Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.92.2021.2.JM
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 10 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia ulgi na zakup kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

15 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia ulgi na zakup kasy rejestrującej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 10 maja 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o informację w swojej sprawie.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na krótkotrwałym wynajmie pokoi oraz wyżywieniu (w ograniczonym zakresie – Wnioskodawczyni podaje śniadania i ewentualne kolacje), opodatkowaną kartą podatkową.

Wszelkie czynności związane z prowadzeniem operacji księgowych Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie.

Sprawa, z którą się zwraca Wnioskodawczyni dotyczy zakupu kasy fiskalnej online, której Wnioskodawczyni nie zdążyła kupić w wyznaczonym terminie.

Wnioskodawczyni chciałaby zaznaczyć, że absolutnie nie było to jej celowe działanie. W tym okresie, bowiem Wnioskodawczyni była bardzo obciążona opieką nad swoją mamą, która jest chora na Alzheimera i mieszka 200 km od Wnioskodawczyni.

Również 30.12.2020 r. Wnioskodawczyni przebywała u swojej mamy i nie zdążyła do 31.12.2020 r., złożyć prośby do Naczelnika US o przesunięcie terminu zakupu kasy.

Natomiast z chwilą przekazania kasy używanej do tej pory, została przez Wnioskodawczynię zakupiona nowa kasa online.

Czy w tej sytuacji Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi na zakup nowej kasy?

Na pytania Organu:

1. Czy przed dniem 1 stycznia 2021 r. Wnioskodawczyni ewidencjonowała przy zastosowaniu kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii świadczenie usług krótkotrwałego zakwaterowania realizowane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych?
2. Kiedy Wnioskodawczyni nabyła kasę on-line – należy wskazać dokładną datę nabycia ww. kasy?
3. Czy została dokonana fiskalizacja kasy on-line w rozumieniu § 2 pkt 4 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U., poz. 816, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”? Jeśli tak, to należy wskazać dokładną datę fiskalizacji. Zgodnie z § 2 pkt 4 lit. a rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przez fiskalizację należy rozumieć w przypadku kas on-line – jednokrotny i niepowtarzalny proces inicjujący pracę pamięci fiskalnej i pamięci chronionej, zakończony wystawieniem raportu fiskalnego fiskalizacji.
4. Czy Wnioskodawczyni posiada fakturę potwierdzającą zakup kasy on-line oraz dowód zapłaty całej należności za jej zakup?
5. Czy na dzień 1 stycznia 2021 r. działalność gospodarcza polegająca na świadczeniu przez Wnioskodawczynię usług krótkotrwałego zakwaterowania była zawieszona, zgodnie z obowiązującymi przepisami wynikającymi z ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r., poz. 162)? Jeśli tak, to należy wskazać:
   1. Dokładną datę zawieszenia działalności gospodarczej?
   2. Czy Wnioskodawczyni odwiesiła/zamierza odwiesić działalność gospodarczą?
6. Czy w związku z odwieszeniem działalności gospodarczej nastąpiła/nastąpi fiskalizacja kasy on-line w rozumieniu § 2 pkt 4 lit. a rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących? Jeśli tak, to należy wskazać w jakim terminie od dnia odwieszenia działalności gospodarczej nastąpiła/nastąpi fiskalizacja kasy on-line?
   
   

Wnioskodawczyni odpowiedziała

1. przed dniem 01.01.2021 r. Wnioskodawczyni ewidencjonowała przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług krótkotrwałego zakwaterowania realizowane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
2. kasa on-line została przez Wnioskodawczynię nabyta 12.02.2021/jednak zgłoszenie zakupu tej kasy było złożone 01.02.2021/.
3. fiskalizacja kasy on-line została dokonana 12.02.2021 r.
4. oczywiście Wnioskodawczyni posiada fakturę potwierdzającą zakup kasy on-line oraz dowód zapłaty całej należności za jej zakup.
5. na dzień 01.01.2021 działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię nie była fizycznie zawieszona, jednak ze względu na obostrzenia wprowadzone przez rząd Rzeczypospolitej Polski Wnioskodawczyni nie mogła prowadzić działalności polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania i de facto w rzeczywistości było to zawieszenie.
   
   

Takie stanowisko zostało uwzględnione w ustawie z dn. 19.06.2020 r. o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu z związku z wystąpieniem COVID-19, art. 42 pkt 2:

Jeśli opłacany podatek w formie karty podatkowej i ze względu na decyzję władz spowodowaną Covid-19 nie można prowadzić działalności – jest się zwolnionym z zawiadamiania urzędu skarbowego o rozpoczęciu i zakończeniu przerwy w działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi na zakup nowej kasy tj. kasy online?

Wnioskodawczyni oświadcza, że od 1 XI 2020 do 12 II 2021 nie zaistniało jakiekolwiek zdarzenie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności, które wymagałoby jego zaewidencjonowania przy użyciu kasy fiskalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, od listopada 2020 r. aż do 12.02.2021 r. Wnioskodawczyni nie mogłam w dalszym ciągu nie może uzyskiwać jakichkolwiek dochodów z działalności ze względu na obostrzenia i zakazy wprowadzone przez rząd naszego państwa.

Ponadto w grudniu 2020 r. Wnioskodawczyni zmuszona była do zwrotu zadatku w wys. 5364 zł, który otrzymała na poczet pobytu w okresie sylwestrowym, co w sumie pozbawiło Wnioskodawczynię przychodu w wysokości 16 000 zł. Również w styczniu 2021 r. Wnioskodawczyni zrezygnować musiała z wielu rezerwacji na kwotę ok. 18 000 zł.

Ośrodek Wnioskodawczyni jest małym obiektem funkcjonującym sezonowo i utracone dochody są poważnym problemem finansowym dla rodziny Wnioskodawczyni i obiektu ze względu na koszty utrzymania.

Dodatkowo, poza posiadanymi kredytami i studiującym dzieckiem, Wnioskodawczyni jest jedynym opiekunem matki chorej na Alzheimera. W tej sytuacji każda kwota jest dla Wnioskodawczyni istotna i zważywszy na fakt, iż w okresie od XI 2020 r. do 12.02.2021 r. nie zaistniało żadne zdarzenie, które Wnioskodawczyni zobowiązana byłaby wykazać za pomocą kasy fiskalnej, Wnioskodawczyni uważa, że skorzystanie z ulgi na zakup kasy jest jak najbardziej uzasadnione w przypadku Wnioskodawczyni.

Kwota ulgi na zakup kasy online w stosunku do utraconych przez Wnioskodawczynię zysków z powodu narzuconych ograniczeń przez państwo polskie jest minimalną ulgą, ale wciąż ważną z finansowego punktu widzenia rodziny Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że od 1 maja 2019 r. obowiązuje ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U., poz. 675), zwana dalej „ustawą zmieniającą”, wprowadzająca zmiany w zakresie przepisów dotyczących kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 111 ust. 3c ustawy, do prowadzenia ewidencji sprzedaży mogą być stosowane wyłącznie kasy rejestrujące, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Na podstawie art. 111 ust. 6b i 6c ustawy, producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a i wymagania techniczne dla kas rejestrujących. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b, wydaje się na czas określony. Potwierdzenie to może być cofnięte w przypadku wprowadzenia do obrotu kas rejestrujących:

1. niespełniających funkcji wymienionych w ust. 6a lub wymagań technicznych dla kas rejestrujących, lub
2. niezgodnych z egzemplarzem wzorcowym kasy rejestrującej lub dokumentami dołączanymi do wniosku o wydanie tego potwierdzenia.
   
   

Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, u których:

1. powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy w obowiązujących terminach rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a,
2. nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, oraz dotychczas nie używali kas rejestrujących lub kas, o których mowa w art. 145a ust. 1, do prowadzenia ewidencji sprzedaży

- mają prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty wydanej na zakup każdej z kas rejestrujących, w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł, a w przypadku gdy kwota ta jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, mają prawo do zwrotu ich różnicy na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub do odliczenia od podatku należnego tej różnicy za następne okresy rozliczeniowe, pod warunkiem że zakup kas rejestrujących nastąpił nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji.

Stosownie do art. 111 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w ust. 4, wykonują wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub są podatnikami, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od dnia złożenia wniosku przez podatnika.

Ponadto wskazać należy, że art. 1 ust. 7 ustawy zmieniającej z dnia 1 maja 2019 r. wprowadził do ustawy nowy rozdział 1a „Przepisy epizodyczne dotyczące kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii”.

Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r. do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

Ponadto zgodnie z art. 145b ust. 3 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą dokonać odliczenia lub otrzymać zwrot, o których mowa w art. 111 ust. 4 i 5, na zakup kas rejestrujących, o których mowa w art. 111 ust. 6a, przy czym za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przyjmuje się dzień 1 lipca 2020 r. – dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 145b ust. 5 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy określone w ust. 1 i 3, określając rodzaje czynności, dla których termin został przedłużony, oraz dzień upływu przedłużonego terminu, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości prowadzenia kontroli celno-skarbowej.

W tym miejscu należy wskazać, że 19 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U., poz. 1059).

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia, przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

Zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, przedłuża się terminy przyjęte za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 145b ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na dzień 1 stycznia 2021 r. – dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Tym samym, mając na uwadze zapisy art. 145b ust. 1 oraz art. 145b ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia są obligatoryjnie zobowiązani do rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas on-line od 1 stycznia 2021 r., a zatem są zobowiązani do wymiany wszystkich kas starego typu na kasy on-line do tego terminu.

W myśl art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi warunki, sposób i tryb odliczania od podatku należnego lub zwrotu kwot, o których mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z odliczeniem albo zwrotem tych kwot.

Zatem z powyższego wynika, że kwestia odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej została szczegółowo uregulowana przepisami aktów wykonawczych do ustawy.

Wskazać w tym miejscu należy, że od 1 maja 2019 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika (Dz. U., poz. 820), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, odliczenie kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanej dalej „kwotą wydaną na zakup”, lub jej zwrot następuje pod warunkiem:

1. rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika przy użyciu kasy rejestrującej zakupionej w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy;
2. posiadania przez podatnika faktury potwierdzającej zakup kasy rejestrującej oraz dowodu zapłaty całej należności za jej zakup.
   
   

W przypadku podatników prowadzących ewidencję sprzedaży przy użyciu więcej niż jednej kasy rejestrującej odliczenie lub zwrot, o którym mowa w ust. 1, na zakup każdej z tych kas następuje dodatkowo pod warunkiem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przy użyciu każdej kasy rejestrującej w każdym punkcie sprzedaży nie później niż w okresie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

Nowe regulacje przewidują system zwrotu kwot wydanych na zakup kasy on-line w wysokości 90% zakupu (bez podatku), jednakże nie więcej niż 700 zł dla:

• podatników, u których powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży w obowiązujących terminach, przy użyciu kas on-line;
  

• podatników, u których nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy dobrowolnie rozpoczną prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas on-line oraz wcześniej nie stosowali innych rodzajów kas do prowadzenia ewidencji sprzedaży;
  

• podatników zobligowanych do wymiany kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy on-line ze względu na działalność prowadzoną w określonych ustawą branżach.
  
  

Ulga na zakup kasy, przysługuje w odniesieniu do podatników, u których powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy użyciu kas on-line oraz podatników, u których nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy dobrowolnie rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas on-line oraz wcześniej nie stosowali innych kas do prowadzenia ewidencji sprzedaży. Ponadto ulga na zakup kasy przysługuje również tym podatnikom, którzy na podstawie ustawy zostali zobligowani do wymiany dotychczas stosowanych kas, na kasy on-line ze względu na prowadzenie działalności w określonych branżach.

W tym miejscu należy wskazać, że ulga na zakup kasy będzie należna tylko na te kasy, które podlegają wymianie w związku z obowiązkiem użytkowania kas on-line przez dane grupy podatników.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na krótkotrwałym wynajmie pokoi oraz wyżywieniu (w ograniczonym zakresie – Wnioskodawczyni podaje śniadania i ewentualne kolacje), opodatkowaną kartą podatkową. Przed dniem 01.01.2021 r. Wnioskodawczyni ewidencjonowała przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług krótkotrwałego zakwaterowania realizowane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Kasa on-line została przez Wnioskodawczynię nabyta 12.02.2021. Fiskalizacja kasy on-line została dokonana 12.02.2021 r. Na dzień 01.01.2021 działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię nie była fizycznie zawieszona, jednak ze względu na obostrzenia wprowadzone przez rząd Rzeczypospolitej Polski Wnioskodawczyni nie mogła prowadzić działalności polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania i de facto w rzeczywistości było to zawieszenie. Wnioskodawczyni wskazała, że takie stanowisko zostało uwzględnione w ustawie z dn. 19.06.2020 r. o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu z związku z wystąpieniem COVID-19, art. 42 pkt 2. Jeśli opłacany jest podatek w formie karty podatkowej i ze względu na decyzję władz spowodowaną COVID-19 nie można prowadzić działalności – jest się zwolnionym z zawiadamiania urzędu skarbowego o rozpoczęciu i zakończeniu przerwy w działalności. Wnioskodawczyni podała też, że od 1 XI 2020 do 12 II 2021 nie zaistniało jakiekolwiek zdarzenie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności, które wymagałoby jego zaewidencjonowania przy użyciu kasy fiskalnej. W grudniu 2020 r. Wnioskodawczyni zmuszona była do zwrotu zadatku, który otrzymała na poczet pobytu w okresie sylwestrowym, co w sumie pozbawiło Wnioskodawczynię przychodu w wysokości 16 000 zł. Również w styczniu 2021 r. Wnioskodawczyni zrezygnować musiała z wielu rezerwacji na kwotę ok. 18 000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą prawa do odliczenia ulgi na zakup kasy rejestrującej.

Odnosząc powołane powyżej przepisy prawa do wątpliwości Wnioskodawczyni wskazać należy, że stosownie do zapisu art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy w zw. z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a cyt. rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, podatnik z branży świadczącej usługi związane z wyżywieniem wyłącznie świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usługi w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania, był obligatoryjnie zobowiązany do rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas online od 1 stycznia 2021 r., a zatem był zobowiązany do wymiany kasy starego typu na kasę online do tego terminu.

Przy czym należy wskazać, że w przypadku, gdy działalność gospodarcza została, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, zawieszona, fiskalizacja kasy powinna nastąpić nie później niż pierwszego dnia jej odwieszenia. Zatem podatnik świadczący usługi związane z wyżywieniem wyłącznie świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usługi w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania powinien być przygotowany do ewidencjonowania sprzedaży w dniu odwieszenia działalności gospodarczej, aby zachować prawo do skorzystania z ulgi na zakup kasy online.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r., poz. 162) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na zasadach określonych w niniejszej ustawie, z uwzględnieniem przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców, z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, może skorzystać również przedsiębiorca zatrudniający wyłącznie pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym lub urlopie rodzicielskim niełączących korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu. W przypadku zakończenia korzystania z urlopów lub złożenia przez pracownika wniosku dotyczącego łączenia korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu, pracownik ma prawo do wynagrodzenia jak za przestój, określonego przepisami prawa pracy, do zakończenia okresu zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

W myśl art. 24 ust. 1 ww. ustawy Prawo przedsiębiorców, zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następują na wniosek przedsiębiorcy, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej.

Z treści art. 24 ust. 2 Prawa przedsiębiorców wynika, że w przypadku przedsiębiorcy wpisanego do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej i trwa do dnia wskazanego w tym wniosku albo we wniosku o wznowienie wykonywania działalności gospodarczej albo do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego.

Zgodnie z art. 24 ust. 4 ww. Prawa przedsiębiorców stanowi, że wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej oraz o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej w przypadku przedsiębiorców podlegających obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej następuje na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W myśl art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z póżn. zm.), w przypadku zgłoszenia przez podatnika przerwy w prowadzeniu działalności w danym roku podatkowym nie pobiera się podatku opłacanego w formie karty podatkowej za cały okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej 10 dni w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy, jeżeli podatnik zawiadomi o tej przerwie najpóźniej w dniu jej rozpoczęcia i w dniu poprzedzającym dzień jej zakończenia, z wyjątkiem ust. 2.

Na podstawie art. 34 ust. 2 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w sytuacji gdy przerwa w prowadzeniu działalności została spowodowana chorobą, podatnik zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o okresie przerwy, wynikającym ze zwolnienia lekarskiego, w dniu rozpoczęcia działalności po tej przerwie.

Art. 34 ust. 3 cyt. ustawy stanowi, że w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej nie pobiera się podatku opłacanego w formie karty podatkowej za cały okres zawieszenia w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień zawieszenia.

Z treści art. 34 ust. 4 tej ustawy wynika, że do podatników, którzy na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, w okresie objętym zawieszeniem, nie mają zastosowania przepisy ust. 1 i 2.

Zgodnie z art. 57g ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do podatników opłacających zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej, którzy nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie wynikającym z wprowadzenia z powodu COVID-19 czasowego ograniczenia prowadzenia tej działalności, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 46 ust. 1, 2 i 4, art. 46a i art. 46b pkt 1-6 i 8-12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239, z późn. zm.), stosuje się przepisy art. 34 w zakresie przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, podatnicy nie mają obowiązku zawiadamiania naczelnika urzędu skarbowego o rozpoczęciu i zakończeniu przerwy w prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1-6 i 8-13 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845, z późn. zm.) zostało wydane rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U., poz. 2316, z późn. zm.).

Zgodnie z § 10 ust. 2 ww. rozporządzenia, do dnia 17 stycznia 2021 r. prowadzenie usług hotelarskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2211) jest dopuszczalne, z wyłączeniem działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, wykonywanej na terenie prowadzenia usług hotelarskich, wyłącznie:

1. w zakresie działalności hoteli robotniczych lub hoteli dla pracowników sezonowych (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 55.90.Z);
2. dla osób wykonującymi zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
3. dla członków załogi statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;
4. dla osób wykonujących pracę lub świadczących usługi na statkach lub morskich platformach wydobywczych i wiertniczych, w oparciu o inny stosunek niż marynarska umowa o pracę;
5. dla kierowców wykonujących transport drogowy;
6. dla członków obsady pociągu, o której mowa w § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji oraz innych pracowników niezbędnych do wykonywania usług przewozu w ramach transportu kolejowego;
7. dla pracowników zarządcy infrastruktury kolejowej zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1043, 1378 i 1778);
8. dla osób wykonujących czynności zawodowe w zakresie realizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293, 471, 782, 1086 i 1378) poza miejscem stałego zamieszkania;
9. dla pracowników podmiotów zapewniających ciągłość działania infrastruktury krytycznej obejmującej zapewnienie prądu trakcyjnego oraz paliw płynnych dla przewoźników kolejowych;
10. dla pacjentów i ich opiekunów, w celu uzyskania świadczenia opieki zdrowotnej w podmiocie wykonującym działalność leczniczą;
11. dla gości będących funkcjonariuszami albo żołnierzami: Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Ochrony Państwa, Służby Więziennej, Inspekcji Transportu Drogowego oraz straży ochrony kolei, w związku w wykonywaniem przez nich zadań służbowych;
12. dla osób wykonujących w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym prace związane z przygotowaniem lub realizacją inwestycji w zakresie terminalu lub inwestycji towarzyszących inwestycji w zakresie terminalu w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu, strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych lub strategicznych inwestycji w sektorze naftowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym;
13. dla zawodników, trenerów i członków sztabu szkoleniowego, o których mowa w ust. 15, korzystających z tych usług w czasie zgrupowań lub współzawodnictwa sportowego;
14. dla zdających oraz innych osób uczestniczących w organizowaniu i przeprowadzaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie lub egzaminu zawodowego;
15. dla pełnomocników procesowych, obrońców i pełnomocników stron, stron postępowania karnego, cywilnego i sądowoadministracyjnego, ich przedstawicieli ustawowych, świadków, biegłych oraz tłumaczy sądowych, w dniu posiedzenia sądu lub przeglądania akt sprawy oraz w dniu poprzedzającym;
16. dla członków misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych i przedstawicieli organizacji międzynarodowych oraz członków ich rodzin, a także innych osób będących posiadaczami paszportu dyplomatycznego w związku z wykonywaniem przez nich oficjalnych funkcji.
    
    

Na mocy § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 stycznia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U., poz. 91) ww. termin został przesunięty do 31 stycznia 2021 r.

Następnie zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U., poz. 207) termin ten został przesunięty do 14 lutego 2021 r.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 8 z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 2211), usługi hotelarskie to krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych.

W opisie sprawy Wnioskodawczyni wskazała, że na dzień 01.01.2021 działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię nie była fizycznie zawieszona, jednak ze względu na obostrzenia wprowadzone przez rząd Rzeczypospolitej Polski Wnioskodawczyni nie mogła prowadzić działalności polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania i de facto w rzeczywistości było to zawieszenie.

Natomiast jeśli przedsiębiorca jest opodatkowany kartą podatkową, może:

• zawiesić prowadzoną działalność gospodarczą w CEIDG (spełniając warunki regulujące te kwestie),
  

• zgłosić przerwę w prowadzeniu działalności gospodarczej naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej w dniu jej rozpoczęcia. Zakończenie przerwy przedsiębiorca zgłasza dzień wcześniej.
  
  

Mając jednak na uwadze treść art. 57g ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jak również przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że w związku wprowadzeniem z powodu COVID-19 czasowego ograniczenia prowadzenia określonej działalności gospodarczej, nastąpiła przerwa w prowadzeniu przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania zarówno na dzień obowiązkowego rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy online (1 stycznia 2021 r.) jak i do dnia nabycia i fiskalizacji przez Wnioskodawczynię ww. kasy rejestrującej (12 lutego 2021 r.).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro nastąpiła przerwa w prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu przez Wnioskodawczynię usług krótkotrwałego zakwaterowania na dzień obowiązkowego rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy online i nabycie oraz fiskalizacja kasy on-line nastąpiły również w okresie tej przerwy, to Wnioskodawczyni była przygotowana do ewidencjonowania sprzedaży na dzień zakończenia przerwy w działalności i w rezultacie Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia ulgi na zakup kasy on-line.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.