Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.329.2021.1.PRM
z 20 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dalszej możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku sprzedaży sprzętu fotograficznego wraz z akcesoriami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dalszej możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku sprzedaży sprzętu fotograficznego wraz z akcesoriami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Wnioskodawca zwracił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w Jego sprawie.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą - usługi fotograficzne (filmowanie i fotografowanie). Wnioskodawca jest zwolniony z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zakupił sprzęt i akcesoria (drona, akumulatory - 8 szt., ładowarkę i filtry do drona, kamerę termowizyjną i obiektyw do aparatu fotograficznego - PKWiU 26, 27, 30) sfinansowane ze środków unijnych. Podatek VAT nie został odliczony. W związku z postępem technologicznym Wnioskodawca chciałby sprzedać ww. sprzęt i wymienić na nowy. Ma to być sprzedaż sporadyczna (jednorazowa).

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej sprzedaży internetowej, zorganizowanej. Chciałby skorzystać z (…) lub (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może sprzedać sprzęt i akcesoria i nadal korzystać ze zwolnienia na postawie art. 113 ust. 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl przepisów art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Zwolnień tych nie stosuje się do podatników, którzy dokonują dostaw następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie: m.in. komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26) oraz urządzeń elektrycznych (PKWiU 27) (art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy).

Wnioskodawca uważa, że jednorazowe dokonanie przez podatnika sprzedaży używanego sprzętu za pośrednictwem portalu internetowego np. (…), nie może być uznane za sprzedaż zorganizowaną. Wnioskodawca nadmienia, że nie podejmuje działań organizacyjnych w celu dokonywania sprzedaży na odległość, w tym utworzenia elektronicznych lub telefonicznych kanałów komunikacji z klientami, które skutkować będą zawieraniem umów sprzedaży przedmiotowych towarów na odległość, nie wyodrębnia pracowników (personelu) do obsługi klientów, z którymi zawiera się umowy na odległość, nie tworzy stron www, nie korzysta z serwisów społecznościowych skierowanych do takich nabywców, nie kieruje reklamy do tak określonej grupy klientów.

Powyższe działania organizacyjne muszą mieć charakter stały a nie jednorazowy, czy okazjonalny. Również w komentarzach do ustawy o prawach konsumenta wskazuje się, że: „System zawierania umów na odległość nie wystąpi, gdy podatnik wprawdzie zawarł z klientami i z jego inicjatywy umowę na odległość, np. za pośrednictwem telefonu czy poczty elektronicznej, lecz zawarcie umowy w ten sposób z perspektywy podatnika miało charakter wyjątkowy. Nie będzie zatem zawarciem umowy na odległość okazjonalne użycie przez podatnika do komunikacji i zawarcia umowy z klientem środka porozumienia się na odległość, np. wysłanie na prośbę klienta towaru ze sklepu stacjonarnego. Nie będzie również umową zawartą na odległość wykorzystanie technik komunikowania się na odległość w fazie reklamowej lub informacyjnej, a następnie zawarcie umowy przy obecności stron.” Lubasz Dominik (red.), Namysłowska Monika (red.), Ustawa o prawach konsumenta. Komentarz, Art. 2, Wolters Kluwer 2015.

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca uważa, że jedna, czy dwie transakcje, w szczególności dotyczące używanych przeze Niego towarów w działalności następnie skierowanych do sprzedaży, nie skutkują pozbawieniem Wnioskodawcy (podatnika - sprzedawcy) możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
   1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Mając na uwadze powyższe regulacje należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200.000 zł oraz dla podatników rozpoczynających sprzedaż w trakcie roku, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      
      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
        
      • wyrobów tytoniowych,
        
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1
      pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
      
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron,
      z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
        
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
        
      • urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
        
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
      
      • pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
        
      • motocykli (PKWiU ex 45.4).
        
   
   

Z treści art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy wynika, że dostawa towaru zawarta w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie m.in. komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26) i urządzeń elektrycznych (PKWiU 27), nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Co istotne art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy, odnosi się do umów zawieranych zarówno z konsumentami jak i z podmiotami niebędącymi konsumentami tj. innymi podatnikami.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia umowy zawartej na odległość. Ustawodawca wprowadzając powyższy przepis wzorował się na określeniu umowy zawieranej na odległość, zdefiniowanej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287), zgodnie z którą to definicją, umowa zawarta na odległość oznacza umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Z powyższego przepisu wynika, że umowa zawarta na odległość to umowa nazwana, do zawarcia której dochodzi w ramach zorganizowanego przez przedsiębiorcę systemu zawierania umów na odległość, często dla tzw. transakcji on-line.

Należy zatem stwierdzić, że ustawa o VAT w treści art. 113 ust. 13 pkt 1 lit f) jest zbieżna z ww. definicją „umowy zawieranej na odległość” określoną przepisami ustawy o prawach konsumenta. Na gruncie ww. odrębnych przepisów przyjmuje się natomiast, że umowy zawierane na odległość charakteryzują się następującymi cechami:

• brak jednoczesnej fizycznej obecności stron w jednym miejscu w przestrzeni w procesie zawierania umowy;
  

• wykorzystanie środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie, co oznacza, że zarówno w momencie zawarcie umowy jak i na etapie przedkontraktowym (np. w trakcie uzgadniania treści umowy, prowadzenia negocjacji) następuje wykorzystanie ww. środków komunikacji;
  

• do środków porozumiewania się na odległość należy zaliczyć wszelkie techniki komunikacyjne, które umożliwiają porozumiewanie się stron na odległość i zawarcie umowy w ten sposób (np. Internet, telefon, fax). Ponadto w procesie zawierania umowy może być wykorzystany równocześnie więcej niż jeden środek porozumiewania się na odległość;
  

• nie ma znaczenia sposób wykonania umowy, a w konsekwencji to, czy wykonanie umowy następuje już przy fizycznej obecności obu stron, czy przy jej braku;
  

• zawarcie umowy ma nastąpić w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, co oznacza, że sprzedawca tak zorganizował swoje przedsiębiorstwo, by można było uznać, że zawieranie umów na odległość tworzy system sprzedaży (np. stworzył stronę internetową lub infolinię telefoniczną umożliwiającą składanie zamówień i zawieranie umów, wyodrębnił personel zajmujący się takimi umowami). Należy przy tym zaznaczyć, że sprzedawca zawierający z klientami umowy na odległość może korzystać z własnego systemu albo z systemu prowadzonego przez osobę trzecią (np. platforma internetowa). Nie jest ponadto konieczne by sprzedawca prowadził swoją działalność jedynie w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość - może jednocześnie prowadzić działalność poza tym systemem;
  

• jednorazowe lub sporadyczne przypadki w działalności sprzedawcy co do zawierania umowy na odległość nie uzasadniają przyjęcia, że posługuje się on zorganizowanym systemem.
  
  
  

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług fotograficznych (filmowanie i fotografowanie). Wnioskodawca jest zwolniony z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zakupił do działalności gospodarczej drona, akumulatory (8 szt.), ładowarkę, filtry do drona, kamerę termowizyjną oraz obiektyw do aparatu fotograficznego (PKWiU 26, 27, 30).

W związku z postępem technologicznym zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż sprzętu i związanych z nim akcesoriów. Sprzedaż ta ma być jednorazowa.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej zorganizowanej sprzedaży internetowej. Ww. sprzęt będzie sprzedany za pośrednictwem… lub ….

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy po sprzedaży ww. sprzętu wraz z akcesoriami nadal będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Jak wynika, z wyżej przytoczonych przepisów dostawa m.in. komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26) i urządzeń elektrycznych (PKWiU 27), w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem w pierwszej kolejności ustalić, czy w analizowanej sprawie Wnioskodawca przy sprzedaży drona, akumulatorów (8 szt.), ładowarki, filtrów do drona, kamery termowizyjnej oraz obiektywu do aparatu fotograficznego (PKWiU 26, 27, 30) posłuży się zorganizowanym systemem zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – podatnik zwolniony z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się świadczeniem usług fotograficznych. Ze względu na postęp technologiczny Wnioskodawca zamierza sprzedać aktualnie używany sprzęt w postaci drona, akumulatorów (8 szt.), ładowarki, filtrów do drona, kamery termowizyjnej oraz obiektywu do aparatu fotograficznego, które sklasyfikowane są według PKWiU w dziale 26, 27 i 30. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej zorganizowanej sprzedaży internetowej. Przy sprzedaży ww. sprzętu Wnioskodawca chciałby skorzystać z … lub …. Z opisu stanu faktycznego wynika również, że dostawa sprzętu wraz z akcesoriami będzie miała charakter incydentalny.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że przy jednorazowej sprzedaży sprzętu wraz z akcesoriami nie można stwierdzić, że Wnioskodawca posłuży się zorganizowanym systemem zawierania umów na odległość. Posłużenie się zorganizowanym systemem zawierania umów na odległość oznacza bowiem, że przedsiębiorca tak zorganizuje swoje przedsiębiorstwo, by można uznać, że zawieranie umów na odległość tworzy system sprzedaży. Jednorazowy przypadek zawierania umów na odległość, a taki ma miejsce w przedmiotowej sprawie, nie pozwala na przyjęcie, że przedsiębiorca posługuje się zorganizowanym systemem zawierania umów na odległość.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa wskazać należy, że Wnioskodawca po sprzedaży drona, akumulatorów (8 szt.), ładowarki, filtrów do drona, kamery termowizyjnej oraz obiektywu do aparatu fotograficznego tj. towarów wskazanych w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy nadal będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego, ponieważ nie zostaną spełnione przesłanki wskazane w tym przepisie warunkujące wyłączenie ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.