Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.514.2021.1.AKR
z 9 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2021 r. (data wpływu 11 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z małżonką, z którą od małżeństwa w 1991 r. posiadają wspólnotę majątkową, w dniu 6 grudnia 1999 r. zakupili na własność działkę budowlaną nr …, obręb … miasto … (numer działki …), z zamiarem wybudowania na niej domu jednorodzinnego, w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Planowany wówczas budynek miał być domem jednorodzinnym, w zamyśle zaprojektowanym dla Wnioskodawcy i Jego żony z dziećmi.

W dniu 4 kwietnia 2001 r. Wnioskodawca i Jego żona uzyskali pozwolenie na budowę i rozpoczęli proces budowlany. Niestety niedługo później, z powodu nieoczekiwanych problemów finansowych, po zakończeniu etapu wykonania stropu nad piwnicą oraz ścian parteru, budowa została przerwana. Od tamtej pory do niedawna na działce nie były wykonywane żadne kolejne prace. Z tego powodu, w związku z obowiązującymi przepisami, pozwolenie na budowę wygasło. Budynek, po ekspertyzie wykonanej w 2020 r., został zakwalifikowany do rozbiórki. W lutym 2021 r. Wnioskodawca i Jego żona uzyskali pozwolenie na rozbiórkę i budynek został rozebrany. Aktualnie działka jest ponownie niezabudowana.

W związku ze zmianą sytuacji życiowej (dzieci chcą się wyprowadzić na swoje) Wnioskodawca i Jego żona rozważają podział tej działki na dwie części zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i wybudowanie na każdej z nich domu jednorodzinnego, wolnostojącego, dwulokalowego. W zamyśle jedna działka z domem będzie zamieszkała przez Wnioskodawcę i Jego żonę, druga z innym domem przeznaczona dla dzieci.

Wnioskodawca i Jego żona nie prowadzą działalności gospodarczej. Wnioskodawca od kilku lat jest bezrobotnym, wcześniej pracował w ramach umowy o pracę za granicą. Żona Wnioskodawcy od wielu lat pracuje w ramach umowy o pracę jako sprzedawca w sklepie spożywczym oraz otrzymuje rentę.

Ewentualną rozważaną przez Wnioskodawcę i Jego żonę opcją jest sprzedaż jednego lub obydwu budynków (po zamieszkaniu w nich lecz po okresie krótszym niż 5 lat od wybudowania) lub udziałów w wydzielonych działkach w przypadku, w którym dzieci nie zdecydują się na zamieszkanie tam. W przeszłości Wnioskodawca i Jego żona nie dokonywali sprzedaży nieruchomości, dokonali jedynie zakupu omawianej działki budowlanej. Planowana ewentualna sprzedaż nie następowałaby w wykonaniu działalności gospodarczej, lecz prywatnie. W przeszłości Wnioskodawca i Jego żona nie realizowali inwestycji w postaci wznoszenia budynków mieszkalnych oraz nie planowali takowych w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności zdarzenia przyszłego, okres pięciu lat od nabycia lub wybudowania, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie się liczyć od 1999 r., tj. roku nabycia nieruchomości, czy od roku ukończenia budowy?
2. Czy w opisanym przypadku, należność z ewentualnej sprzedaży całej nieruchomości lub jej części, jak również udziału w nieruchomości będzie uznana za źródło przychodu w rozumieniu ww. przepisów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 46 § 1, art. 47 § 1 i art. 48 Kodeksu cywilnego, budynek mieszkalny wzniesiony na działce gruntu jest częścią składową nieruchomości i należy do właściciela działki gruntu. Budynki nie mogą stanowić odrębnego przedmiotu własności, ponieważ dzielą los prawny gruntu, na którym zostały wzniesione.

Nieruchomości będące przedmiotem zamierzonej umowy zbycia składać się będą łącznie z działek i posadowionych na niej budynków. Podkreślenia wymaga, iż w sprawie dla zastosowania zasad opodatkowania, a właściwie braku opodatkowania, znaczenie ma data nabycia gruntu, tj. 6 grudnia 1999 r. Z daty tej wynika, że okres pięciu lat od zakupu nieruchomości minął i dlatego nie można uznać należności z przewidzianej przyszłej sprzedaży za źródło przychodu w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należność ta, w myśl obowiązujących przepisów, nie podlega opodatkowaniu zgodnie z wymienioną ustawą.

Zdaniem Wnioskodawcy, analogiczna sytuacja została rozpatrzona w piśmie z dnia 19 lipca 2019 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0115-KDIT2-1.4011.189.2019.2.MST, dotyczącym określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1-3 ww. ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.

Z powyższego wynika, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

W przypadku Wnioskodawcy, po podziale zakupionej w 1999 r. działki na dwie części zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i wybudowaniu na każdej z nich domu jednorodzinnego, wolnostojącego, dwulokalowego, Wnioskodawca i Jego żona zamierzają sprzedać jeden lub obydwa budynki (po zamieszkaniu w nich, lecz w okresie krótszym niż 5 lat od wybudowania) lub udziałów w wydzielonych działkach w przypadku, w którym dzieci nie zdecydują się na zamieszkanie tam. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższe, należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia działki budowlanej, tj. 1999 r. W konsekwencji, planowana sprzedaż udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięcioletniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia gruntu, zatem nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, więc nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku z ww. sprzedażą.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, nie wywołuje skutków prawnych dla współwłaściciela nieruchomości (żony Wnioskodawcy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.