Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.349.2021.3.MB
z 2 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2021 r. (data wpływu 8 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 14 lipca 2021 r. (data wpływu 20 lipca 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą związaną m.in. z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych. Wnioskodawca obecnie prowadzi profile w mediach społecznościowych (...) i kanał na (...), gdzie publikuje treści o tematyce usprawniania zakupionych przez niego pojazdów samochodowych (tzw. tuning), doboru wyposażenia i akcesoriów w formie poradników oraz fotorelacji z przeprowadzanych prac w powyższym zakresie. Powyższe stanowi formę prowadzenia przez Wnioskodawcę biznesu. Nadto Wnioskodawca zatrudnia pracowników, np. operatora kamery.

Wnioskodawca uczęszcza na wydarzenia motoryzacyjne, wzbogacając swoją wiedzę z tej materii. Dodatkowo Wnioskodawca zakupił pojazd, który obecnie jest używany, jak w celu prywatnym, tak i w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Za pomocą zakupionego pojazdu z uwagi na jego ekskluzywność i rozpoznawalność w branży motoryzacyjnej Wnioskodawca planuje rozwijać swoją firmę i markę, zdobywać większą liczbę osób obserwujących, a zatem uzyskiwać z tego tytułu przychód. Nagrywanie odcinków na prowadzony kanał (...) i publikowanie treści w kontach mediów społecznościowych z wykorzystaniem przedmiotowego pojazdu (a następnie innych zakupionych pojazdów) przyczyni się bezpośrednio oraz pośrednio do uzyskiwania przychodu przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca planuje używać zakupiony pojazd (a następnie inne pojazdy zakupione w przyszłości) wyłącznie w celach prowadzenia działalności gospodarczej, zgłaszając tę informację do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oraz prowadząc ewidencję przebiegu pojazdu.

Z uwagi na osiągany rozgłos w społeczności zainteresowanej motoryzacją Wnioskodawca uzyskuje obecnie propozycje współpracy z przedsiębiorstwami w zakresie m.in. reklamy ich usług, recenzji produktów na profilach społecznościowych Wnioskodawcy. Przedmiotowa współpraca miałaby być rozliczana w formie barteru lub za wynagrodzeniem wyrażonym w pieniądzu.

Jednocześnie Wnioskodawca otrzymuje szereg zapytań od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej o dokonanie usprawnienia pojazdu za stosownym wynagrodzeniem. Przy czym może się zdarzyć, że pojazd podlegający usprawnieniu jest własnością danej osoby bądź osoba może być zainteresowana jednym z pojazdów zakupionych uprzednio przez Wnioskodawcę.

Nadto Wnioskodawca planuje w przyszłości stworzyć własną markę odzieżową.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca planuje poszerzyć prowadzenie działalności gospodarczej w następującym zakresie:

1. (PKWiU 45.11.11) Sprzedaż hurtowa samochodów osobowych, z wyłączeniem specjalnych;
2. (PKWiU 45.11.31) Sprzedaż detaliczna samochodów osobowych i furgonetek prowadzona przez Internet;
3. (PKWiU 45.20.11) Usługi standardowej konserwacji i naprawy samochodów osobowych i furgonetek, z wyłączeniem układów elektrycznych, opon i nadwozi;
4. (PKWiU 45.20.13) Usługi naprawy opon samochodów osobowych i furgonetek, włączając regulację i wyważanie kół;
5. (PKWiU 45.20.14) Usługi naprawy nadwozi samochodów osobowych i furgonetek (drzwi, zamki, okna, lakierowanie, naprawy powypadkowe);
6. (PKWiU 45.20.21) Usługi standardowej konserwacji i naprawy pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem układów elektrycznych, opon i nadwozi oraz motocykli;
7. (PKWiU 59.11.12) Usługi związane z produkcją reklamowych lub promocyjnych filmów i nagrań wideo;
8. (PKWiU 59.11.13) Usługi związane z produkcją pozostałych programów telewizyjnych i nagrań wideo;
9. (PKWiU 59.11.30) Sprzedaż miejsca lub czasu na cele reklamowe w filmach, nagraniach wideo i programach telewizyjnych;
10. (PKWiU 70.21.10) Usługi w zakresie stosunków międzyludzkich (public relations) i komunikacji;
11. (PKWiU 70.22.11) Usługi doradztwa związane z zarządzaniem strategicznym;
12. (PKWiU 70.22.17) Usługi zarządzania procesami gospodarczymi;
13. (PKWiU 77.11.1) Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy;
14. (PKWiU 14.19.Z) Produkcja pozostałej odzieży i dodatków do odzieży.
    
    

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca planuje świadczyć usługi w zakresie profesjonalnego usprawniania i naprawy pojazdów zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i prawnych. Wnioskodawca zakładał nie tylko możliwość usprawniania pojazdu na zlecenie klienta, ale także samodzielny zakup pojazdu i jego usprawnienie celem dalszego wykorzystywania w ramach działalności opodatkowanej. Przy tym, Wnioskodawca rozważa założenie profesjonalnego warsztatu umożliwiającego mu świadczenie usług ww. zakresie.

Inne pojazdy uprzednio zakupione i usprawnione przez Wnioskodawcę mogą zostać przeznaczone w przyszłości na sprzedaż. Pojazdy sprzedawane będą z odpowiednią marżą, a sprzedaż miałaby charakter detaliczny.

Co więcej, Wnioskodawca planuje organizować i prowadzić szkolenia w zakresie prawidłowego usprawniania, naprawy i konserwacji pojazdów samochodowych. Szkolenia miałyby się odbywać w szczególności za pośrednictwem jego profili społecznościowych. Szkolenia mogą mieć charakter zamknięty, tj. dostęp do materiałów otrzymałyby osoby po uiszczeniu stosownej opłaty. Jednocześnie możliwym jest organizowanie szkoleń otwartych na zlecenie innych podmiotów gospodarczych w ramach współpracy i odpłatnej promocji tych podmiotów.

Jednocześnie Wnioskodawca planuje rozbudowę swoich profili w mediach społecznościowych w myśl przyszłego zarobkowania, tj. recenzje, reklamowania produktów lub marek za wynagrodzeniem bądź rozliczania się w sposób barterowy. Rozbudowa ma polegać m.in. na stworzeniu samochodu rajdowego lub wykorzystaniu zakupionego pojazdu, a następnie nagrywaniu jazd po torze wyścigowym celem wzrostu oglądalności i rozpoznawalności. Z uwagi na wiedzę oraz umiejętności Wnioskodawcy, Wnioskodawca planuje rozpocząć także działalność w zakresie mediów społecznościowych, w tym w szczególności prowadzenie szkoleń z budowania własnej marki i jej rozpoznawalności, szkolenie z planowania i publikowania treści w Internecie.

W celu wypromowania powyższych przedsięwzięć Wnioskodawca planuje ponieść serie wydatków mających na celu spopularyzowanie planowanej działalności. W ramach tych wydatków Wnioskodawca planuje m.in. skorzystanie z usługi pozycjonowania strony internetowej w wyszukiwarkach, zakup kampanii reklamowej na portalach społecznościowych, takich jak (...), jak i na portalach dedykowanych motoryzacji.

W ramach prowadzonych profili w mediach społecznościowych o tematyce motoryzacyjnej Wnioskodawca planuje także polecać restauracje znajdujące się przy często uczęszczanych trasach, które charakteryzują się dobrą kuchnią, a także takie, które swoim wystrojem nawiązują do tematyki profilów w mediach społecznościowych. W opinii Wnioskodawcy połączenie tematyki motoryzacji z informacjami gastronomicznymi stanowi niszę wolną do zagospodarowania, która przy okazji zapewnić może reklamę usługą, którą planuje świadczyć Wnioskodawca.

Ponadto w celu podniesienia renomy działalności Wnioskodawca planuje prezentować zakupione lub usprawnione przez siebie samochody przed popularnymi hotelami oraz restauracjami znajdującymi się w różnych miejscach na terytorium Polski. Na prezentacje Wnioskodawca zamierza zapraszać potencjalnych klientów, Wnioskodawca liczy również, że goście hoteli oraz restauracji okażą zainteresowanie udziałem w prezentacji. Taka aktywność wiązać się będzie z ponoszeniem kosztów mających na celu przykucie uwagi potencjalnych klientów, jak i typowymi kosztami związanymi z wykonywaniem działalności poza siedzibą firmy, tj. kosztami transportu oraz noclegu. Dodatkowo w ramach prezentacji Wnioskodawca chciałby zapewnić zaproszonym gościom poczęstunek w postaci posiłków i napojów. Celem rozpoznawalności i reklamy prowadzonych profili w mediach społecznościowych i kanału na (...) zakupione i usprawnione pojazdy przez Wnioskodawcę mają/byłyby oznaczone stosownym logiem (naklejka na szybie o treści) lub/oraz indywidualnymi tablicami rejestracyjnymi (…), które pozwolą na jednoznaczną identyfikację Wnioskodawcy i będą nawiązywać do prowadzonych profilów w mediach społecznościowych.

Podróże byłyby m.in. udokumentowane poprzez zamieszczanie zdjęć lub krótkich filmów (tzw. relacja/story na (...), z informacją o położeniu i celu podróży), w formie dedykowanego materiału lub odcinka na kanale (np. z wyjazdu w góry). Powyższe przyczyni się do pozyskania nowych obserwatorów i zwiększy osiągalność w mediach społecznościowych.

Przykładowo:

1. Wnioskodawca podróżuje pojazdem wykorzystywanym w działalności gospodarczej do wybranej miejscowości w górach, dokumentuje podróż poprzez wykonanie zdjęć/nagrań krótkich filmów, udostępnia materiał na bieżąco na swoich profilach w mediach społecznościowych w formie tzw. relacji na (...); następnie Wnioskodawca przygotowuje pozostały zebrany materiał zdjęciowy/filmowy do montażu, w późniejszym terminie zmontowany materiał zamieszcza na swoich profilach w mediach społecznościowych lub/i kanale na (...);
2. Wnioskodawca podróżuje pojazdem wykorzystywanym w działalności gospodarczej do wybranej miejscowości w górach, dokumentuje podróż poprzez wykonanie zdjęć/nagrań krótkich filmów, przygotowuje cały zebrany materiał zdjęciowy/filmowy do montażu, w późniejszym terminie zmontowany materiał zamieszcza na swoim kanale na (...) lub/i profilach w mediach społecznościowych.
   
   

Powyższe przyczyni się do promowania osoby Wnioskodawcy, prowadzonych przez niego profilów w mediach społecznościowych i kanału w serwisie (...), pozyskania większej oglądalności, zamieszczenia komentarzy przez obserwujących, a tym samym większej ilości nowych obserwatorów.

Inną aktywnością Wnioskodawcy, która jego zdaniem pozwoli mu na reklamę przyszłej działalności będzie prowadzenie darmowych transmisji na żywo za pomocą sieci Internet. Podczas transmisji Wnioskodawca m.in omawiał będzie wykonane przez siebie prace tuningowe, kolejne czekające go przedsięwzięcia czy odpowiadał będzie na pytania zadawane przez uczestników transmisji. W ramach takich transmisji może okazać się, że uczestnicy dokonają na konto Wnioskodawcy dobrowolne wpłaty pieniężne, zwane (…).

Dodatkowo Wnioskodawca rozważa odbycie podróży służbowych poza miejscowością, w której mieści się stałe miejsce jej wykonywania, celem pracy zdalnej. W tym celu Wnioskodawca zamierza wykorzystać pojazd służbowy, który będzie w takim przypadku wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Pojazdem tym Wnioskodawca planuje odbywać wyjazdy do różnych miejscowości, w tym hoteli, w celu nagrania materiałów filmowych, które będą następnie opublikowane na profilach i kanale Wnioskodawcy w mediach społecznościowych. Nadto podróż może zostać odbyta celem m.in. pozyskiwania ofert hotelowych, przygotowania scenariusza pod dany materiał filmowy (odcinek), wykonania sesji zdjęciowych z ramach zawartych umów z współpracującymi podmiotami, reklamy planowanej produkcji własnej marki ubrań.

Dodatkowo Wnioskodawca przewiduje opcję wypożyczenia pojazdu dla swoich pracowników lub zleceniobiorców w celu wykonania umowy lub zlecenia.

Podróż służbowa m.in. będzie także w celu spotkania się z klientami i/lub fanami w różnych lokalizacjach, co będzie udokumentowane materiałem filmowym i dokumentacją zdjęciową, a następnie opublikowane na portalach społecznościowych prowadzonych przez Wnioskodawcę.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca odpowiedział na następujące pytania z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych:

1. Jakie dokładnie przychody uzyskuje Pan z publikowania treści w mediach społecznościowych (...) i kanału na (…)?
   Przychód z tytułu reklam wyświetlanych w filmach uzależniony od wyświetleń i oglądalności. Wypłacane co miesiąc przez (…).
2. Zważywszy na informację zawartą przez Pana w treści wniosku, że „Wnioskodawca planuje rozwijać swoją firmę i markę, zdobywać większą liczbę osób obserwujących, a zatem uzyskiwać z tego tytułu przychód”, to z jakiego dokładnie tytułu będą to przychody?
   Jak wyżej; większa ilość obserwujących, to przede wszystkim więcej wyświetleń filmów, co przekłada się w sposób bezpośredni na większy przychód z reklam. Dodatkowo, większe „zasięgi” (czyli ilość obserwujących oraz osób, do których docierają dane posty i filmy) przekłada się na wyższe stawki współpracy z przedsiębiorstwami.
3. Na czym dokładnie polegać będzie współpraca z przedsiębiorstwami w zakresie m.in. reklamy ich usług, recenzji produktów na profilach społecznościowych Wnioskodawcy?
   Współpraca bezpośrednio z firmą bądź za pośrednictwem agencji (…) marketingu. Współpraca polega na otrzymaniu wynagrodzenia za reklamę produktu bądź też usługi na portalu (...) oraz (...). W praktyce sprowadza się to do:
   • dedykowanego filmu na (...), gdzie ulokowany jest produkt przedsiębiorstwa, za co otrzymywane jest wynagrodzenie,
   • 60-sekundowej wstawki do filmu w formie reklamy produktu przedsiębiorstwa bądź też
   • postu na (...) na temat danego produktu.
   Treść komunikatu pozostaje kwestią do doprecyzowania na etapie zawierania współpracy. Za tak wykonaną usługę, otrzymuje się wynagrodzenie, które będzie dokumentowane co do zasady fakturą VAT.
4. Na czym polegać będzie umowa barteru, jakie usługi będzie Pan nabywał, a jakie będzie Pan świadczył?
   Otrzymanie korzyści w zamian za reklamę produktu przedsiębiorstwa. Przykładowo: zniżka na zakup produktu w zamian za jego reklamę lub nieodpłatne otrzymanie produktów do promocji i przetestowania na kanale.
5. Jaki charakter (tytuł prawny) mają otrzymane przez Pana sumy pieniężne podczas transmisji na żywo za pomocą sieci Internet od uczestników transmisji, tzw. „(…)”, i w zamian za co je Pan otrzymuje (za jakie Pana działania są one wpłacane), tj.:
   • czy stanowią one darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku,
   • czy wypłaty te mają charakter napiwków rozumianych jako gratyfikacja za treści przekazywane podczas tych transmisji, wyraz zadowolenia oglądających,
   • czy może wpłaty te dokonywane są tytułem uzyskania jakiegoś świadczenia (rzeczy),
   • czy otrzymane wpłaty wiążą się z Pana aktywnością na transmisjach na żywo,
   • czy może wpłaty te nie mają żadnego związku z Pana aktywnością i są dokonywane bez względu na Pana działania,
   • czy osoby dokonujące wpłat na Pana rzecz czynią to nieodpłatnie (kosztem własnego majątku), nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia z Pana strony,
   • czy otrzymane kwoty stanowią istotny wkład finansowy dla Pana działalności gospodarczej,
   • czy brak ww. wsparcia spowoduje zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej?
   Według Wnioskodawcy kwoty przelewane przez uczestników podczas prowadzonej przez Wnioskodawcę transmisji na żywo za pomocą sieci Internet powinny być traktowane jako darowizny, ponieważ będą to nieodpłatne przysporzenia majątkowe na rzecz Wnioskodawcy. Niemniej jednak wpłaty te mogą mieć charakter napiwków rozumianych jako gratyfikacja za treści przekazywane podczas tych transmisji, wyraz zadowolenia oglądających. W trakcie transmisji na żywo datki zbierane są za różne aktywności. Może to być wpłata w podziękowaniu za dobrze spędzony czas podczas transmisji. Wpłaty te nie będą dokonywane tytułem uzyskania jakiegoś świadczenia lub rzeczy. Otrzymane wpłaty będą wiązać się z aktywnością tylko i wyłącznie aktywnością Wnioskodawcy na transmisjach na żywo. Wpłaty będą związane z jego osobą i wpłacane przez fanów w celu, np. podziękowania za film, zwrócenia uwagi na ich osobę i odpowiedzi na ich pytanie bądź wykonania w trakcie transmisji na żywo pewnej aktywności. Osoby dokonujące wpłat na rzecz Wnioskodawcy będą czynić to nieodpłatnie (kosztem własnego majątku), nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia ze strony Wnioskodawcy. Z jego strony jest tylko podziękowanie w trakcie transmisji na żywo. Otrzymane kwoty nie będą stanowić istotnego wkładu finansowego dla działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Brak ww. wsparcia nie spowoduje zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Jest to dodatek mający na celu poprawienie rentowności działań Wnioskodawcy.
6. Czy pojazdy, które planuje Pan zakupić i usprawniać, a także samochód rajdowy, który zamierza Pan stworzyć, będą samochodami osobowymi w rozumieniu art. 5a pkt 19 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.)?
   Tak, pojazdy, które planuje Wnioskodawca zakupić i usprawniać, a także samochód rajdowy, który zamierza stworzyć, będą samochodami osobowymi w rozumieniu art. 5a pkt 19 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.).
7. Czy w dacie zakupu samochodów będzie Pan decydował, które z nich będą usprawniane i będą podlegały odsprzedaży, a które z nich będzie Pan wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej do świadczenie usług reklamowych, promocji; czy w tym drugim przypadku to wykorzystywanie będzie dłuższe niż 1 rok?
   Tak, w dacie zakupu samochodów Wnioskodawca będzie decydował, które z nich będą usprawniane i będą podlegały odsprzedaży, a które z nich będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej do świadczenie usług reklamowych, promocji; w tym drugim przypadku to wykorzystywanie będzie dłuższe niż 1 rok. Część pojazdów zostanie zakupiona jako „projekt” do zrobienia i sprzedaży, np. w 3 miesiącach. Pozostałe będą elementem stałym, przykładowo ponad 12 miesięcy.
8. czy usprawnianie samochodów (pojazdów do poruszania się po drogach) będzie powodowało, że samochody te zmienią swoje właściwości bądź przeznaczenie?
   Nie, usprawnianie samochodów (pojazdów do poruszania się po drogach) nie będzie powodowało, że samochody te zmienią swoje właściwości bądź przeznaczenie.
9. Czy usprawnienia te będą powodować konieczność ponownej homologacji bądź badań technicznych tych samochodów?
   Nie, usprawnienia te nie będą powodować konieczność ponownej homologacji bądź badań technicznych tych samochodów.
10. Na czym takie usprawnienia samochodów mają polegać?
    Usprawnienia samochodów mają polegać w szczególności na poprawie walorów jezdnych oraz wizualnych poprzez zmianę koloru, restaurację wnętrza, dobranie pasujących kół, jak również usprawnienie układu jezdnego, wydechowego i hamulcowego poprzez montaż homologowanych do użytku drogowego sportowych części.
11. Czy samochód rajdowy, o którym mowa we wniosku, będzie również wykorzystywany w innych celach, niezwiązanych z Pana działalnością gospodarczą?
    Nie, samochód rajdowy, o którym mowa we wniosku, nie będzie wykorzystywany w innych celach, niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Pojazd będzie służył tylko i wyłącznie osobie Wnioskodawcy.
12. Czy z jazd po torze wyścigowym, w których będzie wykorzystywany Pana samochód rajdowy, będzie Pan czerpał dodatkowe przychody?
    Z jazd po torze wyścigowym nie będą czerpane dodatkowe przychody.
13. Czy ze szkoleń w zakresie prawidłowego usprawniania naprawy i konserwacji pojazdów samochodowych, o których mowa we wniosku, będzie Pan czerpał dodatkowe przychody, o jakiej stosownej opłacie mowa we wniosku?
    Tak, ze szkoleń w zakresie prawidłowego usprawniania naprawy i konserwacji pojazdów samochodowych, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca będzie czerpał dodatkowe przychody. We wniosku mowa o stosownej opłacie za udział w szkoleniu.
14. czy ze szkoleń otwartych na zlecenie innych podmiotów gospodarczych w ramach współpracy i odpłatnej promocji tych podmiotów, będzie Pan czerpał dodatkowe przychody, czy będą one wchodziły w skład odpłatnej promocji podmiotów?
    Ze szkoleń otwartych na zlecenie innych podmiotów gospodarczych w ramach współpracy i odpłatnej promocji tych podmiotów Wnioskodawca może czerpać dodatkowe przychody, jak i również mogą one wchodzić w skład odpłatnej promocji podmiotów. Może to być:
    • zapłata za promocję danego produktu, jednocześnie przy tym klient otrzymuje zniżkę, bądź
    • promocja realizowana jest przez Wnioskodawcę w ramach współpracy z daną marką jako jej ambasadora.
15. Czy ze szkoleń z budowania własnej marki i jej rozpoznawalności, szkolenie z planowania i publikowania treści w Internecie, będzie Pan czerpał dodatkowe przychody?
    Tak, ze szkoleń z budowania własnej marki i jej rozpoznawalności, szkolenie z planowania i publikowania treści w Internecie Wnioskodawca będzie czerpać dodatkowe przychody.
16. Czy będzie Pan czerpał dodatkowe przychody z promowania konkretnych restauracji, hoteli?
    Czerpanie dodatkowych przychodów z promowania konkretnych restauracji, hoteli będzie zależało od konkretnej sytuacji, np. gdy wyjazd Wnioskodawcy będzie motywowany współpracą z danym hotelem – tak. Często jednak wyjazd do hotelu będzie jednak związany z faktem, iż jest to część budowania rozwoju kanału poprzez pokazywanie życia Wnioskodawcy w różnych ciekawych miejscach (kanał o charakterze lifestyle), jak również jego samochodów, co zachęca osoby zainteresowane kanałem (obserwatorów) do większego oglądania i interakcji z kanałem (zasięg).
17. Czy podczas prezentacji, o których mowa we wniosku, będzie Pan reklamował swoją działalność i/lub inne firmy, z którymi Pan współpracuje?
    Tak, podczas prezentacji, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca będzie reklamował swoją działalność i/lub inne firmy, z którymi on współpracuje.
18. Jakie konkretnie wydatki ponoszone na promocję przyszłej działalności, polegające na promowaniu swoich usług dzięki kampaniom reklamowym czy promocji kanału ma Pan na myśli?
    Wydatki ponoszone na promocję przyszłej działalności, polegające na promowaniu swoich usług dzięki kampaniom reklamowym czy promocji kanału: zakup potrzebnych rzeczy czy sprzętu do reklamy (upominki, gadżety, ulotki, nalepki z logo firmy) lub zakup kompleksowej usługi reklamy, marketingu, leżaki z logo firmy, namioty wraz ze stoiskiem z logo firmy na eventach organizowanych w kraju.
19. jakie konkretnie wydatki ponoszone w związku z zakupem pojazdów samochodowych oraz części i akcesoriów ma Pan na myśli?
    Zakup części oraz akcesoriów, które następnie są montowane w pojeździe i podnoszą jego wartość. Przykładowo: układ wydechowy, zawieszenie, folia zmieniająca kolor.
20. Jakie konkretnie wydatki ponoszone celem prezentacji usprawnionych samochodów, mające na celu przykucie uwagi potencjalnych klientów oraz wydatki dotyczące prezentacji związane z kosztami transportu i zakwaterowania ma Pan na myśli?
    Wydatki ponoszone celem prezentacji usprawnionych samochodów, mające na celu przykucie uwagi potencjalnych klientów oraz wydatki dotyczące prezentacji związane z kosztami transportu i zakwaterowania: zakup potrzebnych rzeczy czy sprzętu do reklamy (upominki, gadżety, ulotki, nalepki z logo firmy) lub zakup kompleksowej usługi reklamy, marketingu, wynajem sali, sprzętu do prezentacji, wynagrodzenia wykładowców.
21. Jakie konkretnie wydatki ponoszone celem pracy zdalnej w ramach odbycia podróży służbowej związane z kosztami transportu i zakwaterowania, ma Pan na myśli?
    Wydatki związane z zakwaterowaniem, dojazdem z i do miejsca pracy zdalnej.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy pojazdy usprawnianie przez Wnioskodawcę będą stanowić towar handlowy w rozumieniu § 3 pkt 1 lit. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w związku z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
2. Czy wydatki ponoszone m.in. na zakup pojazdów oraz części i akcesoriów będą stanowić koszt uzyskania przychodu, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, w przypadku wykorzystywania ich w działalności gospodarczej polegającej na promowaniu treści w profilach mediów społecznościowych oraz kanału w serwisie (...), tworzeniu odpłatnych i sponsorowanych treści, w tym w szczególności materiałów szkoleniowych oraz doradczych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)
3. Czy wydatki ponoszone na promocję przyszłej działalności Wnioskodawcy polegające na promowaniu swoich usług dzięki kampaniom reklamowym czy promocji kanału będą stanowić koszt uzyskania przychodu w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)
4. Czy wydatki ponoszone na posiłki w restauracjach, które Wnioskodawca odwiedzi w ramach prowadzonych przez siebie profilach na mediach społecznościowych, będą stanowić koszt uzyskania przychodu w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)
5. Czy wydatki ponoszone celem prezentacji usprawnionych samochodów, mające na celu przykucie uwagi potencjalnych klientów oraz wydatki dotyczące prezentacji, związane z kosztami transportu i zakwaterowania stanowić będą koszt uzyskania przychodu w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 8)
6. Czy koszty związane z zapewnieniem posiłków i napojów podczas prezentacji będą stanowić koszt uzyskania przychodu w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 9)
7. Czy, poza posiadaniem dokumentów księgowych lub innych dowodów, zdjęcia i filmy wykonane podczas podróży (te, które Wnioskodawca udostępni na profilach w mediach społecznościowych oraz te, które nie zostaną udostępnione) będą stanowić dowód dokumentujący odbytą podróż związaną z wykonywaniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę? (pytanie oznaczone we wniosku nr 10)
8. Przez jaki okres Wnioskodawca powinien przechowywać materiał zdjęciowy i filmowy dokumentujący ww. podróż? (pytanie oznaczone we wniosku nr 11)
9. Czy otrzymanie sumy pieniędzy przez Wnioskodawcę podczas transmisji na żywo za pomocą sieci Internet od uczestników transmisji powinno być traktowane jako darowizna i tym samym być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 12)
10. Czy wydatki ponoszone celem pracy zdalnej w ramach odbycia podróży służbowej związane z kosztami transportu i zakwaterowania stanowić będą dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 14)
    
