2021.08.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.203.2021.1.AP
z 16 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 maja 2021 r., który wpłynął w tym samym dniu za pośrednictwem e-PUAP, o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację wskazanych we wniosku spotkań integracyjno-szkoleniowych związanych z uczestnictwem w tych spotkaniach:

pracowników oraz byłych pracowników (emerytów) -jest prawidłowe,
kontrahentów, polityków, dziennikarzy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2021 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację wskazanych we wniosku spotkań.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), jest przedsiębiorstwem (...) zajmującym się m.in. wytwarzaniem (...) w kogeneracji w (...) oraz wytwarzaniem (...) w eksploatowanych przez siebie (...). Nadrzędnym celem Spółki, jest utrzymanie wiodącej pozycji na rynku (...)w Polsce oraz budowanie silnej pozycji międzynarodowej. Spółka, dysponując zaawansowanym zapleczem technicznym oraz doskonale wykwalifikowaną kadrą specjalistów, zmierza do tego, aby stawać się coraz bardziej nowoczesną organizacją. Pracownicy, ich doświadczenie, wiedza, kreatywność oraz zaangażowanie są największą wartością Spółki. Wnioskodawca podnosi, iż dzięki wysokim kompetencjom i doświadczeniu pracowników, Spółka skutecznie wykonuje działania, do których została powołana, a także realizuje na szeroką skalę inwestycje. W związku z powyższym, strategicznym oraz priorytetowym zadaniem w ramach obszaru zarządzania zasobami ludzkimi jest zbudowanie silnego, stabilnego, zmotywowanego, świadomego i zaangażowanego w realizację celów Spółki zespołu pracowników. Spółka zatrudnia ponad 1100 osób. Spółka jest spółką zależną X. S.A, której z kolei głównym akcjonariuszem jest Skarb Państwa.

Spółka podejmuje szereg działań mających na celu realizację powyższego założenia oraz podnoszenie kwalifikacji swojej kadry pracowniczej, stymulowanie i motywowanie zatrudnionych osób do zwiększenia jakości oraz wydajności ich pracy, jak również budowanie trwałych i silnych relacji pracodawca-pracownik oraz konstruktywnych relacji pomiędzy działami i pracownikami, a także pomiędzy samymi pracownikami.

Wśród elementów przyjętej przez Spółkę strategii wymienia się m.in. dążenie do doskonałości operacyjnej poprzez:

identyfikację „kluczowych pracowników” i podejmowanie działań prewencyjnych w celu zmniejszania ryzyka ich odejścia ze Spółki;
podejmowanie działań wewnętrznych związanych z budowaniem wizerunku dobrego pracodawcy.

Z kolei jednym z kluczowych elementów wyznawanej przez Spółkę filozofii jest partnerstwo, które rozumiane jest jako budowanie trwałych, obopólnie korzystnych relacji ze współpracownikami i otoczeniem firmy, takie jak:

współpraca oparta na szacunku i tolerancji dla różnorodności,
dzielenie się wiedzą i wymianę doświadczeń,
świadome kształtowanie relacji z klientami i dostawcami,
dialog z otoczeniem firmy oraz otwartość na jego potrzeby.

Mając na uwadze powyższe założenia, Spółka organizuje swoim pracownikom spotkania integracyjno- szkoleniowe. W zależności od specyfiki zakładanego celu (lepsze relacje w zespole, wzmacnianie stopnia identyfikacji ludzi z organizacją, rozwijanie komunikacji, wypracowywanie rozwiązań istniejących problemów bądź konfliktów), spotkania takie mogą przybierać różne formy.

Wnioskodawca podnosi, iż dla potrzeb niniejszej interpretacji analizie podlegać będą następujące formy spotkań:

Wyjazd integracyjny (integracyjno-szkoleniowy) - organizowany dla konkretnych grup pracowników Spółki (pracowników poszczególnych departamentów i biur) poza siedzibą jednostki, mający na celu zintegrowanie ze sobą pracowników, tworzenie pomiędzy nimi więzi niezbędnej dla zwiększenia efektywności pracy oraz poprawę komunikacji wewnątrz organizacji. Wyjazdowi integracyjnemu towarzyszą różne formy animacji grupowej zgodne z potrzebami rozwojowymi zespołu (gry decyzyjne, scenariusze bazujące na metaforze itp.). Integracje powyższe mogą być przygotowywane wewnętrznie bądź zlecone wyspecjalizowanym firmom zewnętrznym. Podczas takich wyjazdów odbywać się mogą również spotkania grup roboczych, projektowych, warsztaty tematyczne dotyczące prowadzonej działalności, czy promujące wartości korporacyjne Wnioskodawcy. Wydatki, jakie ponosi Spółka na organizację ww. wyjazdów to m.in. usługi animacji szkoleń, transportu, hotelu, wyżywienia czy ubezpieczenia.
Spotkanie integracyjne grupy pracowników - najczęściej w ramach jednego lub kilku departamentów/biur, organizowane przez Spółkę dla swoich pracowników wyjście do miejsca, gdzie możliwe są aktywności integrujące pracowników. Spotkania takie organizowane są w celu budowania i zacieśniania więzi zespołowych, poprawy komunikacji i współpracy pracowników podczas realizacji zadań oraz w celu stworzenia możliwości budowania relacji między pracownikami również na płaszczyźnie pozabiurowej. Spółka pokrywa koszty usług gastronomicznych, koszty wynajęcia obiektów niezbędnych do przeprowadzenia spotkania jak również koszty organizacji i obsługi dodatkowych zajęć uatrakcyjniających spotkanie (warsztaty twórcze, zawody sportowe, gry zespołowe, spektakle teatralne, występy artystyczne itp.).
Spotkania okolicznościowe, w tym:

spotkania organizowane przy okazji ważnego dla Spółki wydarzenia lub tradycyjnie obchodzonych świąt. Przykładami tego typu spotkania są np. święta branżowe, jak Dzień (...), spotkania związane z tradycyjnie obchodzonymi świętami (Wielkanoc, Wigilia), Dzień Dziecka dla dzieci pracowników, uroczyste jubileusze związane z działalnością Spółki, itp. Podczas takich spotkań pracownicy informowani są o osiągnięciach Spółki, wybranych kierunkach i strategiach rozwoju jej działalności, wyznaczonych na dany okres celach biznesowych, np. na spotkaniu przyjmowany jest na określony czas Plan Działalności Gospodarczej. Jest to także okazja do wręczenia różnego rodzaju odznaczeń, jak również dyplomów i medali dla zasłużonych pracowników;
krótkie spotkania organizowane dla pracowników Spółki na jej terenie, o charakterze integracyjno-informacyjnym, poprzedzające lub podsumowujące rok obrotowy, rozpoczynające lub kończące się projekty.

Uczestnikami spotkań mogą być również byli pracownicy Wnioskodawcy, będący obecnie na emeryturze. Spotkania odbywają się w budynku Spółki lub w specjalnie najętych lokalach. Celem organizacji ww. spotkań jest przede wszystkim poprawa efektywności i organizacji pracy poprzez bliższe poznanie się pracowników, większą identyfikację pracowników ze Spółką i jej działalnością, poprawę atmosfery pracy oraz promowanie szczególnie pożądanych wzorców zachowań.

Zdarza się, że w opisanych powyżej spotkaniach, biorą udział także kontrahenci Spółki, jak również przedstawiciele świata mediów (dziennikarze) oraz polityki (przedstawiciele poszczególnych Ministerstw). Udział ww. osób w organizowanych przez Spółkę spotkaniach, ma związek z realizacją szeroko pojętej strategii marketingowej Spółki. W przypadku gdy w spotkaniu uczestniczą także kontrahenci, dziennikarze, czy politycy, podczas spotkań Spółka, za pośrednictwem swoich pracowników, ma możliwość rozpowszechniania informacji o realizowanych projektach, promowania swoich usług oraz pozyskiwania nowych kontaktów biznesowych. Podczas takich spotkań, uczestnicy niepowiązani ze Spółką mają możliwość zapoznania się z oferowanym przez Spółkę asortymentem ((...), (...)), usługami (m.in. najmu lokali), możliwymi do wykorzystania w działalności gospodarczej efektami produkcji (np. ...) oraz dowiedzenia się w jaki sposób proponowane przez Spółkę rozwiązania mogą korzystnie wpłynąć na sytuację danego przedsiębiorstwa. Spotkania są dla Spółki dobrą okazją do przekazania uczestnikom informacji na temat realizowanych przez Spółkę prośrodowiskowych inwestycji zmierzających do ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych, ograniczenia produkcji odpadów, jak również ilości ścieków. Na spotkaniach omawiane są także pozostałe plany inwestycyjne Spółki. W odniesieniu do kontrahentów, dziennikarzy i polityków, organizowane spotkania przybierają charakter spotkania branżowego, często przybierającego postać targów, konferencji, kongresów. Przykładem takiego spotkania można wskazać Kongres Y.

Wnioskodawca wskazuje, że organizacja jednego wspólnego przedsięwzięcia, które realizuje cele integracyjno-motywacyjne wobec pracowników Wnioskodawcy oraz cele marketingowe, jest zdecydowanie bardziej korzystne z ekonomicznego punktu widzenia - organizacja jednego spotkania generuje zdecydowanie mniejsze koszty, niż w przypadku gdyby Wnioskodawca organizował osobno spotkanie integracyjne dla pracowników oraz spotkanie branżowe. Stąd uzasadnione jest, aby na organizowanych przez Wnioskodawcę spotkaniach, incydentalnie poza pracownikami Wnioskodawcy, obecni byli także kontrahenci, dziennikarze oraz oficjele.

Jednocześnie należy wskazać, że organizowane przedsięwzięcia nie mają charakteru czysto konsumpcyjnego, czy też rekreacyjnego.

W ramach organizowanych spotkań, Spółka ponosi koszty usług gastronomicznych, cateringowych i/lub artykułów spożywczych (w tym kawy, herbaty, ciastek, wody, owoców), wynajmuje sale, a także ponosi koszty dodatkowych atrakcji (w tym koszty oprawy artystycznej). Do kosztów organizowanych spotkań należy zaliczyć także koszty wystroju i dekoracji miejsc prowadzenia działalności i miejsc spotkań (np. bombki, lampki, plakaty), artykułów spożywczych przykazywanych jako prezenty (np. herbata, ciastka, pierniki, cukierki, suszone owoce), koszt orderów oraz pamiątkowych upominków (np. statuetki, gadżety w postaci breloków czy krawatów).

Zdarza się, że w drodze wyjątku, spółka ponosi także koszty serwowanego dla kontrahentów alkoholu. Organizując wyjazdy integracyjne opisane w pkt 1, Spółka - jak wskazano powyżej - ponosi także koszty szkoleń, transportu, hotelu, wyżywienia czy ubezpieczenia.

Wydatki poniesione w związku z organizacją ww. spotkań finansowane są ze środków obrotowych Spółki. Wydatki udokumentowane są fakturami lub rachunkami.

Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że świadczenia zrealizowane w ramach imprezy integracyjnej nie mają charakteru działalności socjalnej, o której mowa w ustawie z 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym, wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację ww. spotkań stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT?
Czy koszty organizacji ww. spotkań są kosztami pośrednimi i powinny być rozliczne w dacie ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisanym stanie faktycznym wydatki na organizację spotkań i imprez stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, które jako koszty niezwiązane bezpośrednio z uzyskiwanym przychodem, powinny być potrącane w dacie poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d w zw. z ust. 4e ustawy CIT.

Uzasadnienie:

Ad. 1.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jako kosztów podatkowych nie uznaje się jednakże tych wydatków, które zostały wprost wskazane przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełniać następujące warunki:

zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów lub mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
zostać właściwie udokumentowany;
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wydatki ponoszone na wyjazdy i spotkania integracyjne mają na celu zintegrowanie pracowników z pracodawcą (tu Spółką), budowanie zespołu, poprawę atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika (Spółkę). Są to więc ogólne koszty działalności, poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach pracownicy w większym stopniu utożsamiają się ze Spółką. Mając świadomość, że pracodawca stwarza dla pracownika przyjazne środowisko pracy, pracownik jest mniej skłonny do rezygnacji z pracy u takiego pracodawcy, sumienniej wywiązuje się ze swoich obowiązków. Efektywność pracy wykonywanej przez silnie zmotywowany i zharmonizowany i dobrze ze sobą współpracujący zespół skutkuje w konsekwencji wzrostem przychodu Spółki.

Organizowanie przedmiotowych spotkań sprawia, że osoby na co dzień bezpośrednio ze sobą współpracujące, a także te, których obowiązki zawodowe zbiegają się tylko sporadycznie, mają możliwość poznania się w mniej formalnych okolicznościach, poprawiają wzajemne relacje. Poznanie bliżej współpracowników wpływa niewątpliwie na poprawę komunikacji podczas pracy, ułatwienie przepływu informacji między pracownikami, co może okazać się szczególnie przydatne, np. w sytuacjach wymagających wykonywania zadań pod presją czasu. Występujący podczas spotkań element szkoleniowy ma na celu podnoszenie kwalifikacji pracowników oraz kształtowanie wśród nich właściwych postaw. Tego typu szkolenia są też źródłem cennych informacji zwrotnych dla Wnioskodawcy, które można potem wykorzystać planując działania rozwojowe i naprawcze, pomocne w skuteczniejszym osiąganiu przez zespoły bądź poszczególnych ich członków wytyczonych celów w przyszłości.

Wnioskodawca podnosi, iż organizowane spotkania okolicznościowe (przy okazji Świąt i związanej z nimi tradycji) są elementem kultury organizacji Spółki i spełniają ważne funkcje, np. podczas spotkań Wigilijnych pracodawca ma możliwość złożenia podziękowań pracownikom za ich całoroczny wkład w pracę dla Spółki. Stanowią także idealne miejsce, o czym była mowa wcześniej, do przekazania pracownikom informacji o osiągnięciach Spółki, kierunkach i strategiach rozwoju jej działalności, czy też wyznaczonych na dany okres celach biznesowych. Wpływa to na budowanie i umacnianie poczucia solidarności pracowników między sobą i ze Spółką. Zatem także w tym przypadku poniesione przez Spółkę koszty mają na celu wzrost przychodów poprzez lepszą motywację pracowników i umocnienie ich więzi z pracodawcą a także, co ważne, kształtują wizerunek Spółki, jako dobrego pracodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja obchodów świąt branżowych (np. Dzień (...)), niewątpliwie wpływa na integrację pracowników, ich identyfikację ze Spółką, a także buduje lojalność wobec pracodawcy. Organizacja takich spotkań okolicznościowych zakorzeniona jest w wieloletniej tradycji sektora energetycznego, do którego należy Spółka. Uczestnictwo w imprezie jest dobrowolne. Pracownicy na co dzień kontaktujący się ze sobą tylko telefonicznie lub za pomocą e-maili mają możliwość osobistego kontaktu, przełamywany jest dystans i bariery między pracownikami oraz między przełożonymi i pracownikami, co podczas normalnego dnia pracy niejednokrotnie jest trudne do osiągnięcia. Podczas spotkania organizowanego z okazji Dnia Dziecka, w nieformalnej atmosferze organizowane są turnieje i konkursy, w których dzieci lub pracownicy z dziećmi z różnych działów mogą między sobą współzawodniczyć. Tego typu wydarzenia bezsprzecznie pomagają w poprawie efektywności komunikacji pracowników różnych działów i szczebli, w tym także wpływają na poprawę relacji z przełożonymi. Celem tego ostatniego, mimo iż dotyczy dzieci pracowników, jest integracja samych pracowników, którzy w rodzinnej atmosferze, mogą się lepiej poznać.

Szczególnie motywująco wpływa na pracowników uroczyste nadawanie stopni, odznaczeń oraz dyplomów i medali branżowych, które są wręczane podczas obchodów ww. świąt. Miła i przyjemna atmosfera stworzona podczas spotkania oraz element motywacyjny, zdaniem Wnioskodawcy, istotnie zwiększają poczucie własnej wartości pracowników i wpływają na ich nastawienie do wypełniania codziennych zadań w pracy. Podtrzymywanie tradycji branżowych i związków z historią oraz kultywowanie świadomości przynależności do organizacji, której tradycja sięga początków ubiegłego wieku, pozwalają także na budowanie wśród załogi poczucia stabilności i pewności zatrudnienia oraz więzi z pracodawcą.

Podobny skutek w procesie integracyjnym załogi jest osiągany dzięki udziałowi w spotkaniach byłych pracowników (emerytów). Dbałość o emerytów wpływa bowiem motywująco na prace osób zatrudnionych, którzy mogą spodziewać się podobnego traktowania w przyszłości.

Odnosząc się natomiast do kwestii obecności na spotkaniach kontrahentów Spółki, dziennikarzy oraz polityków wskazać należy, że ich obecność stanowi jeden elementów realizacji strategii marketingowej Spółki, pozwalającej Spółce na dynamiczny rozwój i utrzymanie pozycji rynkowej.

W przypadku kontrahentów, organizowane spotkania są doskonałą okazją do zbudowania sprzyjającej atmosfery do prowadzenia rozmów biznesowych i wszelkiego rodzaju negocjacji. Podczas takich spotkań, kontrahenci mają możliwość zapoznania się z ofertą świadczonych przez Spółkę usług oraz dowiedzenia się w jaki sposób proponowane przez Spółkę rozwiązania mogą korzystnie wpłynąć na sytuację danego przedsiębiorstwa. Kontrahenci mają również możliwość zapoznania się z planami inwestycyjnymi Spółki. Obecne na spotkaniach osoby jako pierwsze dowiadują się o potencjalnym rozszerzeniu wachlarza świadczonych przez Spółkę usług w przyszłości, co z kolei stanowi dla kontrahentów asumpt do podjęcia ze Spółką długofalowej współpracy.

Z uwagi na fakt, że wiele z realizowanych przez Spółkę inwestycji ma charakter strategiczny, w interesie Spółki jest to, aby informacje o potrzebie ich przeprowadzenia i o ich znaczeniu dla obywateli, w sposób obiektywny i rzetelny dotarły do opinii publicznej. Stąd uzasadnione jest, aby na organizowanych przez Spółkę spotkaniach, na których jak wskazano powyżej omawiane są m.in. plany inwestycyjne Spółki, obecni byli przedstawiciele mediów (dziennikarze). Zyskanie rozgłosu w mediach stanowi także reklamę dla oferowanych przez Spółkę usług i towarów. Obecność na spotkaniach przedstawicieli władzy (polityków) stanowi z kolei dla przedstawicieli Spółki niepowtarzalną okazję do dyskusji na temat wyzwań jakie stoją przed polską (...) w najbliższej przyszłości oraz konsultowania kierunku zmian legislacyjnych, które mogłyby w sposób pozytywny oddziaływać na branżę energetyczną w Polsce (w tym na ceny świadczonych przez Spółkę usług), przy jednoczesnej realizacji priorytetów związanych z ochroną środowiska.

Wnioskodawca wskazuje, że zapraszanie na spotkania kontrahentów, dziennikarzy oraz ludzi ze świata polityki, co pokazuje doświadczenie Wnioskodawcy, ma niebagatelny wpływ na poziom osiąganych przez wnioskodawcę przychodów.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż pomiędzy prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz wymienionymi w stanie faktycznym wydatkami istnieje związek przyczynowo-skutkowy wpływający na zwiększenie przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę, a zatem wydatki ponoszone w ramach organizowanych ww. spotkań mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Należy wskazać, iż obecnie inwestycja w pracowników jest potężną bronią w walce z konkurencją i fluktuacją pracowników. Wykwalifikowana, lojalna i zmotywowana do pracy kadra jest w stanie skutecznie walczyć o utrzymanie przewagi na rynku. Z kolei organizacja wydarzeń o charakterze marketingowym (branżowym) ma bezpośrednie przełożenie na zwiększenie poziomu sprzedaży świadczonych przez Spółkę usług i dostarczanych towarów, co niewątpliwie ma wpływ na zwiększenie przychodów Spółki.

Ad. 2.

Wnioskodawca uważa, że wyżej wymienione koszty, to koszty pośrednio związane z przychodami. Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania tych kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód (art. 15 ust. 4, ust. 4b-4c ustawy CIT),
inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - art. 15 ust. 4d, 4e ustawy CIT).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu „bezpośredniego" oraz kosztu „pośredniego".

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przedstawioną powyżej argumentacją, wszelkie koszty pracownicze, w tym poniesione w celu integracji pracowników np. w postaci organizacji dla nich spotkań szkoleniowo-integracyjnych (w tym wyjazdowych), spotkań integracyjnych grupy pracowników, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń, jak również wydatki o charakterze marketingowym, są kosztami podatkowymi pośrednio związanymi z przychodami. Koszty takie bez wątpienia zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów jednak nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc nie można do nich przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty ponoszone na organizację spotkań i imprez powinny być rozliczane zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy CIT, a więc w dacie ich poniesienia. Z kolei art. 15 ust. 4e ustawy CIT definiuje datę poniesienia kosztu jako dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że zaprezentowane w niniejszym wniosku argumenty były potwierdzane w licznych interpretacjach indywidualnych, które obejmowały swym zakresem podobne stany faktyczne.

W zakresie spotkań o charakterze integracyjnym oraz okolicznościowym, których głównym celem jest budowa pozytywnych relacji pomiędzy pracownikami, jak również relacji na linii pracownik- pracodawca. Stanowisko Wnioskodawcy, znajduje m.in. potwierdzenie w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 lipca 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-2. 4010. 235.2019.1.PP,
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 grudnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.422.2018.3.AT,
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 kwietnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.107.2018.1.JS.

W szczególności Wnioskodawca pragnie podkreślić, że dla analogicznego stanu faktycznego została wydana pozytywna interpretacja przepisów prawa podatkowego w przedmiotowym zakresie, której adresatem była tworzona wówczas między innymi przez Wnioskodawcę Podatkowa Grupa Kapitałowa:

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 czerwca 2017 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.62.2017.1.BC.

Obecnie Wnioskodawca jest odrębnym podatnikiem podatku CIT, który występuje z niniejszym wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.

W zakresie spotkań, które można określić mianem spotkania branżowego, celem których jest realizacja strategii marketingowej, stanowisko Spółki potwierdzono m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.303.2018.1.NL,
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 grudnia 2016 r., Znak: 2461- IBPB-1-1.4510.348.2016.1.NL.

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, że koszty poniesione w celu organizacji opisanych w stanie faktycznym spotkań oraz imprez nie spełniają kryterium kosztów reprezentacji i w związku z tym nie mogą zostać wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT. Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawy podatkowe nie zawierają definicji legalnej pojęcia reprezentacji. Jego definicja ukształtowała się jednak w orzecznictwie organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku z 17.06.2013 r. (sygn. akt: II FSK 702/11) NSA uznał, że „(...) reprezentacja w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika na potrzeby ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu.” Podobne stanowisko zostało wyrażone również m.in. w wyroku NSA z 31.01.2017 r. (sygn. akt: II FSK 3994/14), interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 25.11.2013 r. (sygn. akt: DD6/033/127/SOH/ 2013/RD-120521) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 października 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.382.2019.2.MBD.

W zakresie tak rozumianego pojęcia „reprezentacji", co do zasady, nie mieszczą się wydatki ponoszone na organizację spotkań, których nadrzędnym celem nie jest osiągnięcie efektu w postaci stworzenia dobrego bądź poprawy wizerunku Spółki na zewnątrz, lecz integracja, motywowanie pracowników oraz podnoszenie ich kwalifikacji, a także szeroko pojęty marketing, którego celem jest promocja podatnika, jego oferty i inwestycji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 19 kwietnia 2016 r. (sygn. akt: III SA/Wa 1138/15) stwierdził z kolei, że „(...) wydatki na atrakcje towarzyszące szkoleniom mogą stanowić element motywacyjny, który może przyczynić się do zwiększenia przychodów Spółki, czy ich zabezpieczenia. Niewątpliwie celem szkoleń jest pogłębienie wiedzy, poprawa sprawności zawodowej pracowników, czy dostarczenie im wiadomości o wymaganiach pracodawcy. Zatem nie powinna budzić wątpliwości zasadność związanych z tym wydatków na wynajęcie sal, ewentualne zakwaterowanie i wyżywienie pracowników podczas szkolenia, wydatki na alkohol nie wykazują cechy celowości i niezbędności. Również ważnym elementem szkoleń jest budowanie wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami i kształtowanie u nich umiejętności pracy zespołowej. Należy w tym miejscu podzielić zapatrywania wyrażone już w orzecznictwie, że powstałe na bazie takich spotkań relacje międzyludzkie, wzajemne poznanie się, zintegrowanie się, wymiana doświadczeń, stworzenie dobrej atmosfery, poczucie wspólnoty w realizacji określonych celów, może być rozpatrywane w kategoriach stworzenia pewnej płaszczyzny do lepszej współpracy w przyszłości i tym samym również być może uzyskania określonych efektów natury ekonomicznej (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 stycznia 2010 r. w sprawie III SA/Wa 1438/09, publ. LEX nr 576315)”.

Podsumowując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż opisane w stanie faktycznym wydatki na organizację spotkań i imprez:

są kosztem uzyskania przychodu, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
są kosztami pośrednio związanymi z osiąganymi przychodami i powinny być rozliczane w dacie ich poniesienia,
nie stanowią kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Jednocześnie należy zauważyć, że w złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym – dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r., Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521. Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy zatem zaznaczyć, że nie pozostają w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem (...) zajmującym się m.in. wytwarzaniem (...) i (...) w kogeneracji w (...) oraz wytwarzaniem (...) w eksploatowanych przez siebie (...). Spółka podejmuje szereg działań mających na celu podnoszenie kwalifikacji swojej kadry pracowniczej, stymulowanie i motywowanie zatrudnionych osób do zwiększenia jakości oraz wydajności ich pracy, jak również budowanie trwałych i silnych relacji pracodawca-pracownik oraz konstruktywnych relacji pomiędzy działami i pracownikami, a także pomiędzy samymi pracownikami.

W związku z powyższym, Spółka organizuje swoim pracownikom spotkania integracyjno- szkoleniowe, które mogą przybierać różne formy:

wyjazd integracyjny (integracyjno-szkoleniowy) - organizowany dla konkretnych grup pracowników
spotkanie integracyjne grupy pracowników - najczęściej w ramach jednego lub kilku departamentów/biur, organizowane przez Spółkę dla swoich pracowników wyjście do miejsca, gdzie możliwe są aktywności integrujące pracowników,
spotkania okolicznościowe, w tym:

spotkania organizowane przy okazji ważnego dla Spółki wydarzenia lub tradycyjnie obchodzonych świąt, np. święta branżowe, jak Dzień (...), spotkania związane z tradycyjnie obchodzonymi świętami (Wielkanoc, Wigilia), Dzień Dziecka dla dzieci pracowników, uroczyste jubileusze związane z działalnością Spółki. Jest to także okazja do wręczenia różnego rodzaju odznaczeń, jak również dyplomów i medali dla zasłużonych pracowników;
krótkie spotkania organizowane dla pracowników Spółki na jej terenie, o charakterze integracyjno-informacyjnym, poprzedzające lub podsumowujące rok obrotowy, rozpoczynające lub kończące się projekty.

Uczestnikami spotkań mogą być również byli pracownicy Wnioskodawcy, będący obecnie na emeryturze. Celem organizacji ww. spotkań jest przede wszystkim poprawa efektywności i organizacji pracy poprzez bliższe poznanie się pracowników, większą identyfikację pracowników ze Spółką i jej działalnością, poprawę atmosfery pracy oraz promowanie szczególnie pożądanych wzorców zachowań. Zdarza się, że w opisanych powyżej spotkaniach, biorą udział także kontrahenci Spółki, jak również przedstawiciele świata mediów (dziennikarze) oraz polityki (przedstawiciele poszczególnych Ministerstw). Udział ww. osób w organizowanych przez Spółkę spotkaniach, ma związek z realizacją szeroko pojętej strategii marketingowej Spółki. W przypadku gdy w spotkaniu uczestniczą także kontrahenci, dziennikarze, czy politycy, podczas spotkań Spółka, za pośrednictwem swoich pracowników, ma możliwość rozpowszechniania informacji o realizowanych projektach, promowania swoich usług oraz pozyskiwania nowych kontaktów biznesowych. Podczas takich spotkań, uczestnicy niepowiązani ze Spółką mają możliwość zapoznania się z oferowanym przez Spółkę asortymentem ((...), (...)), usługami (m.in. najmu lokali), możliwymi do wykorzystania w działalności gospodarczej efektami produkcji (np. ...) oraz dowiedzenia się w jaki sposób proponowane przez Spółkę rozwiązania mogą korzystnie wpłynąć na sytuację danego przedsiębiorstwa. Spotkania są dla Spółki dobrą okazją do przekazania uczestnikom informacji na temat realizowanych przez Spółkę prośrodowiskowych inwestycji zmierzających do ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych, ograniczenia produkcji odpadów, jak również ilości ścieków. Na spotkaniach omawiane są także pozostałe plany inwestycyjne Spółki. W odniesieniu do kontrahentów, dziennikarzy i polityków, organizowane spotkania przybierają charakter spotkania branżowego, często przybierającego postać targów, konferencji, kongresów. Przykładem takiego spotkania można wskazać Kongres Y.

Jednocześnie należy wskazać, że organizowane przedsięwzięcia nie mają charakteru czysto konsumpcyjnego, czy też rekreacyjnego.

Wydatki udokumentowane są fakturami lub rachunkami i finansowane są ze środków obrotowych Spółki. Ponadto, nie mają one charakteru działalności socjalnej, o której mowa w ustawie o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z uczestnictwem we wskazanych we wniosku spotkaniach integracyjno-szkoleniowych pracowników i byłych pracowników stwierdzić należy, że biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, wydatki te stanowić będą koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Celem organizacji ww. spotkań jest przede wszystkim poprawa efektywności i organizacji pracy poprzez bliższe poznanie się pracowników, większą identyfikację pracowników ze Spółką i jej działalnością, poprawę atmosfery pracy oraz promowanie szczególnie pożądanych wzorców zachowań. Świadczenia takie na rzecz byłych i obecnych pracowników budują pozytywne relacje między nimi, zwiększają zaangażowanie pracowników oraz wzmacniają ich lojalność wobec Wnioskodawcy, mają również działanie motywujące i wpływające na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co dalej przekłada się na wysokość uzyskanych przychodów. Wart podkreślenia jest również element szkoleniowy niektórych ze wskazanych we wniosku spotkań, jak również fakt, że czasami towarzyszą im spotkania grup roboczych, czy projektowych, co niewątpliwie wpływa na podnoszenie kwalifikacji pracowników oraz jakość i efektywność ich pracy, a więc służy celom do realizacji których dąży Wnioskodawca.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z uczestnictwem ww. spotkaniach kontrahentów Spółki, jak również przedstawicieli świata mediów (dziennikarze) oraz polityków wskazać należy, że rozpatrując zasadność ich poniesienia należy wziąć pod uwagę całościowy charakter imprezy. Dla prawidłowej kwalifikacji kosztów najważniejszym jest bowiem wyraźne ustalenie głównego celu organizowanego spotkania i wskazanie potencjalnych korzyści oczekiwanych w związku z taką imprezą. W tym też kontekście wskazać trzeba, że przedmiotem złożonego wniosku jest możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z organizacją spotkań integracyjno-szkoleniowych dla pracowników i byłych pracowników Wnioskodawcy. Zdaniem tut. Organu fakt, że niejako przy okazji organizacji tych spotkań, w związku z uczestnictwem w nich kontrahentów, polityków, czy dziennikarzy udaje się osiągnąć pewne szeroko rozumiane cele marketingowe nie uprawnia do zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z uczestnictwem ww. osób w tych spotkaniach. Spotkania integracyjno-szkoleniowe (w tym okolicznościowe) dla pracowników, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy nie są imprezą reklamową, targami, kongresami, czy konferencją. Zupełnie inny jest bowiem przedstawiony we wniosku charakter i cel tych spotkań. W konsekwencji wydatki związane z uczestnictwem w tych spotkaniach ww. osób nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyż ich związek z uzyskaniem przychodów, czy też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów jest zbyt odległy. Ponadto zauważyć trzeba, że takie okoliczności, wskazane przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku, jak „budowanie przyjaznej atmosfery do prowadzenia rozmów biznesowych i wszelkiego rodzaju negocjacji”, „uzyskanie rozgłosu w mediach”, „konsultowanie kierunków zmian legislacyjnych, które mogłyby w sposób pozytywny oddziaływać na branżę energetyczną w Polsce (w tym na ceny świadczonych przez Spółkę usług)” jednoznacznie wskazują, że wskazane we wniosku wydatki w zanegowanej przez Organ części noszą znamiona reprezentacji. Tym samym wydatki poniesione z tego tytułu, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej pytania 2 dla ustalenia momentu zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów, tych wydatków poniesionych na spotkania integracyjno-szkoleniowe, które mogą jak wskazano stanowić koszt podatkowy, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Natomiast, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód – potrącane na podstawie art. 15 ust. 4, ust. 4b-4c ustawy o CIT,
inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie – potrącane na podstawie art. 15 ust. 4d-4e ww. ustawy).

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przenosząc powyższe na grunt opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że ww. koszty są kosztami podatkowymi pośrednio związanymi z przychodami. Koszty takie bez wątpienia zostały poniesione przez Wnioskodawcę w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, jednak nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc nie można do nich przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki, w zakresie w jakim mogą stanowić koszty podatkowe powinny być rozliczane zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy CIT, a więc w dacie ich poniesienia, tj. w dniu na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie możliwości i momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację wskazanych we wniosku spotkań integracyjno-szkoleniowych związanych z uczestnictwem w tych spotkaniach:

pracowników oraz byłych pracowników (emerytów) - jest prawidłowe,
kontrahentów, polityków, dziennikarzy - jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt niniejszej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w(…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin