2021.07.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP4-2.4012.304.2021.1.SKJ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.304.2021.1.SKJ
z 16 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.) w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych przez Wnioskodawcę usług pralniczych na rzecz podmiotów leczniczych wykonujących usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu oraz przywracaniu i poprawie zdrowia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych przez Wnioskodawcę usług pralniczych na rzecz podmiotów leczniczych wykonujących usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu oraz przywracaniu i poprawie zdrowia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (…) Sp. z o.o. (zwana dalej Wnioskodawcą) jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca świadczy na rzecz różnych podmiotów usługi pralnicze. Wnioskodawca posiada zaplecze techniczne oraz infrastrukturę niezbędną do wykonywania usług pralniczych. Wnioskodawca uczestniczy również w przetargach organizowanych przez szpitale. W ramach tych usług Wnioskodawca wykonuje usługi prania bielizny pościelowej, bielizny operacyjnej oraz odzieży ochronnej wykorzystywanej przez personel szpitalny. W procedurze zamówieniowej szpitale podkreślają, iż usługi prania bielizny i odzieży (jako usługi pomocnicze) będą ściśle związane z usługami podstawowymi świadczonymi przez szpitale tj. usługami w zakresie opieki medycznej służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu oraz przywracaniu i poprawie zdrowia. Wnioskodawca nie jest wpisany do rejestru podmiotów leczniczych, a tym samym nie może wykonywać usług leczniczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi pralnicze świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów leczniczych wykonujących usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu oraz przywracaniu i poprawie zdrowia (jako niezbędne do wykonywania usług podstawowych) korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy

Przepisy ustawy VAT wprowadziły powszechność opodatkowania dostaw towarów i świadczenia usług. Przedmiot opodatkowania w podatku VAT jest opodatkowany stawką podstawową, zaś wyszczególnione transakcje są opodatkowane stawkami obniżonymi. Art. 43 ustawy VAT wymienia enumeratywnie jakie dostawy towarów i świadczone usługi podlegają zwolnieniu od opodatkowania. Zgodnie z ust. 1 pkt 18a powyższego artykułu, zwalnia się usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich zakładów leczniczych, w których wykonywana jest działalność lecznicza. Zwolnienie powyższe dotyczy zarówno świadczenia usług stricte opieki medycznej (w zakreślonym powyżej zakresie), jak i usług pomocniczych - ściśle związanych z usługami podstawowymi (opieką medyczną).

Zakres tego zwolnienia został doprecyzowany zapisem art. 43 ust. 17 VAT. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31,32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia oraz zapisem art. 43 ust. 17a VAT.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Powyższa regulacja krajowa zasadniczo opiera się na przepisach art. 132 ust. 1 lit. b)-e) Dyrektywy 2006/112/WE, która we wskazanym zakresie zwalnia świadczenie w interesie publicznym usługi (dostawy) związane z ochroną zdrowia.

Z perspektywy przedmiotowej sprawy zwrócić przede wszystkim trzeba uwagę na art. 132 ust. 1 lit. b) zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje - opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze.

Ponadto z art. 133 Dyrektywy 2006/112/WE wynika, ze państwa członkowskie mogą uzależnić przyznanie podmiotom innym niż podmioty prawa publicznego powyższego zwolnienia (obok innych zwolnień przewidzianych w art. 132 ust. 1 lit. g), h), i), I), m) i n), od spełnienia (w poszczególnych przypadkach), jednego lub kilku następujących warunków:

podmioty, których to dotyczy, nie mogą systematycznie dążyć do osiągnięcia zysku, przy czym ewentualne zyski nie mogą zostać rozdzielone, lecz przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług,
podmioty te muszą być zarządzane i administrowane co do zasady bez wynagrodzenia przez osoby niezainteresowane bezpośrednio ani pośrednio, ani osobiście ani przez pośredników, wynikami takiej działalności,
podmioty te stosują ceny zatwierdzone przez organy władzy publicznej lub nie przekraczające wysokości takich zatwierdzonych cen lub też, w odniesieniu do tych usług, których ceny nie wymagają zatwierdzenia, stosują ceny niższe niż pobierane za podobne usługi przez przedsiębiorstwa komercyjne podlegające VAT,
zwolnienia nie mogą powodować zakłóceń konkurencji na niekorzyść przedsiębiorstw komercyjnych podlegających VAT.

