2021.08.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.131.2021.3.MK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.131.2021.3.MK
z 5 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 lutego 2021 r. (data wpływu), uzupełnionym pismami z 1 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), 17 kwietnia 2021 r. (data wpływu) oraz 11 maja 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodem rajdowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

28 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodem rajdowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z 1 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), 17 kwietnia 2021 r. (data wpływu) oraz 11 maja 2021 r. (data wpływu) w zakresie złożenia potwierdzenia wniesionej opłaty oraz doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania wnętrz. Działalność jest prowadzona na terenie Polski, a przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT.

Przedsiębiorca ma zamiar zakupić samochód rajdowy, celem udziału w zawodach sportowych organizowanych przez inne podmioty. Samochód rajdowy będzie przeznaczony przez Wnioskodawcę wyłącznie do udziału w organizowanych (przez inne podmioty niż Wnioskodawca) zawodach sportowych (rajdach). W trakcie tych zawodów samochód będzie się poruszać po drogach zamkniętych (OS - Odcinek Specjalny) oraz po drogach ogólnie dostępnych pomiędzy OS-sami.

Auto z logo firmy ma stanowić narzędzie promocji firmy Wnioskodawczyni, na samochodzie znajdować się będzie reklama z logiem firmy. Samochód rajdowy będzie posiadał tablice rejestracyjne oraz numer VIN (tzw. numer nadwozia). Samochód będzie przechodził regularne badania techniczne, będzie poruszał się po drogach na oponach z homologacją E, będzie spełniał normy i wymogi dotyczące emitowanego hałasu. Na miejsca rajdów samochód ten transportowany będzie na lawecie.

Dopuszczalna masa całkowita samochodu rajdowego nie będzie przekraczać 3,5 tony, a konstrukcyjnie przeznaczony będzie on do przewozu mniej niż 9 osób. Samochód rajdowy jest wyposażony w klatkę bezpieczeństwa, która stanowi element konstrukcyjny typowy dla samochodów rajdowych i ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa kierowcy.

Samochód posiada napęd na jedną oś i 5-biegową skrzynię biegów, a także jest wyposażony w silnik czterocylindrowy o mocy 160 koni mechanicznych. Samochód każdorazowo będzie przechodził stosowne do wymogów rajdu badanie techniczne (BK - Badanie Kontrolne), które potwierdza bezpieczeństwo konstrukcyjne samochodu pozwalające na jego użycie w warunkach rajdowych.

Wnioskodawczyni ustaliła zasady wykluczające użycie samochodu rajdowego do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W tym celu w został wprowadzony regulamin używania samochodu. Zgodnie z jego treścią: Samochód rajdowy może być wykorzystywany wyłącznie jako narzędzie promocji i reklamy Wnioskodawczyni podczas zawodów sportowych. Osoby korzystające z samochodu rajdowego obejmuje zakaz jego używania poza zawodami sportowymi lub zajęciami treningowymi. Samochód rajdowy może być wykorzystywany jedynie przez konkretną osobę, której Wnioskodawczyni powierzyła ten samochód i która posiada niezbędną wiedzę i umiejętności umożliwiające startowanie w rajdach samochodowych. Podstawą do używania samochodu rajdowego przez ww. osobę jest umowa używania samochodu rajdowego do celów służbowych, zawierana pomiędzy tą osobą a Wnioskodawczynią. Zgodnie z tą umową użytkownik samochodu wykorzystuje go wyłącznie w celu należytego wykonywania powierzonych obowiązków (wyłącznie do celów służbowych) i nie może udostępniać samochodu osobom trzecim. Samochód służbowy pozostaje do dyspozycji ww. osoby wyłącznie w czasie (w godzinach) zawodów sportowych lub zajęć treningowych.

Do obowiązków użytkownika samochodu rajdowego należy w szczególności przewiezienie samochodu na lawecie w miejsce wskazane przez Wnioskodawczynię po zakończonych zawodach, zakaz jego tankowania poza wyznaczonymi przez organizatorów zawodów lub treningów miejscami tankowania. Wnioskodawczyni pokrywa koszty eksploatacji powierzonego samochodu rajdowego do celów służbowych.

Użytkownik samochodu rajdowego zobowiązany jest dokonywać wpisów rejestrujących każde wykorzystanie tego pojazdu do ewidencji przebiegu pojazdu. Wpis do ewidencji musi być dokonany bezpośrednio po skorzystaniu z pojazdu z zachowaniem chronologii korzystania z pojazdu. Wpis będzie zawierał następujące dane: numer rejestracyjny pojazdu samochodowego, dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji, stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji, wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu (kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy skąd - dokąd, liczbę przejechanych kilometrów, imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem), liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji. Samochód rajdowy stanowić będzie środek trwały Wnioskodawczyni i zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Przewidywany okres używania samochodu rajdowego będzie dłuższy niż rok. Ponadto Wnioskodawca będzie prowadził dla ww. samochodu rajdowego ewidencję przebiegu pojazdu. Samochód rajdowy nie będzie pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych.

W uzupełnieniu wniosku z 17 kwietnia 2021 r. Wnioskodawczyni oświadczyła, że:

Samochodem używanym do celów marketingowych za pośrednictwem rajdów samochodowych będzie samochód należący do …, z którym Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim bez rozdzielności majątkowej. Wszelkie cechy charakterystyczne tegoż pojazdu pozostają takie jak opisano we wniosku z dnia 28 lutego 2021 roku (data wpływu).

Samochód będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawczyni ustali zasady wykluczające użycie samochodu rajdowego do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą poprzez wprowadzenie regulaminu używania samochodu. Zgodnie z jego treścią samochód rajdowy będzie mógł być wykorzystywany wyłącznie jako narzędzie promocji i reklamy Wnioskodawczyni podczas zawodów sportowych oraz treningów mających na celu przygotowanie się do tychże zawodów. Osoby korzystające z samochodu rajdowego obejmuje zakaz jego używania poza w/w wydarzeniami. Samochód będzie mógł być wykorzystywany jedynie przez konkretną osobę, której Wnioskodawczyni powierzy ten samochód (na podstawie umowy korzystania z samochodu rajdowego) i która posiada niezbędną wiedzę i umiejętności umożliwiające startowanie w rajdach samochodowych. Powyższe będzie udokumentowane w postaci wpisów rejestrujących, o których mowa we wniosku z dnia 28 lutego 2021 roku.

Podstawą do używania samochodu rajdowego będzie umowa korzystania z samochodu rajdowego podpisana przez Wnioskodawczynię oraz użytkownika samochodu oraz książka z wpisami rejestrującymi przebieg.

Samochód będący przedmiotem wniosku, jest pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Samochód będzie garażowany/przechowywany w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni, będącym również miejscem wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Zajęcia treningowe będą odbywać się na torach/obiektach zamkniętych. Częstotliwość udziału będzie zależeć od potrzeb przygotowania się użytkownika pojazdu do zawodów sportowych celem jak najlepszego reprezentowania firmy podczas tychże zawodów.

Samochód nie jest wyposażony w urządzenie lokalizujące. W niniejszej sprawie nie występuje pełnomocnik.

Na pytania zawarte w wezwaniu z 27 kwietnia 2021 r. o treści:

W związku ze wskazaniem we wniosku „Przedsiębiorca ma zamiar zakupić samochód rajdowy, celem udziału w zawodach sportowych organizowanych przez inne podmioty.” oraz wskazaniem w uzupełnieniu wniosku „Samochodem używanym do celów marketingowych za pośrednictwem rajdów samochodowych będzie samochód należący do …, z którym Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim bez rozdzielności majątkowej” należy wskazać na kogo jest/będzie wystawiona faktura z naliczonym podatkiem VAT dokumentująca nabycie samochodu rajdowego?
Należy wskazać kiedy samochód rajdowy został zakupiony?
Na kogo będą wystawiane faktury dokumentujące nabycie lub import części składowych samochodu, a także nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu samochodu rajdowego, usług naprawy lub konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu?
Kiedy Wnioskodawczyni poniosła pierwszy wydatek udokumentowany fakturą wystawioną na Wnioskodawczynię związany z importem części składowych samochodu, nabyciem lub importem paliw silnikowych, nabyciem oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu samochodu rajdowego, nabyciem usług naprawy lub konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu?
Czego dotyczył pierwszy wydatek udokumentowany fakturą wystawioną na Wnioskodawczynię związany z przedmiotowym samochodem rajdowym?
Czy Wnioskodawczyni złożyła/złoży właściwemu dla Wnioskodawczyni Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację VAT-26, której wzór został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 371)? Jeżeli informacja VAT-26 została złożona to należy wskazać datę jej złożenia.

Wnioskodawczyni udzieliła następujących odpowiedzi:

Samochód rajdowy nie zostanie zakupiony. Zamiast zakupu Wnioskodawczyni podjęła decyzję, że samochód należący do jej współmałżonka zostanie zmodyfikowany, aby mógł uczestniczyć w rajdach samochodowych. Samochód po modyfikacjach uzyska parametry, o których Wnioskodawczyni pisała we wniosku pierwotnym z 28 lutego 2021 r. oraz jego uzupełnieniu z dnia 17 kwietnia 2021.
Samochód nie zostanie zakupiony. Do celów, o których mowa we wniosku pierwotnym zostanie zaadoptowane auto będące już w posiadaniu ….
Faktury dokumentujące import części składowych samochodu, a także nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu samochodu rajdowego, usług naprawy lub konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu będą wystawione na Wnioskodawczynię.
Faktury związane z użytkowaniem pojazdu rajdowego dotyczą stanu przyszłego tj. ich rozliczanie odbędzie się dopiero po uzyskaniu opinii w odniesieniu do wniosku z dnia 28 lutego 2021.
Brak faktur wystawionych na Wnioskodawczynię dotyczących samochodu rajdowego.
Wnioskodawczyni złoży Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informacje VAT-26 po uzyskaniu opinii dotyczącej wniosku z dnia 28 lutego 2021.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodem rajdowym (w postaci wydatków dotyczących nabycia lub importu samochodu, nabycia lub importu części składowych samochodu, a także nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tego pojazdu, usług naprawy lub konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, w ocenie Wnioskodawczyni samochód rajdowy będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 Ustawy VAT i tym samym Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodem rajdowym (w postaci wydatków dotyczących nabycia lub importu samochodu, nabycia lub importu jego części składowych, a także nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tego pojazdu, usług naprawy lub konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu). Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawczynię znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2015 r., sygn. IBPP2/443-1235/14/IK) oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 572/16).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd – dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji (art. 86a ust. 7).

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

W powołanych przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości (50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczenia podatku zawarte w art. 86 ustawy.

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 110, z późn. zm.) – przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ww. ustawy – przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego – art. 2 pkt 32 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Natomiast art. 2 pkt 40 cyt. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. ustawy – droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Art. 2 pkt 16a ww. ustawy stanowi, że przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

Jak wskazano we wniosku i jego uzupełnieniu, Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania wnętrz. Działalność jest prowadzona na terenie Polski, a przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni ma zamiar przystosować do udziałów w rajdach samochodowych samochód należący do męża, z którym Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim bez rozdzielności majątkowej. Wnioskodawczyni złoży naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tym pojeździe (VAT-26). Samochód rajdowy będzie przeznaczony przez Wnioskodawczynię wyłącznie do udziału w organizowanych (przez inne podmioty niż Wnioskodawca) zawodach sportowych (rajdach). W trakcie tych zawodów samochód będzie się poruszać po drogach zamkniętych (OS - Odcinek Specjalny) oraz po drogach ogólnie dostępnych pomiędzy OS-sami. Ww. samochód rajdowy ma stanowić narzędzie promocji (reklamy) Wnioskodawczyni (na samochodzie tym znajdować się będzie reklama Wnioskodawcy z logiem Wnioskodawcy).

W celu przeanalizowania kwestii prawa do odliczenia całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodem rajdowym, należy jeszcze raz zauważyć, że dla uznania tego prawa do odliczenia podstawowe znaczenie ma ustalenie istnienia związku pomiędzy podatkiem naliczonym a sprzedażą opodatkowaną w sytuacji opisanej we wniosku.

Z wyżej cytowanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Dokonywane zakupy mają pośredni związek z działalnością, jeżeli ma miejsce związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi zakupami, a powstaniem obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Groupplc v. Commissioners of Customs & Excise), TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi. Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży. W wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta, TSUE stanął na stanowisku, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Powyższe powoduje, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego związanego z nabytym towarem lub usługą.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania wnętrz.

Wnioskodawczyni co prawda wskazała, że samochód rajdowy będzie przez Wnioskodawczynię, podatnika VAT, wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jednakże, analizując powyższe zagadnienie należy przede wszystkim zauważyć, że wskazany przez Wnioskodawcę w opisie sprawy oraz uzupełnieniu sposób użytkowania wskazuje na wąski krąg odbiorców reklamy, która będzie umieszczona na samochodzie rajdowym. Jak wynika z opisu sprawy samochód rajdowy będzie wykorzystywany wyłącznie w organizowanych (przez inne podmioty niż Wnioskodawczyni) zawodach sportowych (rajdach). W trakcie tych zawodów samochód będzie się poruszać po drogach zamkniętych (OS - Odcinek Specjalny) oraz po drogach ogólnie dostępnych pomiędzy OS-sami. Natomiast zajęcia treningowe będą odbywać się na torach/obiektach zamkniętych.

Zaproponowany sposób prowadzenia reklamy przedstawiony w opisie sprawy polegający na umieszczaniu na samochodzie rajdowym loga firmy Wnioskodawczyni powoduje, że nie sposób zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawczyni, iż samochód rajdowy stanowić będzie narzędzie promocji i reklamy firmy. Samochód rajdowy stanowi bowiem taki rodzaj sprzętu samochodowego, który poruszać się będzie po dość ograniczonym obszarze, jakim są jedynie wyznaczone do tego drogi zamknięte w rajdach samochodowych (OS - Odcinek Specjalny) i drogi pomiędzy tymi odcinkami oraz tory/obiekty zamknięte na zajęciach treningowych, czyli tereny o ograniczonym dostępie dla osób postronnych. Powyższe powoduje, że osoby mające być odbiorcami prowadzonej w ten sposób kampanii reklamowej, będą stanowić dość wąski krąg osób obserwujących rajdy lub treningi z udziałem ww. samochodu rajdowego, co z kolei powoduje że trudno uznać, iż taka forma reklamy i promocji przyczyni się do poszerzenia kręgu klientów firmy Wnioskodawczyni. Zaznaczyć również należy, że rodzaj prowadzonej działalności nie jest związany w żaden sposób ze sportem motorowym (rajdami samochodowymi).

Zatem, trudno uznać związek z czynnościami opodatkowanymi zakupów związanych z eksploatacją samochodu rajdowego a działalnością Wnioskodawczyni, ponieważ profil działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię w żaden sposób nie wiąże się z branżą motoryzacyjną. Krąg odbiorców reklam naklejonych na samochodzie rajdowym będzie zawężony do dość wąskiego grona osób związanych z rajdami samochodowymi, tj. do uczestników i kibiców rajdu. Ponadto czas i okoliczności eksponowania reklam umieszczonych na samochodzie rajdowym będą ograniczone do momentów przejazdu trasą rajdu podczas zawodów. Fakt, że Wnioskodawczyni zamierza spełnić wymagania formalne wynikające z odrębnych przepisów takie jak przykładowo: użycie powierzchni reklamowych na karoserii pojazdu samochodowego spełniającego definicję art. 2 pkt 34 ustawy, ustalenie zasad wykluczających używanie samochodu do celów innych niż jako narzędzie reklamy, prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu czy nawet posiadanie przez pojazd specjalnych cech konstrukcyjnych nie wystarczy dla uznania, że jest on użytkowany do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

Zatem z uwagi na powyższe ustalenia uznać należy, że wydatki związane z samochodem rajdowym nie mają bezpośredniego ani pośredniego związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni. Poniesione wydatki mają w tym przypadku charakter wydatków rekreacyjnych poniesionych w celu udziału samochodu w rajdach.

Tym samym, z uwagi na to, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi przesłanka wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z przedmiotowym samochodem rajdowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Odnośnie powołanego wyroku sądu administracyjnego należy zauważyć, iż wyroki sądów administracyjnych, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin