Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.329.2021.4.MGR
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 15 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 18 marca 2021 r.), pismem z dnia 21 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.) oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 5 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi na złe długi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi na złe długi. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem, które wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 18 marca 2021 r.

Ponadto, wniosek ten uzupełniono pismem z dnia 21 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.), nadanym w dniu 21 czerwca 2021 r. za pośrednictwem poczty oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 5 sierpnia 2021 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem (…) Spółka jawna, ul. …., NIP (…), KRS (…) - dalej jako: „Spółka lub Wykonawca”. Z tytułu dochodów osiąganych w Spółce jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowanym na zasadzie podatku liniowego. Uczestniczy w zyskach Spółki w 50%. Spółka jest przedsiębiorstwem budowlanym. W dniu 3 stycznia 2019 r. Spółka zawarła umowę o roboty budowlane - dalej jako: „Umowa” - z firmą (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), NIP (…), KRS (…) - dalej jako: „Inwestor”. Między stronami Umowy nie występują powiązania, o których mowa w art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „uPIT”) i art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotem Umowy było wykonanie robót budowalnych dla zadania: „Zmiana sposobu użytkowania budynku magazynowego na budynek biurowo-socjalny, sposobu użytkowania budynku magazynowego na budynek produkcyjno-magazynowy, rozbudowa budynku magazynowego, budowa naziemnego bezodpływowego zbiornika ppoż. wraz z zagospodarowaniem terenu i infrastrukturą techniczną” na działkach ewidencyjnych numer … i …, jednostka ewidencyjna…., …, obręb ewidencyjny …, zgodnie z zakresem robót ujętych w załączniku Nr 2, który określa zakres przedmiotu Umowy, zgodnie z Dokumentacją (projekt zamienny wydany w marcu 2019 r.), opracowany przez Architekta i innymi decyzjami, i zezwoleniami oraz z obowiązującymi przepisami, i normami, wiedzą techniczną i sztuką budowlaną. Ponadto, zakres robót, obowiązki Wykonawcy i Inwestora zostały określone w pkt 5 Umowy, zgodnie z którym, roboty budowlane obejmowały realizację prac polegających na zmianie sposobu użytkowania budynku magazynowego na budynek biurowo-socjalny, zmianie sposobu użytkowania budynku magazynowego na budynek produkcyjno-magazynowy, rozbudowie budynku magazynowego, budowie naziemnego bezodpływowego zbiornika ppoż. wraz z zagospodarowaniem terenu i infrastrukturą techniczną i zgodnie z Umową, dokumentacją projektową (załącznik Nr 4 do Umowy), harmonogramem (załącznik Nr 3 do Umowy) oraz tabelą elementów scalonych Wykonawcy (załącznik Nr 2 do Umowy). W zamian za wykonane przez Wykonawcę wszystkie roboty budowlane, zgodnie z postanowieniami Umowy i według harmonogramu uzgodnionego Umową, Inwestor zapłacić miał Wykonawcy uzgodnione Wynagrodzenie.

Zgodnie z pkt 16 Umowy, wynagrodzenie miało zostać wypłacane w oparciu o wystawione faktury częściowe i fakturę końcową na następujących warunkach:

• Wykonawca sporządzi i przedłoży Inspektorowi Nadzoru nie częściej niż raz w miesiącu comiesięczne protokoły zaawansowania robót budowlanych zawierające zestawienie wartości wykonanych robót, zgodnie z załącznikiem Nr 2, robót dodatkowych i zamiennych zleconych przez Inwestora, zgodnie z postanowieniami pkt 5;
  

• Inspektor Nadzoru wspólnie z przedstawicielem Inwestora zatwierdzi protokół zaawansowania robót budowlanych opracowany przez Wykonawcę lub wprowadzi zmiany w ciągu 3 dni roboczych od daty jego otrzymania;
  

• zatwierdzona kwota wynikająca z protokołu zaawansowania robót budowlanych stanowić będzie podstawę do wystawienia faktury VAT;
  

• do momentu podpisania protokołu końcowego odbioru robót budowlanych, Inwestor będzie podpisywał comiesięczne protokoły zaawansowania robót budowlanych narastająco do 97% wartości całej Umowy, po podpisaniu protokołu końcowego odbioru robót, Inwestor zaakceptuje protokół zaawansowania robót narastająco do 100% wartości Umowy;
  

• zapłata należności wynikających z faktur wystawionych na podstawie zatwierdzonego przejściowego protokołu zawansowania robót budowlanych będzie następowała w terminie 21 dni liczonych od dnia doręczenia Inwestorowi prawidłowo wystawionej faktury.
  
  

Aneksem do Umowy zawartym w dniu 4 września 2019 r. - dalej jako: „Aneks” - Strony zmieniły postanowienia zawartej Umowy, w tym pkt 3 Umowy, który otrzymał brzmienie: „Wykonawca zobowiązuje się do wykonania Robót Budowlanych dla zadania przebudowa i rozbudowa dwóch hal magazynowych wraz z zagospodarowaniem terenu w … na działkach ewidencyjnych numer … i … jednostka ewidencyjna … , obręb ewidencyjny …, zgodnie z zakresem robót ujętych w załączniku Nr 5, który określa zakres przedmiotu umowy, zgodnie z Dokumentacją opracowaną przez Architekta i innymi decyzjami i zezwoleniami oraz z obowiązującymi przepisami i normami, wiedzą techniczną i sztuką budowlaną. Wykonawca zobowiązuje się w szczególności do wykonania robót budowlanych wyszczególnionych w załączniku Nr 2, zgodnie z nowymi terminami określonymi w załączniku Nr 5. Załącznik Nr 5 jest nowym załącznikiem do Umowy”. Zmieniono także pkt 5 Umowy, który otrzymał brzmienie: „Roboty budowlane obejmują realizację prac polegających na zmianie sposobu użytkowania budynku magazynowego na budynek biurowo-socjalny, zmianie sposobu użytkowania budynku magazynowego na budynek produkcyjno-magazynowy, rozbudowie budynku magazynowego, budowie naziemnego bezodpływowego zbiornika ppoż. wraz z zagospodarowaniem terenu i infrastrukturą techniczną, i zgodnie z Umową, dokumentacją projektową (załącznik Nr 4 do Umowy), aktualnym harmonogramem realizacji robót budowlanych (załącznik Nr 6 do Umowy), oraz tabelami elementów scalonych Wykonawcy (załącznik Nr 2 do Umowy)”.

Zgodnie z Aneksem, podstawą do wystawienia faktury końcowej i zapłaty przez Inwestora końcowego wynagrodzenia za roboty budowlane było łączne spełnienie wszystkich podanych poniżej warunków:

1. podpisanie protokołu odbioru końcowego robót wspólnie przez Inwestora, Inspektora Nadzoru i Wykonawcę, potwierdzające wolne od wad wykonanie robót budowlanych określonych w Umowie;
2. przedstawienie dokumentów zgodności i certyfikatów dopuszczających użyte materiały do stosowania w Polsce w myśl prawa budowlanego;
3. cesja praw, wynikających z gwarancji na materiały, maszyny i sprzęt użyty i zamontowany przez Wykonawcę w trakcie realizacji Projektu na Inwestora.
   
   

W związku z wykonaniem przez Wykonawcę przedmiotu Umowy, w dniu 3 czerwca 2020 r. Wykonawca wystawił fakturę Nr … na kwotę netto …. zł (słownie:…), VAT …. (słownie:….), brutto …. zł (słownie: …) i w dniu 8 czerwca 2020 r. dostarczył ją Inwestorowi. Wierzytelność wynikająca z faktury Nr … w kwocie …. zł została zaksięgowana i zaliczona do przychodów Spółki. W załączeniu do pisma z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu do Wykonawcy 6 lipca 2020 r.), Inwestor jednak odesłał ww. fakturę bez księgowania, kwestionując wykonanie robót budowlanych. Faktura ta nie została do dnia dzisiejszego zapłacona, mimo że termin płatności wierzytelności z niej wynikającej upłynął 5 lipca 2020 r. Spółka nie zbyła też wierzytelności wynikającej z faktury Nr …. z dnia (…) czerwca 2020 r.

W piśmie z dnia 21 czerwca 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność w formie Spółki jawnej od dnia 15 stycznia 2003 r. (data rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym). Spółka jawna prowadzi księgi podatkowe w formie ksiąg rachunkowych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217, z późn. zm.).

W przypadku wierzytelności, z transakcji będącej przedmiotem zapytania, spełnione są łącznie warunki, o których mowa w art. 26i ust. 10 uPIT, tzn.:

1. dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego za 2020 r. nie był (nie jest) w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa;
3. transakcja handlowa zawarta została w ramach działalności Spółki jawnej, której wspólnikiem jest Wnioskodawca oraz działalności dłużnika i z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Wierzytelność, z transakcji będącej przedmiotem zapytania, nie jest przedawniona oraz stanowi przychód Spółki jawnej, której wspólnikiem jest Wnioskodawca. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swych dochodów, niezależnie gdzie zostały one osiągnięte.

Natomiast w piśmie z dnia 5 sierpnia 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca doprecyzował, że Spółka, zgodnie z umową o roboty budowlane, zawartą w styczniu 2019 r. wystawiła faktury częściowe oznaczone numerami: …. z 7 maja 2019 r., na kwotę …. zł, która została zapłacona przez Inwestora w całości przelewem w dniu 6 czerwca 2019 r., …. z 2 lipca 2019 r., na kwotę …. zł, która nie została zapłacona przez Inwestora w całości, ani w części, ….z 5 czerwca 2020 r., na kwotę …., która nie została zapłacona przez Inwestora w całości, ani w części. Faktura VAT numer ….jest fakturą częściową, a nie końcową. W ujęciu procentowym odpowiada 39,62% wartości kontraktu (….). Wnioskodawca wyjaśnił, że stwierdzenie: „W związku z wykonaniem przez Wykonawcę przedmiotu umowy ...” odnosi się jedynie do robót budowlanych objętych fakturą numer….. Inwestor kwestionuje wierzytelność wynikającą z faktury VAT numer …. w całości oraz podejmuje rozmaite działania zmierzające do uchylenia się od zapłaty wynagrodzenia Wykonawcy za rzeczywiście wykonane roboty budowlane objęte umową. Inwestor uchyla się od zapłaty wierzytelności z faktur VAT o numerach … i …w całości. Pomiędzy Spółką i Inwestorem toczy się spór sądowy o zapłatę kwoty …. zł, stanowiącej wierzytelność z faktury VAT numer … (sygnatura akt Sądu Okręgowego w …. – Sądu Gospodarczego:….).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2 uPIT, składanym za rok podatkowy 2020, Wnioskodawca może dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 26i ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 uPIT, wierzytelności wynikającej z faktury z dnia 3 czerwca 2020 r., Nr …, w wysokości 50% kwoty netto?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2 uPIT, składanym za rok podatkowy 2020, może dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 26i ust. 1 pkt 1 uPIT w zw. z art. 8 ust. 1 uPIT, wierzytelności wynikającej z faktury z dnia 3 czerwca 2020 r., Nr …., w wysokości 50% kwoty netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z dniem 1 stycznia 2020 r. do ustaw o podatku dochodowym dodane zostały, między innymi, przepisy określające obowiązek podatkowego rozliczania (tj. zwiększania podstawy opodatkowania, zmniejszania straty podatkowej albo zwiększania ryczałtu) przez dłużników nieuregulowanych świadczeń pieniężnych.

Od 1 stycznia 2020 r., art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1649) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzono przepisy szczególne mające na celu rozpoznawanie skutków w podatku dochodowym tzw. „złych długów”, tj. art. 26i.

Zgodnie z art. 26i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawa obliczenia podatku ustalona zgodnie z art. 26 ust. 1, art. 30c ust. 2 lub art. 30ca ust. 3 oraz po uprzednim odliczeniu kwot określonych w art. 26e:

1. może być zmniejszona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;
2. podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.
   
   

Jeżeli podatnik poniósł stratę ze źródła, z którym związana jest transakcja handlowa w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, kwota straty:

1. może być zwiększona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;
2. podlega zmniejszeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie (art. 26i ust. 2 ustawy o PIT).
   
   

Stosownie do art. 26i ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli wartość zmniejszenia podstawy obliczenia podatku, przysługującego na podstawie ust. 1 pkt 1, jest wyższa od tej podstawy, zmniejszenia podstawy obliczenia podatku o nieodliczoną wartość dokonuje się w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Zmniejszenia podstawy obliczenia podatku w kolejnych latach dokonuje się, jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

W myśl art. 26i ust. 5 ww. ustawy, zmniejszenia na podstawie ust. 1 pkt 1 albo zwiększenia na podstawie ust. 2 pkt 1 dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

Zwiększenia na podstawie ust. 1 pkt 2 albo zmniejszenia na podstawie ust. 2 pkt 2 dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego zobowiązanie nie zostało uregulowane (art. 26i ust. 6 ustawy o PIT).

W myśl art. 26i ust. 9 ww. ustawy, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się wyłącznie do wierzytelności lub zobowiązań, odpowiednio o zapłatę lub do zapłaty, świadczeń pieniężnych, wynikających z transakcji handlowych, jeżeli z tytułu tych transakcji przynajmniej u jednej ze stron określa się przychody lub koszty uzyskania przychodów, bez względu na termin ich ujęcia w tych przychodach lub kosztach uzyskania przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 26i ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1. dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa, a w przypadku, gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę (rachunek), jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę - gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności;
3. transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zgodnie z art. 26i ust. 11 cyt. ustawy, okres 90 dni, o którym mowa w ust. 1 i 2, liczy się począwszy od pierwszego dnia następującego po określonym na fakturze (rachunku) lub w umowie upływie terminu do uregulowania zobowiązania.

W myśl art. 26i ust. 13 tejże ustawy, wierzytelności, o których mowa w ust. 1 i 2, nie podlegają odliczeniu od podstawy obliczenia podatku ani nie zwiększają straty, jeżeli zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie innych przepisów ustawy, w tym poprzez rezerwy lub odpisy.

Przepisy ust. 1-15 stosuje się odpowiednio do wspólników spółki niebędącej osobą prawną, z tym że warunek, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, stosuje się do spółki niebędącej osobą prawną (art. 26i ust. 16 ww. ustawy)..

Przepisy ust. 1-16 stosuje się odpowiednio w przypadku uregulowania lub zbycia części wierzytelności (art. 26i ust. 17 ww. ustawy).

Stosownie do postanowień art. 26i ust. 19 ww. ustawy, podatnicy dokonujący zwiększenia lub zmniejszenia, o których mowa w ust. 1-4 albo ust. 7 i 8, obowiązani są wykazać w zeznaniu podatkowym wierzytelności lub zobowiązania, z którymi związane są te zwiększenia lub zmniejszenia.

A zatem w świetle powyższych przepisów, ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych wprowadzono w podatkach dochodowych z jednej strony możliwość pomniejszenia przez wierzyciela podstawy opodatkowania o kwotę wierzytelności, jeżeli wierzytelność ta nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, a z drugiej strony – nałożenie na dłużnika obowiązku doliczenia do podstawy opodatkowania kwoty nieuregulowanego zobowiązania, jeżeli zobowiązanie nie zostało uregulowane w terminie 90 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w fakturze (rachunku) lub umowie.

Przy czym należy zauważyć, że wierzyciel z tego mechanizmu może skorzystać, natomiast dłużnik jest do tego zobowiązany.

Z uzasadnienia do ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych wynika, że: „Na wzór rozwiązań obowiązujących na gruncie podatku VAT proponuje się wprowadzenie dodatkowych warunków uprawniających do proponowanego rozliczenia, tj. transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody (zarówno w przypadku działalność wierzyciela, jak i działalność dłużnika) podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, brak postępowania restukturyzacyjnego lub likwidacyjnego wobec dłużnika na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego, określony czas wystawienia faktury lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność. Proponowana korekta wpływać będzie również na wysokość podstawy opodatkowania uwzględnianej przy wyliczaniu wysokości należnych zaliczek na podatek dochodowy, ale wyłącznie w przypadku uzyskiwania przez podatnika dochodu.

Ponadto wprowadza się obowiązek wykazywania wierzytelności lub zobowiązań, które powodują zwiększenia lub zmniejszenia podstawy opodatkowania w zeznaniach podatkowych. Jest to rozwiązanie analogiczne do tego, które obowiązuje w podatku VAT, w związku z którym podatnicy składają deklarację VAT-ZD.

W projektowanych przepisach znajdują się również rozwiązania, które pozwalają na ich stosowanie w przypadku uregulowania lub zbycia części danej wierzytelności, co zapewnia elastyczność w radzeniu sobie z przeterminowanymi płatnościami zarówno po stronie dłużnika, jak i wierzyciela.”

Wskazać należy, że w art. 26i ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca odsyła do art. 4 pkt 1a ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 424, dalej: „ustawa o PNO”), zgodnie z którym świadczenie pieniężne to wynagrodzenie za dostawę towaru lub wykonanie usługi w transakcji handlowej.

Natomiast transakcja handlowa, zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o PNO to umowa, której przedmiotem jest odpłatna dostawa towaru lub odpłatne świadczenie usługi, jeżeli strony, o których mowa w art. 2, zawierają ją w związku z wykonywaną działalnością.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o PNO, przepisy ustawy stosuje się do transakcji handlowych, których wyłącznymi stronami są przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r., poz. 162).

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro, jak doprecyzował Wnioskodawca, wierzytelność, o której mowa we wniosku, stanowi przychód należny Spółki jawnej oraz zarówno wierzyciel, jak i dłużnik spełniają warunki, o których mowa w art. 26i ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w zeznaniu podatkowym za 2020 r., Wnioskodawca może dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 26i ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy w wysokości 50% kwoty netto wierzytelności wynikającej z faktury Nr … (w przypadku faktycznego wykonania przez Spółkę usług budowlanych określonych w umowie), o ile wierzytelność ta do dnia złożenia zeznania podatkowego nie została uregulowana lub zbyta oraz nie została ona zaliczona do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym poprzez rezerwy lub odpisy.

Należy przy tym pamiętać, że jeżeli wartość zmniejszenia podstawy obliczenia podatku, jest wyższa od tej podstawy, zmniejszenia podstawy obliczenia podatku o nieodliczoną wartość dokonuje się w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Zmniejszenia podstawy obliczenia podatku w kolejnych latach dokonuje się, jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (….), za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.