Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.423.2021.2.MK
z 4 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 19 lipca 2021 r. (data wpływu 26 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika VAT z tytułu sprzedaży działek nr a, nr b, nr c oraz nr d – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

31 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika VAT z tytułu sprzedaży działek nr a, nr b, nr c oraz nr d.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 lipca 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Wnioskodawczyni zwraca się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w odniesieniu do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zwaną dalej „ustawą VAT”.

Od 24 grudnia 2020 roku Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej kosmetyków i artykułów toaletowych. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie prowadzi handlu nieruchomościami, a szczególnie nie zajmuje się obrotem działkami.

W 1999 roku rodzice Wnioskodawczyni nabyli nieruchomość rolną oznaczoną numerem działki x o powierzchni x ha położoną w … w gminie … z przeznaczeniem na działalność rolniczą oraz agroturystyczną.

Od daty zakupu powyższej nieruchomości Wnioskodawczyni aktywnie prowadziła wspólnie z rodzicami gospodarstwo rolne i działalność agroturystyczną, tj. uprawy pszenicy, pszenżyta, hodowle drobiu, stada owiec, szkółkę krzewów ozdobnych.

W związku z przedstawioną działalnością rolniczą od 10.03.2004 roku Wnioskodawczyni była zarejestrowana, jako producent rolny w krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa pod numerem …. Dodatkowo Wnioskodawczyni podlegała od 2000 roku ubezpieczeniu społecznemu rolników w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Oprócz prowadzenia działalności rolniczej i agroturystycznej Wnioskodawczyni uzyskała wykształcenie związane z obszarem działalności rolniczej Wnioskodawczyni mając w planach jej rozwój. W 2000 roku Wnioskodawczyni ukończyła w Ośrodku Doradztwa Rolniczego w … kursy agroturystyczne I,II,III stopnia, a w 2005 roku ukończyła studia na Wydziale Biotechnologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w … na kierunku … w zakresie ….

W 2003 roku będąc stanu wolnego Wnioskodawczyni nabyła od rodziców dwie nieruchomości gruntowe rolne. Pierwsza nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym i gospodarczym oznaczona numerem działki y o powierzchni 0,7586 ha dla której prowadzona była księga wieczysta o numerze KW …. Druga nieruchomość gruntowa niezabudowana oznaczona numerem działki yy o powierzchni 2,7586 ha dla której prowadzona była księga wieczysta o numerze KW …. Dodatkowo po śmierci ojca w 2015 roku Wnioskodawczyni odziedziczyła razem z matką nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem gospodarczym oznaczoną numerem działki yyy o powierzchni 0,2439 ha dla której prowadzona była księga wieczysta o numerze KW ….

W 2018 roku Wnioskodawczyni dokonała podziału nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami działek yy i yyy.

W wyniku podziału działki yy powstały:

1. nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem oznaczona numerem działki z o powierzchni 0,1804 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze …;
2. nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem oznaczona numerem działki zz o powierzchni 0,3619 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze …;
3. nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem oznaczona numerem działki zzz o powierzchni 0,2164 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze ….
   
   

W wyniku podziału działki yy powstały:

1. nieruchomość gruntowa niezabudowana oznaczona numerem działki a o powierzchni 0,9758 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze …;
2. nieruchomość gruntowa niezabudowana oznaczona numerem działki b o powierzchni 0,1632 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze …;
3. nieruchomość gruntowa niezabudowana oznaczona numerem działki c o powierzchni 0,8042 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze …;
4. nieruchomość gruntowa niezabudowana oznaczona numerem działki d o powierzchni 0,8154 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze ….
   
   

W 2018 roku Wnioskodawczyni zbyła działki o numerach: v, z, zz, zzz.

Nabywca przed podpisaniem umowy kupna - sprzedaży warunkował nabycie działek y i yy podziałem na mniejsze działki. Transakcja miała przebiegać w dwóch etapach, tj.

W pierwszym etapie w 2018 r. nabywca nabył działki nr v,z,zz, zzz, które powstały z podziału działki nr y

W drugim etapie ten sam nabywca miał nabyć działki a, b, c, d, które powstały z podziału działki nr yy. W dniu 21.10.2020 roku został sporządzony akt notarialny przed notariuszem prowadzącym Kancelarię notarialną w …, przy …. Przed podpisaniem aktu notarialnego dokumentującego przeniesienie własności działek nabywca odstąpił od umowy i zrezygnował z zakupu.

Wymaga podkreślenia fakt, że podział działek został wykonany na potrzeby transakcji z jednym nabywcą i miał na celu wypełnienie warunku od spełnienia, którego nabywca uzależniał swoją decyzję o zakupie wszystkich nieruchomości. Działki będące przedmiotem podziału nie zostały przez Wnioskodawczynię wzbogacone o przyłącza, ogrodzenia, Wnioskodawczyni nie dokonała zmian mających na celu podwyższenie ich wartości.

Z inicjatywą przeprowadzenia transakcji kupna - sprzedaży wystąpił kupujący, który zaproponował zakup i warunkujący go podział działek. Ze swojej strony Wnioskodawczyni nie podejmowała, żadnych innych działań zmierzających do zbycia przedmiotowych nieruchomości. Wnioskodawczyni nie poszukiwała również potencjalnych nabywców.

Działki były wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku VAT.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki przeznaczone zostały pod tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów.

Decyzja o zbyciu nieruchomości była spowodowana utworzeniem w bezpośrednim sąsiedztwie mojego gospodarstwa … w …, w którym inwestycje realizuje coraz więcej przedsiębiorstw produkcyjnych, składowania odpadów i usług uciążliwych, co wyklucza prowadzenie działalności rolniczej i agroturystycznej. Dodatkowo po śmierci ojca Wnioskodawczyni u matki Wnioskodawczyni stwierdzono chorobę Alzheimera, której ciężki przebieg wyklucza jej samodzielną egzystencję. Zapewnienie opieki matce oraz finansowanie kosztów leczenia z emerytury w wysokości brutto … zł nie jest możliwe.

Wnioskodawczyni Informuje, że nie posiada innych nieruchomości, które będą przeznaczone w przyszłości do sprzedaży, a planowana przez Wnioskodawczynię transakcja zbycia nieruchomości gruntowych niezabudowanych oznaczonych numerami działek a, b, c, d będzie miała charakter incydentalny i jednostkowy.

W piśmie z 19 lipca 2021 r., będącym uzupełnieniem wniosku, na pytania tutejszego organu zawarte w wezwaniu o treści:

1. W jaki sposób wykorzystywała Pani nabyte w 2003 r. nieruchomości, tj. działki nr y, yy?
2. Czy nabyte w 2003 r. nieruchomości, tj. działki nr y, yy wykorzystywała Pani w działalności gospodarczej? Jeżeli tak to należy wskazać jaki to był rodzaj działalności gospodarczej.
3. Czy na nabytych w 2003 r. działkach nr y, yy kontynuowała Pani działalność rolniczą prowadzoną wcześniej wspólnie z rodzicami?
4. Czy na nabytych w 2003 r. działkach nr y, yy kontynuowała Pani działalność agroturystyczną prowadzoną wcześniej wspólnie z rodzicami?
5. Czy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą z wykorzystaniem działek nr y, yy była/jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT?
6. W związku ze wskazaniem w opisie sprawy: „Działki były wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku VAT”, należy wskazać których działek dotyczy cytowane stwierdzenie oraz jakie były to czynności?
   
   

Wnioskodawczyni wskazała:

1. Działka nr y - była wykorzystywana na cele mieszkaniowe a działka nr yy - była wykorzystywana na cele rolnicze: pole uprawne początkowo a następnie jako łąka do wypasu owiec.
2. Działki: nr y oraz nr yy nie wykorzystywałam do działalności gospodarczej.
3. Na działkach nr y oraz nr yy - kontynuowałam nadal działalność rolniczą którą wcześniej rozpoczęłam z rodzicami.
4. Na działkach nr y oraz yy nie kontynuowałam działalności agroturystycznej.
5. Działki o numerach: y i yy - nie były nigdy wykorzystywane gospodarczo a także w związku z tym nie byłam zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.
6. Działka nr: y - tam był nasz dom rodzinny, ogród przydomowy, magazyn, drewutnia, warsztat, kurnik, garaże - cel mieszkaniowy na własne potrzeby. Działka nr: yy - to była łąka na której były wypasane nasze owce - cel rolniczy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym dla sprzedaży nieruchomości gruntowych niezabudowanych oznaczonych numerami działek a, b, c, d Wnioskodawczyni będzie uznana, że działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i czy sprzedaż wyżej wymienionych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy, więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy VAT, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest, jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie VAT ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem “podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy VAT. Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Brak podejmowanych działań wymienionych powyżej wskazują na sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż działek nie będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust 2 ustawy VAT, a zbywca podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego, a sprzedaż działek będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W świetle powyższej argumentacji, w ocenie Wnioskodawczyni, należy stwierdzić, że przy sprzedaży działek Wnioskodawczyni nie działa, jako podatnik podatku od towarów i usług i w związku z tym sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższych względów Wnioskodawczyni wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej, w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku planowaną sprzedażą działek – za podatnika podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Jak wynika z opisu sprawy, W 1999 roku rodzice Wnioskodawczyni nabyli nieruchomość rolną oznaczoną numerem działki s o powierzchni 9,7023 ha położoną w Łozienicy w gminie Goleniów z przeznaczeniem na działalność rolniczą oraz agroturystyczną. Od daty zakupu powyższej nieruchomości Wnioskodawczyni aktywnie prowadziła wspólnie z rodzicami gospodarstwo rolne i działalność agroturystyczną, tj. uprawy pszenicy, pszenżyta, hodowle drobiu, stada owiec, szkółkę krzewów ozdobnych. W związku z przedstawioną działalnością rolniczą od 10.03.2004 roku Wnioskodawczyni była zarejestrowana, jako producent rolny w krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa pod numerem …. Dodatkowo Wnioskodawczyni podlegała od 2000 roku ubezpieczeniu społecznemu rolników w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Oprócz prowadzenia działalności rolniczej i agroturystycznej Wnioskodawczyni uzyskała wykształcenie związane z obszarem działalności rolniczej Wnioskodawczyni mając w planach jej rozwój. W 2000 roku Wnioskodawczyni ukończyła w Ośrodku Doradztwa Rolniczego w … kursy agroturystyczne I,II,III stopnia, a w 2005 roku ukończyła studia na Wydziale Biotechnologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w … na kierunku … w zakresie …. W 2003 roku będąc stanu wolnego Wnioskodawczyni nabyła od rodziców dwie nieruchomości gruntowe rolne: oznaczona numerem działki y oraz numerem działki yy. W 2018 roku Wnioskodawczyni dokonała podziału nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami działek y i yy. W wyniku podziału działki y powstały działki nr z , nr zz oraz nr zzz. W wyniku podziału działki yy powstały działki: nr a, nr b, nr c oraz nr d. Na działkach nr y oraz nr yy Wnioskodawczyni kontynuowała działalność rolniczą którą wcześniej rozpoczęła z rodzicami. Wnioskodawczyni nie kontynuowała działalności agroturystycznej. W związku z prowadzoną działalnością na ww. działkach Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. W 2018 roku Wnioskodawczyni zbyła część działek. Nabywca przed podpisaniem umowy kupna - sprzedaży warunkował nabycie działek nr y i nr yy podziałem na mniejsze działki. W 2018 r. nabywca nabył działki, które powstały z podziału działki nr y. Nabywca ostatecznie zrezygnował z kupna działek a, b, c, d, które powstały z podziału działki nr yy. Działki będące przedmiotem podziału nie zostały przez Wnioskodawczynię wzbogacone o przyłącza, ogrodzenia, Wnioskodawczyni nie dokonała zmian mających na celu podwyższenie ich wartości. Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości, które będą przeznaczone w przyszłości do sprzedaży. Na działce y był dom rodzinny Wnioskodawczyni, ogród przydomowy, magazyn, drewutnia, warsztat, kurnik, garaże i działka była wykorzystywana na cel mieszkaniowy na własne potrzeby. Działka nr yy to łąka na której były wypasane owce.

W okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przedmiotowych działek nr a, nr b, nr c oraz nr d powstałych z podziału działki yy nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Okoliczności przedstawione w opisie sprawy nie pozwalają uznać, że dokonując w przyszłości sprzedaży działek nr a, nr b, nr c oraz nr d Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie, skoro Wnioskodawczyni nie dokonała zmian mających na celu podwyższenie wartości działek takich jak np. uzbrojenie terenu - doprowadzenie do niego mediów, ogrodzenie działek, itp., czy działań marketingowych wykraczających poza zwykłe ogłoszenie oraz sprzedaż gruntów nie będzie dokonywana przez Wnioskodawczynię w sposób zorganizowany i profesjonalny, to planowaną sprzedaż działek nr a, nr b, nr c oraz nr d należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W związku z tym, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, planowana sprzedaż działek nr a, nr b, nr c oraz nr d nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że sprzedaż działek nr a, nr b, nr c oraz nr d nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni z tytułu planowanych transakcji nie będzie działać w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …;, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.