Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.348.2021.2.AR
z 3 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2021 r. (data wpływu 12 maja 2021 r.) uzupełnione pismem z 20 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „…" – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

12 maja 2021 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „…". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 lipca 2021 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 14 lipca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.348.2021.1.AR.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 20 lipca 2021 r. przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe:

Stosowanie do art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2020 r. poz. 713, ze zm.; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym") do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy z zakresu kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Gmina realizuje/będzie realizowała projekt pn. „…" (dalej: „Projekt" lub „Inwestycja"). Celem Projektu jest/będzie wzrost atrakcyjności miejscowości oraz stworzenie miejsca spotkań i integracji mieszkańców sołectwa z mieszkańcami Gminy poprzez budowę świetlicy wiejskiej wraz z zagospodarowaniem terenu i niezbędną infrastrukturą techniczną.

W ramach projektu Gmina ponosi/będzie ponosiła wydatki inwestycyjne w szczególności na:

• prace geodezyjne, roboty ziemne,
• roboty budowlane (fundamenty, ściany, dach, stolarka okienna i drzwiowa, malowanie itp.),
• montaż instalacji fotowoltaicznej i pompy ciepła,
• wykonanie instalacji sanitarnych i elektrycznych,
• zagospodarowanie terenu (parking, taras zewnętrzny, tereny zielone, ogrodzenie itp.).
  
  

Wydatki poniesione przez Gminę na Inwestycję są/będą dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Gminę z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT naliczonego.

Majątek powstały w ramach realizacji Inwestycji zasadniczo będzie udostępniany nieodpłatnie na cele gminne, np. na potrzeby organizacji zebrań i spotkań przez sołtysów, rady sołeckie, szkoły, organizacje społeczne działające w środowisku wiejskim (Koła Gospodyń Wiejskich, Ochotnicze Straże Pożarne, Ludowe Zespoły Sportowe itp.).

Jednocześnie, Gmina będzie udostępniała majątek inwestycji – w razie zapotrzebowania – zainteresowanym podmiotom trzecim, np. na potrzeby organizacji imprez okolicznościowych, np. wesel, komunii, jubileuszy, styp itp. W takim przypadku Gmina będzie pobierała od podmiotów trzecich zryczałtowaną opłatę, stanowiącą zwrot kosztów zużytych mediów (wody, energii elektrycznej) w czasie korzystania przez podmioty trzecie z majątku inwestycji.

Gmina na realizację inwestycji ubiega się o dofinansowanie ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gmina w złożonym wniosku o dofinansowanie inwestycji wskazała, że podatek VAT jest/będzie w całości kosztem kwalifikowalnym projektu (podlegać będzie sfinansowaniu z dotacji).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

Na pytanie Organu „W jaki sposób będzie kalkulowana zryczałtowana opłata?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Gmina wyjaśnia, iż opłata, którą będzie pobierała od podmiotów trzecich za zużycie mediów w majątku Inwestycji została ustalona w wysokości … PLN na podstawie uchwały Rady Miejskiej nr … z … w sprawie zmiany uchwały nr … Rady Miejskiej z … r. w sprawie ustalenia regulaminu określającego zasady i tryb korzystania ze świetlic wiejskich na terenie Gminy. Przedmiotowa opłata została ustalona w formie ryczałtu.”

Na pytanie Organu „Czy stanowi wyłącznie zwrot kosztów mediów?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Przedmiotowa opłata będzie stanowiła wyłącznie zwrot kosztów mediów zużytych w majątku Inwestycji.”

Na pytanie Organu „Czy zwrot kosztów będzie wyliczony na podstawie faktycznego zużycia (np. według wskazań liczników)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Nie. Jak Gmina wskazała w odpowiedzi na pytanie nr 1, przedmiotowa opłata została ustalona w formie ryczałtu w uchwale Rady Miejskiej niezależnie od wartości (ilości) zużycia mediów w majątku Inwestycji przez korzystających.”

Gmina dodatkowo uzupełnia stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku poprzez wskazanie, że Gmina zamierza po upływie ok. 5 lat (po zakończeniu okresu trwałości projektu) przekazać majątek Projektu w użyczenie samorządowej instytucji kultury - Miejsko-Gminnemu Ośrodkowi Kultury i Sportu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych na projekt, bowiem nabyte towary/usługi nie mają/nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi VAT Gminy realizowanymi w majątku inwestycji.

Uzasadnienie stanowiska Gminy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

1. zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
2. pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT.
   
   

Ad A. Gmina jako podatnik VAT w ramach wydatków na projekt.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, iż kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust. 6 wskazanej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych [podkreślenie Gminy].

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zapis cytowanego powyżej art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jest odzwierciedleniem art. 13 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza, co do zasady te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu kultury (pkt 9 cytowanego przepisu).

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Gmina nabywając towary/usługi celem realizacji projektu, nie nabywa/nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie działa/nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Wydatki na inwestycję zostały zatem poniesione/zostaną poniesione do realizacji zadań własnych, poza działalnością gospodarczą Gminy, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do odliczenia VAT, stanowiąca o ponoszeniu wydatków przez podatnika tego podatku w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

Ad B. Związek wydatków na projekt z działalnością opodatkowaną VAT Gminy.

Drugim warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek (co najmniej pośredni) ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że majątek inwestycji będzie przede wszystkim wykorzystywany przez Gminę do czynności niepodlegających VAT, tj. realizacji zadań własnych Gminy w zakresie kultury – działalności publicznoprawnej. Majątek projektu nie będzie bezpośrednio wykorzystywany przez Gminę do czynności opodatkowanych VAT, poza poboczną działalnością w zakresie obciążania podmiotów trzecich korzystających z tego majątku za zużyte media w trakcie korzystania z majątku inwestycji.

W ocenie Gminy, realizacja inwestycji będzie służyć przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty (w zakresie kultury) i nie wpłynie na zwiększenie obrotów z działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) Gminy.

W ocenie Gminy nie będzie zachodził związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami na realizację Inwestycji a powstaniem obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT. W konsekwencji druga przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkująca możliwość odliczenia VAT naliczonego, również nie zostanie spełniona.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Dla przykładu Gmina wskazuje interpretację indywidualną wydaną na gruncie podobnego stanu faktycznego z 20 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.618.2020.1.PS, w której organ stwierdził, iż: „Efekty realizacji projektu pn. „Modernizacja budynku gminnego na potrzeby (...)" będą bowiem wykorzystywane równocześnie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT – wynajem lokalu mieszkalnego oraz do realizacji zadań z zakresu bezpieczeństwa publicznego, nieobjętych zakresem opodatkowania VAT – bezpłatne użyczenie części Budynku Komendzie na potrzeby posterunku (…) Modernizacja budynku w ramach projektu nie będzie zatem związana z czynnościami opodatkowanymi i nie będzie miała związku z faktycznym kosztem ogrzewania. Pobieranie opłat za ogrzewanie dotyczą eksploatacji, a nie kosztów poniesionych na realizację
przedmiotowego Projektu" [podkreślenie Gminy].

Podsumowując, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków majątkowych poniesionych na realizację inwestycji, ponieważ efekty zrealizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizuje/będzie realizowała projekt pn. „…”. Wydatki poniesione przez Gminę na Inwestycję są/będą dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Gminę z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „…".

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca majątek powstały w ramach realizacji inwestycji zasadniczo będzie udostępniany nieodpłatnie na cele gminne, np. na potrzeby organizacji zebrań i spotkań przez sołtysów, rady sołeckie, szkoły, organizacje społeczne działające w środowisku wiejskim (Koła Gospodyń Wiejskich, Ochotnicze Straże Pożarne, Ludowe Zespoły Sportowe itp.). Jednocześnie, Gmina będzie udostępniała majątek inwestycji – w razie zapotrzebowania – zainteresowanym podmiotom trzecim, np. na potrzeby organizacji imprez okolicznościowych, np. wesel, komunii, jubileuszy, styp itp. W takim przypadku Gmina będzie pobierała od podmiotów trzecich zryczałtowaną opłatę, stanowiącą zwrot kosztów zużytych mediów (wody, energii elektrycznej) w czasie korzystania przez podmioty trzecie z majątku inwestycji. Przedmiotowa opłata została ustalona w formie ryczałtu i będzie stanowiła wyłącznie zwrot kosztów mediów zużytych w majątku Inwestycji.

Przedstawiony przez Gminę opis sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w omawianym przypadku warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy świetlicy nie są/nie będą spełnione, gdyż efekty zrealizowanego projektu zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Wnioskodawca wskazał co prawda, że Gmina będzie pobierała od podmiotów trzecich zryczałtowaną opłatę, stanowiącą zwrot kosztów zużytych mediów (wody, energii elektrycznej) w czasie korzystania przez podmioty trzecie z majątku inwestycji, jednakże, samo udostępnienie świetlicy będzie nieodpłatne. Należy w tym miejscu wskazać iż fakt, że Gmina będzie przenosić koszty „mediów” na użytkowników nie oznacza, że świetlica będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Samo przenoszenie kosztów zużytych mediów należy traktować jako odrębne świadczenie, które nie ma wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących budowy świetlicy. Wydatki poniesione na budowę świetlicy nie są/nie będą związane bezpośrednio ze zużyciem mediów gdyż w analizowanej sprawie nie będzie bowiem dochodzić do przeniesienia na użytkowników świetlicy (w drodze refakturowania) kosztów jej budowy. Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że świetlica, – która będzie nieodpłatnie udostępniana mieszkańcom – nie jest/nie będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu.

Reasumując, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „…" gdyż w przedmiotowej sytuacji nie istnieje/nie będzie istniał związek zakupów dotyczących budowy świetlicy z czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.