Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.107.2021.3.DT
z 2 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 3 stycznia 2021 r. (data wpływu 19 stycznia 2021 r.) uzupełnione pismem z 7 czerwca 2021 r. (data wpływu 15 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych w zakresie :

• określenia podmiotu zobowiązanego do zapłaty opłaty, gdy nie określono 100% składu napoju w umowie, dotyczącej produkcji tego napoju – jest prawidłowe,
• ustalenia prawa do złożenia korekty informacji w sprawie opłaty od środków spożywczych, w przypadku gdy kontrahent skorzysta z prawa do rękojmi i odstąpi od części lub całości umowy sprzedaży napoju – jest nieprawidłowe,
• ustalenia daty powstania obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

19 stycznia 2021 r. złożyli Państwo do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych.

Z tytułu wniosku z 3 stycznia 2021 r. uiścili Państwo opłatę w wysokości 160 zł na rachunek Krajowej Informacji Skarbowej 11 stycznia 2021 r.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 183 ze zm.) zwanej dalej ustawą, jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 27 maja 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.107.2021.1.MF wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 15 czerwca 2021 r. i 29 lipca 2021 r.

We wniosku oraz uzupełnieniu wniosku przedstawili Państwo następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka jest producentem soków i syropów podlegających rygorom ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2365 z późn. zm.) oraz spełniających definicję napoju zawartą w art. 12b ust. 1 ww. ustawy.

Spółka produkuje napoje zarówno pod swoją marką, jak i na zamówienie i pod marką innych podmiotów. Spółka zawiera zarówno umowy ramowe w ramach których nabywcy dokonują zamówień poszczególnych towarów jak i odrębne umowy sprzedaży dotyczące określonej serii produktów. W końcu Spółka prowadzi sprzedaż detaliczną napojów.

Niekiedy zdarza się, że określona partia produktów zostanie zakwestionowana w trybie rękojmi i wraca ona do Spółki - po dokonaniu odstąpienia od umowy w całości lub części przez kontrahenta. W zakresie umów o produkcję w ramach tzw. marki własnej, które też stanowią część produkcji Spółki, skład produktu jest często określany w specyfikacji. Nie można wykluczyć, że zamawiający w niektórych przypadkach nie określi składu produktu w 100% pozostawiając w tym zakresie sprawę do uznania producentowi np. określony zostanie udział określonego składnika na poziomie 5,5% - 6,5%, w ramach którego producent będzie mógł dobrać najbardziej odpowiednią proporcję.

Cechą charakterystyczną wytwarzania napojów na zlecenie jest to, że czasami towary te trzeba wyprodukować. Do zawarcia umowy sprzedaży dochodzi np. w kwietniu 2021 r., ale do wydania wyprodukowanego towaru np. dopiero w maju 2021 r.

Wniosek doprecyzowali Państwo o następujące informacje:

Spółka będzie podmiotem sprzedającym napoje kontrahentom prowadzącym sprzedaż hurtową, detaliczną, hurtową i detaliczną. Wnioskodawca będzie producentem dla zmawiającego, lecz określenie składu napoju w umowie jest niepełne tzn. nie zostaje określone kategorycznie 100% zawartości lub zostaje określone w sposób wariantowy np. składnik może występować w wielkości 5,5% do 6,5% całości. Specyfikacja w której określony jest skład produkt stanowi element umowy zawartej przez wnioskodawcę, a dot. produkcji tego produktu dla zamawiającego.

Napoje będące przedmiotem wniosku są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w Klasach 10.32, 10.89 lub dziale 11. W tabeli załączonej do uzupełnienia wniosku wskazali Państwo produkowane napoje.

Zgodnie z przedstawioną tabelą produkują Państwo napoje wchodzące w skład 26 grup produktowych. Dla każdej wersji napoju występującego w danym smaku z danej grupy produktu przypisali Państwo kod PKWiU z klasy 10.32, 10.89 lub działu 11, jak również wskazali Państwo rodzaj substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy występujących w produkcie, zawartość cukru na etykiecie oraz zawartość soku.

Przez „zawarcie umowy sprzedaży” Wnioskodawca rozumie, zgodnie z regułami K.c., wymianę dwóch zgodnych oświadczeń woli stron umowy o jej zawarciu (oferta zakupu i przyjęcie oferty). W praktyce – z reguły nadesłanie zamówienia przez kontrahenta i zwrotne potwierdzenie jego akceptacji przez Wnioskodawcę. Będzie to zarówno umowa sprzedaży (gdy towar już istnieje i jest w magazynie i ma podlegać wysyłce w ustalonym przez stronie terminie), jak i umowa o produkcję towaru.

Po zrealizowaniu zamówienia, z reguły z wydaniem towaru, zostaje wystawiona faktura sprzedażowa w terminach określonych ustawą o vat. Jak już wskazano we wniosku, terminy w tym zakresie mogą się różnić np. przyjęcie zamówienia i jego potwierdzenie w dniu 30.05.2021 r. z ustaloną datą wydania towaru z magazynu na dzień na 04.06.2021 r., a następnie faktyczne wydanie towaru w dniu 04.06.2021 r. wraz z fakturą wystawioną w dniu 04.06.2021 r. (dostawa towaru w rozumieniu ustawy o vat).

Zwroty towarów, o których mowa we wniosku, dotyczą zaistniałych zdarzeń po 01.05.2021 r.

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania (pytania nr 1 i 4 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy gdy nabywca hurtowy towaru podlegającego opłacie od środków spożywczych ma wpisane w Krajowym Rejestrze Sądowym lub Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadzenie jednej lub wielu działalności z poniżej wymienionych ugrupowań PKD:
   
   • Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach (47.1),
   • Sprzedaż detaliczna żywności, napojów i wyrobów tytoniowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (47.2), ale jej zgodnie ze złożonym producentowi pisemnym oświadczeniem nie prowadzi, czy należy naliczyć opłatę od środków spożywczych?
2. Czy 100% składu napoju musi zostać określone przy zamówieniu by podatnikiem opłaty od środków spożywczych był zamawiający, a nie producent?
   
   
3. Czy skorzystanie przez kontrahenta z uprawnień z rękojmi i odstąpienie od części lub całości umowy sprzedaży towarów podlegających opłacie od środków spożywczych rodzi po stronie producenta prawo do dokonania korekty deklaracji za miesiąc dokonania sprzedaży towaru podlegającego opłacie od środków spożywczych?
   
   
4. Czy obowiązek podatkowy w opłacie od środków spożywczych następuje w momencie zawarcia umowy sprzedaży rozumianej zgodnie z przepisami K.c. jako wymianę dwóch zgodnych oświadczeń woli kupującego i sprzedającego, czy w momencie jej wykonania tj. wydania towaru nabywcy w realizacji zawartej umowy?
   
   

Zdaniem Państwa (stanowisko w zakresie przeformułowanych pytań nr 1 i 4 przedstawiono w uzupełnieniu wniosku).

1. Opodatkowanie opłatą od środków spożywczych związane jest, zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym, z wprowadzeniem napojów do pierwszego punktu, w którym jest PROWADZONA sprzedaż detaliczna.
   
   Istnieją możliwe 3 warianty nabywców:
   
   1. Hurtownicy,
   2. Detaliści,
   3. Hurtownicy będący jednocześnie detalistami,
   4. Konsumenci.
   
   Pytanie nr 1. dot. sytuacji opisanej w pkt 1 i 3 tj. hurtowników oraz interpretacji znamienia „PROWADZENIE” użytego w art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym tj. sprzedaży na rzecz podmiotu który zadeklarował wprawdzie prowadzenie sprzedaży detalicznej w PKD, ale zgodnie ze swoim oświadczeniem takiej działalności „NIE PROWADZI”.
   
   W takiej sytuacji podmiot ten nie może być traktowany jako hurtownik będący jednocześnie detalistą, co skutkowałoby koniecznością naliczenia opłaty przez Wnioskodawcę jako producenta. Wnioskodawca taki podmiot, pomimo zapisów PKD, musi potraktować jako wyłącznie hurtownika, a w konsekwencji nie dochodzi do sprzedaży napoju do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna. Innymi słowy, nie dochodzi do wprowadzenia napoju na rynek.
   
   
2. Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
   
   1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju;
   2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
   
   Nawet jeżeli zatem skład produktu zostanie określony w sposób ruchomy, a niektóre składniki mogą pozostawać zmienne (np. między 5,5% - 6,5%), to ze względu na określenie składu podatnikiem opłaty od środków spożywczych nie będzie producent. Innymi słowy, nawet w wypadku nie określenia 100% składu napoju w sposób stały podatnikiem opłaty od środków spożywczych nie będzie producent.
   
   
3. Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego odstąpienie od sprzedaży w trybie rękojmi wywołuje skutek prawny ex tunc, a sama umowa w tym zakresie uznaje się jak niezawartą, a strony obowiązane są do wzajemnego zwrotu roszczeń. W wypadku zatem np. dokonania sprzedaży w miesiącu kwietniu 2021 r., a następnie odstąpienia od umowy przez kontrahenta w trybie rękojmi w sierpniu 2021 r. Spółka uprawniona będzie do dokonania korekty informacji podatkowej w opłacie od środków spożywczych za miesiąc kwiecień 2021 r.
   
   Innymi słowy, skorzystanie przez kontrahenta z uprawnień z rękojmi i odstąpienie od części lub całości umowy sprzedaży rodzi po stronie producenta prawo do dokonania korekty deklaracji za miesiąc dokonania sprzedaży towaru podlegającego opłacie od środków spożywczych
   
   
4. Zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. t, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
   
   
   

Jak przewiduje art. 12e ust. 1 cyt. ustawy, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Zdaniem Spółki, samo zawarcie umowy sprzedaży towaru nie skutkuje jeszcze faktycznym wprowadzeniem towaru na rynek. Samo ustalenie np. w dniu 30.05.2021 r. przedmiotu sprzedaży i jego ceny oraz warunków dostawy np. na dzień 04.06.2021 r. - nie powoduje jeszcze obowiązku naliczenia opłaty od środków spożywczych.

Dopiero faktyczna dostawa takich towarów (podobnie jak w vat) skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w opłacie od środków spożywczych albowiem wówczas dopiero następuje faktyczne wprowadzenie napojów na rynek. A zatem w omawianym przykładzie dopiero wykonanie umowy sprzedaży rozumianej jako faktyczna dostawa towaru, a nie samo zawarcie umowy sprzedaży, skutkować będzie obowiązkiem naliczenia opłaty od środków spożywczych. W tym zakresie Wnioskodawca bazuje interpretacji słownej „wprowadzenia” zawartego w art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie ustalenia, czy:

• określenia podmiotu zobowiązanego do zapłaty opłaty, gdy nie określono 100% składu napoju w umowie, dotyczącej produkcji tego napoju – jest prawidłowe,
• ustalenia prawa do złożenia korekty informacji w sprawie opłaty od środków spożywczych, w przypadku gdy kontrahent skorzysta z prawa do rękojmi i odstąpi od części lub całości umowy sprzedaży napoju – jest nieprawidłowe,
• ustalenia daty powstania obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny

-podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".

Natomiast przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, w myśl art. 12a ust. 2 ustawy, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Na podstawie art. 12d ust. 1 obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego
   
   .

Jak stanowi art. 12e ust. 1 obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jesteście Państwo producentem soków i syropów podlegających rygorom ustawy oraz spełniających definicję napoju zawartą w art. 12b ust. 1 ustawy.

Napoje będące przedmiotem wniosku są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w Klasach 10.32, 10.89 lub dziale 11.

Produkujecie Państwo napoje zarówno pod swoją marką, jak i na zamówienie i pod marką innych podmiotów. Zawieracie umowy ramowe, w których nabywcy dokonują zamówień poszczególnych towarów jak i odrębne umowy sprzedaży dotyczące określonej liczby serii produktów. W zakresie umów o produkcję tzw. marki własnej skład produktu określny jest w specyfikacji, która stanowi element umowy zawartej przez Państwa, a dotyczącej produkcji napoju dla zamawiającego.

Wskazujecie Państwo, że zamawiający w niektórych przypadkach może nie określać składu produktu w 100% pozostawiając w tym zakresie sprawę do uznania producentowi np. określony zostanie udział składnika na poziomie 5,5%-6,5%, w ramach którego producent będzie mógł dobrać najbardziej odpowiednią proporcję.

Napoje sprzedajecie Państwo kontrahentom prowadzącym sprzedaż hurtową, detaliczną, hurtową i detaliczną, jak również sami prowadzicie sprzedaż detaliczną napojów oraz jesteście producentem dla zamawiającego, w przypadku gdy skład napoju objętego opłata stanowi element umowy zawartej przez producenta, a dotyczącej produkcji napoju dla zamawiającego.

Wątpliwość Państwa budzi, czy w przypadku gdy w umowie o produkcję napoju dla zamawiającego skład napoju nie zostanie określony w 100 % nie będzie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, wprowadzenie na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 podlega opłacie od środków spożywczy, a obowiązek jej zapłaty, w myśl art. 12d ust. 1 ustawy ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że producent, nie będzie podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty od środków spożywczych w przypadku sprzedaży zamawiającemu napojów, których skład stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty w myśl ww. przepisu będzie bowiem zamawiający.

Jednocześnie należy zauważyć, że bez znaczenia w opisanym zdarzeniu przyszłym pozostają ustalenia zawarte w umowie, zgodnie z którymi udział niektórych składników będzie określany na poziomie 5,5% - 6,5%,w ramach którego producent będzie mógł dobrać najbardziej odpowiednią proporcję.

Natomiast w tej sytuacji na producencie ciąży obowiązek:

• zgłoszenia do organu właściwego w sprawie opłaty informacji o zawarciu umowy z zamawiającym nie później niż w dniu powstania obowiązku zapłaty opłaty (art. 12d ust. 3 ustawy) oraz
  
• przekazania zamawiającemu informacji, o których mowa w art. 12d ust. 4, w terminie pozwalającym na wypełnienie obowiązków, o których mowa w art. 12g ust. 1 (art. 12e ust. 2 ustawy).
  
  

Zgodnie z art. 12d ust. 4 ustawy informacja o zawarciu umowy zawiera następujące dane:

1. dane producenta oraz podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty:
   
   1. nazwę (firmę) albo imię i nazwisko,
   2. adres siedziby albo miejsce zamieszkania,
   3. NIP,
   4. imię i nazwisko, numer telefonu lub adres poczty elektronicznej osoby wskazanej do kontaktu;
2. informacje o składzie napojów będących przedmiotem umowy, w tym o dodatku kofeiny lub tauryny, substancji słodzących, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1, oraz o zawartości cukrów w przeliczeniu na objętość napojów, w zakresie niezbędnym do obliczenia opłaty, zgodnie z ich etykietą;
   
3. datę i podpis producenta lub osoby przez niego upoważnionej.
   
   

Informacja o zawarciu umowy, zgodnie z art. 12d ust. 4 pkt 2 ustawy zawiera informacje o składzie napojów będących przedmiotem umowy, w tym o dodatku kofeiny lub tauryny, substancji słodzących, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1, oraz o zawartości cukrów w przeliczeniu na objętość napojów, w zakresie niezbędnym do obliczenia opłaty, zgodnie z ich etykietą.

Skład napoju będącego przedmiotem umowy nie musi być określony do 100% w zawartej umowie, jednakże musi zostać przedstawiony w informacji o zawarciu umowy, którą producent zgłasza na piśmie do organu właściwego w sprawie opłaty nie później niż w dniu powstania obowiązku zapłaty opłaty (art. 12d ust. 3 ustawy).

Mając na uwadze powyższe nie będzie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych, w przypadku sprzedaży napojów zamawiającemu, gdy skład napoju będący elementem umowy nie zostanie określony w 100 %.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 tj. czy nieokreślenie 100% składu napoju przy zamówieniu powoduje, że podatnikiem opłaty jest zamawiający, a nie producent, należy uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwość budzi również prawo do złożenia korekty deklaracji w sytuacji, w której kontrahent skorzysta z uprawnienia z rękojmi i odstąpi od części lub w całości umowy sprzedaży towaru podlegającego opłacie od środków spożywczych.

Jak wskazuje art. 12g ust. 1 podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, są obowiązane:

1. składać w postaci elektronicznej informację, opatrzoną podpisem kwalifikowanym, według wzoru, o którym mowa w ust. 3, organowi właściwemu w sprawie opłaty za pośrednictwem systemu informatycznego ministra właściwego do spraw finansów publicznych,
2. obliczać i wpłacać opłatę

-w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy informacja, na rachunek organu właściwego w sprawie opłaty.

Informacja, o której mowa powyżej zgodnie z ust. 2 pkt 3 zawiera m. in. takie dane, jak cel składania informacji:

1. złożenie informacji,
2. korekta informacji.
   
   

Powyższe wskazuje, że ustawodawca co do zasady dopuszcza możliwość korekt informacji.

Do opłaty i dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 12i ust. 4 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) przy czym uprawnienia organów podatkowych przysługują odpowiednio naczelnikowi urzędu skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej, Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej i ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w toku działalności może się zdarzyć, że określona partia produktów zostanie zakwestionowana w trybie rękojmi i wraca ona do Spółki - po dokonaniu odstąpienia od umowy w całości lub części przez kontrahenta. Zwroty towarów, o których mowa we wniosku dotyczą zaistniałych zdarzeń po 01.05.2021 r.

W przypadku zwrotu napojów przez Państwa klienta zastosowanie w sprawie znajdzie art. 12f ust. 8 ustawy, zgodnie z którym kwotę należnej opłaty pomniejsza się o kwotę opłaty naliczonej od napojów zwróconych podmiotowi obowiązanemu do zapłaty opłaty.

W myśl art. 12g ust. 2 pkt 5a ustawy Informacja o opłacie od środków spożywczych zawiera m.in. kwotę opłaty naliczonej od napojów zwróconych, pomniejszającą kwotę należnej opłaty zgodnie z art. 12f ust. 8.

Ustawodawca zatem nie przewidział możliwości korekty Informacji i zwrotu opłaty od środków spożywczych w przypadku zwrotu napojów, a jedynie możliwość pomniejszenia kwoty opłaty należnej o kwotę opłaty naliczonej od napojów zwróconych w informacji składanej zgodnie z art. 12g ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pomniejszenia kwoty należnej opłaty o kwotę opłaty naliczonej od napojów zwróconych należy dokonać najwcześniej w rozliczeniu za okres, w którym nastąpił zwrot napojów.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 tj. czy skorzystanie przez kontrahenta z uprawnień z rękojmi i odstąpienie od części lub całości umowy sprzedaży towarów podlegających opłacie od środków spożywczych rodzi po stronie producenta prawo do dokonania korekty deklaracji za miesiąc dokonania sprzedaży towaru podlegającego opłacie od środków, należy uznać w całości za nieprawidłowe.

Ostatnie zagadnienie budzące Państwa wątpliwość dotyczy określenia momentu powstania obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych, a mianowicie czy powstaje w momencie zawarcia umowy sprzedaży, czy też w momencie jej wykonania tj. wydania towaru nabywcy.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że przez zawarcie umowy sprzedaży rozumiecie wymianę dwóch zgodnych oświadczeń woli stron umowy o jej zawarciu, zgodnie z przepisami K. c. W praktyce jest to z reguły nadesłanie zamówienia przez kontrahenta i zwrotne potwierdzenie jego akceptacji przez Państwa. Będzie to zarówno umowa sprzedaży – gdy towar już istnieje i jest na magazynie, jak i umowa o produkcję towaru.

Po zrealizowaniu zamówienia, z reguły z wydaniem towaru, zostaje wystawiona faktura sprzedażowa w terminach określonych w ustawie o VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami ustawy, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1. Natomiast wprowadzenie na rynek krajowy napojów rozumiane jest jako sprzedaż napojów przez podmioty zobowiązane do zapłaty opłaty od środków spożywczych.

Na gruncie ustawy, pojęcie „sprzedaży” nie zostało zdefiniowane, jak również ustawa nie zawiera przepisów odsyłających do definicji zawartych w innych aktach prawnych, zatem zasadne jest odwołanie się do potocznej definicji tego pojęcia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (https://sjp.pwn.pl/słowniki/sprzedaż.html) sprzedaż definiowana jest jako odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę.

Odwołując się z kolei do definicji legalnej pojęcia sprzedaży zawartej w innych aktach normatywnych, należy sięgnąć do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

W myśl art. 535 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Przenosząc niniejsze na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy w opłacie od środków spożywczych powstanie z dniem wydania napoju nabywcy, gdyż z tym dniem nastąpi jego wprowadzenie na rynek krajowy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 tj. czy obowiązek podatkowy w opłacie od środków spożywczych następuje w momencie zawarcia umowy sprzedaży rozumianej zgodnie z przepisami K.c. jako wymianę dwóch zgodnych oświadczeń woli kupującego i sprzedającego, czy w momencie jej wykonania tj. wydania towaru nabywcy w realizacji zawartej umowy, należy uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 2-4, natomiast zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.