Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.413.2021.2.ENB
z 10 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.), uzupełnionym w dniu 20 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia uzyskiwanego z USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia uzyskiwanego z USA.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni - Polka przez wiele lat przebywała i pracowała na stałe w USA. W tym czasie uzyskała tam prawo do emerytury. Dnia 22 lutego 2021 r. zmarł jej były mąż (Wnioskodawczyni rozwiodła się z nim kilka lat temu). Mąż był obywatelem USA, wypracował w Stanach emeryturę. Amerykańskie przepisy przewidują prawo do zasiłku socjalnego w przypadku śmierci małżonka, który pobierał emeryturę. Zasiłek jest to świadczenie socjalne (Social Security Benefit), które jest wypłacane przez Social Security Administration. Ma na celu zabezpieczenie finansowe rodziny. Jest to specyficzna instytucja, nabyte świadczenie jest samoistne, nie zależy od odłożonych składek, czy zgromadzonego przez Wnioskodawczynię kapitału. Przysługuje z samego faktu wspólnego pożycia małżeńskiego. Nie jest to część emerytury Wnioskodawczyni. Świadczenie przysługuje nawet mimo rozwodu.

Biorąc pod uwagę amerykańskie uregulowania, dotyczące świadczenia socjalnego, od wypłacanego do Polski świadczenia - amerykański federalny podatek dochodowy nie jest potrącany.

Wniosek dotyczy podatku za 2021 rok, od którego Wnioskodawczyni otrzymuje rentę wdowią. Wnioskodawczyni ma tylko jedno miejsce zamieszkania - w Polsce, rodzina przebywa w Polsce, miejsce położenia źródeł dochodów: emerytura, wypłacana w Polsce, świadczenie wypłacane z USA, do którego uprawnienia Wnioskodawczyni nabyła podczas pobytu w Ameryce, oraz opisane powyżej świadczenie nabyte po mężu.

Świadczenie jest wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Małżeństwo jest warunkiem sine qua non uzyskania świadczenia. Wnioskodawczyni posiada zaświadczenia od Social Security Administration, dokumentujące wypłatę świadczenia.

Wnioskodawczyni wskazuje, że jej pytanie nie dotyczy kwestii czy świadczenie wypłacane przez amerykański Zarząd Ubezpieczeń Społecznych może być uznane za świadczenie rodzinne na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych. Celem złożenia wniosku o interpretację jest uzyskanie jedynie rozstrzygnięcia czy świadczenie wypłacane Jej z USA, ze względu na swój socjalny charakter, nie związany i nie uzależniony od nabycia przez daną osobę uprawnień emerytalno-rentowych podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na terenie Polski. Chodzi tylko o „rentę wdowią” z USA, a nie o emeryturę wypracowaną przez Wnioskodawczynię (w USA i w Polsce).

Administracja skarbowa od dłuższego czasu uznaje że skoro otrzymywane z USA świadczenia stanowią odpowiedniki należności przyznawanych na bazie polskich przepisów o świadczeniach rodzinnych - to nie podlegają one opodatkowaniu (por. 0114-KDIP3-3.4011.578.2017.2.JK2 z 20 lutego 2018 r., IBPBII/4511-219/15/BJ z dnia 10 czerwca 2015 r., IBPB-2-1/4511-282/16/HK z dnia 21 lipca 2016 r., 0115-KDIT2-2.4011.92.2017.2.AG z dnia 23 czerwca 2017 r.). Zarówno w stanie faktycznym, jak i we własnej ocenie prawnej problemu podatkowego - Wnioskodawczyni nie utrzymuje jednak, by świadczenie wypłacane z USA zostało przyznane w oparciu o polskie przepisy o świadczeniach rodzinnych.

W przesłanym uzupełnieniu wyjaśniono, że świadczenie (określane we wniosku jako świadczenie socjalne, renta wdowia, świadczenie wdowie) zgodnie z opisanym stanem stanowi w istocie świadczenie rodzinne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie wdowie (mimo rozwodu) wypłacane do Polski przez amerykańskie Social Security Administration osobie zamieszkującej w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie wypłacane ze środków amerykańskiej agencji rządowej podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na terenie Polski, z uwagi na swój socjalny charakter, nie związany i nie uzależniony od nabycia przez daną osobę uprawnień emerytalno - rentowych.

Świadczenia są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie przepisów amerykańskich.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jedną z kategorii świadczeń zwolnionych od podatku dochodowego od osób fizycznych są wszelkiego rodzaju świadczenia o charakterze zasiłkowym i pomocowym.

Można wskazać na dwa główne motywy zwolnienia tego rodzaju świadczeń od podatku. Po pierwsze, świadczenia te wypłacane są osobom znajdującym się w trudnej sytuacji majątkowo-osobistej, a zatem ich opodatkowanie byłoby nieuzasadnione w sensie społecznym. Po drugie, za ich zwolnieniem przemawia także to, że świadczenia, o których mowa, są wypłacane ze środków budżetowych.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów. Opisywane świadczenie niewątpliwie ma charakter rodzinny, bo gdyby nie małżeństwo, nie zostałoby nabyte.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni - Polka przez wiele lat przebywała i pracowała na stałe w USA. W tym czasie uzyskała tam prawo do emerytury. Dnia 22 lutego 2021 r. zmarł jej były mąż (Wnioskodawczyni rozwiodła się z nim kilka lat temu). Mąż był obywatelem USA, wypracował w Stanach emeryturę. Amerykańskie przepisy przewidują prawo do zasiłku socjalnego w przypadku śmierci małżonka, który pobierał emeryturę. Zasiłek jest to świadczenie socjalne (Social Security Benefit), które jest wypłacane przez Social Security Administration. Ma na celu zabezpieczenie finansowe rodziny. Jest to specyficzna instytucja, nabyte świadczenie jest samoistne, nie zależy od odłożonych składek, czy zgromadzonego przez Wnioskodawczynię kapitału. Przysługuje z samego faktu wspólnego pożycia małżeńskiego. Nie jest to część emerytury Wnioskodawczyni. Świadczenie przysługuje nawet mimo rozwodu.

Biorąc pod uwagę amerykańskie uregulowania, dotyczące świadczenia socjalnego, od wypłacanego do Polski świadczenia - amerykański federalny podatek dochodowy nie jest potrącany.

Wniosek dotyczy podatku za 2021 rok, od którego Wnioskodawczyni otrzymuje rentę wdowią. Wnioskodawczyni ma tylko jedno miejsce zamieszkania - w Polsce, rodzina przebywa w Polsce, miejsce położenia źródeł dochodów: emerytura, wypłacana w Polsce, świadczenie wypłacane z USA, do którego uprawnienia Wnioskodawczyni nabyła podczas pobytu w Ameryce, oraz opisane powyżej świadczenie nabyte po mężu.

Świadczenie jest wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Małżeństwo jest warunkiem sine qua non uzyskania świadczenia. Wnioskodawczyni posiada zaświadczenia od Social Security Administration, dokumentujące wypłatę świadczenia.

Wnioskodawczyni wskazuje, że jej pytanie nie dotyczy kwestii czy świadczenie wypłacane przez amerykański Zarząd Ubezpieczeń Społecznych może być uznane za świadczenie rodzinne na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych. Celem złożenia wniosku o interpretację jest uzyskanie jedynie rozstrzygnięcia czy świadczenie wypłacane Jej z USA, ze względu na swój socjalny charakter, nie związany i nie uzależniony od nabycia przez daną osobę uprawnień emerytalno-rentowych podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na terenie Polski. Chodzi tylko o „rentę wdowią” z USA, a nie o emeryturę wypracowaną przez Wnioskodawczynię (w USA i w Polsce).

Administracja skarbowa od dłuższego czasu uznaje że skoro otrzymywane z USA świadczenia stanowią odpowiedniki należności przyznawanych na bazie polskich przepisów o świadczeniach rodzinnych - to nie podlegają opodatkowaniu (por. 0114-KDIP3-3.4011.578.2017.2.JK2 z 20 lutego 2018 r., IBPBII/4511-219/15/BJ z dnia 10 czerwca 2015 r., IBPB-2-1/4511-282/16/HK z dnia 21 lipca 2016 r., 0115-KDIT2-2.4011.92.2017.2.AG z dnia 23 czerwca 2017 r.). Zarówno w stanie faktycznym, jak i we własnej ocenie prawnej problemu podatkowego - Wnioskodawczyni nie utrzymuje jednak, by świadczenie wypłacane z USA zostało przyznane w oparciu o polskie przepisy o świadczeniach rodzinnych.

W przesłanym uzupełnieniu wyjaśniono, że świadczenie (określane we wniosku jako świadczenie socjalne, renta wdowia, świadczenie wdowie) zgodnie z opisanym stanem stanowi w istocie świadczenie rodzinne.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń rodzinnych. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. Umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

Stosownie do art. 5 ust. 3 Umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artkułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia rodzinnego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie rodzinne otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy - jak wyjaśniono we wniosku - świadczenie to jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki to jest ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do opłacenia z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Końcowo wyjaśnienia wymaga, że możliwość zwolnienia z opodatkowania wskazanego we wniosku świadczenia wynika ze spełnienia przesłanek określonych w ww. art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy. Dla opodatkowania tego świadczenia nie mają zatem znaczenia podnoszone w stanowisku okoliczności dotyczące socjalnego, zasiłkowego czy pomocowego charakteru, jak również fakt, że świadczenie jest wypłacane ze środków budżetowych.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.