Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.152.2021.2.PB
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 marca 2021 r. (data wpływu 18 marca 2021 r.), uzupełnionym 13 i 17 maja 2021 r. oraz 10 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży budynków mieszkalnych wraz z gruntem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług.

W wyniku wezwania dokonanego pismem z 5 maja 2021 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.167.2021.1.MP o uzupełnienie braków formalnych, ww. wniosek został rozszerzony pismem z 17 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.) o zagadnienie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży budynków mieszkalnych wraz z gruntem. Wniosek ten został również uzupełniony 13 maja 2021 r. poprzez wpłatę dodatkowej opłaty w wysokości 40 zł. W związku z powyższymi okolicznościami datą, od której należy liczyć 3-miesięczny termin na wydanie interpretacji indywidualnej, o którym mowa w art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, jest data wpływu uzupełnienia rozszerzającego zakres wniosku, tj. 17 maja 2021 r.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, pismem z 16 lipca 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.152.2021.1.PB, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 10 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółdzielnia Mieszkaniowa A (zwana dalej A) podpisała z Gminą (…) (zwana dalej Gmina) 19 grudnia 1996 r. porozumienie z Gminą w sprawie: sprzedaży w trybie bezprzetargowym nieruchomości położonej w W. przy ulicach: (…), stanowiącej własność Gminy, w którym Gmina zobowiązała się do uregulowania stanu prawnego działki (…) na swoją rzecz, a następnie sprzedaży jej w drodze bezprzetargowej na rzecz A. Następnie Gmina wyraziła zgodę A na wybudowanie czterech budynków mieszkalnych, wielorodzinnych. Realizując powyższe w latach 1999 – 2003 A wybudowała z własnych środków wielorodzinne budynki mieszkalne. W celu przyśpieszenia procesu regulacji stanu prawnego opisywanej nieruchomości, A, po uzyskaniu odpowiednich pełnomocnictw od Prezydenta Miasta, przeprowadziła w Sądzie Rejonowym sprawę o zasiedzenie przez Skarb Państwa działki nr (…). W wyniku tego postępowania zostało wydane 14 września 2005 r. postanowienie stwierdzające zasiedzenie przedmiotowego gruntu na rzecz Skarbu Państwa. Następnie Miasto uzyskało od Wojewody decyzję komunalizacyjną. W dniu 29 stycznia 2007 r. działka ewidencyjna nr (…) została objęta księgą wieczystą nr (…), w której wpisano Miasto, jako właściciela. A w dniu 12 kwietnia 2007 r. ponownie złożyła wniosek o sprzedaż w trybie bezprzetargowym wspomnianej działki. W kolejnych latach pomimo intensywnych działań A, do dzisiaj Miasto (następca prawny Gminy) nie wywiązało się z ww. zobowiązania i nie zawarło ze A notarialnej umowy sprzedaży opisywanej nieruchomości. W dniu 22 grudnia 2014 r. A otrzymała pismo z Miasta, w którym Miasto uzależniło sprzedaż przedmiotowej nieruchomości od przyjęcia przez A szeregu zobowiązań. Wśród wymaganych zobowiązań znalazł się ten o następującej treści: ,,(…) oraz (…) zawrą umowę przejęcia przyszłego długu, na podstawie której (…) zwolni (…) od wszelkich przyszłych zobowiązań, które mogą powstać w wyniku wyrażenia zgody na zbycie ww. nieruchomości. (…) przejmie taki dług w pełnym zakresie i wysokości, przy czym (…) i (…) postanowią, że jeśli wierzyciele odmówią zgody na przejęcie tego długu, (…) będzie względem (…) odpowiedzialna za to, że wierzyciel nie będzie od (…) żądać spełnienia jakichkolwiek świadczeń z tego tytułu, w szczególności (…) zobowiąże się zapłacić ten dług z własnych środków”.

A wyraziła zgodę na zaproponowaną procedurę i warunki, z wyjątkiem zacytowanej wyżej kwestii przejęcia przyszłego długu, uważając, iż dopuszczalność przejęcia długu przyszłego jest uwarunkowana możliwością jego określenia, co najmniej przez rodzajowe wskazanie źródeł oraz podmiotów będących dłużnikami. Pomimo szeregu pism kierowanych do Miasta, o doprecyzowanie zaproponowanych zapisów, za każdym razem A otrzymywała odmowę i żądanie umieszczenia tego zapisu w umowie nabycia nieruchomości. Ostatecznie, po ponownych analizach prawnych, A przyjęła wszystkie postawione przez Miasto warunki, w tym wyznaczoną cenę sprzedaży.

Zbycie miało nastąpić w trybie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, w celu poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości sąsiedniej, należącej do A, tj. działek ew. nr (…) objętych księgą wieczystą nr (…). Niestety pomimo przyjętych ustaleń, Miasto nie zawarło ze A oczekiwanego aktu notarialnego sprzedaży nieruchomości. W dniu 4 marca 2020 r. A otrzymała pismo, w którym Miasto przedstawiło kolejne warunki zbycia przedmiotowej nieruchomości. Tym razem Miasto zwróciło uwagę na kwestie związane z opodatkowaniem umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Zgodnie ze stanowiskiem Miasta przedstawionym w ww. piśmie, zbycie przedmiotowej nieruchomości zabudowanej powinno być poprzedzone przeniesieniem na Miasto nakładów poniesionych przez A na wybudowanie naniesień. W powyższym piśmie wskazano ponadto, że biorąc pod uwagę, że zgodnie z przepisami ustawy o VAT, transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości gruntowej będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Miastu nie będzie przysługiwało prawo do rozliczania podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie nakładów poniesionych na wybudowanie naniesień, będących w dalszej kolejności przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży. W związku z powyższym, Miasto uznało, iż cenę nieruchomości należałoby powiększyć w ten sposób, aby zrekompensowała naliczony podatek VAT od nabycia nakładów, bądź strony transakcji powinny zrezygnować ze zwolnienia, przy spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 43 ust. 10 w zw. z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, co spowodowałoby, że planowana transakcja byłaby opodatkowana podatkiem od towaru i usług w wysokości 23% po stronie Miasta.

Tym samym w pierwszej kolejności A dokona rozliczenia nakładów z Miastem, a następnie Miasto sprzeda na rzecz A grunt stanowiący działkę (…) wraz z budynkami mieszkalnymi.

W trakcie użytkowania budynków (posadowionych przez A), A ponosił koszty remontów budynków, które nie przekroczyły 30% wartości początkowej każdego z ww. budynków.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że w przedmiotowym stanie faktycznym, pierwsze zasiedlenie ww. budynków nastąpiło w okresie dłuższym niż 2 lata do planowanej dostawy gruntu z budynkami, natomiast nakłady remontowe nie przekroczyły wartości 30% wartości początkowej każdego z budynków. Powyższe oznacza, iż do dostawy gruntu z budynkami na rzecz Wnioskodawcy będą miały zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 VAT, co oznacza iż taka dostawa dokonywana przez sprzedającego będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym, na podstawie art. 4 pkt 1 w zw. art. 1 i art. 2 pkt 4 ustawy PCC planowana umowa sprzedaży budynków wraz gruntem będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zaś Wnioskodawca, jako podatnik będzie zobowiązana do zapłaty podatku PCC z tytułu nabycia ww. budynków wraz z gruntem.

W związku z powyższym opisem (po przeformułowaniu w uzupełnieniu wniosku) zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku gdy Miasto dokonując transakcji dostawy budynków mieszkalnych wraz z gruntem na rzecz A uzna tę transakcję dostawy jako opodatkowaną podatkiem VAT i obciąży ją podatkiem VAT (przy założeniu, iż Miasto i A nie dokonają rezygnacji ze zwolnienia VAT, którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy VAT), to czy A będzie jako podatnik zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy VAT. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki. Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z treścią art. 2 pkt 14, rozumie oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej - bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jednocześnie ustawodawca wprowadził zapis art. 43 ust.10 VAT, przewidujący, iż podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 1 ustawy PCC, podatkowi podlega m.in. umowa sprzedaży rzeczy (w tym wypadku nieruchomości). Zgodnie z art. 2 pkt 4) ustawy PCC nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy PCC obowiązek podatkowy w podatku PCC ciąży na kującym (w przypadku umowy sprzedaży).

W przedmiotowym stanie faktycznym, pierwsze zasiedlenie ww. budynków nastąpiło w okresie dłuższym niż 2 lata do planowanej dostawy gruntu z budynkami, natomiast nakłady remontowe nie przekroczyły wartości 30% wartości początkowej każdego z budynków. Powyższe oznacza, iż do dostawy gruntu z budynkami na rzecz A będą miały zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 VAT, co oznacza iż taka dostawa będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT. Przy założeniu, iż Miasto i A nie złożą w trybie art. 43 ust. 10 ustawy VAT oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od opodatkowania, to dostawa ww. budynków wraz z nieruchomościami na rzecz A będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym A, na podstawie art. 4 pkt 1 w zw. art. 1 i art. 2 pkt 4 ustawy PCC, jako podatnik będzie zobowiązana do zapłaty podatku PCC z tytułu nabycia ww. budynków wraz z nieruchomością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym ustalenia odnoszące się do uregulowań zawartych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685), uznano za element opisu niepodlegający ocenie w ramach wydawanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych.

W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, została wydana odrębna interpretacja z 15 czerwca 2021 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.167.2021.2.MP.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca – Spółdzielnia Mieszkaniowa (A) podpisała z Gminą 19 grudnia 1996 r. porozumienie z Gminą w sprawie: sprzedaży w trybie bezprzetargowym nieruchomości położonej w W. przy ulicach: (…), stanowiącej własność Gminy, w którym Gmina zobowiązała się do uregulowania stanu prawnego działki (…) na swoją rzecz, a następnie sprzedaży jej w drodze bezprzetargowej na rzecz A. Następnie Gmina wyraziła zgodę A na wybudowanie czterech budynków mieszkalnych, wielorodzinnych. Miasto (następca prawny Gminy) wskazało w piśmie, że transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości gruntowej będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Miastu nie będzie przysługiwało prawo do rozliczania podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie nakładów poniesionych na wybudowanie naniesień, będących w dalszej kolejności przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży. W związku z powyższym, Miasto uznało, iż cenę nieruchomości należałoby powiększyć w ten sposób, aby zrekompensowała naliczony podatek VAT od nabycia nakładów, bądź strony transakcji powinny zrezygnować ze zwolnienia, przy spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 43 ust. 10 w zw. z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, co spowodowałoby, że planowana transakcja byłaby opodatkowana podatkiem od towaru i usług w wysokości 23% po stronie Miasta. Tym samym w pierwszej kolejności Wnioskodawca dokona rozliczenia nakładów z Miastem, a następnie Miasto sprzeda na rzecz Wnioskodawcy grunt stanowiący działkę (…) wraz z budynkami mieszkalnymi.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał m.in., że do dostawy gruntu z budynkami na rzecz Wnioskodawcy będą miały zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 VAT, co oznacza iż taka dostawa dokonywana przez sprzedającego będzie podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, na podstawie art. 4 pkt 1 w zw. art. 1 i art. 2 pkt 4 ustawy PCC planowana umowa sprzedaży budynków wraz gruntem będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zaś Wnioskodawca, jako podatnik będzie zobowiązana do zapłaty podatku PCC z tytułu nabycia ww. budynków wraz z gruntem.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy planowana transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem istotnie, jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, sprzedaż budynków mieszkalnych wraz z gruntem będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – co jak zauważono powyżej nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż interpretacja wydawana jest wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych – to zawarta umowa sprzedaży będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Wnioskodawca jako kupujący będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy sprzedaży.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.