2021.08.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.672.2021.1.KK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.672.2021.1.KK
z 9 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2021 r. (data wpływu 29 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej jest sprzedaż działki nabytej w drodze spadku po S. i P. J.

Ojciec Wnioskodawcy (S. J.) zmarł w dniu 20 grudnia 1995 r. i postanowienie spadkowe o nabyciu spadku z dnia 13 kwietnia 2007 r., uprawomocniło się w dniu 5 maja 2007 r. W skład spadku wchodziła ziemia rolna oraz sprzęt rolny. Spadkobiercami byli: K. J., Wnioskodawca, P. J. i G.J. S. nabył ziemię w drodze kupna w 1976 r., ale nie posiada aktu notarialnego. Było to łącznie 26 ha we wsi (…) i ziemia ta stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Cały czas jest odprowadzany podatek rolny i są prowadzone dwa odrębne gospodarstwa.

W drodze spadku po P. J. zmarłym w dniu 28 kwietnia 2007 r. Wnioskodawca otrzymał udziały w ziemi rolnej. Postępowanie spadkowe po P. J. miało miejsce 17 sierpnia 2007 r. i uprawomocniło się w dniu 8 września 2007 r. W skład spadku wchodziło gospodarstwo rolne, a spadkobiercami byli K. J. – 3/8 udziału, Wnioskodawca - 5/16 udziału i G. J. - 3/16 udziału. Do spadku wchodziła działka nr 3 (…) o pow. 0,49 ha nabyta w dniu 31 stycznia 2006 r. wraz z udziałem 1/2 części budynku mieszkalnego i udziałem 3/4 budynków mieszkalnych oraz 3/4 działki nr 5 (…), nabyte poprzez akty notarialne nr (…) oraz nr (…). Łączna powierzchnia to 6,75 ha w miejscowości (…) i cała nieruchomość wchodzi w skład gospodarstwa rolnego. W 2017 r. doszło do wyjścia ze współwłasności po nabytym spadku między G. J. i Wnioskodawcą oraz K.J. K. J. swoje udziały przekazała G. J. w 2010 r. W skład spadku po S. J. i P. J. wchodziły działki rolne o numerach: 3, 7, 2, 8, 38, 5 i 4, z czego działka nr 5 i nr 4 zostały podzielone i współwłaściciele wyszli ze współwłasności w dniu 10 grudnia 2010 r. – aktem notarialnym. Działki nr 3, nr 7, nr 2, nr 8, nr 38 zostały podzielone poprzez postępowanie sądowe. Działki te zostały podzielone na dwa osobne gospodarstwa i na rzecz Wnioskodawcy zasądzono działki nr 3 i nr 38 oraz dopłatę w kwocie 6 302 zł 65 gr, a na rzecz G. J. działki nr 7, 2, 8 i spłatę na rzecz Wnioskodawcy w wysokości 6 302 zł 65 gr. Postępowanie o wyjście ze współwłasności uprawomocniło się w dniu 16 stycznia 2019 r. Udziały Wnioskodawcy w spadku nie zwiększyły się po wyjściu ze współwłasności i została zasądzona dopłata na Jego rzecz w kwocie 6 302 zł 65 gr.

Wnioskodawca działkę nr 3 zbył w dniu 31 lipca 2020 r. i grunt ten miał powierzchnię 0,49 ha. W chwili sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca był właścicielem gospodarstwa rolnego, które na ten dzień miało powierzchnię 6,78 ha i był płacony podatek rolny, a grunty nie utraciły charakteru rolnego, lecz zmieniły się na rolno-budowlane. Nabywca kupił nieruchomość w celu wybudowania domu i nie będzie prowadzić obecnie działalności rolnej i nie złożył żadnego oświadczenia w akcie notarialnym.

Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności poza rolniczą. Wnioskodawca ma również dom jednorodzinny w miejscowości (…), który jest w trakcie budowy i służy Jemu jako centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz jako budynek mieszkalny. Ze środków nabytych ze sprzedaży Wnioskodawca ocieplił dom oraz wykonał tynki cementowo-wapienne i na wszystkie materiały budowlane posiada On faktury VAT, na moment złożenia wniosku to ok. 30 000 zł. Resztę Wnioskodawca przeznaczył na swój byt i rozwój gospodarstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19% po sprzedaży działki nr 3 w 2020 r., otrzymanej w drodze spadku po ojcu i bracie?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien On płacić podatku dochodowego po sprzedaży działki nr 93 otrzymanej w spadku, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Stosownie do treści art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości, lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Z treści wniosku wynika, że ojciec Wnioskodawcy (S. J.) zmarł w dniu 20 grudnia 1995 r. i postanowienie spadkowe o nabyciu spadku z dnia 13 kwietnia 2007 r. uprawomocniło się w dniu 5 maja 2007 r. W skład spadku wchodziła ziemia rolna oraz sprzęt rolny. Spadkobiercami byli: K. J., Wnioskodawca, P. J. i G.J. S. nabył ziemię w drodze kupna w 1976 r., ale nie posiada aktu notarialnego. Było to łącznie 26 ha we wsi (…) i ziemia ta stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Cały czas jest odprowadzany podatek rolny i są prowadzone dwa odrębne gospodarstwa.

W drodze spadku po P. J. zmarłym w dniu 28 kwietnia 2007 r. Wnioskodawca otrzymał udziały w ziemi rolnej. Postępowanie spadkowe po P. J. miało miejsce 17 sierpnia 2007 r. i uprawomocniło się w dniu 8 września 2007 r. W skład spadku wchodziło gospodarstwo rolne, a spadkobiercami byli K. J. – 3/8 udziału, Wnioskodawca- 5/16 udziału i G. J. - 3/16 udziału. Do spadku wchodziła działka nr 3 o pow. 0,49 ha nabyta w dniu 31 stycznia 2006 r. wraz z udziałem 1/2 części budynku mieszkalnego i udziałem 3/4 budynków mieszkalnych oraz 3/4 działki nr 5, nabyte poprzez akty notarialne nr (…) oraz nr (…). Łączna powierzchnia to 6,75 ha w miejscowości (…) i cała nieruchomość wchodzi w skład gospodarstwa rolnego. W 2017 r. doszło do wyjścia ze współwłasności po nabytym spadku między G. J. i Wnioskodawcą oraz K.J. K. J. swoje udziały przekazała G. J. w 2010 r. W skład spadku po S. J. i P. J. wchodziły działki rolne o numerach: 3, 7, 2, 8, 38, 5 i 4, z czego działka nr 5 i nr 4 zostały podzielone i współwłaściciele wyszli ze współwłasności w dniu 10 grudnia 2010 r. – aktem notarialnym. Działki nr 3, nr 7, nr 2, nr 8, nr 38 zostały podzielone poprzez postępowanie sądowe. Działki te zostały podzielone na dwa osobne gospodarstwa i na rzecz Wnioskodawcy zasądzono działki nr 3 i nr 38 oraz dopłatę w kwocie 6 302 zł 65 gr, a na rzecz G. J. działki nr 7, 2, 8 i spłatę na rzecz Wnioskodawcy w wysokości 6 302 zł 65 gr. Postępowanie o wyjście ze współwłasności uprawomocniło się w dniu 16 stycznia 2019 r. Udziały Wnioskodawcy w spadku nie zwiększyły się po wyjściu ze współwłasności i została zasądzona dopłata na Jego rzecz w kwocie 6 302 zł 65 gr.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że działka nr 3 została nabyta w dniu 31 stycznia 2006 r. i weszła ona do spadku. W związku z tym, upłynął pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkujący powstanie źródła przychodu z odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę w 2020 r. nieruchomości, gdyż przy obliczaniu pięcioletniego okresu należy uwzględnić moment nabycia nieruchomości przez spadkodawców.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie w wyniku działu spadku Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości i odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę tego udziału podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do regulacji zawartych w art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.). Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Stosownie do art. 926 ww. ustawy, powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Z kolei art. 925 ww. ustawy stanowi, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, co następuje z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 Kodeksu cywilnego). Natomiast zgodnie z art. 1025 § 1 ww. ustawy, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Artykuł 1037 § 1 ww. ustawy stanowi, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Natomiast zgodnie z art. 211 i 212 ww. Kodeksu, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Na skutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności i następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Zatem, w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością. Gdy w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Tak więc, co do zasady, dział spadku i zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności podatnik otrzymuje nieruchomość lub prawo do lokalu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu działu spadku lub zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed ich dokonaniem, oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku lub zniesienia współwłasności, dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca na skutek przeprowadzonego działu spadku otrzymał dwie nieruchomości oraz dopłatę od pozostałych spadkobierców. Ponadto, wartość rynkowa nabytych nieruchomości i dopłata otrzymana przez Wnioskodawcę w drodze działu spadku, nie przekroczyły wartości rynkowej przysługujących Jemu udziałów w tych nieruchomościach, nabytych w spadku. W związku z tym, w wyniku działu spadku nie nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości w części przekraczającej wysokość przysługującego Wnioskodawcy udziału w spadku, a więc spełniony został warunek zawarty w art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymanie przez Wnioskodawcę nieruchomości w wyniku działu spadku, w części nieprzekraczającej wartości udziałów w nieruchomościach nabytych przez Wnioskodawcę w spadku, nie stanowi nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy obliczaniu pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uwzględnić moment nabycie nieruchomości przez spadkodawców. W związku z tym, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę w 2020 r. nieruchomości nabytej w drodze spadku i działu spadku, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez spadkodawców. Zatem, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości (działki nr 3).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stany faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin