Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.222.2021.1.RST
z 20 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 20 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego dokumentu PZC w sytuacji zawyżenia (podwojenia) wartości statystycznej importowanego towaru – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego dokumentu PZC w sytuacji zawyżenia (podwojenia) wartości statystycznej importowanego towaru.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą sprzętu sportowego, jest też importerem sprzętu sportowego.

Dnia 25 stycznia 2021 dokonał zakupu towaru u kontrahenta w Japonii na kwotę JPY 532276 + koszty transportu JPY 53499. Przesyłka z towarem po dotarciu do Polski została zgłoszona do odprawy celnej przez Agencję Celną (…), zwaną dalej Agencją, na podstawie pełnomocnictwa oraz faktury zakupu. Urząd celny zgłoszenie przyjął i dopuścił towar do wolnego obrotu.

Dnia 16 lutego 2021 otrzymano dokument PZC, jednak w wyniku błędu Agencji wartość statystyczna na zgłoszeniu została zawyżona. Agencja w zgłoszeniu podała podwójną wartość towaru, powiększoną o koszty transportu z Japonii do Polski, tzn. zamiast podać wartość statystyczną wynoszącą JPY 585775 podała wartość JPY 1118751. W związku z tym podatek VAT na dokumencie PZC jest prawie dwa razy wyższy niż wynikało to z wartości towaru (zamiast 4842 PLN jest 9248.00 PLN). Dług celny, w postaci podatku VAT wykazanego na dokumencie PZC, został uiszczony przez Firmę za pośrednictwem Agencji. Podatnik wystąpił też niezwłocznie, 16 lutego 2021 do Agencji o zwrócenie się do Urzędu Celnego o wydanie decyzji korygującej, jednak do tej pory taka decyzja nie została wydana.

Podatnik rozpatruje również hipotetyczną sytuację przyszłą: w wyniku błędu przy zgłoszeniu następuje zaniżenie wartości statystycznej. To znaczy, gdyby w przyszłości otrzymał dokument PZC w którym kwota podatku byłaby niższa niż wynika to z wartości importowanego towaru. Po zauważeniu, że na dokumencie PZC wartość statystyczna jest zaniżona, występuje do Urzędu Celnego o zmianę decyzji, która ostatecznie podwyższy podatek. Zakładamy, że podatek wynikający z takiego zgłoszenia (dług celny) zostaje opłacony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w powyższych sytuacjach podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie otrzymanego dokumentu PZC, przed otrzymaniem decyzji korygującej z Urzędu Celnego?

Zdaniem Wnioskodawcy odliczenie jest możliwe jeszcze przed otrzymaniem decyzji określającej prawidłową wysokość podatku. Podatkiem naliczonym w przypadku importu jest suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego (art. 86 ust. 2 ustawy o VAT). Dokumentem takim niewątpliwie jest PZC, nawet w przypadku gdy zawiera on wadliwe kwoty podatku. Nie ulega też wątpliwości, że podatek wskazany na dokumencie PZC został przez podatnika uiszczony, a podatnik ma obowiązek rzetelnie dokumentować przebieg obrotu gospodarczego. Brak możliwości odliczenia godziłby również w zasadę neutralności podatku VAT, wszak podatek został uiszczony do budżetu. Zdaniem podatnika, gdy podatnik otrzymał dokument celny zawierający nieprawidłowe kwoty podatku, może wystąpić z wnioskiem o zmianę zgłoszenia celnego poprzez wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości. Taka zmiana może nastąpić oczywiście w dwóch kierunkach. Może być wydana decyzja, z której będzie wynikał obowiązek zapłaty zaniżonego podatku, bądź też będzie stwierdzona nadpłata podatku. W obu przypadkach otrzymane pierwotnie PZC, po zapłaceniu długu celnego z niego wynikającego, uprawnia do obniżki podatku w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał dokument, lub w okresach następnych. Jeśli zostanie stwierdzone zaniżenie, podatnik będzie zobowiązany do zapłaty różnicy pomiędzy podatkiem wynikającym z decyzji naczelnika urzędu celnego a podatkiem pobranym przez organ w terminie 10 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji. Różnica dotycząca podatku stanowi podatek naliczony w myśl art. 86 ust. 2 i podlega odliczeniu w miesiącu, w którym podatnik otrzyma dokument (art. 33 ust. 3 i art. 37 ust. 2 ustawy o VAT). Jeśli natomiast wysokość podatku jest zawyżona, to podobnie jak faktura z zawyżonym podatkiem, dokument taki daje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał dokument celny. Nadpłacona kwota podatku w tym przypadku stanowi podatek naliczony, ale podatnikowi nie przysługuje wtedy zwrot nadpłaconego podatku (art. 40 ustawy o VAT).

W podobnej sytuacji, aczkolwiek nieco innej (błędna waluta), analogiczne stanowisko przyjęła Izba Skarbowa w Bydgoszczy decyzją z dnia 20 grudnia 2011 r. ITPP2/443-1486/11/RS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Zatem dla zaistnienia importu towarów nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu. Definicja importu towarów kładzie nacisk na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru.

Przy tym jak stanowi art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 19a ust. 9 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.

Jednocześnie w myśl art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku:

1. wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
2. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
3. wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b
4. wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34.

Przy tym zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Ponadto według art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 10d ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje:

1. w przypadku stosowania w imporcie towarów uproszczenia, o którym mowa w art. 182 unijnego kodeksu celnego – za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru zgłaszającego; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w dokumencie celnym stanowiącym zgłoszenie uzupełniające dotyczące tego okresu rozliczeniowego, z zastrzeżeniem art. 33a;
2. w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 – w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.

Jednocześnie zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto w myśl art. 86 ust. 13 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Co więcej stosownie do art. 86 ust. 13a ustawy jeżeli podatnik w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od końca roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zatem podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. W przypadku importu towarów kwota podatku naliczonego, co do zasady, wynika z dokumentu celnego. W przypadku importu towarów kwota podatku naliczonego jest to podatek należny z tytułu importu towarów u podatnika dokonującego importu. Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą i importem sprzętu sportowego. Dnia 25 stycznia 2021 r. Wnioskodawca dokonał zakupu towaru u kontrahenta w Japonii na kwotę JPY 532276 + koszty transportu JPY 53499. Przesyłka z towarem po dotarciu do Polski została zgłoszona do odprawy celnej przez Agencję Celną. Urząd celny zgłoszenie przyjął i dopuścił towar do wolnego obrotu. Dnia 16 lutego 2021 Wnioskodawca otrzymał dokument PZC, jednak w wyniku błędu Agencji wartość statystyczna na zgłoszeniu została zawyżona (Agencja w zgłoszeniu podała podwójną wartość towaru, powiększoną o koszty transportu z Japonii do Polski, tzn. zamiast podać wartość statystyczną wynoszącą JPY 585775 podała wartość JPY 1118751). W związku z tym podatek VAT na dokumencie PZC jest prawie dwa razy wyższy niż wynikało to z wartości towaru (zamiast 4842 PLN jest 9248.00 PLN). Dług celny, w postaci podatku VAT wykazanego na dokumencie PZC, został uiszczony przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Agencji. Wnioskodawca wystąpił też niezwłocznie ( 16 lutego 2021 r.) do Agencji o zwrócenie się do Urzędu Celnego o wydanie decyzji korygującej, jednak do tej pory taka decyzja nie została wydana.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT na podstawie otrzymanego błędnego dokumentu PZC, przed otrzymaniem decyzji korygującej z Urzędu Celnego.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem spełnienia zarówno przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Natomiast z art. 88 ustawy m.in. wynika, iż uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie ma wtedy, gdy dokument celny w rzeczywistości nie odpowiada rzeczywistemu przebiegowi zdarzenia gospodarczego - w szczególności, gdy zdarzenie gospodarcze w ogóle nie zaistniało bądź gdy zdarzenie gospodarcze zaistniało w rozmiarach innych niż wynika z dokumentu celnego.

W przedmiotowej sytuacji należy stwierdzić, że w zakresie w jakim doszło do zawyżenia wartości statystycznej importowanego towaru nie doszło do importu towarów - nie ma bowiem możliwości, aby uznać towary wynikające z błędnie wykazanej wartości statystycznej (podwojonej) za przywiezione z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Zatem w analizowanym przypadku w części czynność wymieniona w dokumencie celnym nie została dokonana - nie miał miejsca import towarów w zakresie w jakim wskazuje dokument celny (nie doszło do nabycia towarów wynikających z błędnie wykazanej wartości statystycznej). Import towarów miał miejsce ale nie w całym zakresie w jakim wskazuje dokument celny. Tym samym podatek w tej części, w której dotyczy towarów, których import faktycznie nie miał miejsca (tj. kwota podatku wynikająca z błędu dotyczącego wykazanej wartości statystycznej) nie podlega odliczeniu z uwagi na zastosowanie wyłączenia wynikającego z art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy. Natomiast wykazany w dokumencie PZC podatek w tej części, w której dotyczy towarów, których faktycznie import został dokonany, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, podlega odliczeniu przed otrzymaniem decyzji korygującej z Urzędu Celnego, w rozliczeniu za okres wynikający z art. 86 ust. 10 ustawy w zw. z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy oraz art. 86 ust. 11 i 13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego dokumentu PZC w sytuacji zawyżenia (podwojenia) wartości statystycznej importowanego towaru należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego dokumentu PZC w sytuacji zawyżenia (podwojenia) wartości statystycznej importowanego towaru, natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie dokumentu PZC w sytuacji zaniżenia wartości statystycznej importowanego towaru zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.