Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.226.2021.2.PJ
z 6 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 7 maja 2021 r. (data wpływu 11 maja 2021 r.) uzupełnionego pismem z 23 lipca 2021 r. (data wpływu: 23 lipca 2021 r.) oraz pismem z 28 lipca 2021 r. (data wpływu: 28 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego oraz ubiegania się o zwrot podatku w związku z wykorzystaniem nabytych towarów i usług wyłącznie do działalności zwolnionej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

11 maja 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego oraz ubiegania się o zwrot podatku w związku z wykorzystaniem nabytych towarów i usług wyłącznie do działalności zwolnionej.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 lipca 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 16 lipca 2021 r., oraz pismem z 28 lipca 2021 r. w zakresie przeformułowania pytania oraz przedstawienia własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku Wnioskodawczyni przedstawiła następujący stan faktyczny:

W związku z braniem udziału w Regionalnym Programie Operacyjnym (...) nr wniosku (...) – Zakup wyposażenia do walki z COVID-19 dla X., zostały zakupione urządzenia medyczne. Koszt urządzeń brutto został zaliczony jako wydatek kwalifikowany w tym projekcie, gdyż jako gabinet stomatologiczny, świadczący usługi medyczne, nie posiadamy możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu. Powołano się na ustawę o VAT art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a.

Urząd Marszałkowski zażądał interpretacji indywidualnej dotyczącej braku możliwości odzyskania podatku VAT.

W uzupełnieniu z 16 lipca 2021 r. Wnioskodawczyni wskazała ponadto następujące okoliczności:

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą: podmiot leczniczy pod nazwą X. Zakupione urządzenia (autoklawy, oczyszczacz powietrza) oraz towary (rękawice gumowe i kombinezony ochronne, płyny do dezynfekcji) są i będą wykorzystane tylko i wyłącznie do celów wykonywania świadczeń stomatologicznych, czyli świadczeń zwolnionych od podatku od towarów i usług. Świadczenia, które wykonuje Wnioskodawczyni należą tylko i wyłącznie do świadczeń leczniczych wykonywanych przez lekarza dentystę. Celem zakupu było zapewnienie skutecznej sterylizacji narzędzi dentystycznych, oraz bezpiecznej pracy lekarza dentysty i zabezpieczenie pacjenta. Na fakturach zakupowych widnieje nazwa X., czyli nazwa jednoosobowego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawczyni zadała następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Czy w związku z zakupem urządzeń i środków ochrony osobistej oraz środków dezynfekujących dla celów świadczenia usług stomatologicznych, istnieje możliwość obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w związku z realizacją ww. projektu oraz czy jest możliwość uzyskania zwrotu podatku VAT ?

Wnioskodawczyni przedstawiła następujące stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ nie jest płatnikiem podatku VAT, świadczy tylko i wyłącznie usługi stomatologiczne i tylko do tych celów były i będą użyte zakupione urządzenia i towary do walki z COVID -19, nie istnieje możliwość obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w związku z realizacją ww. projektu oraz nie istnieje również możliwość uzyskania zwrotu podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawione wyżej unormowania wykluczają możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że w związku realizacją projektu pn.: »(...)«, zostały zakupione urządzenia medyczne. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupione urządzenia (autoklawy, oczyszczacz powietrza) oraz towary (rękawice gumowe i kombinezony ochronne, płyny do dezynfekcji) są i będą wykorzystane tylko i wyłącznie do celów wykonywania świadczeń stomatologicznych, czyli świadczeń zwolnionych od podatku od towarów i usług. Świadczenia, które wykonuje Wnioskodawczyni należą tylko i wyłącznie do świadczeń leczniczych wykonywanych przez lekarza dentystę. Na fakturach zakupowych widnieje nazwa jednoosobowego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą możliwość obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony oraz możliwość uzyskania zwrotu podatku VAT.

Jak już wcześniej wskazano, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Świadczenia, które wykonuje Wnioskodawczyni należą tylko i wyłącznie do świadczeń leczniczych wykonywanych przez lekarza dentystę, a więc – stosownie do przywołanego art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy – są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zatem powyższy warunek nie jest w przypadku świadczenia usług przez Wnioskodawczynię spełniony, bowiem zakupu urządzeń i towarów do walki z COVID-19 w związku z realizacją projektu będą służyło czynnościom zwolnionym z podatku a nie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Wnioskodawczyni nie będzie miała zatem prawa do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków na podstawie art. 86 ustawy.

Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie również przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, przy braku podatku mogącego podlegać odliczeniu, nie będzie mogła wystąpić jego nadwyżka nad podatkiem należnym.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawczyni nie wypełnia ww. warunków rozporządzenia, nie znajduje zastosowania zawarta w nim regulacja w zakresie zwrotu podatku.

Należy zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony oraz prawo do uzyskania zwrotu podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r.. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § la ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.