Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.304.2021.3.MJ
z 5 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki zabudowanej nr a – jest prawidłowe,
  

• braku zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki zabudowanej nr b – jest prawidłowe.

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki niezabudowanej nr c – jest nieprawidłowe,
  
  

UZASADNIENIE

27 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki zabudowanej nr a,
  

• braku zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki zabudowanej nr b,
  

• stawki podatku VAT wynoszącej 8% dla sprzedaży działki zabudowanej nr b,
  

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki niezabudowanej nr c
  

oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 2 sierpnia 2021 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. jest firmą prowadzącą działalność w różnych obszarach, lecz dominującą jest przetwórstwo mięsa drobiowego. Drugim znaczącym obszarem jest prowadzenie stacji dealerskich w zakresie handlu samochodami, głównie osobowymi oraz świadczenie usług naprawy samochodów. Trzecim obszarem jest sprzedaż usług internetowych, radiowych i telewizyjnych. X Sp. z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

Spółka planuje sprzedać zabudowaną nieruchomość gruntową położoną w miejscowości …, w gminie …. Nieruchomość tą stanowią 3 działki o numerach a, b, c wraz z istniejącymi na dwóch działkach budynkami (jeden w budowie), wpisanymi do KW o numerze: ….

Nieruchomość, o której mowa powyżej Spółka nabyła na własność w drodze przetargu w grudniu 2006 r. od Starostwa Powiatowego w ….

W momencie zakupu:

• na działce nr a znajdował się budynek szkoły, stanowiący przedmiot używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54. poz. 535 z poźn. zm.);
  

• na działce nr b znajdował się budynek internatu w budowie;
  

• działka nr c była niezabudowana.
  
  

Nabycie działek nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z tą transakcją została wystawiona faktura VAT przez Powiat …, gdzie działka nr a wraz z budynkiem szkoły została opodatkowana stawką zw., działka nr b wraz z budynkiem internatu została opodatkowana stawką 7%, natomiast działka nr c została opodatkowana stawką 22%. Nabywając ww. działki Spółka odliczyła podatek naliczony. Działki od momentu zakupu nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Grunt o nr a, b i c oraz używany budynek szkoły zostały przyjęte do użytkowania i wprowadzone na stan środków trwałych w 12/2006 roku. Budynek internatu został zakwalifikowany jako środek trwały w budowie, gdzie do dzisiaj ponoszone są na niego nakłady inwestycyjne.

W sprawie opisanej powyżej nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że planowana sprzedaż będzie dotyczyła niezabudowanej działki nr c. Działka nr c pozostaje nadal niezabudowana. Na dzień dzisiejszy działka c nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego według wiedzy Wnioskodawcy. Dla działek o numerach a, b, c została wydana decyzja o warunkach zabudowy, Wnioskodawca posiada projekt budowlany dla inwestycji polegającej na przebudowie i zmianie sposobu użytkowania budynku szkoły i internatu na potrzeby budynku mieszkalnego. Decyzja ta, jak i projekt pochodzą z 2012 roku. Realizacja decyzji o warunkach zabudowy nie została w praktyce zrealizowana, obecnie przyszły nabywca ww. działek chce wykorzystać poprzednią decyzję do swoich planów związanych z zagospodarowaniem ww. działek. Działka o numerze c od momentu zakupu nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności, ze względu na to, że budowa budynku internatu nie została na dzień dzisiejszy ukończona. Działka o nr c nie była i nie jest wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Nie były ponoszone nakłady na ulepszenie budynku szkoły znajdującego się na działce nr a w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Budowa budynku internatu znajdującego się na działce nr b nie została zakończona i budynek nie został oddany do użytkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż działek o nr a wraz z budynkami i c będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, a sprzedaż działki nr b będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Sprzedaż nieruchomości oznaczonych nr a wraz z budynkami będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż nieruchomości oznaczonej nr c, jako niezabudowanej, będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie sprzedaż nieruchomości oznaczonej nr b, na której znajduje się budynek internatu, będzie podlega opodatkowaniu stawką 8% na podstawie art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na budynku szkoły nie były prowadzone jakiekolwiek ulepszenia od momentu jego przyjęcia do użytkowania. Budynek internatu nie jest przyjęty do użytkowania, wszelkie nakłady na ten budynek kwalifikowane są nadal jako inwestycje. Wskazane we wniosku działki jak i budynki nie były przedmiotem jakiejkolwiek umowy najmu, dzierżawy lub innego tego typu umowy od momentu ich zakupu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, zwolnieniem od podatku objęta jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, bądź pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pierwsze zasiedlenie to, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Obecnie przyjmuje się, ze oddanie do użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej obiektu wybudowanego ze środków własnych (lub z pomocą zewnętrznych źródeł finansowania) stanowi pierwsze zasiedlenie.

Jedynym kryterium zwolnienia podatkowego jest zatem czas, jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia budynku. Nie ma znaczenia, czy dostawcy przysługiwało przy nabywaniu (wybudowaniu) budynku, budowli (ich części) prawo do odliczenia podatku naliczonego i jaki był jego zakres Nawet jeśli dostawcy takie prawo przysługiwało, to dostawa jest zwolniona z podatku po upływie określonego czasu od pierwszego zasiedlenia.

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości oznaczonych nr a będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, gdyż dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. a także pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wprowadzenie przedmiotowej nieruchomość do środków trwałych nastąpiło w 2006 r., a zatem od pierwszego zasiedlenia upłynął okres ponad 2 lat.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalania się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane Za tereny budowlane uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Odpłatna dostawa działek w części objętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy produkcyjnej, składów i magazynów będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej w wysokości 23% (por. nieprawomocny wyrok WSA w Łodzi z 14.06.2017 r., I SA/Łd 290/17, LEX nr 2330041) Przy ocenie skutków podatkowych zbycia działek należy się kierować przeznaczeniem podstawowym wynikającym z planu zagospodarowania przestrzennego, a nie przeznaczeniem dopuszczalnym (por nieprawomocny wyrok WSA w Warszawie z 21.09.2017 r., III SA/Wa 2559/16, LEX nr 2418700; nieprawomocny wyrok WSA w Krakowie z 10.07.2018 r. I SA/Kr 492/18, LEX nr 2596911).

W niniejszej sprawie nieruchomość oznaczona nr c pozostaje nieruchomością niezabudowaną, dla której nie opracowano miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W konsekwencji, zgodnie z brzmieniem art., 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż tejże nieruchomości będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Sprzedaż nieruchomości oznaczonej nr b będzie podlega opodatkowaniu stawką 8% na podstawie art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wedle przedmiotowej regulacji, stawkę podatku 8% stosuje się do dostawy budowy, remontu, modernizacji termomodernizacji. przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację. o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020 r., poz. 261. z późn. zm.). funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług za obiekty budownictwa mieszkaniowego uznaje się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11

1. PKOB 111 - budynki mieszkalne jednorodzinne.
2. PKOB 112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe
3. PKOB 113 - budynki zbiorowego zamieszkania.
   
   

Obiektem zbiorowego zamieszkania będzie m.in. dom zakonny (ale już nie kościół jako miejsce kultu religijnego), budynki zbiorowego zamieszkania w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów (akademiki), dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, noclegownie należące do miejskich ośrodków pomocy społecznej.

W konsekwencji, mając na względzie, że nieruchomość oznaczona numerem b zbudowana jest internatem, który jest jednocześnie budynkiem zbiorowego zamieszkania w świetle art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to tym samym sprzedaż tejże nieruchomości będzie uznawana za dostawę budynku w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Konsekwencją takiej klasyfikacji będzie możliwość zastosowania przez Wnioskodawcę obniżonej stawki podatku, tj. stawki 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki zabudowanej nr a – jest prawidłowe,

• braku zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki zabudowanej nr b – jest prawidłowe

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki niezabudowanej nr c – jest nieprawidłowe.
  
  

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zwolnienia/braku zwolnienia z opodatkowania dostawy działek.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedać zabudowaną nieruchomość gruntową. Nieruchomość tą stanowią 3 działki o numerach a, b, c wraz z istniejącymi na dwóch działkach budynkami (jeden w budowie). Nieruchomość Spółka nabyła na własność w drodze przetargu w grudniu 2006 r. W momencie zakupu na działce nr a znajdował się budynek szkoły; na działce nr b znajdował się budynek internatu w budowie; działka nr c była niezabudowana. Nabycie działek nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nabywając działki b i c Spółka odliczyła podatek naliczony. Działki od momentu zakupu nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Grunt o nr a, b i c oraz używany budynek szkoły zostały przyjęte do użytkowania i wprowadzone na stan środków trwałych w 12/2006 roku. Budynek internatu został zakwalifikowany jako środek trwały w budowie, gdzie do dzisiaj ponoszone są na niego nakłady inwestycyjne. Działka nr c pozostaje nadal niezabudowana. Na dzień dzisiejszy działka c nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla działek o numerach a, b, c została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Działka o numerze c od momentu zakupu nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności, ze względu na to, że budowa budynku internatu nie została na dzień dzisiejszy ukończona. Działka o nr c nie była i nie jest wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Nie były ponoszone nakłady na ulepszenie budynku szkoły znajdującego się na działce nr a w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Budowa budynku internatu znajdującego się na działce nr b nie została zakończona i budynek nie został oddany do użytkowania.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy przedmiotowej działki nr a zabudowanej budynkiem szkoły zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do znajdującego się na niej budynku miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Z treści wniosku wynika, że budynek szkoły posadowiony na działce nr a został nabyty przez Wnioskodawcę na własność w drodze przetargu w grudniu 2006 r., zatem pomiędzy jej pierwszym zasiedleniem a planowaną transakcją sprzedaży upłynie okres powyżej 2 lat, tym samym do dostawy budynku znajdującego się na ww. działce znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednocześnie zbycie gruntu, stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, będzie korzystało ze zwolnienia.

Wobec przysługującego zwolnienia z opodatkowania wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 bezzasadne jest ustalenie zwolnienia z opodatkowania dostawy budynku szkoły na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Reasumując planowana sprzedaż działki zabudowanej nr a będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, dla której znajdzie zastosowanie zwolnienie od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki zabudowanej nr a należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do sprzedaży budynku internatu znajdującego się na działce nr b, należy wskazać, że dostawa tego budynku będzie następować przed pierwszym zasiedleniem, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy budynek internatu nie został oddany do użytkowania. Tym samym nie zostanie spełniony warunek umożliwiający zwolnienie dostawy ww. budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, dostawa ww. budynku nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia na podstawie ust. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy gdyż, jak wynika z opisu sprawy, przy nabyciu nieruchomości zabudowanej przedmiotowym budynkiem Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z tym, że nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,
  

• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z wniosku przedmiotowy budynek nie zastał oddany do użytkowania a zatem nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej. Ponadto Wnioskodawcy przy nabyciu działki zabudowanej budynkiem przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego dostawa działki nr b nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zatem, wskazać należy, że skoro dla omawianej transakcji sprzedaży zabudowanej działki nr b nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ani z art. 43 ust. 1 pkt 2 to transakcja sprzedaży działki nr b będzie opodatkowana z zastosowaniem właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki nr b należało uznać za prawidłowe.

Kwestię zwolnienia dostawy nieruchomości niezabudowanych reguluje przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w planie miejscowym, określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o rożnym przeznaczeniu lub różnych zasadach gospodarowania.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z opisu sprawy wynika, że działka c nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Natomiast dla działki c – jak wskazał Wnioskodawca - została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Mając to na uwadze uznać należy, że ww. działka w momencie dostawy będzie terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

W związku z powyższym dostawa działki nr c, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w sprawie nie zaistnieją przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W opisie sprawy wskazano, że nabycie działki nr c nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nabywając ww. działkę Spółka odliczyła podatek naliczony.

Mając na uwadze powyższe w przedmiotowej sprawie dla działki nr c nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie został spełniony przynajmniej jeden z warunków przedstawionych w tym przepisie. Przy nabyciu działki Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie, w stosunku do sprzedaży działki niezabudowanej nr c nie znajdzie zastosowania zarówno zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2, jak i pkt 9 ustawy, w związku z czym sprzedaż działki będzie podlegała opodatkowaniu według stawki właściwej dla tej czynności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki niezabudowanej nr c należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono sprawę w zakresie zwolnienia/braku zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek zabudowanych nr a i nr b oraz zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki niezabudowanej nr c. Natomiast w zakresie stawki podatku VAT wynoszącej 8% dla sprzedaży działki zabudowanej nr b oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.