Jak chodzi o zwolnienie przewidziane w art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio w art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku), to brak jest w dyrektywie normatywnej definicji pojęcia „opieka szpitalna i medyczna”. Niemniej jednak Trybunał Sprawiedliwości wielokrotnie wyjaśniał zakres przedmiotowy zastosowania owego zwolnienia podnosząc, że pojęcie „opieki medycznej” zawarte w art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE) oraz pojęcie „świadczeń opieki medycznej” znajdujące się w tym samym ustępie pod lit. c) odnoszą się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz - w miarę możliwości - leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia (wyroki: z dnia 10 czerwca 2010 r. w sprawie C-86/09 Futurę Health, pkt 36, z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie C-106/05, pkt 26 oraz z dnia 6 listopada 2003 r. w sprawie C-45/01 Dornier, pkt 50-51). Zasadniczy jest cel terapeutyczny czynności (wyrok z dnia 11 stycznia 2001 r. w sprawie C-76/99 Komisja Wspólnot Europejskich, pkt 24). Ponadto Trybunał wskazywał, że nawet jeżeli w pewnych przypadkach okaże się, że osoby poddane badaniom lub innym zabiegom lekarskim o charakterze zapobiegawczym nie cierpią z powodu jakiejkolwiek choroby lub zaburzeń zdrowia, to włączenie omawianych świadczeń w zakres pojęcia „opieki medycznej” i „świadczeń opieki medycznej” jest zgodne z celem redukcji kosztów opieki medycznej, który przyświeca zarówno przewidzianemu w art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy zwolnieniu z opodatkowania, jak i zwolnieniu przewidzianemu w lit. c) tego samego ustępu (wyrok z dnia 10 czerwca 2010 r. C-262/08, CopyGene A/S, pkt 30). Gdy chodzi natomiast o pojęcie „czynności ściśle związanych z opieką szpitalną i medyczną”, to Trybunał Sprawiedliwości wyjaśnił, że nie obejmuje ono świadczeń, które nie przedstawiają żadnego związku z opieką szpitalną nad odbiorcami tych świadczeń ani z opieką medyczną świadczoną ewentualnie na ich rzecz (powoływany wyrok w sprawie C-45/01 Dornier, pkt 33 oraz wyrok z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawach połączonych C-394/04 i C-395/04: Diagnostiko & Thearpeftiko Kentro Athinon-Ygeia AE, pkt 17, a także cytowany wyrok w sprawie C-262/08 CopyGene A/S, pkt 38). Za świadczenia, które wchodzą w zakres pojęcia „czynności ściśle związanych” z opieką szpitalną i medyczną w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE należy zatem uznać tylko takie, które są rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców (powołane wyroki w połączonych sprawach C-394/04 i C-395/04, pkt 18 oraz w sprawie C-262/08, pkt 39).

Świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego usługodawcy (powołane wyroki: w sprawie C-45/01, pkt 34; w sprawach połączonych C-394/04 i C-395/04, pkt 19, a także z dnia 14 czerwca 2007 r., w sprawie C-434/05 Horizon College, pkt 29 i przywołane tam orzecznictwo).

Trybunał podkreślił, że zważywszy na cel zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, jedynie świadczenia usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej i które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić działalność „ściśle związaną” w rozumieniu tego przepisu (wyroki: w sprawach połączonych C-3394/04 i C-395/04, pkt 25 oraz w sprawie C-262/08, pkt 40).

Wskazane w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 18a i pkt 19 ustawy VAT pojęcie „usług w zakresie opieki medycznej” nie znajduje bezpośredniego odniesienia w przepisach krajowych dotyczących działalności leczniczej, tym niemniej dookreślenie w ustawie podatkowej ich zakresu przedmiotowego poprzez wskazanie celu, w jakim są podejmowane („służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia”) zbliża je wyraźnie do pojęcia świadczeń zdrowotnych, o których mowa w przepisach powołanej ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, zgodnie z którą (art. 2 pkt 10) świadczenie zdrowotne to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania. Dlatego też uzasadnione jest podkreślenie w kontekście zasadniczego sporu występujące w niniejszej sprawie, że ustawa o działalności leczniczej wyróżnia rodzaje świadczeń zdrowotnych w zależności od rodzaju działalności leczniczej, wskazując stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, obejmujące świadczenia szpitalne i inne niż szpitalne oraz ambulatoryjne świadczenia zdrowotne. Istotą świadczenia szpitalnego jest przede wszystkim jego kompleksowy charakter oraz fakt, że jest wykonywane całą dobę (poza wyjątkiem dotyczącym świadczeń jednodniowych, które udzielane są z zamiarem zakończenia ich realizacji przed upływem 24 godzin). I tak według art. 2 pkt 11 ustawy o działalności leczniczej, świadczeniem szpitalnym jest wykonywane całą dobę kompleksowe świadczenia zdrowotne polegające na diagnozowaniu, leczeniu, pielęgnacji i rehabilitacji, które nie mogą być realizowane w ramach innych stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych lub ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych; świadczeniami szpitalnymi są także świadczenia udzielane z zamiarem zakończenia ich udzielania w okresie nieprzekraczającym 24 godzin. Kompleksowy charakter świadczenia szpitalnego oraz jego rozciągnięcie w czasie pozwala uznać je za wykonywane w ramach pewnego procesu, rozpoczynjącego się od momentu przyjęcia pacjenta do placówki medycznej i kończącego się z momentem opuszczenia przez pacjenta placówki.

Z uwagi na podkreślony kompleksowy charakter omawianego świadczenia należy uznać, że sprawowanie opieki nad pacjentem oraz jego pielęgnacja (współpielęgnacja), obok diagnozowania, leczenia czy rehabilitacji, będą miały charakter świadczenia podstawowego. Z kolei świadczenia nie podejmowane bezpośrednio w stosunku do pacjentów, jednakże nieodzowne z punktu widzenia zapewnienia im należytej opieki mogą być uznane za świadczenia pomocnicze ściśle związane z usługą podstawową, jak na przykład transport pościeli, ścielenie łóżek szpitalnych, przygotowanie, usuwanie pojemników z wydzielinami, przygotowanie pomieszczeń i przedmiotów niezbędnych do operacji i zabiegów medycznych (sprzątanie i dezynfekcja pomieszczeń, sterylizacja narzędzi, stołów operacyjnych, pojemników i innych przedmiotów), czynności z zakresu gospodarki bielizną, odzieżą szpitalną, czy pościelą (zmiana pościeli, transport wewnątrzszpitalny, pranie), czynności związane z gospodarką odpadami szpitalnymi (usuwanie oraz transport wewnątrzszpitalny), transport wewnątrzszpitalny przedmiotów używanych w procesie opieki medycznej (narzędzi, materiałów i pojemników do badań, krwi i materiałów krwiopochodnych, wyników badań, łóżek, wózków, materacy).

W celu ujednolicenia wykładni przepisów prawa podatkowego, Minister Finansów w dniu 9 stycznia 2018 r. opublikował interpretację ogólną nr PT1.8101.5.2017.PSG.622 (dalej Interpretacja Ogólna).

W ocenie Ministra, aby dana usługa pomocnicza mogła korzystać ze zwolnienia musi spełnić łącznie następujące kryteria:

usługa musi być ściśle związana ze sprawowaniem opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, tj. stanowić nieodzowny element działalności placówek, świadczących taką opiekę, podlegających zwolnieniu od VAT na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT. W tym zakresie Minister wymienia przykładowo:
- wsparcie pielęgniarek lub salowych w opiece nad pacjentami przy wykonywaniu czynności higienicznych i pielęgnacyjnych - w tym związanych z potrzebami fizjologicznymi pacjentów,
- monitorowanie stanu pacjentów, transport pacjentów na terenie placówki medycznej, pomoc w przygotowaniu do operacji lub zabiegu,
- przygotowanie pomieszczeń i przedmiotów niezbędnych do operacji i zabiegów medycznych,
- asystowanie podczas operacji lub zabiegu,
- czynności związane z gospodarką bielizną i odzieżą szpitalną oraz pościelą,
- zapewnienie odpowiedniego wyżywienia pacjentów,
- czynności związane z gospodarką odpadami szpitalnymi,
- transport wewnątrzszpitalny przedmiotów używanych w procesie opieki medycznej,
- czynności administracyjne tj. przyjęcie do placówki medycznej, wywiad medyczny - w tym pomoc w wypełnianiu kwestionariuszy, wypisanie z placówki medycznej. Dla zastosowania wskazanego zwolnienia nie ma przy tym znaczenia, czy dana czynność jest fizycznie wykonywana w obecności konkretnego pacjenta. Istotna jest natomiast jej nieodzowność z punktu widzenia zapewnienia pacjentom należytej opieki.
usługa musi być wykonywana na rzecz podmiotu leczniczego, tj. podmiotu świadczącego usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. W związku z powyższym usługi nie będą podlegać zwolnieniu jeśli będą świadczone w innym celu niż ochrona zdrowia ludzkiego (np. będą związane z operacjami plastycznymi wykonywanymi wyłącznie z powodów kosmetycznych czy też upiększających, testami genetycznymi dla celów ustalenia ojcostwa, badaniami lekarskimi przeprowadzanymi w celu wydania zaświadczenia niezbędnego do otrzymania odszkodowania od ubezpieczyciela itp.),
usługa musi być wykonywana na terenie podmiotu leczniczego. Przy czym w ocenie Ministra powyższe kryterium powinno być oceniane przez pryzmat miejsca faktycznego wykorzystania usługi. Jak wskazuje Minister Finansów takimi czynnościami będzie przykładowo dostawa wyżywienia dla pacjentów przebywających na terenie szpitala, (nawet, gdy zostało ono przygotowane poza tym terenem) odbiór odzieży i pościeli szpitalnej wykorzystywanej przez pacjentów oraz dowóz czystej odzieży i pościeli szpitalnej dla pacjentów przebywających na terenie szpitala, (nawet, gdy jej pranie zostało wykonane poza terenem szpitala),
świadczącym musi być podmiotem faktycznie wykonującym usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. W tym kontekście należy też mieć na uwadze art. 43 ust. 17 pkt 2 ustawy VAT, zgodnie z którym dla zwolnienia podatnika z podatku VAT głównym celem działalności pomocniczej nie może być osiągnięcie przez zakłady leczniczy dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tego rodzaju czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia z podatku VAT. W związku z tym, organy podatkowe mogą uznać, że usługi pomocnicze nie powinny stanowić przeważającego źródła dochodu usługodawcy.

W tym miejscu należy wskazać, iż jeden z warunków wskazanych przez Ministra Finansów w Interpretacji Ogólnej, (a niezbędnych do zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT obowiązek posiadania przez świadczącego statusu podmiotu leczniczego), nie wynika z jakichkolwiek zapisów ustawy VAT (oraz dyrektywy 2006/112/WE).

Należy przy tym wskazać, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, mogą skorzystać nie tylko zarejestrowane podmioty lecznicze. W treści tego przepisu nie ma bowiem mowy o tym, że chodzi o usługi świadczone przez podmioty lecznicze, lecz o usługi świadczone na rzecz podmiotów leczniczych.

Potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 grudnia 2018 r. I FSK 2118/16 (w wyroku wydanym w dacie późniejszej niż wydana interpretacja ogólna), wydanym na rzecz podmiotu niebędącego podmiotem leczniczym (spółdzielni). W wyroku tym NSA uznał, że zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT objęte są usługi świadczone przez spółdzielnię obejmujące pomoc przy sprawowaniu opieki nad pacjentem oraz jego pielęgnację (współpielęgnację). Stanowisko to pozostaje także w zgodzie z systematyką ustawy o VAT, w której przewidziano dwa odrębne zwolnienia podatkowe odnoszące się do tożsamych pod względem przedmiotowym usług (tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawy towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych).

Zakres przedmiotowy obu zwolnień podatkowych jest zbieżny; nie są one jednak tożsame w zakresie podmiotowym. Pierwsze ze wskazanych zwolnień podatkowych, to omawiane zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT - objęte są nim usługi „świadczone na rzecz podmiotów leczniczych”. Drugie ze zwolnień przewidzianych w ustawie, to zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT - objęte są nim usługi „wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze”. Skoro w art. 43 ust. 1 pkt 18 został wyraźnie sformułowany warunek wykonywania usługi przez podmioty lecznicze a w art. 43 ust. 1 pkt 18a warunek taki nie został sformułowany, to z porównania obu przepisów wynika, że warunkiem zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 18a nie jest wykonanie usługi przez podmiot leczniczy.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowych Minister Finansów dążąc do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego wydaje m.in. ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego wraz z uzasadnieniem prawnym. W przedmiotowym stanie faktycznym w dniu 9 stycznia 2018 r. została wydana interpretacja ogólna określającą m.in. zasady zwolnienia od opodatkowania od podatku VAT świadczenia usług „okołomedycznych”, w tym też usług prania odzieży ochronnej oraz bielizny szpitalnej. Jednakże w dniu 19 grudnia 2018 r. NSA wydał wyrok o sygn. I FSK 2118/16, gdzie m.in wskazano, iż jeden z warunków niezbędnych do zwolnienia od VAT (a wskazanych w interpretacji ogólnej) tj. obowiązek posiadania przez świadczącego usługę statusu podmiotu leczniczego nie jest konieczny do zastosowania zwolnienia od opodatkowania od VAT świadczenia takich usług.

Tym samym Minister Finansów w związku z wydanym wyrokiem NSA, jest obowiązany skorygować swoje stanowisko wyrażone w interpretacji ogólnej. Reasumując, dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 18a w zw. z ust. 17 i ust. 17a ustawy o VAT niezbędne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

usługa musi być usługą w zakresie opieki medycznej, służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia lub usługą ściśle z ww. usługami związaną, świadczoną na rzecz podmiotów leczniczych,
usługa musi być niezbędna do wykonania usługi podstawowej,
usługa musi być wykonana na terenie zakładów leczniczych, w których wykonywana jest działalność lecznicza,
głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca w odniesieniu do świadczenia usług pralniczych świadczonych na rzecz jednostek leczniczych, spełnia wszystkie powyższe warunki:

Ad.1

Przez czynności ściśle związane z usługami leczniczymi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, należy rozumieć usługi pomocnicze do danej usługi głównej. Według Interpretacji Ogólnej, opieka szpitalna i medyczna stanowi proces, składający się z szeregu czynności wykonywanych na terenie placówki leczniczej. Proces ten rozpoczyna się od przyjęcia pacjenta do placówki, a kończy się wraz z jej opuszczeniem przez pacjenta. W Interpretacji Ogólnej zostały wymienione przykładowe czynności pomocnicze w rozumieniu interpretowanych przepisów m.in. przygotowanie pomieszczeń i przedmiotów niezbędnych do operacji i zabiegów medycznych (sprzątanie oraz dezynfekcja pomieszczeń, sterylizacja narzędzi, czynności związane z gospodarką bielizną i odzieżą szpitalną oraz pościelą (jej zmiana, transport wewnątrzszpitalny, pranie). Należy podkreślić, że usługi prania zostały wprost wskazane przez Ministra Rozwoju i Finansów jako przykład usługi, która może być objęta zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT. W Interpretacji Ogólnej zastrzeżono, że czynności okołomedyczne nie są jednak objęte zwolnieniem z podatku VAT, gdy pozostają w ścisłym związku z usługami medycznymi niesłużącymi celom wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, np. z operacjami plastycznymi wykonywanymi wyłącznie z powodów kosmetycznych czy też upiększających, testami genetycznymi dla celów ustalenia ojcostwa, badaniami lekarskimi przeprowadzanymi w celu wydania zaświadczenia niezbędnego do otrzymania odszkodowania od ubezpieczyciela itp. Wnioskodawca będzie każdorazowo zwracał się do jednostki leczniczej z prośbą o wyjaśnienie:

czy zamawiane usługi prania będące przedmiotem zamówienia są ściśle związane z usługami podstawowymi (tj. usługami w zakresie opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia). W przypadku otrzymania pozytywnej odpowiedzi w tym zakresie, będzie to uważane za spełnienie powyższej przesłanki.

czy zamawiane usługi będące przedmiotem zamówienia nie pozostają w ścisłym związku z usługami niesłużącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia (np. z operacjami plastycznymi wykonywanymi wyłącznie z powodów kosmetycznych czy też upiększających, testami genetycznymi dla celów ustalenia ojcostwa, badaniami lekarskimi przeprowadzanymi w celu wydania zaświadczenia niezbędnego do otrzymania odszkodowania od ubezpieczyciela itp.).

W przypadku otrzymania pozytywnej odpowiedzi w tym zakresie, będzie to uważane za spełnienie powyższej przesłanki.

Ad. 2

Wnioskodawca będzie każdorazowo zwracał się do jednostki leczniczej z prośbą o wyjaśnienie czy zamawiane usługi prania będące przedmiotem zamówienia są niezbędne do wykonania przez Zamawiającego usług podstawowych (tj. usługami w zakresie opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia). W przypadku otrzymania pozytywnej odpowiedzi w tym zakresie, będzie to uważane za spełnienie powyższej przesłanki.

Ad.3

W Interpretacji Ogólnej, wskazano że „(...) warunek świadczenia czynności na terenie podmiotu leczniczego sprowadza się w istocie do tego, że są one faktycznie wykorzystywane (w ramach świadczenia usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia) na terenie tych podmiotów (np. dostawa wyżywienia dla pacjentów przebywających na terenie szpitala, nawet, gdy zostało ono przygotowane poza tym terenem”. Przypadek usługi będącej przedmiotem zamówienia jest przypadkiem wprost opisanym w Interpretacji Ogólnej (odbiór odzieży i pościeli szpitalnej wykorzystywanej przez pacjentów oraz dowóz czystej odzieży i pościeli szpitalnej dla pacjentów przebywających na terenie szpitala, nawet, gdy jej pranie zostało wykonane poza terenem szpitala). Zatem spełniona jest przesłanka zastosowania zwolnienia z podatku VAT, o której mowa wyżej w pkt 3).

Ad.4

Wnioskodawca oświadcza, że celem zastosowania zwolnienia z podatku VAT w składanych ofertach nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika przez konkurencyjne wykonywanie zaoferowanych usług w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia.

Zatem również przesłanka zastosowania zwolnienia z podatku VAT, o której mowa wyżej w pkt 4), została spełniona.

Reasumując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczenie usług prania bielizny szpitalnej oraz odzieży ochronnej świadczonej na rzecz jednostek leczniczych będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę podmioty lecznicze lub inne podmioty wykonujące te usługi na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Należy zauważyć, że powyższe zwolnienie odnosi się do usług w zakresie opieki medycznej oraz dostawy towarów i usług ściśle z tymi usługami związanych wykonywanych w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze (pkt 18) oraz świadczonych na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza (pkt 18a).

Zatem, zwolnienie od podatku usług w zakresie opieki medycznej ma charakter podmiotowo – przedmiotowy.

Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z 15 kwietnia 2011 r., o działalności leczniczej (Dz. U. z 2021 r. poz. 711 ze zm.), podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą to podmiot leczniczy wymieniony w art. 4 ust. 1 pkt 2, 3 i 7.

Z kolei, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, podmiot wykonujący działalność leczniczą oznacza podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza, pielęgniarkę lub fizjoterapeutę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, świadczenie zdrowotne to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

W świetle art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podmiotami leczniczymi są samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca świadczy na rzecz różnych podmiotów usługi pralnicze. Wnioskodawca posiada zaplecze techniczne oraz infrastrukturę niezbędną do wykonywania usług pralniczych. Wnioskodawca uczestniczy również w przetargach organizowanych przez szpitale. W ramach tych usług Wnioskodawca wykonuje usługi prania bielizny pościelowej, bielizny operacyjnej oraz odzieży ochronnej wykorzystywanej przez personel szpitalny. W procedurze zamówieniowej szpitale podkreślają, iż usługi prania bielizny i odzieży (jako usługi pomocnicze) będą ściśle związane z usługami podstawowymi świadczonymi przez szpitale, tj. usługami w zakresie opieki medycznej służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu oraz przywracaniu i poprawie zdrowia. Wnioskodawca nie jest wpisany do rejestru podmiotów leczniczych, a tym samym nie może wykonywać usług leczniczych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy usługi pralnicze świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów leczniczych wykonujących usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu oraz przywracaniu i poprawie zdrowia (jako niezbędne do wykonywania usług podstawowych) korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia od podatku od towarów i usług wykonywanych czynności, należy dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oprzeć należy się na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje, że ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem od podatku VAT. Ponadto, jak wskazuje TSUE, pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że pojęcie „opieka medyczna” odnosi się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia. Jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy, aby świadczenie mogło podlegać zwolnieniu powinno mieć cel terapeutyczny. Tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Ponadto, z orzecznictwa Trybunału wynika, że pojęcia „opieka medyczna” i „działalność ściśle związana z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym)”, należy interpretować w ten sam sposób w obu przypadkach, ponieważ oba te przepisy mają na celu uregulowanie ogółu zwolnień z opodatkowania świadczeń medycznych w ścisłym znaczeniu: które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. W rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. b) VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 1977.145.1 ze zm.) (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE), pojęcia te nie obejmują świadczeń, które nie przedstawiają żadnego związku z opieką szpitalną nad odbiorcami tych świadczeń ani z opieką medyczną świadczoną ewentualnie na ich rzecz.

Usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców.

Świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego usługodawcy. W odniesieniu do świadczeń medycznych Trybunał stwierdził, że zważywszy na cel zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. b) Szóstej Dyrektywy, jedynie świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej i które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić „działalność ściśle (…) związaną” w rozumieniu tego przepisu.

Jak już wskazano powyżej pojęcie działalności „ściśle związanej” z „opieką szpitalną i medyczną” nie obejmuje świadczeń, które nie przedstawiają żadnego związku z opieką szpitalną nad odbiorcami tych świadczeń ani z opieką medyczną świadczoną ewentualnie na ich rzecz.

Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa podlega zwolnieniu od podatku VAT, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki. Należy podkreślić, że ani przytoczone powyżej przepisy Dyrektywy 2006/112/WE, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których zasadniczym celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 „Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania”. Ponadto Rzecznik wskazał, że „działalność, którą uznano za części składowe opieki medycznej (leczenia medycznego), obejmuje: opiekę terapeutyczną jako część usługi ambulatoryjnej świadczonej przez wykwalifikowane pielęgniarki; leczenie psychoterapeutyczne świadczone przez wykwalifikowanych psychologów; prowadzenie badań lekarskich bądź pobieranie krwi lub innych próbek do badania pod kątem występowania choroby, na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, albo poświadczanie zdolności medycznej do odbycia podróży, jeżeli celem tych usług zasadniczo pozostaje ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź leczenia potencjalnej choroby, zlecone przez internistów i wykonywane przez zewnętrzne laboratoria prywatne”. Dodatkowo Rzecznik zauważa, że „usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku”.

Pojęcie „opieki medycznej” – przewidziane w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług –obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób, a zatem pojęcie to obejmuje zarówno diagnozę, leczenie, jak i profilaktykę.

Uwzględniając powyższe tezy orzecznictwa wskazać należy, że opieka medyczna w rozumieniu zespołu czynności funkcjonalnie skierowanych na utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia stanowi ciąg czynności – których celem jest utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia – obejmujący na wstępie czynności polegające na obserwacji i badaniu, a następnie ewentualnie na diagnozie i leczeniu. Jednakże, aby wykonywane czynności miały status opieki medycznej muszą być podejmowane w stosunku do konkretnego pacjenta w procesie prowadzonej lub planowanej terapii.

Należy również wskazać, że jak stwierdził Trybunał w wyroku z dnia 6 listopada 2003 r. w sprawie C-45/01 Dornier, prawo wspólnotowe nie zawiera definicji świadczeń „ściśle związanych” z opieką szpitalną i medyczną, jednak z postanowień przepisów wspólnotowych wynika, że nie obejmuje ona świadczeń, które nie przedstawiają żadnego związku z opieką szpitalną nad odbiorcami usług, ani z opieką medyczną, jaką mogliby uzyskać.

Świadczenia wchodzą w zakres pojęcia „działalności ściśle (...) związanej” z opieką szpitalną i medyczną tylko wówczas, gdy są dostarczane jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad ich odbiorcami lub świadczonej na ich rzecz opieki medycznej. Jednocześnie usługą pomocniczą jest taka usługa, która nie stanowi dla odbiorcy celu samego w sobie, ale jest środkiem dla lepszego wykorzystania usługi zasadniczej (tak TSUE m.in. w wyroku z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie C-76/99 Komisja przeciw Francji). Z kolei w wyroku z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawach połączonych C-394/04 i C-395/04 Diagnostiko & Therapeftiko Kentro Athinon-Ygeia AE przeciwko Ypourgos Oikonomikon TSUE wskazał, że jedynie świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej, które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić „działalność ściśle (...) związaną” w rozumieniu tego przepisu. Jedynie tego rodzaju usługi mogą bowiem wpływać na koszt opieki zdrowotnej, którą omawiane zwolnienie czyni dostępną dla osób prywatnych.

O zwolnieniu od podatku VAT usług w zakresie opieki medycznej decyduje przede wszystkim cel, w jakim podjęte zostały świadczenia. Jeśli zatem z okoliczności, w których dane świadczenie zostało podjęte wynika, że miało ono inny cel niż ochrona (przywrócenie) zdrowia ludzkiego, zwolnienie nie będzie przysługiwać.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego, obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego a także istniejące orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, że usługi pralnicze wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu leczniczego będące usługami pozostającymi w ścisłym związku z usługą medyczną służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia wykonywaną przez podmiot leczniczy nie będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT. Należy bowiem mieć na uwadze przepis art. 43 ust. 17a ustawy o VAT, zgodnie z którym, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 18a ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Natomiast Wnioskodawca nie jest podmiotem wykonującym usługi podstawowe, tj. usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Ponadto czynnościom tym nie można przypisać celu terapeutycznego. Świadczenia zdrowotne – działania medyczne dotyczą bowiem pacjentów i wykonywane są w stosunku do pacjentów, którzy są ich odbiorcami. Nie sposób uznać, że wymienione wyżej usługi są świadczeniami zdrowotnymi wykonywanymi w stosunku do chorych, mającymi cel terapeutyczny.

Nie ma zatem podstaw do rozciągania zakresu zwolnienia dla usług opieki medycznej na czynności prania, gdyż podmiot je wykonujący (Wnioskodawca) nie jest podmiotem świadczącym usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Reasumując usługi pralnicze nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin