2021.08.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.183.2021.2.MN
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2021 r. (data wpływu 11 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 21 maja 2021 r. (data wpływu 26 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia ulgi na zakup kasy rejestrującej online – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia ulgi na zakup kasy rejestrującej online. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 maja 2021 r. (data wpływu 26 maja 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 10 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.183.2021.1.MN.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 21 maja 2021 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność cateringową sklasyfikowaną pod symbolem PKWiU 56.21 – Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering) i pozostałe usługi gastronomiczne, a także dokonuje sprzedaży chleba.

Sprzedaż chleba odbywa się na wcześniejsze zamówienie poprzez dowóz pieczywa do odbiorców. Świadczone usługi cateringowe polegają na przygotowywaniu gotowych dań (np., pierogów, dań mięsnych, sałatek, bigosu) z surowców zakupionych wyłącznie przez Wnioskodawcę, na zamówienia osób fizycznych lub podmiotów gospodarczych.

Zarówno pieczenie chleba jak i przygotowywanie dań odbywa się w jednym wyznaczonym do tego celu miejscu prowadzenia działalności mieszczącym się w budynku w którym Wnioskodawca mieszka i odebranym przez Sanepid.

Działalność prowadzona jest całorocznie. Innego miejsca prowadzenia działalności Wnioskodawca nie posiada, nie wykonuje też żadnych usług u klientów. Klienci telefonicznie składają zamówienia na dania jakie Wnioskodawca ma przygotować. Gotowe dania na zamówienie odbierane są zazwyczaj przez odbiorców osobiście w miejscu prowadzenia działalności Wnioskodawcy. Zdarzają się też przypadki, że mąż Wnioskodawcy zawiezie gotowe dania do zamawiającego. Są to jednak sytuacje sporadyczne.

Dania Wnioskodawca pakuje na własne misy, półmisy, tace i dekoruje je. Są one przygotowane do bezpośredniego podania i spożycia. Jakość produktów i sposób podania są w tym wypadku elementem, który odgrywa dla klienta istotną rolę. Ważne jest również, by dostawa tych posiłków nastąpiła w umówionym przez strony momencie i miejscu, tzn. odbiór osobisty w miejscu przygotowania posiłku lub dowóz do klienta.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że kasę online Wnioskodawca zainstalował 21.12.2020 r.

Ewidencję sprzedaży przy użyciu kasy online Wnioskodawca rozpoczął od dnia 8.01.2021 r., była to pierwsza sprzedaż po zainstalowaniu kasy online.

Przed rozpoczęciem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej online Wnioskodawca spełnił odnośnie tej kasy warunki o których mowa w § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika tj.

rozpoczął prowadzenie ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej zakupionej w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b, czyli potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasa ta spełnia funkcje wymienione w ust. 6a oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać,
posiada fakturę potwierdzającą zakup kasy rejestrującej oraz dowód zapłaty całej należności za jej zakup.

Opisana we wniosku działalność usługowa została wymieniona w art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług tj. działalność w zakresie usług związanych z wyżywieniem świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne.

Działalność Wnioskodawcy jest i zawsze była klasyfikowana pod symbolem PKWiU 56.21 - „Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering) i pozostałe usługi gastronomiczne” i nigdy nie było co do tego żadnych wątpliwości.

Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering) i pozostałe usługi gastronomiczne swym zakresem obejmują usługi związane z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia i nie jest przy tym istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji,

powołując się na definicję zawartą w „Słowniku języka polskiego” PWN (www.sjp.pwn.pl), zgodnie z którą pod pojęciem gastronomii rozumie się „działalność produkcyjno-usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp.” oraz „sztukę przyrządzania potraw”,
zgodnie z definicją stosowaną w statystyce publicznej, stacjonarną placówką gastronomiczną jest zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos,
stała placówka gastronomiczna to placówka czynna w ciągu całego roku kalendarzowego, ew. pracująca z pewnymi przerwami, wynikającymi z takich przyczyn jak remont, okresowy brak personelu (z powodu urlopu lub choroby), okresowa inwentaryzacja,
dokonując sprzedaży zamówionych na życzenie klienta posiłków (dań) gotowych w pełni przyrządzonych i przygotowanych przeze Wnioskodawcę w kuchni w zgłoszonym miejscu prowadzenia działalności, do bezpośredniego spożycia przez klienta zewnętrznego, spełnia przesłanki do uznania swoich usług jako związanych z wyżywieniem w stacjonarnych placówkach gastronomicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadcząc usługi cateringowe polegające na sprzedaży gotowych dań klientom zewnętrznym przysługuje Wnioskodawcy ulga na zakup zainstalowanej kasy online?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że dokonując zmiany kasy rejestrującej na kasę online, w terminie wskazanym w art. 145b ust. 1 pkt 2 ustawy tj. w terminie do 31 grudnia 2020 r. miał prawo do ulgi na zakup kasy.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług:

Podatnicy, u których:

ust. 1 - powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy w obowiązujących terminach rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a,
ust. 2 - nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, oraz dotychczas nie używali kas rejestrujących lub kas, o których mowa w art. 145a ust. 1, do prowadzenia ewidencji sprzedaży

-mają prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty wydanej na zakup każdej z kas rejestrujących, w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł, a w przypadku gdy kwota ta jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, mają prawo do zwrotu ich różnicy na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub do odliczenia od podatku należnego tej różnicy za następne okresy rozliczeniowe, pod warunkiem że zakup kas rejestrujących nastąpił nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji.

Przepis art. 145b ust. 1 ustawy wskazuje określone branże podatników, które mają obowiązek wymiany kas rejestrujących na kasy online w terminach wskazanych w ustawie. Pośród nich ustawodawca wskazał podatników świadczących usługi związane z wyżywieniem, wyłącznie świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, którzy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do 31 grudnia 2020 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że świadcząc usługi przygotowywania posiłków dla odbiorców zewnętrznych (cateringowe), które są prowadzone w jednym miejscu wykonywania działalności, Wnioskodawca miał obowiązek wymiany kasy rejestrującej na kasę online w terminie wskazanym w art. 145b ust. 1 pkt 2 ustawy tj. w terminie do 31 grudnia 2020 r. Tym samym uważa, że przysługuje mu prawo do ulgi na zakup takiej kasy.

Usługi związane z wyżywieniem ujęte zostały w dziale 56 PKWiU, który swym zakresem obejmuje usługi związane z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest przy tym istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.

Powołując się na definicję zawartą w „Słowniku języka polskiego” PWN (www.sjp.pwn.pl), zgodnie z którą pod pojęciem gastronomii rozumie się „działalność produkcyjno-usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp.” oraz „sztukę przyrządzania potraw”. Natomiast zgodnie z definicją stosowaną w statystyce publicznej, stacjonarną placówką gastronomiczną jest zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos.

Stała placówka gastronomiczna to placówka czynna w ciągu całego roku kalendarzowego, ewentualnie pracująca z pewnymi przerwami, wynikającymi z takich przyczyn jak remont, okresowy brak personelu (z powodu urlopu lub choroby), okresowa inwentaryzacja.

Dokonując sprzedaży zamówionych na życzenie klienta posiłków (dań) gotowych w pełni przyrządzonych i przygotowanych przez Wnioskodawcę w kuchni w zgłoszonym miejscu prowadzenia działalności, do bezpośredniego spożycia przez klienta zewnętrznego, spełnia przesłanki do uznania jego usług jako związanych z wyżywieniem w stacjonarnych placówkach gastronomicznych.

Dlatego też, dokonując zmiany kasy rejestrującej na kasę online, w terminie wskazanym w art. 145b ust. 1 pkt 2 ustawy tj. w terminie do 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca miał prawo do ulgi na zakup kasy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi lub towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas online) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy online wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

Znowelizowana ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy online. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, nie zostali objęci obowiązkiem posiadania kas fiskalnych online. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych. Zgodnie bowiem z art. 145a ust. 1, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

W myśl art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r. – do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 19 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r., poz. 1059).

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a w zw. z § 1 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii należy stwierdzić, że dniem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji (granicznym dniem) przy użyciu kas online dla usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo będzie dzień 1 stycznia 2021 r.

Tym samym, mając na uwadze zapisy art. 145b ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia są obligatoryjnie zobowiązani do rozpoczęcia ewidencji za pomocą kas online od 1 stycznia 2021 r.

Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, u których:

powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy w obowiązujących terminach rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a,
nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w ust. 6a, oraz dotychczas nie używali kas rejestrujących lub kas, o których mowa w art. 145a ust. 1, do prowadzenia ewidencji sprzedaży

–mają prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty wydanej na zakup każdej z kas rejestrujących, w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł, a w przypadku gdy kwota ta jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, mają prawo do zwrotu ich różnicy na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub do odliczenia od podatku należnego tej różnicy za następne okresy rozliczeniowe, pod warunkiem że zakup kas rejestrujących nastąpił nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji.

W przypadku gdy podatnicy, o których mowa w ust. 4, wykonują wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub są podatnikami, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od dnia złożenia wniosku przez podatnika (art. 111 ust. 5 ustawy).

Kwestia odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej została szczegółowo uregulowana przepisami aktów wykonawczych do ustawy.

Wskazać w tym miejscu należy, że od 1 maja 2019 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika (Dz. U. z 2019 r., poz. 820), dalej „rozporządzenie”.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, odliczenie kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanej dalej „kwotą wydaną na zakup”, lub jej zwrot następuje pod warunkiem:

rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przez podatnika przy użyciu kasy rejestrującej zakupionej w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy;
posiadania przez podatnika faktury potwierdzającej zakup kasy rejestrującej oraz dowodu zapłaty całej należności za jej zakup.

Nowe regulacje przewidują system zwrotu kwot wydanych na zakup kasy online w wysokości 90% zakupu (bez podatku), jednakże nie więcej niż 700 zł dla:

podatników, u których powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży w obowiązujących terminach, przy użyciu kas online;
podatników, u których nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy dobrowolnie rozpoczną prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas online oraz wcześniej nie stosowali innych rodzajów kas do prowadzenia ewidencji sprzedaży;
podatników zobligowanych do wymiany kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy online ze względu na działalność prowadzoną w określonych ustawą branżach.

Ulga na zakup kasy, w odniesieniu do podatników, u których powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy użyciu kas online oraz podatników, u których nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji a dobrowolnie rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas online i wcześniej nie stosowali kas do prowadzenia ewidencji sprzedaży, przysługuje, jeżeli zakup nastąpił nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji sprzedaży. Ponadto ulga na zakup kasy przysługuje również tym podatnikom, którzy na podstawie ustawy zostali zobligowani do wymiany dotychczas stosowanych kas, na kasy online ze względu na prowadzenie działalności w określonych branżach.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność cateringową sklasyfikowaną pod symbolem PKWiU 56.21 - „Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering) i pozostałe usługi gastronomiczne, a także dokonuje sprzedaży chleba.

Świadczone usługi cateringowe polegają na przygotowywaniu gotowych dań (np., pierogów, dań mięsnych, sałatek, bigosu) z surowców zakupionych wyłącznie przez Wnioskodawcę, na zamówienia osób fizycznych lub podmiotów gospodarczych.

Zarówno pieczenie chleba jak i przygotowywanie dań odbywa się w jednym wyznaczonym do tego celu miejscu prowadzenia działalności. Działalność prowadzona jest całorocznie. Innego miejsca prowadzenia działalności Wnioskodawca nie posiada, nie wykonuje też żadnych usług u klientów. Klienci telefonicznie składają zamówienia na dania jakie Wnioskodawca ma przygotować.

Gotowe dania na zamówienie odbierane są zazwyczaj przez odbiorców osobiście w miejscu prowadzenia działalności Wnioskodawcy. Zdarzają się też przypadki, że mąż Wnioskodawczyni zawiezie gotowe dania do zamawiającego. Są to jednak sytuacje sporadyczne.

Jak wskazał Wnioskodawca, opisana we wniosku działalność usługowa została wymieniona w art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług tj. działalność w zakresie usług związanych z wyżywieniem świadczona przez stacjonarne placówki gastronomiczne.

Według Wnioskodawcy dokonując sprzedaży zamówionych na życzenie klienta posiłków (dań) gotowych w pełni przyrządzonych i przygotowanych przez Wnioskodawcę w kuchni w zgłoszonym miejscu prowadzenia działalności, do bezpośredniego spożycia przez klienta zewnętrznego, spełnia przesłanki do uznania jego usług jako związanych z wyżywieniem w stacjonarnych placówkach gastronomicznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy przy tak przedstawionym opisie sprawy dotyczą kwestii czy w związku ze świadczeniem usługi cateringowej polegającej na sprzedaży gotowych dań klientom zewnętrznym przysługuje ulga na zakup zainstalowanej kasy online.

„Ulga” dla podatników wskazanych w art. 145b ust. 1 ustawy wprowadzającej (tj. podatników zobowiązanych do wymiany kas na kasy online) przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie dwa warunki:

obowiązek wymiany kas wynika z ustawy wprowadzającej,
zostanie rozpoczęta ewidencja na kasach online najpóźniej w terminach wskazanych w art. 145b ust. 3 ustawy wprowadzającej, czyli w terminach, od których dana grupa podatników ma obowiązek stosowania kas online.

W przypadku wykonywania usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo - stosownie do art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT - podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do 30 czerwca 2020 r. Jednocześnie na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii - m.in. dla ww. grupy podatników możliwość ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu dotychczasowych kas rejestrujących została wydłużona do 31 grudnia 2020 r.

Mając na uwadze brzmienie przepisu art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy konieczne jest zdefiniowanie dwóch elementów:

usług związanych z wyżywieniem,
stacjonarnej placówki gastronomicznej.

Należy zauważyć, że ustawodawca w art. 145b ust. 1 pkt 2 ustawy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych usług, jednakże bazując pomocniczo na tych klasyfikacjach należy stwierdzić, że usługi związane z wyżywieniem ujęte zostały w Dziale 56 PKWiU, który to dział obejmuje usługi związane z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest przy tym istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.

Dla dokonania prawidłowej klasyfikacji wg PKWiU nie mają wpływu również czynniki takie jak to, czy:

punkty sprzedaży znajdują się w miejscu ogólnodostępnym,
w punktach sprzedaży znajdują się stoliki i krzesła,
dostępne są naczynia i sztućce,
produkty są przeznaczone do spożycia na miejscu czy na wynos, (np. pakowane w bibułki czy tekturowe pudełka),
w punktach sprzedaży są: toalety, szatnia, zainstalowana jest klimatyzacja, czy ogrzewanie.

Dział 56.10.A. PKD obejmuje „Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne” - podklasa ta obejmuje przygotowywanie i podawanie posiłków gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, bez względu na to czy spożywają oni przygotowywane posiłki na miejscu, biorą je na wynos czy są im dostarczane. Ww. podklasa obejmuje działalność: restauracji, kawiarni, restauracji typu fast food, barów mlecznych, barów szybkiej obsługi, lodziarni, pizzerii, miejsc z żywnością na wynos, restauracyjną lub barową prowadzoną w środkach transportu, wykonywaną przez oddzielne jednostki.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy, należy uznać, że Wnioskodawca świadcząc usługi cateringowe polegające na przygotowywaniu gotowych dań (np., pierogów, dań mięsnych, sałatek, bigosu), sprzedaje gotowe posiłki w pełni przyrządzone, przygotowane i serwowane do bezpośredniego spożycia. Czyli takie jak oferowane w placówkach gastronomicznych.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem gastronomii rozumie się „działalność produkcyjno-usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp.” oraz „sztukę przyrządzania potraw”. Natomiast zgodnie z definicją stosowaną w statystyce publicznej zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, to obiekt którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos.

Placówki gastronomiczne dzielą się na:

placówki ogólnie dostępne;
placówki nastawione na obsługę określonych grup konsumentów.

Placówki gastronomiczne mogą być prowadzone m.in. w obrębie hoteli, moteli, zajazdów, schronisk, pól campingowych, w pensjonatach, domach wypoczynkowych i innych miejscach krótkotrwałego pobytu jak też w wagonach kolejowych wchodzących w skład pociągu oraz na statkach pasażerskich.

Do placówek gastronomicznych nie zalicza się ruchomych punktów sprzedaży detalicznej i automatów sprzedażowych. Z kolei punktem gastronomicznym jest placówka gastronomiczna prowadząca ograniczoną działalność gastronomiczną, taką jak: smażalnia, pijalnia, lodziarnia, bufet w kinie, na stadionie, itp.

Jednocześnie stała placówka gastronomiczna to placówka czynna w ciągu całego roku kalendarzowego, ewentualnie pracująca z pewnymi przerwami, wynikającymi z takich przyczyn jak remont, okresowy brak personelu (z powodu urlopu lub choroby), okresowa inwentaryzacja itp. Z kolei sezonowa placówka gastronomiczna to placówka uruchamiana okresowo i działająca nie dłużej niż sześć miesięcy w roku kalendarzowym. Dalej wg Głównego Urzędu Statystycznego, stacjonarne placówki gastronomiczne to m.in. bary, punkty gastronomiczne, restauracje, sezonowe placówki gastronomiczne, stołówki.

Odnosząc powyższe do sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku należy stwierdzić, że prowadząc punkt sprzedaży, w którym sprzedawane będą uprzednio przygotowane przez Wnioskodawcę do bezpośredniego podania i spożycia dania (np., pierogi, dania mięsne, sałatki, bigos), Wnioskodawca świadczy usługi związane z wyżywieniem przez stacjonarną placówkę gastronomiczną. Jak Wnioskodawca wprost wskazał, opisana we wniosku działalność usługowa została wymieniona w art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług tj. działalność w zakresie usług związanych z wyżywieniem świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne.

Tym samym, mając na uwadze powyższe regulacje prawne wynikające z powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z opisu sprawy – w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie prowadził punkt sprzedaży jako placówka gastronomiczna, to stosownie do zapisu art. 145b ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r., będzie zobowiązany do wymiany kasy rejestrującej i prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej od 1 stycznia 2021 r. przy użyciu kasy online, tj. kasy umożliwiającej połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, z uwzględnieniem przepisu art. 145b ust. 2 ustawy.

W tym miejscu przypomnieć należy, że prawo do odliczenia lub zwrotu kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej przysługuje m.in. podatnikowi, który ze względu na rodzaj wykonywanej działalności zobowiązany jest do rozpoczęcia w obowiązujących terminach prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej online.

Wnioskodawca należy do takiej grupy podatników względem których obowiązek taki powstał. W związku z tym Wnioskodawca zainstalował kasę online 21 grudnia 2020 r. Ewidencję sprzedaży przy użyciu tej kasy rozpoczął od dnia 8 stycznia 2021 r., była to pierwsza sprzedaż po zainstalowaniu urządzenia.

rozpoczął prowadzenie ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej zakupionej w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b, czyli potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasa ta spełnia funkcje wymienione w ust. 6a oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać,
posiada fakturę potwierdzającą zakup kasy rejestrującej oraz dowód zapłaty całej należności.

Zatem mając na względzie okoliczności rozpatrywanej sprawy oraz spełnienie warunków o których mowa w § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że prawo do odliczenia ulgi na zakup kasy online zainstalowanej 21 grudnia 2020 r. przysługuje.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin