Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.275.2021.2.RR
z 15 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 18 czerwca 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.275.2021.1.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej w trybie postępowania egzekucyjnego (sprawa (…)) dotyczącej :

• działki nr 1 położonej w obszarze oznaczonym jako tereny zabudowy letniskowej, tereny usług turystyki, tereny zalesień i tereny górnicze (02.ML, 04.UT, 03.ZL, 01.PG) - jest prawidłowe,

• działki nr 2, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się w obszarze oznaczonym jako tereny rolne - 16R - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej w trybie postępowania egzekucyjnego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 18 czerwca 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.275.2021.1.RR (skutecznie doręczone 25 czerwca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W sprawie egzekucyjnej (…) Komornik jako organ egzekucyjny prowadzi postępowanie przeciwko dłużniczce (…).

Dłużnik widnieje jako aktywny podatnik podatku od towarów i usług (status sprawdzony pod adresem: (…)).

Przedmiotem działalności dłużnika zgodnie z wydrukiem KRS są m.in.: kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie. Dłużniczka jest właścicielką nieruchomości dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgi wieczyste o numerach (…) i (…). Nieruchomości są powiązane ze sobą funkcjonalnie i stanowią całość gospodarczą. Nabycie nieruchomości przez dłużniczkę nastąpiło na podstawie umowy zawartej w dniu 31 stycznia 2014 r.

W sprawie (…) na wniosek wierzyciela Komornik dokonał zajęcia ww. nieruchomości. Przy czynności opisu i oszacowania Komornik ustalił, że nieruchomości składają się łącznie z pięciu niezabudowanych działek o nr ewidencyjnych 3, 4, 2, 1 i 5. W tym na działkach nr 5, 3, 4 i części działki 1 występują złoża piaskowo-żwirowe. Działki oznaczone jako grunty rolne klas IV, V, VI od wielu lat nie użytkowane rolniczo. W pobliżu brak mediów. Eksploatacja złoża się nie rozpoczęła. Złoże położone jest w odległości ok. 700 m na północny - wschód od centrum miejscowości (...). Złoże otoczone jest terenami rolniczymi, od strony wschodniej w odległości 120-250 od złoża położony jest kompleks leśny. Złoże graniczy od północnego - zachodu z drogą wiejską do (...), a od południa z droga polną biegnącą do miejscowości (...). Zabudowa (...)zaczyna się w odległości ok. 500 m na południowy - zachód, z wyjątkiem jednego budynku w odległości ok. 130 m na południowy - zachód. Zabudowa występuje także na południe od złoża w odległości ok 500 i 800 m. Przez północną część złożą przebiega linia (...)go napięcia 400 kV, z której dwa słupy usytuowane są w granicach złoża i jeden w części północno - wschodniej działki 1 tuż przy zachodniej granicy złoża. W najbliższym sąsiedztwie złoża nie ma jezior ani większych zbiorników wodnych.

Zakład kruszywa naturalnego będzie odkrywkowym zakładem górniczym wydobywającym kruszywo naturalne ze złoża „(...)". Wybrane pozycje z „Karty informacyjnej złoża”:

• nazwa złoża: (…)
  

• kopalina główna: piasek ze żwirem
  

• powierzchnia całkowita złoża: 66 ha
  

• dopływ wody do wyrobiska: wody gruntowe
  

• poziomy wodonośne: głębokość od 4,6 do 10,9 m; rodzaj wód: wody gruntowe
  

• zagrożenie środowiska przez wydobywanie: „bez zagrożenia”
  

• zagrożenie środowiska przez przeróbkę: bez zagrożenia
  

• kierunek rekultywacji: wodny
  

• stan zagospodarowania złoża: złoże rozpoznane szczegółowo
  

• data rozpoczęcia eksploatacji: po uzyskaniu koncesji
  

• data zakończenia eksploatacji: po wydobyciu kopaliny
  

• sposób eksploatacji: odkrywkowy
  

• system eksploatacji: stokowo-wgłębny; wgłębny spod-wody
  

• zagrożenia eksploatacji: bez zagrożenia
  

• statygrafia spągu, stopu kopaliny: czwartorzęd
  

• rodzaj kopaliny: pospolita
  

• podtyp kopaliny: piasek ze żwirem, piasek
  

• parametry jakościowe podtypów kopaliny: złoże piasku
  

• parametr: min max średnio jednostka
  

• wartość punktu piaskowego 64, 8 98, 9 91, 0 %
  

• zawartość pyłów mineralnych 0, 2 4, 1 1,9% złoże piaskowo-żwirowe
  

• parametr: min max średnio jednostka
  

• wartość punktu piaskowego 14,3 80,7 56,6 %
  

• zawartość pyłów mineralnych 0,2 4,9 1,2 % - zawartość zanieczyszczeń obcych: nie występują
  

• forma złoża: pokładowa
  

• grupa złoża: I
  

• ilość pokładów: 2.
  
  
  

Zgodnie z Raportem o oddziaływaniu na środowisko - planowano, że wielkość wydobycia w skali rocznej wyniesie maksymalnie 500 tys. ton kruszywa (czyli maksymalnie 200 ton/h przy pracy na jedną zmianę lub 100 ton/h przy pracy na dwie zmiany, takie wydobycie zapewnia pracę kopalni na ok. 26 lat. Kruszywo piaskowo-żwirowe jako kopalina główna, po uprzednim uszlachetnieniu będzie wykorzystywana w budownictwie ogólnym jako mieszanka do betonu oraz w drogownictwie do nawierzchni drogowych. Kruszywo drobne, piasek jako kopalina towarzysząca (wymagająca uszlachetnienia przez odsianie), wykorzystane będzie w budownictwie ogólnym oraz drogownictwie jako podsypki, mieszanki mineralno-bitumiczne i do stabilizacji gruntów.

Na powierzchni złoża występują gleby klasy od IV do VI (od średnich do bardzo słabych), które nie są od dłuższego czasu wykorzystywane rolniczo. Z zaniechaniem rolniczym użytkowaniem analizowanego terenu związany jest charakter jego współczesnej szaty roślinnej - prawie w 100% teren zajęty jest pod zbiorowiska pastwiskowe i zbiorowiska ugorów, w części centralnej rośnie kilka pojedynczych drzew. W rejonie lokalizacji złoża nie występują chronione obszary przyrodnicze.

Dnia 18 grudnia 2009 r. została wydana przez Marszałka Województwa (...) decyzja - Koncesja nr (...)- udzielenie koncesji Spółce Akcyjnej (...) na wydobywania kopaliny pospolitej - kruszywa naturalnego sposobem odkrywkowym ze złoża „(...)” położonego na części działek nr 5, 3, 4, 1 obręb geodezyjny (…). Koncesja jest ważna na czas oznaczony 20 lata tj. do 18 grudnia 2029 r. Dla złoża „(...)" ustanowiono obszar i teren górniczy o powierzchni 682 938 m2.

Dnia 17 listopada 2011 r. została wydana przez Marszałka Województwa (...) decyzja nr (...) - przeniesienie koncesji udzielonej decyzją Marszałka Województwa (...) nr (...) z 18 grudnia 2009 r. na wydobywania kopaliny pospolitej - kruszywa naturalnego sposobem odkrywkowym ze złoża „(...)” położonego na części działek nr 5, 3, 4, 1 obręb geodezyjny (…) z (...) S.A z siedzibą (…), na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w (...). Załączono m.in. oświadczenie firmy (...) S.A. o przekazaniu prawa do używania i pobierani pożytków z nieruchomości (...) Sp. z o.o. oraz oświadczenie firmy (...) S.A. o zgodzie na przeniesienie koncesji nr (...)na rzecz (...) Sp. z o.o.; oświadczenie firmy (...) S.A. o przekazaniu prawa do informacji geologicznej (...) Sp. z o.o.

W dokumentacji brak informacji o wielkości i sposobie odpłatności za przeniesienie koncesji i przeniesienie praw do informacji geologicznej.

Całkowita powierzchnia złoża wynosi 664 024 m2 (66,4 ha).

Do zasobów przemysłowych zaliczono zdecydowaną większość zasobów geologicznych złoża poza niewielką powierzchnią w rejonie słupa linii elektroenergetycznej (...) go napięcia. Dla słupa linii energetycznej w planie zagospodarowania złoża wyznaczono filar ochronny o szerokości po 20 m w każdą stronę od niego (w Planie ruchu pas ten zwiększono do 35 m od słupa). Zasoby zalegające w tym filarze zakwalifikowano do zasobów nieprzemysłowych - wyliczono je na poziomie 10,2 tys. Mg.

Przeznaczenie w planie miejscowym

Urząd Gminy (...) wydał zaświadczenie, zgodnie z którym działka nr 2 położona w obr. geodezyjnym (...), zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obejmującego fragmenty obrębów geodezyjnych (...), (...), (...), (...), (...) w gminie (...) zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy (...) nr (...) z 30 października 2012 r. - znajduje się w obszarze oznaczonym jako tereny rolne - 16R. Działka położona jest w strefie oddziaływania elektrowni wiatrowych, w której prognozowany poziom natężenia hałasu może przekraczać 40 dB.

Zgodnie z wydanym przez Urząd Gminy (...) zaświadczeniem, działki nr 5, 3, 4 położone są na obszarze oznaczonym jako tereny górnicze (01.PG), a działka nr 1 na obszarze oznaczonym jako tereny zabudowy letniskowej, tereny usług turystyki, tereny zalesień i tereny górnicze (02.ML, 04.UT, 03.ZL, 01.PG) - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu obrębu (...) obejmującego działki nr 5, 3, 4, 1 na terenie Gminy (...) zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy (...) nr (...) z 29 sierpnia 2012 r. Nad częścią terenu przebiegają strefy ochronne od linii WN. Wszystkie działki położone są w strefie oddziaływania elektrowni wiatrowych, w której prognozowany poziom natężenia hałasu może przekraczać 40 dB.

Wartość nieruchomości oszacowano na łączną kwotę: (…) zł.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że:

1. Z aktów notarialnych znajdujących się w księgach wieczystych KW (…) i (…) wynika, że w związku z przenoszeniem własności nieruchomości pobrano 2% podatku od czynności cywilnoprawnych w związku ze sprzedażą obu nieruchomości. W żadnym z aktów brak było informacji o fakturze i zapłaconym podatku VAT w związku z przeniesieniem prawa własności.
   
2. Komornik zwracał się z pisemnym zapytaniem do dłużnej spółki czy przy nabyciu nieruchomości przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Dłużniczka ostatecznie nie udzieliła odpowiedzi na pytanie Komornika, wnioskując o wydłużenie terminu na odpowiedź albowiem wymagało to głębszej analizy zewnętrznych służb księgowych dłużniczki.
   
3. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez dłużniczkę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
   
4. Słupy linii energetycznych stanowił własność zakładu energetycznego na rzecz którego ustanowiono służebność przejazdu i przechodu.
   
5. Przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie grunt.
   
6. Nieruchomości będące przedmiotem egzekucyjnej sprzedaży nie był i nie są wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej.
   
7. Nieruchomości nie są wykorzystywane w żaden sposób - stoją odłogiem. Przyjąć zatem należy, że nieruchomość nie służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
   
8. Nieruchomości nie były/nie są wykorzystywane do żadnej działalności, w tym działalności zwolnionej od podatku VAT
   
9. Komornik nie ma wiedzy jakoby nieruchomości były oddane do użytkowania na rzecz podmiotu trzeciego. Zgodnie z informacjami zgromadzonymi w toku prowadzonej sprawy dłużniczka w 2005 roku zawarła umowę z (...) sp. z o.o. celem współpracy przy wydobyciu kruszywa. Dodatkowo ustalono, że 17 listopada 2011 r. została: wydana przez Marszałka Województwa (...) decyzja nr (...) – przeniesienie koncesji udzielonej decyzją Marszałka Województwa (...) nr (...) z 18 grudnia 2009 r. na wydobywania kopaliny pospolitej - kruszywa naturalnego sposobem odkrywkowym ze złoża „(...)” położonego na części działek nr 5, 3, 4, 1 obręb geodezyjny (…) z (...) S.A. z siedzibą w (…), na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w (...). Do faktycznego rozpoczęcia wydobycia złóż jednak nie doszło.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Komornik będąc płatnikiem podatku VAT przy sprzedaży opisanych nieruchomości w trybie licytacji publicznej będzie obowiązany obliczyć i pobrać podatek od towarów i usług od zapłaconej ceny nabycia?

Zdaniem Wnioskodawcy, Komornik będzie obowiązany do ustalenia i pobrania podatku VAT w stawce 23% w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości, gdyż sprzedawane nieruchomości stanowią tereny inwestycyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej w trybie postępowania egzekucyjnego dotyczącej:

• działki nr 1 położonej w obszarze oznaczonym jako tereny zabudowy letniskowej, tereny usług turystyki, tereny zalesień i tereny górnicze (02.ML, 04.UT, 03.ZL, 01.PG) - jest prawidłowe,

• działki nr 2, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się w obszarze oznaczonym jako tereny rolne - 16R - jest nieprawidłowe.
  
  
  

Na podstawie art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym Komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że sprawie egzekucyjnej (…) Komornik jako organ egzekucyjny prowadzi postępowanie przeciwko dłużniczce (…). Komornik na wniosek wierzyciela dokonał zajęcia nieruchomości składającej się łącznie z pięciu niezabudowanych działek o nr ewidencyjnych 3,4,2,1 i 5. Na działkach nr 5, 3, 4 i części działki 1 występują złoża piaskowo-żwirowe. Działki oznaczone jako grunty rolne klas IV, V, VI od wielu lat nie użytkowane rolniczo. W pobliżu brak mediów. Eksploatacja złoża się nie rozpoczęła. Zakład kruszywa naturalnego będzie odkrywkowym zakładem górniczym wydobywającym kruszywo naturalne ze złoża „(...)”.

Do zasobów przemysłowych zaliczono zdecydowaną większość zasobów geologicznych złoża poza niewielką powierzchnią w rejonie słupa linii elektroenergetycznej (...)go napięcia.

Urząd Gminy (...) wydał zaświadczenie, zgodnie z którym działka nr 2 położona w obr. geodezyjnym (...), zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obejmującego fragmenty obrębów geodezyjnych (...), (...), (...), (...), (...) w gminie (...) zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy (...) nr (...)z 30 października 2012 r. - znajduje się w obszarze oznaczonym jako tereny rolne - 16R. Działka położona jest w strefie oddziaływania elektrowni wiatrowych, w której prognozowany poziom natężenia hałasu może przekraczać 40 dB.

Zgodnie z wydanym przez Urząd Gminy (...) zaświadczeniem, działki nr 5, 3, 4 położone są na obszarze oznaczonym jako tereny górnicze (01.PG), a działka nr 1 na obszarze oznaczonym jako tereny zabudowy letniskowej, tereny usług turystyki, tereny zalesień i tereny górnicze (02.ML, 04.UT, 03.ZL, 01.PG) - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu obrębu (...) obejmującego działki nr 5, 3, 4, 1 na terenie Gminy (...) zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy (...) nr (...) z 29 sierpnia 2012 r. Nad częścią terenu przebiegają strefy ochronne od linii WN. Wszystkie działki położone są w strefie oddziaływania elektrowni wiatrowych, w której prognozowany poziom natężenia hałasu może przekraczać 40 dB.

Z aktów notarialnych znajdujących się w księgach wieczystych KW (…) i (…) wynika, że w związku z przenoszeniem własności nieruchomości pobrano 2% podatku od czynności cywilnoprawnych w związku ze sprzedażą obu nieruchomości. W żadnym z aktów brak było informacji o fakturze i zapłaconym podatku VAT w związku z przeniesieniem prawa własności.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez dłużniczkę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Słupy linii energetycznych stanowił własność zakładu energetycznego na rzecz którego ustanowiono służebność przejazdu i przechodu, a przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie grunt.

Nieruchomości będące przedmiotem egzekucyjnej sprzedaży nie był i nie są wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej.

Nieruchomości nie są wykorzystywane w żaden sposób - stoją odłogiem. Przyjąć zatem należy, że nieruchomość nie służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nieruchomości nie były/nie są wykorzystywane do żadnej działalności, w tym działalności zwolnionej od podatku VAT.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia czy Komornik będąc płatnikiem podatku VAT przy sprzedaży opisanych nieruchomości w trybie licytacji publicznej będzie obowiązany obliczyć i pobrać podatek od towarów i usług od zapłaconej ceny nabycia.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%,stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy pod pojęciem tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293 ze zm.) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl art. 4 ust. 2 ustawy – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ilekroć w ustawie jest mowa o działce budowlanej – należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,
  

• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  
  

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy gruntów, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego towaru. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że Komornik na wniosek wierzyciela dokonał zajęcia nieruchomości składają się łącznie z pięciu niezabudowanych działek o nr ewidencyjnych 3,4,2,1 i 5.

Z zaświadczenia wydanego przez Urząd Gminy wynika, że działka nr 2 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się w obszarze oznaczonym jako tereny rolne - 16R.

Natomiast działka nr 1 położona jest na obszarze oznaczonym jako tereny zabudowy letniskowej, tereny usług turystyki, tereny zalesień i tereny górnicze (02.ML, 04.UT, 03.ZL, 01.PG).

Uwzględniając opis przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa działki nr 1 położonej w obszarze oznaczonym jako tereny zabudowy letniskowej, tereny usług turystyki, tereny zalesień i tereny górnicze (02.ML, 04.UT, 03.ZL, 01.PG) stanowi teren budowlany, w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, gdyż na obszarze tym istnieje możliwość zabudowy. Zatem sprzedaż gruntu niezabudowanego stanowiącego działkę nr 1 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jednocześnie sprzedaż przez Wnioskodawcę w drodze licytacji nieruchomości gruntowej niezabudowanej o nr 1 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nieruchomość ta nie była/nie jest wykorzystywane do żadnej działalności, w tym działalności zwolnionej od podatku VAT, zatem nie są spełnione poszczególne warunki uprawniające do zastosowania ww. zwolnienia z podatku VAT.

W konsekwencji sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej działki nr 1 w drodze licytacji nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, lecz będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT. W rezultacie, Komornik przy sprzedaż w drodze licytacji będzie obowiązany do obliczenia i pobrania podatku od towarów i usług, gdyż sprzedaż działki nr 1 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do sprzedaży przez Komornika w drodze licytacji nieruchomości gruntowej niezabudowanej o nr 2, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się w obszarze oznaczonym jako tereny rolne - 16R – stwierdzić należy, że grunty te nie stanowią terenów budowlanych, w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Tym samym dostawa w ww. działki gruntu o nr 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W rezultacie, Komornik przy sprzedaż dokonanej w drodze licytacji nie będzie obowiązany do obliczenia i pobrania podatku od towarów i usług, gdyż sprzedaż działki o nr 2 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejszą interpretację wydano w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej o nr działek 1 i 2, natomiast w odniesieniu do sposobu opodatkowania działek gruntu o nr 3, 4, i 5 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ wskazuje, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.