Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.393.2021.3.MB
z 9 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 21 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 stycznia 2021 roku Wnioskodawca zawarł ze Sprzedającym – będącym osobą fizyczną i zawierającym umowę bez związku z jakąkolwiek działalnością gospodarczą lub zawodową – w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, na mocy której Sprzedający oraz Wnioskodawca zobowiązali się do dnia 8 lipca 2021 roku zawrzeć umowę, mocą której Sprzedający sprzeda Wnioskodawcy w stanie wolnym od obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich prawo własności trzech niezabudowanych i nieuzbrojonych działek, stanowiących grunty orne, co do których nie wydano decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, położonych w (…) oraz udziału w prawie własności działek przeznaczonych na dojazd do drogi publicznej, w tym między innymi prawo własności niezabudowanej działki nr (…) obszaru 0,3071 ha, położonej w (…) za cenę 307.100,00 zł oraz udział 1/20 w działkach przeznaczonych na dojazd do drogi publicznej za cenę 500,00 zł, a Wnioskodawca zobowiązał się do zakupu ww. nieruchomości na takich warunkach.

Następnie w dniu 5 marca 2021 roku Wnioskodawca, jako Cedent, zawarł z inną osobą fizyczną – również zawierającą umowę bez związku z jakąkolwiek działalnością gospodarczą lub zawodową – jako Cesjonariuszem umowę przelewu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości z dnia 8 stycznia 2021 roku, tj. prawo do odpłatnego nabycia od Sprzedającego prawa własności ww. działki nr (…) za ww. cenę oraz udziału wynoszącego 1/20 części w prawie własności nieruchomości stanowiącej działki przeznaczone pod drogę dojazdową do drogi publicznej za cenę wynikającą z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości. Na mocy tej umowy Wnioskodawca został zwolniony od obowiązku nabycia prawa własności tej działki oraz udziału w prawie własności działek przeznaczonych pod drogę dojazdową i zapłaty ceny.

Zgodnie z postanowieniami ww. umowy przelewu praw i obowiązków z dnia 5 marca 2021 roku w zamian za przeniesienie wskazanych wyżej praw i obowiązków Cesjonariusz jest zobowiązany zapłacić Wnioskodawcy kwotę 25.000,00 zł w dniu zawarcia przez Cesjonariusza umowy przeniesienia prawa własności ww. działki nr (…) ze Sprzedającym.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej, a zawarcie przez niego umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości z dnia 8 stycznia 2021 roku oraz następnie umowy przelewu praw i obowiązków z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości z dnia 5 marca 2021 roku nie miało związku z jakąkolwiek działalnością zawodową Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest rezydentem polskim, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę świadczenia należnego od Cesjonariusza na podstawie Umowy przelewu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości stanowi przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowi przychód z tytułu odpłatnego zbycia praw, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy dochód uzyskany z tytułu świadczenia wynikającego z Umowy przelewu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie przez Wnioskodawcę świadczenia należnego od Cesjonariusza na podstawie Umowy przelewu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości stanowi przychód z tytułu odpłatnego zbycia praw, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym dochód uzyskany z tytułu świadczenia wynikającego z Umowy przelewu prawi i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł uzyskanymi w ciągu roku podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa”) źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c), natomiast zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest także odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 18 ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw, jak również z ich zbycia.

Wierzytelność jest prawem podmiotowym, które w stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi. Przy podziale praw na majątkowe i niemajątkowe podstawę będzie stanowił interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Będą to więc także wierzytelności, wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, w wysokości wartości świadczeń majątkowych (np. wierzytelności z tytułu umowy sprzedaży). Ponadto instytucja zmiany wierzyciela została określona w art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 509 § 1 cyt. Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Przeniesienie takie w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności (cesja). Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew wierzytelności powinien być dokonany też w formie pisemnej. W wyniku przeniesienia (przelewu, cesji) wierzytelności, wygasa u dotychczasowego wierzyciela (cedenta) stosunek zobowiązaniowy z dłużnikiem, powstają natomiast nowe stosunki zobowiązaniowe w rozumieniu cywilnoprawnym pomiędzy nabywcą wierzytelności (cesjonariuszem) a dłużnikiem oraz pomiędzy zbywcą a nabywcą wierzytelności, jeżeli przeniesienie wierzytelności jest odpłatne.

Na gruncie przepisów podatkowych transakcja odpłatnego zbycia wierzytelności jest zdarzeniem wywołującym określone skutki podatkowe.

Otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z dokonaną cesją wierzytelności, stanowią przychód w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą zawartą w art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze w związku z zawarciem Umowy przelewu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości stanowią przychód w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów kwoty uzyskane z tytułu tej Umowy stanowią dochód z tytułu sprzedaży praw majątkowych, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany z tego źródła podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego.

Ustalony dochód, stosownie do dyspozycji art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być wykazany w zeznaniu podatkowym składanym do urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskano dochód z tytułu Umowy przelewu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 2 tej ustawy stanowi, że: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku bądź od których zamachano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 omawianej ustawy: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zacytowany w zdaniu poprzednim przepis formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższego, dla opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data nabycia prawa, nieruchomości bądź udziału w niej.

W myśl natomiast art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 18 tej ustawy: za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Ponieważ zawarty w cytowanym w zdaniu poprzednim przepisie katalog praw majątkowych jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”, należy stwierdzić, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji omawianego przepisu można zaliczyć także inne prawa niewymienione wprost w tym przepisie.

Zatem tą kategorią został objęty każdy przychód osiągnięty przez podatnika w związku z posiadaniem przez niego praw o charakterze majątkowym.

Do przychodów z praw majątkowych zaliczyć tym samym należy również wierzytelności, czy też przychód uzyskany z ich zbycia. Wierzytelność jest prawem podmiotowym, które w stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi. Przy podziale praw na majątkowe i niemajątkowe podstawę będzie stanowił interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Będą to więc także wierzytelności, wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, w wysokości wartości świadczeń majątkowych (np. wierzytelności z tytułu umowy sprzedaży).

Ponadto należy podkreślić, że cesja wierzytelności została uregulowana w art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 509 ustawy – Kodeks cywilny: wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Należy dodać, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

W myśl natomiast art. 510 § 1 tego Kodeksu: umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Istota przeniesienia wierzytelności polega na tym, że prawa przysługujące zbywcy (dotychczasowemu wierzycielowi) przechodzą na nabywcę wierzytelności. Właściwość zobowiązania, uprawnienia wierzyciela i zobowiązania dłużnika pozostają bez zmian, gdyż w wyniku umowy cesji wierzytelności zmienia się tylko wierzyciel. Wierzytelność jest zatem prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 8 stycznia 2021 r. Wnioskodawca zawarł ze Sprzedającym w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, na mocy której Sprzedający oraz Wnioskodawca zobowiązali się do 8 lipca 2021 r. zawrzeć umowę, mocą której Sprzedający sprzeda Wnioskodawcy w stanie wolnym od obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich prawo własności nieruchomości, a Wnioskodawca zobowiązał się do zakupu tych nieruchomości. Następnie 5 marca 2021 r. Wnioskodawca – jako Cedent – zawarł z inną osobą fizyczną – jako Cesjonariuszem – umowę przelewu praw i obowiązków wynikających z tej umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości. Na mocy tej umowy Wnioskodawca został zwolniony od obowiązku nabycia prawa własności nieruchomości i zapłaty ceny. Zgodnie z postanowieniami ww. umowy przelewu praw i obowiązków z 5 marca 2021 r. w zamian za przeniesienie wskazanych praw i obowiązków Cesjonariusz jest zobowiązany zapłacić Wnioskodawcy kwotę 25.000,00 zł w dniu zawarcia przez Cesjonariusza umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości ze Sprzedającym. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a zawarcie przez niego umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości oraz następnie umowy przelewu praw i obowiązków z umowy przedwstępnej sprzedaży nie miało związku z jakąkolwiek działalnością zawodową Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do treści art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny: umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Przepis ten reguluje kwestię przeniesienia własności jako formy nabycia (i zarazem zbycia) własności oraz wskazuje, że – co do zasady – przeniesienie własności następuje w drodze umowy o podwójnym skutku: zobowiązującym i rozporządzającym.

Z kolei w myśl art. 157 § 1 Kodeksu cywilnego: własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu. Równocześnie, w świetle art. 157 § 2 tej ustawy: jeżeli umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości została zawarta pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu, do przeniesienia własności potrzebne jest dodatkowe porozumienie stron obejmujące ich bezwarunkową zgodę na niezwłoczne przejście własności.

Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione (art. 158 Kodeksu cywilnego).

Analizując kwestię umowy warunkowej na gruncie prawa podatkowego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości. Zatem, aby wywołać związany z takim zbyciem skutek prawnopodatkowy, musi nastąpić przeniesienie własności nieruchomości (lub jej części bądź udziału). Samo zawarcie warunkowej umowy sprzedaży nie powoduje skutków podatkowych. W takiej sytuacji nie można bowiem mówić o przeniesieniu własności nieruchomości, a jedynie o zobowiązaniu do takiego przeniesienia w określonym terminie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że przychód osiągnięty z tytułu dokonania cesji umowy przedwstępnej nie jest tożsamy z przychodem osiągniętym z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części, udziałów w nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ przedmiotem umowy przedwstępnej nie jest przeniesienie własności nieruchomości lub jej udziału, a zobowiązanie do takiego przeniesienia w określonym terminie. Stąd sprzedaż przez Wnioskodawcę ogółu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – otrzymanie przez Wnioskodawcę świadczenia należnego od Cesjonariusza na podstawie Umowy przelewu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości stanowi przychód z tytułu odpłatnego zbycia praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód uzyskany z praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega kumulacji z pozostałymi dochodami, zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Ponadto, zgodnie z art. 45 ust. 1 omawianej ustawy: podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Reasumując – dochód uzyskany z tytułu świadczenia wynikającego z Umowy przelewu praw i obowiązków wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł uzyskanymi w ciągu roku podatkowego.

Jednocześnie należy dodać, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.