nabywanymi towarami i usługami.

Spółka podaje, że nabywane przez nią – czynnego podatnika VAT – towary i usługi są wykorzystywane do czynności, w związku z którymi przysługuje Spółce prawo do obniżenia podatku VAT.

W konsekwencji powyższego Spółka zachowa (przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy o VAT) prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabywanych przez nią towarów i usług (faktury zakupowe), a także faktur korygujących „(…)”, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznych obrazów w ramach systemu „(…)” zgodnie z – opisaną przez Wnioskodawcę – procedurą, przy usunięciu (poddaniu niszczeniu) ich oryginalnych, papierowych egzemplarzy. Bez wpływu na powyższe pozostaje okoliczność zniszczenia przez Spółkę faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur oraz duplikatów faktur korygujących, które otrzymała w formie papierowej.

Podsumowując należy stwierdzić, że przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe) otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, a także duplikatów takich faktur wystawionych przez sprzedawców/usługodawców oraz faktur korygujących i duplikatów faktur korygujących również otrzymanych pierwotnie w formie papierowej lub elektronicznej, w ramach przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego systemu będzie zgodne z przepisami ustawy, a Spółka zachowa na ogólnych zasadach prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabywanych przez Spółkę towarów i usług (faktury zakupowe), a także faktur korygujących „(…)”, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznych obrazów przy usunięciu (poddaniu niszczeniu) ich oryginalnych, papierowych egzemplarzy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań. Inne kwestie nie objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.