Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.195.2021.1.AR
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym 5 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy poniesione przez Spółkę wydatki na uregulowanie odsetek za opóźnienie w zapłacie ceny za Akcje, Wnioskodawca będzie miał prawo zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów:

• w dacie ich poniesienia – jest prawidłowe,
• w źródle zyski kapitałowe – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2021 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy poniesione przez Spółkę wydatki na uregulowanie odsetek za opóźnienie w zapłacie ceny za Akcje, Wnioskodawca będzie miał prawo zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, w źródle zyski kapitałowe.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego tez pismem z 23 czerwca 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.195.2021.1.AR tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Uzupełnienia wniosku dokonano 5 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X Holding spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terytorium Polski, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca ma charakter spółki holdingowej, czyli głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest inwestowanie w aktywa finansowe, przede wszystkim w udziały (akcje), w celu czerpania przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (w postaci dywidendy), a także w celu czerpania dochodów z ewentualnej sprzedaży udziałów (akcji) z zyskiem.

Wnioskodawca, na podstawie umowy sprzedaży akcji (dalej: „Umowa"), nabył od spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą na terytorium Polski (dalej: „Zbywca”) akcje spółki akcyjnej z siedzibą na terytorium Polski (dalej: „Akcje").

Zbywca przeniósł na Wnioskodawcę nabyte przez niego Akcje. Jednak Wnioskodawca, z uwagi na swoją dotychczasową sytuację majątkową, do dnia dzisiejszego nie zapłacił na rzecz Zbywcy należnej mu, na podstawie Umowy, ceny za Akcje.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zawarł ze Zbywcą porozumienie (dalej: „Porozumienie”), na podstawie art. 481 § 1 w związku z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.; dalej: „Ustawa KC”), zgodnie z którym Zbywca zaczął naliczać odsetki za czas opóźnienia w zapłacie ceny za Akcje w związku z nieuregulowaniem przez Wnioskodawcę ceny za Akcje w terminie (dalej: „Odsetki za opóźnienie").

Jakiś czas temu Wnioskodawca wniósł Akcje tytułem wkładu niepieniężnego na podwyższony kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski (dalej: „Spółka Zależna”), w zamian za co objął nowoutworzone udziały w Spółce Zależnej.

Wnioskodawca objął udziały w Spółce Zależnej, w zamian za Akcje, z zamiarem czerpania przychodów z udziału w zyskach Spółki Zależnej (w postaci dywidendy) lub uzyskania przychodu ze sprzedaży udziałów Spółki Zależnej w przyszłości. Obok udziałów w Spółce Zależnej, Wnioskodawca jest wspólnikiem bezpośrednim i pośrednim w kilku innych podmiotach - polskich i zagranicznych.

Wnioskodawca planuje ostatecznie uregulować cenę za Akcje wraz z Odsetkami za opóźnienie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy regulując Odsetki za opóźnienie, wydatki poniesione na ich uregulowanie Wnioskodawca będzie miał prawo zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia w źródle zyski kapitałowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na uregulowanie Odsetek za opóźnienie, Wnioskodawca będzie miał prawo zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, w źródle zyski kapitałowe.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKDODAWCY

I. Kwestia uznania wydatku na spłatę Odsetek za opóźnienie, naliczonych na podstawie Porozumienia, za koszt uzyskania przychodów na gruncie Ustawy o CIT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zd. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

W praktyce stosowania prawa podatkowego oraz w doktrynie prawa podatkowego (zob. przykładowo P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, wyd. XI, Warszawa 2020) przyjęło się, że kosztem uzyskania przychodu na gruncie Ustawy o CIT jest wydatek, który:

1. został definitywnie dokonany, tzn. obciążył majątek podatnika i ma charakter ostateczny (bezzwrotny);
2. jego dokonanie miało na celu uzyskanie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów;
3. jego dokonanie ma związek z działalnością gospodarczą podatnika;
4. został właściwie udokumentowany;
5. nie jest wydatkiem wymienionym w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.
   
   

Uregulowanie przez Wnioskodawcę Odsetek za opóźnienie będzie mieć charakter definitywny, tzn. pomniejszy majątek Wnioskodawcy w sposób ostateczny (bezzwrotny).

Wnioskodawca poniesie wydatek na spłatę Odsetek za opóźnienie, które zostały następnie wykorzystane do objęcia udziałów w Spółce Zależnej. Udziały w Spółce Zależnej, objęte w zamian za Akcje, pozwalają Wnioskodawcy na czerpanie przychodów z udziału w zyskach Spółki Zależnej. Mając to na uwadze, wydatki na nabycie Akcji, w tym odsetki za opóźnienie w zapłacie ceny za Akcje, zostały poniesione przez Wnioskodawcę w celu uzyskania przychodów z udziału w zyskach Spółki Zależnej (ewentualnie uzyskania przychodów ze sprzedaży udziałów Spółki Zależnej), jak również przychodów, z innych spółek, w których Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Wnioskodawca, jako spółka o charakterze holdingowym, prowadzi działalność gospodarczą mającą na celu inwestowanie w aktywa finansowe, przede wszystkim w udziały (akcje), z zamiarem czerpania przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (w postaci dywidendy), a także z zamiarem czerpania dochodów z ewentualnej sprzedaży udziałów (akcji) z zyskiem. Wnioskodawca nabył Akcje w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą (inwestycyjną), z zamiarem czerpania przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (w postaci dywidendy), a także z zamiarem czerpania dochodów z ewentualnej sprzedaży udziałów (akcji) z zyskiem. Dlatego też wydatek na spłatę odsetek za opóźnienie w zapłacie ceny za Akcje, w związku z nabyciem Akcji, zostanie dokonany w związku z działalnością inwestycyjną Wnioskodawcy.

Uregulowanie Odsetek za opóźnienie zostanie przez Wnioskodawcę należycie udokumentowane, w sposób ogólnie przyjęty w obrocie gospodarczym, z zachowaniem wszelkich przepisów prawa.

Wydatek na uregulowanie Odsetek za opóźnienie nie może być, zdaniem Wnioskodawcy, utożsamiany z żadnym z wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. W szczególności wydatek na spłatę Odsetek za opóźnienie nie może być uznany za wydatek na nabycie akcji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT, bowiem przepis ten obejmuje swoim zakresem wyłącznie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie udziałów (akcji), tj. np. cenę nabycia, opłaty notarialne czy podatek od czynności cywilnoprawnych. Nie obejmuje on natomiast wydatków na spłatę odsetek za opóźnienie w zapłacie ceny za nabycie udziałów (akcji), bowiem nie stanowią one wydatków na nabycie udziałów (akcji), ale są wynagrodzeniem za korzystanie z kapitału zbywcy udziałów (akcji) w związku z nieterminowym uregulowaniem na jego rzecz ceny nabycia udziałów (akcji).

Przy czym bez znaczenia powinien pozostać fakt, że wydatek na spłatę Odsetek za opóźnienie zostanie dokonany z uwagi na opóźnienie Wnioskodawcy w zapłacie tej ceny, bowiem Wnioskodawca mógł w tym czasie (tj. pozostając w zwłoce z zapłatą ceny za Akcje) czerpać przychody z Akcji, a także korzystać z Akcji w ramach swojej działalności inwestycyjnej co zresztą uczynił, wykorzystując Akcje do objęcia udziałów w Spółce Zależnej.

Odsetki za opóźnienie są w tym wypadku wynagrodzeniem, które Wnioskodawca poniesie na rzecz Zbywcy za to, że Wnioskodawca mógł czerpać korzyści z posiadania Akcji jeszcze zanim uregulował cenę ich nabycia, pozostając jednocześnie w zwłoce za zapłatą ceny na rzecz Zbywcy. W tym czasie Zbywca nie mógł korzystać ze środków finansowych, które miał on otrzymać jako cenę za zbycie Akcji, zaś ze środków tych - nieuiszczonych na rzecz Zbywcy w terminie - mógł korzystać Wnioskodawca. W związku z tym, przedmiotowe Odsetki za opóźnienie stanowić będą wynagrodzenie za możliwość korzystania przez Wnioskodawcę z kapitału Zbywcy.

Mając na uwadze powyższe rozważania, wydatek Wnioskodawcy na spłatę Odsetek za opóźnienie będzie stanowił koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT. Równocześnie, wydatek ten nie będzie tożsamy z żadnym z wydatków, które zostały wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Powyższe stanowisk Wnioskodawcy znajduje uzasadnienie w wypowiedziach doktryny prawa podatkowego, na dowód czego Wnioskodawca przywołuje następujące cytaty:

• „Przekładając te różne rodzaje odsetek w rozumieniu prawa cywilnego na przepisy podatkowe, można stwierdzić, że odsetki kapitałowe jako wynagrodzenie za korzystania z cudzego kapitału, zasadniczo będą kosztem uzyskania przychodów, o ile cel na jaki wykorzystano pożyczony kapitał służy celom określonym w art. 15 ust. 1 PDOPrU bądź art. 22 ust. 1 PDOFizU. Natomiast odsetki za opóźnienie (zarówno w transakcjach handlowych, jak i te, które wynikają wprost z KC) mają charakter sankcyjny, dyscyplinujący dłużnika. Możliwość zaliczenia tego rodzaju odsetek do kosztów uzyskania przychodów jest uzależnione od okoliczności ich poniesienia. Jeśli dotyczą wskazanych w przepisach szczególnych art. 16 ust. 1 PDOPrU bądź art. 23 ust. 1 PDOFizU przypadków określających katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskana przychodów, nie będą mogły być potrącone od przychodów podatkowych. W przeciwnym wypadku, tj. gdy dotyczą innych przypadków, możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów nie jest wykluczone, jednak każdorazowo wymaga to analizy okoliczności ich poniesienia pod kątem spełnienia wymogów z art. 15 ust. 1 PDOPrU bądź art. 22 ust. 1 PDOFizU.”.
• „Odsetki definiowane są w doktrynie prawa cywilnego jako zwykłe wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku, które oblicza się według określonej stopy procentowej [zob. A. Brzozowski, w: Kodeks cywilny. Komentarz do art. 1-449 (pod red. K. Pietrzykowskiego), t. I, Warszawa 2018, Legalis, kom. do art. 359, Nb 1], Podobną funkcję pełnią odsetki za opóźnienie w wykonaniu zobowiązania pieniężnego, o których mówi art. 481 KC (choć w ich przypadku na plan pierwszy wysuwa się ich kompensacyjny charakter). Przy czym przepisy prawa podatkowego w zakresie kosztów uzyskania przychodu, co do zasady, jednakowo traktują odsetki uznawane jako wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy, jak i odsetki za zwłokę w spełnieniu świadczenia (zob. W. Pietrasiewicz, M. Romańczuk, Koszty uzyskania przychodów, kom. do art. 16 ust. 1 pkt 11). (...) Przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 PDOPrU wskazuje, że kosztem uzyskania przychodów są wyłącznie faktycznie zapłacone odsetki.” (K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019)
• „Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych odsetek od zobowiązań (...). Komentowany przepis nie rozróżnia odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego (art. 481 k.c.) oraz odsetek stanowiących wynagrodzenie za korzystanie z udostępnionego kapitału. W obu przypadkach będą zatem miały zastosowanie te same zasady. Omawiana regulacja ma związek z art. 12 ust. 4 pkt 2, który nie uznaje za przychody kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Uznanie za przychód dopiero faktycznie otrzymanych odsetek oznacza w konsekwencji, że tylko zapłacone odsetki są uznawane za koszt uzyskania przychodu.” (G. Dźwigała, Z. Huszcz, P. Karwat, R. Krasnodębski, M. K. Ślifirczyk, F. Świtała [w:] G. Dźwigała, Z. Huszcz, P. Karwat, R. Krasnodębski, M. K. Ślifirczyk, F. Świtała, Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz, wyd. II, Warszawa 2009, art. 16).
  
  

Dodatkowo, stanowisko Wnioskodawcy znajduje również uzasadnienie w wypowiedziach organów podatkowych, na dowód czego Wnioskodawca przywołuje następujący fragment z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 września 2013 r., Znak: IPPB3/423-427/13-2/AG: „Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów podatkowych, kwoty odsetek za zwłokę w wysokości jak dla zobowiązań podatkowych należnych wierzycielowi na podstawie przepisów ustawy o terminach zapłaty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W ocenie Spółki, żadne z wyłączeń z kosztów podatkowych określonych w art. 16 ustawy o CIT nie ma zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym w odniesieniu do odsetek za zwłokę, należnych wierzycielowi na podstawie przepisów ustawy o terminach zapłaty. W przypadku opóźnień w zapłacie za towary i usługi, naliczane za czas opóźnienia odsetki są niemalże nierozerwalną częścią działalności gospodarczej i niewątpliwie spełniają definicję zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W tym miejscu przywołać należy argumentację zawartą w uzasadnieniu do pytania nr 5. Koszty w postaci odsetek wiążą się z przedmiotem działalności Spółki, ponieważ ich ponoszenie jest elementem ryzyka gospodarczego, nieodłącznie związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wydatki te pełnią rolę analogiczną do kredytu kupieckiego, czyli odroczonej płatności z tytułu dokonanej dostawy towarów czy też świadczenia usług. Oprócz tego zapłata odsetek będzie immanentnie związana z prowadzoną i generującą przychody działalnością gospodarczą. Takie odsetki będą uiszczane na podstawie przepisów ustawy o terminach zapłaty. Odroczenie płatności w zamian za dokonanie zapłaty odsetek będzie umożliwiało lepsze wykorzystanie posiadanych środków pieniężnych i możliwość zachowania płynności finansowej. Zaplata rekompensaty (lub wyższej kwoty, w przypadku, gdy koszty odzyskiwania należności przez wierzyciela przekroczą tę kwotę) będzie zatem jak najbardziej uzasadniona dla Spółki.”

Potwierdzenie stanowiska Spółki znaleźć można w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 24 listopada 2010 r. (Znak: IBPBI/2/423-11 13/10/CzP) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż "odsetki za zwłokę mogą stanowić dla dłużnika koszt uzyskania przychodów związany z prowadzoną działalnością gospodarczą".

Zatem stosownie do ogólnej reguły wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów podatkowych, kwoty odsetek za zwłokę, należnych wierzycielowi na podstawie przepisów ustawy o terminach zapłaty.

Nie ma przy tym znaczenia, iż odsetki te będą wyliczone według stawki odsetek za zwłokę dla zobowiązań podatkowych, gdyż nie stają się one z tego tytułu objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT (tekst jedn.: nie stają się odsetkami za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej).”

II. Kwestia momentu zaliczenia wydatku na spłatę Odsetek za opóźnienie, naliczonych na podstawie Porozumienia, w koszty uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z pewnym zastrzeżeniem.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z rozważaniami zawartymi w punkcie I powyżej, wydatek Wnioskodawcy na spłatę Odsetek za opóźnienie będzie stanowił koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT.

Dodatkowo, jak wskazano w punkcie I powyżej, wydatek na spłatę Odsetek za opóźnienie nie może być uznany za koszt bezpośredni nabycia akcji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT, bowiem przepis ten obejmuje swoim zakresem wyłącznie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie udziałów (akcji). Jeżeli zatem wydatek na spłatę Odsetek za opóźnienie nie jest wydatkiem bezpośrednio związanym z nabyciem Akcji, to należy go uznać za tzw. koszt pośredni.

Co więcej, Odsetki za opóźnienie są naliczane na podstawie Porozumienia, a nie na podstawie Umowy. Nie stanowią one zatem ceny płaconej za Akcje, a są wynagrodzeniem za niezapłacenie ceny za Akcje w terminie, tj. są wynagrodzeniem za korzystanie z kapitału w ramach tzw. „kredytu kupieckiego”.

Przy czym wydatek na Odsetki za opóźnienie pozostaje w pośrednim związku z przychodami z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT, tj. przychodem z udziału w zyskach osób prawnych albo przychodem ze sprzedaży akcji, bowiem Odsetki za opóźnienie są w tym wypadku wynagrodzeniem, które Wnioskodawca poniesie na rzecz Zbywcy za to, że Wnioskodawca mógł czerpać korzyści z posiadania Akcji jeszcze zanim uregulował cenę ich nabycia. Należy zauważyć, iż udziały w Spółce Zależnej, objęte w zamian za Akcje, pozwalają Wnioskodawcy na czerpanie przychodów z udziału w zyskach Spółki Zależnej.

Dodatkowo, w drodze analogii Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów pośrednich kwalifikowane są odsetki od pożyczki udzielonej na zakup udziałów (akcji) co zostało potwierdzone w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 listopada 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.341.2020.1.JC;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 października 2017 r. Znak: 0114-KDIP2-3.4010.215.2017.1.MC;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 czerwca 2015 r., Znak: IBPBI/2/4510-349/15/IZ;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 kwietnia 2011 r., Znak: IPPB3/423-139/11-2/MC.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od pożyczki udzielonej na zakup udziałów (akcji) pełnią identyczną funkcję, jak odsetki za opóźnienie w zapłacie ceny za udziały (akcje), naliczane w ramach tzw. „kredytu kupieckiego”, czyli stanowią wynagrodzenie za możliwość korzystania z kapitału. W związku z tym, kwalifikacja podatkowa Odsetek za opóźnienie powinna być taka sama, jak kwalifikacja podatkowa odsetek od pożyczki udzielonej na zakup udziałów (akcji), czyli Odsetki za opóźnienie, naliczane w ramach tzw. „kredytu kupieckiego”, powinny stanowić tzw. koszt pośredni.

Mając na uwadze powyższe rozważania, wydatek na Odsetki za opóźnienie jest kosztem uzyskania przychodów innym, niż koszt bezpośrednio związany z przychodami z Akcji (tzw. koszt pośredni), w związku z czym wydatek na Odsetki za opóźnienie będzie potrącalny w dacie jego poniesienia, czyli w dacie spłaty Odsetek za opóźnienie.

III. Kwestia zaliczenia wydatku na spłatę Odsetek za opóźnienie, naliczonych na podstawie Porozumienia, za koszt uzyskania przychodu w źródle kapitały pieniężne.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 zd. 1 Ustawy o CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Natomiast, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepis art. 15 ust. 2 Ustawy o CIT stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 2b Ustawy o CIT).

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca kupił Akcje i kolejno objął udziały w Spółce Zależnej, w zamian za Akcje, z zamiarem czerpania przychodów z udziału w zyskach Spółki Zależnej (w postaci dywidendy) lub uzyskania przychodu ze sprzedaży udziałów Spółki Zależnej w przyszłości.

Dodatkowo, jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca ma charakter spółki holdingowej, czyli głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest inwestowanie w aktywa finansowe, przede wszystkim w udziały (akcje), w celu czerpania przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (w postaci dywidendy), a także w celu czerpania dochodów z ewentualnej sprzedaży udziałów (akcji) z zyskiem.

Zgodnie z rozważaniami zawartymi w punkcie I powyżej, wydatek Wnioskodawcy na spłatę Odsetek za opóźnienie będzie stanowić pośredni koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT i art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT.

Jak już Wnioskodawca zauważył w punkcie II powyżej, wydatek na Odsetki za opóźnienie pozostaje w pośrednim związku z przychodami z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT, bowiem Odsetki za opóźnienie są w tym wypadku wynagrodzeniem, które Wnioskodawca poniesie na rzecz Zbywcy za to, że Wnioskodawca mógł czerpać korzyści z posiadania Akcji jeszcze zanim uregulował cenę ich nabycia. Wnioskodawca zauważył również, iż udziały w Spółce Zależnej, objęte w zamian za Akcje, pozwalają Wnioskodawcy na czerpanie przychodów z udziału w zyskach Spółki Zależnej.

Mając na uwadze powyższe rozważania, na podstawie art. 15 ust. 2b w związku z art. 15 ust. 2 Ustawy o CIT, wydatek Wnioskodawcy na Odsetki za opóźnienie powinien zostać w całości przypisany do kosztów uzyskania przychodów ze źródła zyski kapitałowe, o których mowa w art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT.

Podsumowując, z całości powyższych rozważań wynika, iż poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek na spłatę Odsetek za opóźnienie powinien zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, potrącalny w dacie jego poniesienia (zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT) i przypisany do kosztów uzyskania przychodów ze źródła zyski kapitałowe (zgodnie z art. 15 ust. 2b w związku z art. 15 ust. 2 Ustawy o CIT). Mając to na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dokonując spłaty Odsetek za opóźnienie, wydatki poniesione na ich spłatę Wnioskodawca będzie miał prawo zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia w źródle zyski kapitałowe, należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika.
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż koszty uzyskania przychodów stanowią wszelkie wydatki, pod warunkiem, że są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub jego zachowanie albo zabezpieczenie oraz nie są wskazane w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zatem dokonując rozpoznania kosztowego charakteru określonego wydatku podatnik musi badać nie tylko to, czy wydatek ten został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT), ale i to czy nie jest on objęty wyłączeniem z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

I tak, w art. 16 ust. 1 updop, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in.:

• naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) (pkt 11);
• koszty egzekucyjne związane z niewykonaniem zobowiązań (pkt 17);
• grzywny i kary pieniężne orzeczone w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetki od tych grzywien i kar (pkt 18),
• kary, opłaty i odszkodowania oraz odsetki od tych zobowiązań z tytułu:
1. nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,
   
2. niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (pkt 19),
• odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej (pkt 21),
• kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczaniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług (pkt 22).
  
  

Jednocześnie należy zauważyć, iż jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2021 r poz. 424), w transakcjach handlowych – z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny – wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. wierzyciel spełnił swoje świadczenie;
2. wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.
   
   

Z kolei dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  
  

Ustawa o CIT nie zawiera definicji kosztu „bezpośredniego” oraz kosztu „pośredniego” – brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Kosztami takimi są więc w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, czy warunkujące prowadzenie tej działalności, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników, podatki od nieruchomości. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

W zależności od zakwalifikowania przedmiotowych wydatków do bezpośrednich lub pośrednich kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdą odpowiednio regulacje zawarte w art. 15 ust. 4b-4c lub ust. 4d-4e ustawy o CIT określające moment potrącalności kosztów.

Jak stanowi art. 15 ust. 4c updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Generalną zasadą podatkowego rozliczania kosztów bezpośrednich jest ujęcie (potrącenie) w rachunku podatkowym kosztu bezpośrednio związanego z przychodem w roku jego związania z odpowiadającym mu przychodem, chyba że koszt bezpośredni został poniesiony po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego po zakończonym roku podatkowym – w takim przypadku jest on potrącalny w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy. Koszty bezpośrednie należy więc ujmować podatkowo w momencie wykazania odpowiadających im przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepisy powyższe stanowią autonomiczną regulację w zakresie potrącalności pośrednich kosztów uzyskania przychodów, niezależną od zasad rachunkowych. Wystarczy zatem, by dany koszt został ujęty w księgach rachunkowych (z wyjątkiem kosztów rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów), żeby ten moment uznać za moment potrącenia pośredniego kosztu uzyskania przychodów, niezależnie od rachunkowego rozliczenia tego kosztu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca ma charakter spółki holdingowej. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest inwestowanie w aktywa finansowe, przede wszystkim w udziały (akcje), w celu czerpania przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (w postaci dywidendy), a także w celu czerpania dochodów z ewentualnej sprzedaży udziałów (akcji) z zyskiem. Wnioskodawca, na podstawie umowy sprzedaży akcji, nabył od spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą na terytorium Polski akcje spółki akcyjnej z siedzibą na terytorium Polski). Zbywca przeniósł na Wnioskodawcę nabyte przez niego Akcje. Jednak Wnioskodawca, z uwagi na swoją dotychczasową sytuację majątkową, do dnia dzisiejszego nie zapłacił na rzecz Zbywcy należnej mu, na podstawie Umowy, ceny za Akcje. W związku z powyższym, Wnioskodawca zawarł ze Zbywcą porozumienie, zgodnie z którym Zbywca zaczął naliczać odsetki za czas opóźnienia w zapłacie ceny za Akcje w związku z nieuregulowaniem przez Wnioskodawcę ceny za Akcje w terminie Jakiś czas temu Wnioskodawca wniósł Akcje tytułem wkładu niepieniężnego na podwyższony kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski, w zamian za co objął nowoutworzone udziały w Spółce Zależnej. Wnioskodawca objął udziały w Spółce Zależnej, w zamian za Akcje, z zamiarem czerpania przychodów z udziału w zyskach Spółki Zależnej (w postaci dywidendy) lub uzyskania przychodu ze sprzedaży udziałów Spółki Zależnej w przyszłości. Wnioskodawca planuje ostatecznie uregulować cenę za Akcje wraz z Odsetkami za opóźnienie.

Wnioskodawca w pierwszej kolejności poddał w wątpliwość czy regulując Odsetki za opóźnienie, wydatki poniesione na ich uregulowanie Spółka będzie miała prawo zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż odsetki za zwłokę, przysługujące od Spółki jej Wierzycielowi z tytułu nieterminowej zapłaty należności wynikającej z zawartej umowy sprzedaży Akcji nie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie przepisów ustawy o CIT, w szczególności na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy. Należy jednocześnie podkreślić, że kosztami uzyskania przychodów, stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 11 updop, mogą być jedynie odsetki, które zostały faktycznie zapłacone.

W tym miejscu wskazać także należy, że instytucję prawną odsetek reguluje art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 2020 r. poz. 1740 ze zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże, gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (art. 481 § 2 Kodeksu cywilnego).Odsetki wypłacone w związku z opóźnieniem wypłaty danego świadczenia nie są wliczane do wartości tego świadczenia. Zgodnie z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2020 r., poz. 1575, ze zm.), do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma więc zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenie główne. Należy przy tym wskazać, że odsetki są świadczeniem ubocznym, pozostającym w ścisłym związku z należnością główną, jednak źródło ich powstania różni się zasadniczo od źródła powstania długu głównego. Dlatego też nie można utożsamiać odsetek ze świadczeniem głównym (np. odpłatnym zbyciem), bowiem wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem niewykonania zobowiązań. W rozpatrywanej sprawie świadczeniem głównym jest sprzedaż Akcji, zaś odsetki są świadczeniem dodatkowym, ubocznym, tj. należnością z tytułu zwłoki w zapłacie świadczenia głównego, które będą wypłacane na mocy art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego zgodnie z zawartym Porozumieniem.

Zgodzić się zatem należy się z Wnioskodawcą, iż wydatki na spłatę Odsetek za czas opóźnienia w zapłacie ceny za Akcje w związku z nieuregulowaniem przez Wnioskodawcę ceny za Akcje w terminie nie mogą być uznane za wydatki na nabycie akcji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy CIT.

Wskazać przy tym należy, iż wymienione wyżej wydatki zostały poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w celu osiągnięcia/zabezpieczenia źródła przychodów i nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Zatem wydatki te stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Wydatki te stanowić będą pośrednie koszty uzyskania przychodów ponieważ nie jest możliwe ustalenie w jakim okresie i w jakiej wysokości powstanie związany z nimi przychód.

Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki za opóźnienie w zapłacie ceny za nabyte Akcje, jako koszty pośrednie, będą zatem potrącalne zgodnie z art. 15 ust. 4d w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczącej alokacji poniesionych wydatków z tytułu odsetek za czas opóźnienia w zapłacie ceny za Akcje do źródła zyski kapitałowe, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się

przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż przychody osiągnięte z udziału w zyskach osób prawnych zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych, a zatem wszystkie wydatki (bezpośrednie i pośrednie) związane z uzyskaniem tego przychodu powinny być przypisane do źródła przychodów, jakim są zyski kapitałowe.

W omawianej sprawie, wskazane we wniosku wydatki w postaci odsetek, poniesione zostaną w związku ze zwłoką w płatności za nabycie akcji generujących przychody z zysków kapitałowych. W konsekwencji odsetki te, jako świadczenie akcesoryjne winny zostać zaliczone w ramach źródła przychodów jakim są zyski kapitałowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kwalifikacji wskazanych we wniosku wydatków jako kosztów w źródle zyski kapitałowe należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.