    

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1-6 i nr 10. W zakresie pytania nr 7, 8 i 9 wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

W myśl § 3 pkt 1 lit. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów towary stanowią towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, produkcję niezakończoną, wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej. O tym, czy dany składnik majątku stanowi towar handlowy w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, decyduje rodzaj, przedmiot oraz charakter tej działalności. (Mariusz Pogoński, Komentarz do rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie można uznać, aby usprawnienie pojazdu (tuning) lub jego doposażenie naruszałoby pierwotny stan pojazdu w sposób uniemożliwiający określenia go mianem „nieprzetworzonego”.

Zgodnie ze stanowiskiem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 czerwca 2014 r. (sygn. I SA/Kr 261/14) „Wyjęcie mebli z oryginalnych opakowań i ich złożenie nie jest jednoznaczne z przerobieniem towaru. Czynności te bowiem nie zmieniają przeznaczenia towaru. W takiej sytuacji me zmienia się ani charakter, ani właściwości nabytych mebli. Meble wystawione na ekspozycji powinno się uznać za towar handlowy, a utrata przez nie części wartości na skutek ich rozpakowania z oryginalnych opakowań, powinna znaleźć odzwierciedlenie w sporządzonym remanencie”.

Rozpatrując powyższe, nasuwa się wniosek, że towar nieprzerobiony to towar, którego właściwości oraz funkcje pozostały niezmienione. W niniejszej sprawie należy pokreślić, iż podstawowe właściwości oraz funkcje pojazdu samochodowego nie zostaną zmienione w sposób diametralny. Celem usprawnienia pojazdu jest w szczególności poprawa jego parametrów oraz osiągów, jak również estetyki pojazdu. Z uwagi na to, że przeznaczenie pojazdu po jego usprawnieniu nie ulega zmianie, można uznać, iż jest on towarem handlowym.

Jak zostało wskazane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 4 lutego 2019 r. (0113-KDIPT2-1.4011.566.2018.4.BO) „wydatki na remont i naprawę zakupionych pojazdów oraz zakup kosmetyków samochodowych stają się częścią składową towarów handlowych (samochodów) i zgodnie z definicjami zawartymi w rozporządzeniu zaliczają się odpowiednio do materiałów podstawowych i pomocniczych”. Dalej wskazano, że „finalny efekt usługi jest wyrobem gotowym, zaś materiały zużywane w toku świadczonych usług, które stają się główną substancją gotowego wyrobu bądź bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości, są zaliczane odpowiednio do materiałów podstawowych i pomocniczych”.

Mając powyższe na uwadze, można przyjąć, iż dodane akcesoria oraz sprzęty do pojazdu będą stanowić jego części składowe, a co za tym idzie prawidłowym jest uznanie, że niezależnie od dokonanych usprawnień pojazd będzie uznawany jako towar handlowy. Powyższe jest zgodne z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, gdzie wskazano, że towary to rzeczy oraz ich części. Tym samym nieadekwatnym oraz nielogicznym byłoby nietraktowanie usprawnionego pojazdu jako towaru handlowego z uwagi na jego doposażenie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, 3 i 4.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone m.in. na zakup pojazdów oraz części i akcesoriów (pytanie drugie) oraz wydatki polegające na promowaniu swoich usług dzięki kampaniom reklamowym, pozycjonowaniu na profilach w mediach społecznościowych i kanale w serwisie (...) (pytanie trzecie) oraz wydatki ponoszone na posiłki, w restauracjach, które Wnioskodawca odwiedzi w ramach prowadzonych przez siebie profilach i kanale (pytanie czwarte), będą stanowić koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z uwagi na ich bezpośredni lub pośredni związek z przychodami i zabezpieczeniem ich źródła. Wydatki ponoszone m.in. na zakup pojazdów oraz części i akcesoriów będą stanowić koszt uzyskania przychodu w przypadku ich wyłącznego wykorzystywania w działalności gospodarczej polegającej na promowaniu treści w mediach społecznościowych, tworzeniu odpłatnych i sponsorowanych treści, w tym w szczególności materiałów szkoleniowych oraz doradczych. Należy przy tym zauważyć, iż „kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 września 2019 r. (sygn. 0112-KDIL3-3.4011.241.2019.1.AA)). W niniejszej sprawie istotnym jest również, iż tworzenie treści w mediach społecznościowych może realnie wpływać na wzrost klientów zainteresowanych zakupem lub wynajmem pojazdu od Wnioskodawcy. Wobec czego tworzenie treści na profilach społecznościowych jest bezpośrednio związana z uzyskiwaniem przychodu w przypadku zleconych działań reklamowych i promocyjnych, realizacji zleconych recenzji produktów itd. lub pośrednio poprzez osiąganie szerszego zasięgu i zdobywanie potencjalnych klientów.

Jak zostało wskazane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 października 2015 r. (sygn. IPPB1/4511-1035/15-2/AM) „Nie powinno być wątpliwości, że wydatki takie ponoszone są w celu uzyskania przychodu: aby blog mógł odnieść komercyjny sukces musi zawierać atrakcyjne dla czytelników treści (...) wydatki związane z prowadzeniem bloga, w tym związane ze zbieraniem materiałów do artykułów w nim publikowanych ponoszone są w celu uzyskania przychodu a jednocześnie nie są to wydatki wyłączone z katalogu kosztów to tym samym będą one stanowiły koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Wydatki ponoszone na prowadzenie bloga służą generowaniu przychodów”.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 września 2019 r. (sygn. 0112-KDIL3-3.4011.241.2019.1.AA) „Z opisu stanu faktycznego można wnioskować, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki dotyczą całokształtu prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej, a zatem ponoszone są w celu uzyskiwania przychodów z zakresu działalności organizatorów turystyki, działalności wydawniczej i reklamowej. Wskazane we wniosku wydatki obiektywnie mogą w efekcie końcowym przełożyć się na uzyskanie dochodu – bądź bezpośrednio (przez sprzedaż publikowanych zdjęć czy uzyskanie wynagrodzenia za reklamę/recenzję umieszczoną na blogu) bądź pośrednio (dzięki wykorzystaniu publikacji jako reklamy usług Wnioskodawcy czy jako zachęta potencjalnych klientów do np. wzięcia udziału w wyprawach dla nurków)”.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone celem prezentacji usprawnionych samochodów, mające na celu przykucie uwagi potencjalnych klientów oraz wydatki dotyczące prezentacji, związane z kosztami transportu i zakwaterowania będą stanowić koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z uwagi na ich bezpośredni lub pośredni związek z przychodami i zabezpieczeniem ich źródła.

Jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 marca 2020 r., o sygn. II FSK 829/18: „uzasadniając związek pomiędzy wydatkiem a przychodem podatnik powinien wykazać, że poniesione wydatki są racjonalne tak co do zasady, jak i co do wysokości. Skoro ustawa wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów, to cel ten musi być widoczny. Oznacza to, że ponoszone koszty powinny cel realizować lub co najmniej zakładać realnie jego osiągnięcie. Musi istnieć źródło przychodów oraz związek przyczynowy między wydatkami i przychodami. Zatem, każdy wydatek poniesiony przez podatnika dla oceny, czy mieścił się w kategorii kosztów podatkowych wymaga wszechstronnego rozważenia w aspekcie celowości (racjonalności działań) oraz istnienia związku przyczynowego z uzyskiwanym przez niego przychodem. Podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania, w związku z tym – w myśl ogólnych reguł rozłożenia ciężaru dowodowego – należy przyjąć, że to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu i został przez niego poniesiony”.

Zapewnienie profesjonalnej prezentacji produktu jest szczególnie istotne w przypadku premierowych pokazów nowych modeli pojazdów, a za takie należy również uznawać, według Wnioskodawcy, autorsko tuningowane samochody. Wraz z dynamicznie zmieniającymi się realiami gospodarczymi zmienia się również sposób prezentacji i reklamy. Sztuka reklamy wymaga przede wszystkim przykucia uwagi adresata przekazu, niejednokrotnie z wykorzystaniem nowoczesnych technik audiowizualnych, świetlnych oraz odpowiednią oprawą artystyczną (np. w formie tańca, scenek filmowych, inscenizacji, czy też odpowiedniej muzyki).

Efektem takich zabiegów ma być podkreślenie wyjątkowości produktu lub usługi, które nadal pozostają w centrum całej prezentacji. Według Wnioskodawcy dobranie odpowiedniej lokalizacji prezentacji usprawnionych samochodów nie tylko pozwoli na zaprezentowanie ich szerszemu gronu odbiorców, ale pozwoli również wyeksponować, a nawet wywindować ich wartość. W ramach prezentacji Wnioskodawca zamierza ponosić wydatki na odpowiednie oświetlenie samochodów, dobranie odpowiedniego nagłośnienia, tak aby akustyka dostosowana była do lokalizacji, jaki i przygotowanie stoiska firmowego. Wnioskodawca liczy, że takie huczne prezentacje zapewnią usprawnianym przez niego samochodom oraz świadczonym przez niego usługom rozgłos, a przez to liczba klientów wrośnie dzięki reklamie polegającej na marketingu „szeptanym”. W przypadku takiej formy prowadzenia reklamy nierozłącznymi wydatkami będą te wynikające z podróży do danej lokalizacji oraz zakwaterowania w danym miejscu. Działania te będą wykonywane w celu zwiększenia sprzedaży produktów i usług Wnioskodawcy, a nie jego wizerunku.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6.

Podczas organizowanych przez Wnioskodawcę prezentacji usprawnionych samochodów Wnioskodawca chciałby zapewnić zaproszonym gościom poczęstunek w postaci posiłków i napojów. W żadnym wypadku powyższe wydatki nie wystąpią odrębnie od prezentacji usprawnionych samochodów. Innymi słowy, zakup usług gastronomicznych związanych z zapewnieniem poczęstunku podczas opisywanych spotkań nigdy nie będzie jedynym bądź głównym celem organizowanych prezentacji. W opinii Wnioskodawcy ponoszenie przez niego wydatków na zakup posiłków i napojów oferowanych podczas prezentacji jest działaniem zwyczajowym i nie będzie miało na celu tworzenia lub poprawy wizerunku Wnioskodawcy. Miałoby to miejsce jedynie wtedy, kiedy Wnioskodawca zapraszałaby swoich kontrahentów na darmowe posiłki bez jakiegokolwiek związku z prezentacją jej oferty. Wnioskodawca nastawiony jest na generowanie zysków, a więc podejmowane przez niego działania każdorazowo w sposób bardziej lub mniej bezpośredni nakierowane są na intensyfikację sprzedaży, tak jak w przypadku każdego racjonalnie działającego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

W tym miejscu warto przywołać raz jeszcze fragment powoływanego na wstępie wyroku NSA z 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 702/11): „Jednocześnie wbrew temu co przyjął sąd pierwszej instancji wydatek na zakup nie każdej usługi gastronomicznej należy klasyfikować do kosztów reprezentacji wyłączonej z kosztów uzyskania przychodów. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko wydatek na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.”.

Podobnie wskazał NSA w wyroku z 4 kwietnia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1789/10), w którym zauważył, że „nie jest do zaakceptowania arbitralne przyjęcie przez organ, iż wydatki na organizację bankietu z uwagi na brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu”. W konsekwencji, również wydatki na zapewnienie poczęstunku podczas organizowanych przez Wnioskodawcę prezentacji będą stanowić dla niego koszty uzyskania przychodów, gdyż podstawowym celem prezentacji będzie promocja przerobionych samochodów, ponieważ wydatki te nie występują w oderwaniu od promocji oferty Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 10.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wysokość kosztów, jakie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą z tytułu podróży służbowych, ograniczona została w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o PIT co do wysokości. Przepis ten stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Z przepisu tego wynika zatem, że co do zasady koszty podróży służbowych, ponoszone przez osoby prowadzące działalność gospodarczą bądź osoby z nimi współpracujące stanowią koszty uzyskania przychodu. Nie są one jednakże zaliczone do tych kosztów na podstawie dowodów ich poniesienia i w wysokości faktycznie poniesionych wydatków, a jedynie do wysokości zryczałtowanej, określonej przez właściwego ministra dla diet przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jeżeli będzie podróżować służbowo samochodem osobowym będącym środkiem trwałym, leasingowanym lub najmowanym, to wydatki związane z używaniem tego samochodu może w całości rozliczyć w kosztach uzyskania przychodu, ponieważ samochód ten wykorzystywany będzie wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę. Identyczna sytuacja powstanie, jeżeli podróż będzie odbywać pracownik Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1288 ze zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną m.in. z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych. Wnioskodawca obecnie prowadzi profile w mediach społecznościowych (...) i kanał na (...), gdzie publikuje treści o tematyce usprawniania zakupionych przez niego pojazdów samochodowych (tzw. tuning), doboru wyposażenia i akcesoriów w formie poradników oraz fotorelacji z przeprowadzanych prac w tym zakresie. Dodatkowo Wnioskodawca zakupił pojazd, który obecnie jest używany, jak w celu prywatnym, tak i w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Za pomocą zakupionego pojazdu, z uwagi na jego ekskluzywność i rozpoznawalność w branży motoryzacyjnej, Wnioskodawca planuje rozwijać swoją firmę i markę, zdobywać większą liczbę osób obserwujących, a zatem uzyskiwać z tego tytułu przychód. Nagrywanie odcinków na prowadzony kanał (...) i publikowanie treści w kontach mediów społecznościowych z wykorzystaniem tego pojazdu (a następnie innych zakupionych pojazdów) przyczyni się bezpośrednio oraz pośrednio do uzyskiwania przychodu przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca planuje używać zakupiony pojazd (a następnie inne pojazdy zakupione w przyszłości) wyłącznie w celach prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca uzyskuje obecnie propozycje współpracy z przedsiębiorstwami w zakresie m.in. reklamy ich usług, recenzji produktów na profilach społecznościowych Wnioskodawcy. Współpraca ta miałaby być rozliczana w formie barteru lub za wynagrodzeniem wyrażonym w pieniądzu. Jednocześnie Wnioskodawca otrzymuje szereg zapytań od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej o dokonanie usprawnienia pojazdu za stosownym wynagrodzeniem. Przy czym może się zdarzyć, że pojazd podlegający usprawnieniu jest własnością danej osoby bądź osoba może być zainteresowana jednym z pojazdów zakupionych uprzednio przez Wnioskodawcę. Nadto Wnioskodawca planuje świadczyć usługi w zakresie profesjonalnego usprawniania i naprawy pojazdów zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i prawnych. Wnioskodawca zakłada nie tylko możliwość usprawniania pojazdu na zlecenie klienta, ale także samodzielny zakup pojazdu i jego usprawnienie celem dalszego wykorzystywania w ramach działalności gospodarczej. Przy tym, Wnioskodawca rozważa założenie profesjonalnego warsztatu umożliwiającego mu świadczenie usług w tym zakresie. Inne pojazdy, uprzednio zakupione i usprawnione przez Wnioskodawcę mogą zostać przeznaczone w przyszłości na sprzedaż. Pojazdy sprzedawane będą z odpowiednią marżą, a sprzedaż miałaby charakter detaliczny. Co więcej, Wnioskodawca planuje organizować i prowadzić szkolenia w zakresie prawidłowego usprawniania, naprawy i konserwacji pojazdów samochodowych. Szkolenia miałyby się odbywać w szczególności za pośrednictwem jego profili społecznościowych. Jednocześnie Wnioskodawca planuje rozbudowę swoich profili w mediach społecznościowych w myśl przyszłego zarobkowania, tj. recenzje, reklamowania produktów lub marek za wynagrodzeniem bądź rozliczania się w sposób barterowy. Rozbudowa ma polegać m.in. na stworzeniu samochodu rajdowego lub wykorzystaniu zakupionego pojazdu, a następnie nagrywaniu jazd po torze wyścigowym celem wzrostu oglądalności i rozpoznawalności. Z uwagi na wiedzę oraz umiejętności Wnioskodawcy, Wnioskodawca planuje rozpocząć także działalność w zakresie mediów społecznościowych, w tym w szczególności prowadzenie szkoleń z budowania własnej marki i jej rozpoznawalności, szkolenie z planowania i publikowania treści w Internecie. W ramach prowadzonych profili w mediach społecznościowych o tematyce motoryzacyjnej Wnioskodawca planuje także polecać restauracje znajdujące się przy często uczęszczanych trasach, które charakteryzują się dobrą kuchnią, a także takie, które swoim wystrojem nawiązują do tematyki profili w mediach społecznościowych. W opinii Wnioskodawcy połączenie tematyki motoryzacji z informacjami gastronomicznymi stanowi niszę wolną do zagospodarowania, która przy okazji zapewnić może reklamę usługą, którą planuje świadczyć Wnioskodawca. Ponadto w celu podniesienia renomy działalności Wnioskodawca planuje prezentować zakupione lub usprawnione przez siebie samochody przed popularnymi hotelami oraz restauracjami znajdującymi się w różnych miejscach na terytorium Polski. Inną aktywnością Wnioskodawcy, która jego zdaniem pozwoli mu na reklamę przyszłej działalności, będzie prowadzenie darmowych transmisji na żywo za pomocą sieci Internet. Dodatkowo Wnioskodawca rozważa odbycie podróży służbowych poza miejscowością, w której mieści się stałe miejsce jej wykonywania, celem pracy zdalnej.

W związku z powyższymi przedsięwzięciami Wnioskodawca planuje ponieść serie wydatków mających na celu spopularyzowanie planowanej działalności, m.in.:

• na zakup pojazdów oraz części (układ wydechowy, zawieszenie, folia zmieniająca kolor) i akcesoriów,
• na promocję przyszłej działalności Wnioskodawcy polegającej na promowaniu swoich usług dzięki kampaniom reklamowym czy promocji kanału (zakup potrzebnych rzeczy czy sprzętu do reklamy, upominki, gadżety, ulotki, nalepki z logo firmy lub zakup kompleksowej usługi reklamy, marketingu, leżaki z logo firmy, namioty wraz ze stoiskiem z logo firmy na eventach organizowanych w kraju,
• na posiłki w restauracjach, które Wnioskodawca odwiedzi w ramach prowadzonych przez siebie profilach na mediach społecznościowych,
• ponoszone celem prezentacji usprawnionych samochodów oraz wydatki dotyczące prezentacji, związane z kosztami transportu i zakwaterowania,
• związane z zapewnieniem posiłków i napojów podczas prezentacji,
• ponoszone celem pracy zdalnej w ramach odbycia podróży służbowej związane z kosztami transportu i zakwaterowania.
  
  

Wskazane przez Wnioskodawcę wydatki nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w tej regulacji, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. II FSK 3526/16 – Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszty uzyskania przychodów, od tych, które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Odnosząc powyższe do tej sprawy, należy stwierdzić, że w przypadku opisanym przez Wnioskodawcę zachodzi odpowiedni związek przyczynowo-skutkowy, dający podstawy do zaliczenia w koszty podatkowe prowadzonej działalności gospodarczej wymienionych przez niego wydatków.

Wnioskodawca wymienił rodzaje przychodów, jakie będzie uzyskiwać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (m.in. przychody z tytułu reklam wyświetlanych w filmach, przychody ze szkoleń w zakresie prawidłowego usprawniania, naprawy i konserwacji pojazdów samochodowych, przychody ze szkoleń otwartych na zlecenie innych podmiotów gospodarczych w ramach współpracy i odpłatnej promocji tych podmiotów, przychody ze szkoleń z budowania własnej marki i jej rozpoznawalności, szkoleń z planowania i publikowania treści w Internecie, przychody z promowania konkretnych restauracji, hoteli, w sytuacji gdy wyjazd Wnioskodawcy będzie motywowany współpracą z danym hotelem). Wnioskodawca wskazał też na związek między uzyskiwaniem tych przychodów a ponoszeniem opisanych kosztów. Wnioskodawca, podróżując pojazdem wykorzystywanym w działalności gospodarczej, dokumentuje podróż przez wykonanie zdjęć/nagrań krótkich filmów i udostępnia materiał na bieżąco na swoich profilach w mediach społecznościowych w formie tzw. relacji na (...) lub przygotowuje zebrany materiał zdjęciowy/filmowy do montażu, w późniejszym terminie zmontowany materiał zamieszcza na swoich profilach w mediach społecznościowych lub/i kanale na (...). Przyczynia się to do promowania osoby Wnioskodawcy, prowadzonych przez niego profili w mediach społecznościowych i kanału w serwisie (...), pozyskania większej oglądalności, zamieszczenia komentarzy przez obserwujących, a tym samym większej ilości nowych obserwatorów. Przychód z tytułu reklam wyświetlanych w filmach, uzależniony jest od wyświetleń i oglądalności – większa ilość obserwujących, to przede wszystkim więcej wyświetleń filmów, co przekłada się w sposób bezpośredni na większy przychód z reklam. Dodatkowo, większe „zasięgi” (czyli ilość obserwujących oraz osób, do których docierają dane posty i filmy) przekłada się na wyższe stawki współpracy z przedsiębiorstwami.

W tym miejscu należy podkreślić, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, reklama usług przedsiębiorców, recenzji produktów na profilach społecznościowych Wnioskodawcy, profesjonalne usprawnianie i naprawa pojazdów zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i prawnych, organizowanie i prowadzenie szkoleń w zakresie prawidłowego usprawniania, naprawy i konserwacji pojazdów samochodowych.

Z opisu sprawy można wnioskować, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki dotyczą całokształtu prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej, a zatem ponoszone są w celu uzyskiwania przychodów. Wskazane we wniosku wydatki obiektywnie mogą w efekcie końcowym przełożyć się na uzyskanie przychodów.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, związane z:

• zakupem pojazdów oraz części i akcesoriów,
• promocją przyszłej działalności Wnioskodawcy polegającej na promowaniu swoich usług dzięki kampaniom reklamowym czy promocji kanału,
• posiłkami w restauracjach, które Wnioskodawca odwiedzi w ramach prowadzonych przez siebie profilach na mediach społecznościowych,
• prezentacją usprawnionych samochodów oraz wydatkami dotyczącymi prezentacji, związane z kosztami transportu i zakwaterowania,
• zapewnieniem posiłków i napojów podczas prezentacji,
• celem pracy zdalnej w ramach odbycia podróży służbowej (kosztami transportu i zakwaterowania)

mogą zostać przez Wnioskodawcę zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie ponownie należy podkreślić, że to na Wnioskodawcy, jako podatniku, ciąży obowiązek faktycznego wykazania obiektywnego związku przyczynowo-skutkowego i uargumentowania, że wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia lub zachowania przychodu albo zabezpieczenia źródła tego przychodu.

W odniesieniu do zagadnienia, czy pojazdy usprawnianie przez Wnioskodawcę będą stanowić towar handlowy w rozumieniu § 3 pkt 1 lit. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów Organ stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określił Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544; dalej: rozporządzenie).

Według § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia – towarami są: towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, produkcja niezakończona, wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

W świetle § 3 pkt 1 lit. b rozporządzenia – materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania – puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi.

Materiałami pomocniczymi są natomiast materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości (§ 3 pkt 1 lit. c rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 pkt 2 rozporządzenia – cena zakupu oznacza cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Z kolei – w myśl pkt 3 cytowanego powyżej paragrafu – przez cenę nabycia należy rozumieć cenę zakupu składnika majątku, powiększoną o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze.

Zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia: zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych jest wpisywany do księgi, z zastrzeżeniem § 27, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Szczegółowe zasady dokonywania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zostały zawarte w załączniku Nr 1 do rozporządzenia, stanowiącym objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Jak wynika z pkt 10 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. Przy czym, zgodnie z ww. § 3 pkt 2 majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty, opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

W kolumnie 11 podatnik ewidencjonuje koszty uboczne zakupu. Natomiast kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. Do wpisywania łącznej kwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12 i 13 jest przeznaczona kolumna 14.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami osobowymi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawca planuje świadczyć usługi w zakresie profesjonalnego usprawniania i naprawy pojazdów. Wnioskodawca zakładał możliwość samodzielnego zakupu pojazdu i jego usprawnienie celem dalszej sprzedaży. Wnioskodawca rozważa także założenie profesjonalnego warsztatu umożliwiającego mu świadczenie usług w tym zakresie. Pojazdy, które planuje Wnioskodawca zakupić i usprawniać będą samochodami osobowymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca poinformował także, że usprawnianie samochodów nie będzie powodowało, że samochody te zmienią swoje właściwości bądź przeznaczenie. Usprawnienia te nie będą również powodować konieczność ponownej homologacji bądź badań technicznych tych samochodów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że w dacie zakupu samochodów będzie decydował, które z nich będą usprawniane i będą podlegały odsprzedaży.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że dodane akcesoria oraz sprzęty do pojazdu będą stanowić jego części składowe, w konsekwencji czego, niezależnie od dokonanych usprawnień, pojazd będzie uznawany jako towar handlowy.

Reasumując – usprawniany przez Wnioskodawcę samochód przeznaczony na sprzedaż stanowi towar handlowy, a dodane akcesoria oraz sprzęty do pojazdu będą stanowić jego części składowe.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Ponadto Organ informuje, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od spadków i darowizn podlega odrębnym rozstrzygnięciom.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.