Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.296.2021.1.MMA
z 14 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 12 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.) w zakresie uznania Zainteresowanych za podatników z tytułu sprzedaży udziałów we współwłasności działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2021 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Zainteresowanych za podatników z tytułu sprzedaży udziałów we współwłasności działki.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  Pana Z.M.
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Pana L.M.
  
  
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, osiąga dochody ze stosunku pracy. Wraz z małżonką (również nieprowadzącą działalności gospodarczej) jest w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej współwłaścicielami Działki będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Współwłaścicielem Działki jest brat Wnioskodawcy (L.M. dalej: Zainteresowany), również w ramach małżeńskiej współwłasności łącznej w ramach majątku wspólnego ze swoją małżonką. Ani Zainteresowany, ani jego małżonka nie prowadzą działalności gospodarczej. Wnioskodawcy przysługuje prawo współwłasności Działki w równym udziale. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego a w momencie nabycia i przez cały czas użytkowania ma charakter gruntu rolnego. Działka nie jest zabudowana ani uzbrojona w przyłączenia elektryczne, kanalizacyjne itp. Działka nie była też i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie jest też na niej ustanowiona jakakolwiek służebność (w tym służebność przesyłu). Działkę Wnioskodawca wraz z Zainteresowanym nabył drogą kupna od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w 2015 r. jako wspólny majątek rodzinny z zamiarem prowadzenia na niej działalności leśnej. Z przyczyn niezależnych, nie było to możliwe, zatem na Działce Wnioskodawcy prowadzą działalność rolną (w ramach tzw. zazielenienia terenu). Działka nie służy do jakiejkolwiek działalności w postaci uprawy roślin ani hodowli czy wypasu zwierząt. Ani Wnioskodawca, ani Zainteresowany nie prowadzą działalności jako rolnicy ryczałtowi. Działka nie została nabyta w celach prowadzenia działalności gospodarczej ani nie były na niej podejmowane żadne działania ulepszające jej stan (poza niezbędnymi dla celów zazielenienia czynnościami pielęgnacyjnymi i porządkowymi). Nie były też względem Działki ponoszone jakiekolwiek nakłady istotnie zwiększające jej wartość. Działka nie została też nabyta w celach handlowych (z zamiarem odsprzedaży) - a w celach zaspokajania potrzeb rodzinnych i osobistych dla powiększenia istniejącego gospodarstwa rolnego.

Ww. działka przylega bezpośrednio do lasu, którego Wnioskodawca wraz z Zainteresowanym są właścicielami. W wyniku narady rodzinnej, Wnioskodawca postanowił wraz z Zainteresowanym zbyć część prawa współwłasności Działki. Na podjęcie takiej decyzji wpływ miały w dużej mierze skutki pandemii COVID-19. Decyzja o sprzedaży wynika z potrzeby upłynnienia części majątku rodzinnego w celu zaspokojenia potrzeb osobistych Wnioskodawcy, jak i Zainteresowanego oraz ich rodzin. Środki ze sprzedaży Działki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na cele lokalowe, tj. na dokończenie rozpoczętej budowy domu dla siebie i rodziny Wnioskodawcy (podobny zamiar ma również Zainteresowany, ponieważ mieszka w lokalu służbowym). Niemałe znaczenie (również związane ze skutkami pandemii COVID-19) ma też zainteresowanie, jakie Działka budzi wśród potencjalnych kupców, co nie dziwi z uwagi na jej atrakcyjne położenie rekreacyjne. Stanowi ona doskonałą bazę do zaspokajania przez potencjalnych nabywców potrzeb w tym zakresie. Z tego względu, w ostatnim czasie Wnioskodawca otrzymywał wraz z Zainteresowanym liczne zapytania co do możliwości zbycia Działki lub części Działki na rzecz innych osób fizycznych. W związku z podjętą decyzją o sprzedaży części Działki (około jednej trzeciej powierzchni) Wnioskodawca wystąpił wraz z Zainteresowanym z wnioskiem o geodezyjny podział Działki oraz złożył wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy odnośnie części Działki przeznaczonej na sprzedaż (w momencie przygotowywania wniosku stosowne czynności te są w toku). Były to zabiegi niezbędne z perspektywy samej możliwości sprzedaży części majątku prywatnego osobom trzecim, bez wydzielenia części działki sprzedaż udziałów we współwłasności nie byłaby w praktyce możliwa. Sprzedaż części Działki zostanie dokonana bezpośrednio, w szczególności Wnioskodawcy nie mają w tym zakresie potrzeby i nie będą korzystać z pośrednictwa wyspecjalizowanych podmiotów trudniących się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawcy nie będą też podejmować działań w zakresie reklamy, publikacji ogłoszeń o sprzedaży itp. (potencjalni kupcy sami zgłaszają się do Wnioskodawcy i Zainteresowanego z zapytaniami o możliwość zakupu). Wnioskodawcy nie będą zawierać z potencjalnym nabywcą (nabywcami) umów przedwstępnych. Nie będą także oddawać części Działki przeznaczonej na sprzedaż w dzierżawę ani najem (np. w celu uzyskania przez nabywcę/nabywców pozwoleń, uzbrojenia itp.). Sami też nie będą podejmować żadnych kroków w zakresie uzbrojenia Działki przed sprzedażą. Nie będą też udzielać nabywcy/nabywcom pełnomocnictwa do podejmowania żadnych czynności względem Działki w imieniu Wnioskodawców w okresie przed sprzedażą. Gdyby nie wzmożone zainteresowanie Działką potencjalnych nabywców w ostatnim czasie oraz względami finansowymi rodziny, w ogóle Wnioskodawcy nie rozważaliby zbycia części naszego majątku rodzinnego. Na części Działki nieprzeznaczonej na sprzedaż Wnioskodawca ma wraz z Zainteresowanym zamiar kontynuować dotychczasową działalność rolną (zazielenienie terenu) i nie przewiduje, że owa pozostała część będzie w najbliższym czasie przedmiotem sprzedaży. Pozostała część Działki będzie więc nadal stanowić wspólny majątek rodzinny i służyć celom osobistym członków rodziny Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisana sprzedaż części udziałów we współwłasności Działki stanowić będzie dla Wnioskodawcy oraz dla Zainteresowanego czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Zainteresowanych, opisana sprzedaż części udziałów we współwłasności Działki nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy oraz dla Zainteresowanego czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Niemniej, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Podatnikami są więc osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

1. po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (co do czego Wnioskodawca nie ma w opisywanej sprawie wątpliwości);
2. po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT, tj. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zaplata oraz nie prowadzi zorganizowanych w sposób profesjonalny czynności. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Dlatego też przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt lub budynek działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Zdaniem Wnioskodawcy, uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do całokształtu okoliczności faktycznych danej sprawy. Jest to w szczególności istotne w przypadku transakcji zbycia nieruchomości lub udziałów w nieruchomości przez osoby fizyczne nieprowadzące jakiejkolwiek działalności gospodarczej, przy czym należy zwrócić uwagę na bogaty dorobek praktyki podatkowej tak krajowej jak i wspólnotowej w tym zakresie.

Przykładowo, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Za podatnika należy zaś uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Same pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zasadnym jest tu odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Dlatego dla określenia, czy sprzedaż prawa udziału w Działce nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT niezbędne jest określenie, czy czynność ta będzie dokonana w ramach zwykłego zarządu przez Wnioskodawcę i przez Zainteresowanego majątkiem prywatnym Wnioskodawców.

Zdaniem Wnioskodawców właśnie taka sytuacja będzie miała miejsce.

Po pierwsze - Działka niewątpliwie stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy i Zainteresowanego (oraz ich rodzin, jest więc wyjątkowym przykładem majątku prywatnego w postaci majątku rodzinnego. Gdy członkowie rodziny nabywają nieruchomość wspólnie to czynią to niewątpliwie ze względu na realizację celów rodzinnych). Działka nie była nabyta z przeznaczeniem na cele prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej ani działalności rolnika ryczałtowego i tego rodzaju działalność nie była na Działce prowadzona.

Ani Wnioskodawca ani Zainteresowany nie są podatnikami VAT i nie prowadzą działalności gospodarczej. Przez cały czas posiadania Działki zarówno Wnioskodawca, jak i Zainteresowany wykorzystywali Działkę do celów prywatnych. Działka ani jej części nie była również przedmiotem dzierżawy czy najmu na rzecz osób trzecich. Również sama sprzedaż części udziałów we współwłasności Działki dokonywana jest w związku z zaspokajaniem potrzeb prywatnych Wnioskodawcy, Zainteresowanego oraz ich rodzin (pozyskanie środków na budowę domu i upłynnienie części majątku prywatnego w związku ze skutkami wynikającymi z pandemii COVID-19).

Po drugie, ani Wnioskodawca ani Zainteresowany nie podejmowali, nie podejmują i nie zamierzają podejmować względem Działki jakichkolwiek czynności mających cechy aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami oraz angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców jako profesjonalistów w obrocie nieruchomościami. I tak, w celu dokonania sprzedaży nie uzbrajali terenu Działki w jakiekolwiek media (prąd, gaz, woda itp.) i nie ponosili nakładów na ulepszenie terenu Działki ponad to co standardowo wynika z zarządzania własnym majątkiem (podobnie NSA w wyroku z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. I FSK 45/18).

Co więcej, w związku z planowaną sprzedażą nie będą podejmować jakichkolwiek działań o charakterze marketingowym (np. ogłaszać zamiaru sprzedaży w mediach, Internecie itp.) ani też korzystać ze wsparcia podmiotów profesjonalnie trudniących się obrotem nieruchomościami. Decyzja o sprzedaży części udziałów w Działce wynika w dużej mierze z tego, że tak do Wnioskodawcy, jak i do Zainteresowanego zgłaszają się potencjalni kupcy zainteresowani nabyciem Działki bądź jej części. Gdyby nie ów fakt oraz wpływ pandemii COVID-19 na możliwość zaspokajania potrzeb życiowych, zapewne nie podejmowalibyśmy decyzji o sprzedaży.

Idąc dalej, zamierzając dokonać sprzedaży bezpośredniej Wnioskodawcy nie będą zawierać z nabywcami umów przedwstępnych, w szczególności w celu zawarcia odrębnych umów do korzystania z nieruchomości do czasu finalizacji sprzedaży (np. dzierżawy). Nie będą też udzielać nabywcy jakiegokolwiek pełnomocnictwa do wykonywania w ich imieniu żadnych czynności ani uzyskiwania zezwoleń. Sposób dokonania sprzedaży jest więc charakterystyczny dla rozporządzania majątkiem osobistym.

Ani Wnioskodawca ani Zainteresowany nie dokonywali w przeszłości sprzedaży nieruchomości w okolicznościach wskazujących na prowadzenie działalności gospodarczej. Istotny jest też fakt, że pozostała część Działki nie będzie zgodnie z zamiarem Wnioskodawców przedmiotem odsprzedaży i będzie nadal wykorzystywana do działalności związanej z zaspokajaniem potrzeb osobistych.

Jedyną czynnością, jaką wraz z Zainteresowanym podjęli w związku ze sprzedażą części Działki było wystąpienie z wnioskiem o podział nieruchomości oraz wnioskiem o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy. Zgodnie jednak z ukształtowaną linią orzeczniczą oraz stanowiskiem prezentowanym przez Dyrektora KIS, same tylko uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy nie stanowi o zawodowej działalności (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 234/16, interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 25 września 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.292.2019.2.SS). W praktyce niemożliwe do zrealizowania planu w postaci zbycia części majątku prywatnego stanowiącego przedmiot współwłasności byłaby sprzedaż bez dokonania stosownego podziału Działki. Są to więc czynności niezmierzające do uatrakcyjnienia oferty sprzedaży ani też uzyskania potencjalnie wyższej ceny. A jedynie czynności umożliwiające samą sprzedaż części udziałów we współwłasności Działki. W przeciwnym wypadku, sprzedaż (z uwagi na to, że Działka jest przedmiotem współwłasności) nie byłaby w ogóle możliwa.

Powyższe wnioski potwierdza także praktyka organów podatkowych, przykładowo:

• W interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.48.2021.2.MP Dyrektor KIS uznał, że (...) Podział odziedziczonej nieruchomości na 3 działki był działaniem koniecznym, żeby ww. działki sprzedać. Wnioskodawcy w żaden sposób nie chodziło o „maksymalizację zysku z transakcji”. Głównymi powodami sprzedaży jest zabezpieczenie emerytalne (Wnioskodawca ma 59 lat) i chęć doposażenia córek Wnioskodawcy. Dodatkowym motywem sprzedaży ww. nieruchomości są wysokie koszty ich utrzymania. Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotowe działki, będzie korzystać z przysługującego jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
  

• W interpretacji indywidualnej z 22 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.112.2021.1.KM Dyrektor KIS uznał, że: (...) co prawda Wnioskodawca wydzielił działkę gruntu, która została sprzedana i kolejną będącą przedmiotem transakcji opisanej we wniosku i wystąpił do władz gminy o zmianę MPZP oraz zgłosił wnioski do projektu nowego planu miejscowego, jednak jednocześnie nie podjął żadnych innych działań mających na celu sprzedaż Nieruchomości Wydzielonej. Samego wydzielenia działki gruntu, która ma być sprzedana oraz wystąpienia do władz gminy o zmianę już istniejącego MPZP, zgodnie z którym nieruchomość posiada przeznaczenie do zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej oraz zgłoszenia wniosków do projektu nowego planu miejscowego, nie można uznać za podejmowanie aktywnych działań w przedmiocie zbycia Nieruchomości Wydzielonej porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
  

• W interpretacji indywidualnej z 20 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.16.2021.3.MB Dyrektor KIS uznał, że: (...) W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. (...) Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawczyni sprzedając przedmiotowe działki korzystać będzie z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Reasumując, dokonując sprzedaży przedmiotowych działek powstałych z podziału działek nr 1, 2, oraz 3 położonych w (...), Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. nieruchomości, a dostawę tej nieruchomości cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
  

• W interpretacji indywidualnej z 13 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.60.2021.2.LM Dyrektor KIS uznał, że: „(...) w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. nieruchomości gruntowej wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podejmie takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawca sprzedając przedmiotowe działki będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług”
  

• W interpretacji indywidualnej z 11 lutego 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.781.2019.2.KS Dyrektor KIS uznał, że: konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek powstałych po podziale działki nr 1 Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż ww. działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż działek powstałych po podziale działki nr 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że planowana sprzedaż działek powstałych po podziale działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tych transakcji nie będzie działać w charakterze-zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy-podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
  
  
  

Podsumowując: zdaniem Wnioskodawców planowana sprzedaż części udziału we współwłasności Działki nie będzie dla Wnioskodawcy i dla Zainteresowanego stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i Wnioskodawcy nie będą z tego tytułu podatnikami VAT. Działka stanowi bowiem majątek prywatny (rodzinny), została nabyta zgodnie z takim przeznaczeniem i była w ten sposób wykorzystywana przez cały czas (nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej, nie była przedmiotem dzierżawy ani najmu). Sprzedaż zostanie dokonana w sposób typowy dla rozporządzania majątkiem osobistym, tj. z przyczyn zmierzających do zaspokajania celów osobistych i rodzinnych, bez udziału pośredników i agencji nieruchomości, bez ogłaszania zamiaru sprzedaży ani podejmowania czynności marketingowych. W dodatku o wspólną decyzję podjętą przez członków rodziny, w okolicznościach związanych m.in. z pandemią COVID-19. Bez zawierania umów przedwstępnych, oddawania nieruchomości w dzierżawę w celu uzyskania pozwoleń, bez udzielania pełnomocnictw itp.

Działka nie była też przedmiotem jakichkolwiek ulepszeń ani inwestycji (np. uzbrojenia, ogrodzenia itp.) poza czynnościami niezbędnymi z punktu widzenia wykorzystania Działki do celów osobistych (uporządkowanie, zazielenienie itp.). Z kolei podział Działki oraz złożenie wniosku o wydanie decyzji odnośnie warunków zabudowy miały na celu jedynie umożliwienie realizacji sprzedaży, tylko dzięki tym czynnościom możliwe jest bowiem rozporządzenie częścią udziału we współwłasności.

Całokształt okoliczności wskazuje więc, że w ww. zakresie ani Wnioskodawca ani Zainteresowany nie będą podatnikami podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.