Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.214.2021.1.MK
z 17 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w związku z Planowanym połączeniem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rozliczenia w kolejnych latach podatkowych wygenerowanej w roku 2020 straty podatkowej, a zatem zastosowania nie znajdzie przepis art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy o CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2021 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w związku z Planowanym połączeniem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rozliczenia w kolejnych latach podatkowych wygenerowanej w roku 2020 straty podatkowej, a zatem zastosowania nie znajdzie przepis art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem, w którym 100% udziałów posiada Miasto A. Spółka prowadzi działalność w zakresie poboru, uzdatniania i dostarczania wody dla odbiorców objętych miejską siecią wodociągową oraz w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków. Wnioskodawca w roku podatkowym 2020 poniósł stratę podatkową. Należy wskazać, że Spółka, co do zasady, generuje zyski, natomiast poniesiona w 2020 r. strata podatkowa miała swoje podłoże m.in. w panującej pandemii COVID-19.

Na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta A. z 27 stycznia 2021 r. prowadzone są prace Zespołu ds. optymalizacji sektora wodno-kanalizacyjnego funkcjonującego na obszarze Miasta A. przy współpracy Wnioskodawcy oraz dwóch innych spółek, tj. B. Sp. z o. o., w której Miasto A. posiada 100% udziałów oraz C. Sp. z o.o., w której Miasto A. posiada 99,96% udziałów.

Aktualnie planowane jest łączenie przez przejęcie (dalej: „Planowana restrukturyzacja” lub „Planowane połączenie”) na mocy art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych (tj. Dz.U z 2020 r., poz. 1526 ze zm.), w ramach którego Wnioskodawca przejmie C. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka przejmowana”). Spółka przejmowana prowadzi działalność w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków. Należy wskazać, że Spółka przejmowana obecnie cały czas aktywnie prowadzi działalność gospodarczą. Na moment sporządzania niniejszego wniosku o interpretację nie dokonano jeszcze wyboru metody rozliczania połączenia w świetle przepisów ustawy o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 217 ze zm.; dalej: „UoR”), tj. pomiędzy metodą nabycia (uregulowaną w art. 44b UoR), a metodą łączenia udziałów (zgodną z art. 44c UoR).

Wskutek Planowanej restrukturyzacji, nie dojdzie do sytuacji w której co najmniej 25% udziałów Wnioskodawcy będzie posiadał podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym Wnioskodawca poniósł stratę, praw takich nie posiadały (warunek wskazany w art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. b ustawy o CIT).

Planowana restrukturyzacja sektora wodno-kanalizacyjnego, w której będzie uczestniczyła Spółka, posiada uzasadnienie biznesowe oraz ekonomiczne, tj. w szczególności ma na celu ograniczenie kosztów działalności, kosztów administracyjnych, efektywniejsze wykorzystanie zasobów, silne zintegrowanie obu podmiotów. Należy wskazać, że celem Planowanej restrukturyzacji nie jest jakakolwiek forma optymalizacji podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, a sposób działania Wnioskodawcy nie będzie sztuczny.

Wskutek Planowanego połączenia Spółka przejmie działalność prowadzoną przez Spółkę przejmowaną, niemniej należy wskazać, że działalność ta pokrywa się z obecnie faktycznie prowadzoną przez Spółkę podstawową działalnością gospodarczą. Spółka wskazuje, że zgodnie z wpisem w Krajowym Rejestrze Sądowym, przeważającą działalnością Spółki jest wprawdzie pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, niemniej znaczną część przychodów Spółka generuje również z działalności, jaką jest odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (a zatem przeważająca działalność Spółki przejmowanej).

W 2019 r. przychody Wnioskodawcy z oczyszczania ścieków stanowiły 50,33% udziału we wszystkich przychodach netto ze sprzedaży, zaś przychody z dostarczania wody 47,66%. Podobnie, w 2020 r. przychody Wnioskodawcy z oczyszczania ścieków stanowiły 49,32% udziału we wszystkich przychodach netto ze sprzedaży, zaś przychody z dostarczania wody 48,20%. Powyższe dane pozwalają Wnioskodawcy na stwierdzenie, że przedmiotem faktycznie prowadzonej przez Spółkę podstawowej działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy o CIT) jest zarówno działalność w zakresie poboru, uzdatniania i dostarczania wody (PKD 36.00.Z), jak również działalność w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków (PKD 36.00.Z).

Po dokonaniu Planowanego połączenia Wnioskodawca nie zrezygnuje z żadnej z dotychczas prowadzonych rodzajów działalności. Usługi odprowadzania i oczyszczania ścieków Wnioskodawca aktualnie świadczy za pośrednictwem podwykonawcy, którym jest Spółka przejmowana. Po Planowanym połączeniu nie będzie już konieczności zlecania wykonywania związanych z tą działalnością czynności podwykonawcy, bowiem przy wykorzystaniu zasobów Spółki przejmującej, usługi te bezpośrednio będzie świadczył już sam Wnioskodawca.

Jednocześnie warto wskazać, że skala działalności Wnioskodawcy jest zdecydowanie większa niż Spółki przejmowanej. Przychody Spółki (netto ze sprzedaży) są nieporównywalnie wyższe niż Spółki przejmowanej (przykładowo za 2019 r. ponad (…) mln zł względem ok. (…) mln zł. Wnioskodawca zatrudnia (dane za 2019 r.) również zdecydowanie więcej pracowników (…) niż Spółka przejmowana (…).

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z informacją umieszczaną od wielu lat w rocznym sprawozdaniu finansowym i sprawozdaniu z działalności Spółki, podstawową działalnością Wnioskodawcy jest:

1. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody (PKD 36.00.Z),
2. odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (PKD 37.00.Z)
   
   

Po dokonaniu Planowanego połączenia, przedmiotem faktycznie prowadzonej przez Spółkę podstawowej działalności gospodarczej pozostanie:

1. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody (PKD 36.00.Z), oraz
2. odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (PKD 37.00.Z).
   
   

Wskutek Planowanej restrukturyzacji polegającej na przejęciu Spółki przejmowanej Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy będzie miał prawo rozliczyć stratę podatkową wygenerowaną w 2020 r. w kolejnych latach podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z Planowanym połączeniem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rozliczenia w kolejnych latach podatkowych wygenerowanej w roku 2020 straty podatkowej, a zatem zastosowania nie znajdzie przepis art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Planowana restrukturyzacja nie wpłynie na jego prawo do rozliczenia straty podatkowej wygenerowanej w roku 2020 w kolejnych latach podatkowych, a zatem art. 7 ust. 3 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”) nie znajdzie w tym przypadku zastosowania.

Zgodnie art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy o CIT przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem.

Należy przede wszystkim wskazać, że przepis art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy o CIT nie definiuje rozumienia "przedmiotu faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności", natomiast w związku z tym, że przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2021 r., brak jest jakiegokolwiek orzecznictwa wyjaśniającego to pojęcie. W ocenie Wnioskodawcy, wyrażenie „przedmiot podstawowej działalności gospodarczej” powinno być wykładane w sposób zgodny z rzeczywistą działalnością podatnika, tj. z uwzględnieniem przede wszystkim zakresu usług faktycznie świadczonych.

Nie każda zmiana działalności gospodarczej implikuje, zdaniem Spółki, brak możliwości rozliczenia strat podatnika przy ustalaniu dochodu. Niemniej jednak, w tym zakresie należy wskazać, że nawet częściowa zmiana przedmiotu faktycznie prowadzonej podstawowej działalności gospodarczej, w przypadku Wnioskodawcy nie wystąpi. Jak to już zostało wskazane w stanie faktycznym - aktualnie podstawową działalnością Spółki jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody oraz usługi w zakresie odprowadzania i oczyszczenia ścieków, które Spółka świadczy za pośrednictwem podwykonawcy - Spółki przejmowanej. Po dokonaniu Planowanej restrukturyzacji profil i skala faktycznie prowadzonej podstawowej działalności Wnioskodawcy pozostanie bez zmian - w dalszym ciągu część przychodów będzie osiągał z działalności polegającej na poborze, uzdatnianiu i dostarczaniu wody, a część z odprowadzania i oczyszczania ścieków - z tą różnicą, że po Planowanym połączeniu działalność polegająca na odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków będzie prowadzona przez Spółkę już bez pośrednictwa podwykonawcy. Ponadto należy podkreślić, że celem zmian legislacyjnych wprowadzających art. 7 ust. 3 pkt 7 ustawy o CIT było przeciwdziałanie przenoszeniu rentownej działalności do spółek ze stratą podatkową wyłącznie w celu uzyskania korzyści podatkowej.

W uzasadnieniu do ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. (Dz.U. z 2020 r., poz. 2123) wskazano bowiem, że: „Uwzględniając jednak fakt, iż powyższe działania (przejęcie innego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uzyskanie wkładu pieniężnego za który podatnik nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa) mogą być przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych służących przywróceniu możliwości generowania przez takiego podatnika dochodów, ograniczenie możliwości uwzględniania strat przez podatnika uzależnione zostało od wystąpienia dodatkowych warunków, wskazujących na to, iż głównym celem tych działań było nieuzasadnione skorzystanie z możliwości pomniejszenia dochodu (powiększenia straty) innego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części innego przedsiębiorstwa (...)”.

W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że możliwość odliczenia straty wygenerowanej za rok podatkowy 2020 zdecydowanie nie stanowiła okoliczności determinującej podjęcie decyzji o przeprowadzeniu restrukturyzacji. Planowane połączenie - jak to już zostało wcześniej zaznaczone - ma bowiem uzasadnienie biznesowe i ekonomiczne. Możliwość skorzystania z prawa do rozliczenia straty po dokonaniu Planowanego połączenia stanowić będzie natomiast element poboczny przedmiotowej transakcji. Z prawa tego Spółka skorzystałaby bowiem także wtedy, gdy nie zdecydowałaby się na uczestnictwo w restrukturyzacji.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku uczestnictwa przez niego w Planowanej restrukturyzacji, przepis art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy o CIT nie będzie miał zastosowania. Spółka w wyniku Planowanego połączenia nie zmieni swojej faktycznie prowadzonej podstawowej działalności gospodarczej, zaś sama restrukturyzacja będzie miała podłoże biznesowe oraz ekonomiczne i nie będzie miała na celu osiągnięcia korzyści podatkowej. Nie sposób w tych okolicznościach uznać, że intencją Wnioskodawcy jest rozliczenie strat ze swojej działalności z dochodami z działalności Spółki przejmowanej. Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, po przejęciu Spółki przejmowanej będzie miał on prawo do uwzględnienia straty wygenerowanej w roku 2020 w podstawie opodatkowania w kolejnych latach podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady łączenia spółek kapitałowych regulują art. 491 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526 z późn. zm., dalej: „KSH”). W myśl postanowień art. 491 KSH, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 KSH, połączenie może być dokonane:

1. przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca przyznaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);
2. przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).
   
   

Jednocześnie, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki (art. 494 § 1 KSH).

Prawa i obowiązki następców prawnych reguluje także ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, ze zm.). W świetle art. 93 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym odo osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123 dalej: „ustawa nowelizująca”) ustawodawca wprowadził od 1 stycznia 2021 r. ograniczenia w zakresie rozliczania strat podatkowych. Nie oznacza to, że podatnicy nie będą mieli w ogóle możliwości rozliczania strat podatkowych z lat ubiegłych, jednak ustawa nowelizująca wprowadza pewne ograniczenia rozliczania strat podatkowych m.in. w sytuacjach, w których dochodzi do połączenia podmiotów bądź nabycia przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że ustawa o CIT, przed wejściem w życie ustawy nowelizującej przewidywała w takich sytuacjach jedynie zakaz „przejmowania” straty innego podmiotu.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę.

Zgodnie natomiast z dodanym ustawą nowelizującą art. 7 ust. 3 pkt 7 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego:

1. przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem, lub
2. co najmniej 25% udziałów (akcji) podatnika posiada podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym podatnik poniósł taką stratę, praw takich nie posiadały.
   
   

Powyższe oznacza, że nie można odliczać straty, jeżeli w wyniku przejęcia innego podmiotu w toku połączenia spółek lub nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (zakup lub w wyniku aportu):

• zmieni się przedmiot prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej (w całości lub w części) lub
• zmieni się wspólnik lub wspólnicy w odniesieniu do co najmniej 25 proc. udziałów (akcji) podatnika, co jest badane na koniec roku podatkowego.
  
  

Znowelizowane przepisy mają przeciwdziałać przenoszeniu rentownej działalności do spółek ze stratą podatkową. Taka sytuacja może mieć miejsce w szczególności, gdy podmiot ponoszący straty, którego działalność nie rokuje możliwości uzyskiwania w kolejnych latach dochodów i rozliczenia wykazanych strat z tymi dochodami, może dokonać przejęcia lub zakupu innego przedsiębiorstwa (lub jego zorganizowanej części), po to tylko, aby o wartość poniesionych w przeszłości strat obniżać podatkowe dochody tego innego przedsiębiorstwa.

Powyższa regulacja w bardzo istotny sposób wpływa na konsekwencje podatkowe m.in. transakcji przejęć spółek kapitałowych, ograniczając możliwość rozliczania przez spółkę przejmującą po dokonaniu przejęcia innej spółki swoich strat podatkowych z lat wcześniejszych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca jest podmiotem, w którym 100% udziałów posiada Miasto A. Spółka prowadzi działalność w zakresie poboru, uzdatniania i dostarczania wody dla odbiorców objętych miejską siecią wodociągową oraz w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków. Wnioskodawca w roku podatkowym 2020 poniósł stratę podatkową. Spółka, co do zasady, generuje zyski, natomiast poniesiona w 2020 r. strata podatkowa miała swoje podłoże m.in. w panującej pandemii COVID-19.

Planowane jest łączenie przez przejęcie na mocy art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, w ramach którego Wnioskodawca przejmie C. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka przejmowana”). Spółka przejmowana prowadzi działalność w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków.

Wskutek Planowanej restrukturyzacji, nie dojdzie do sytuacji w której co najmniej 25% udziałów Wnioskodawcy będzie posiadał podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym Wnioskodawca poniósł stratę, praw takich nie posiadały (warunek wskazany w art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. b ustawy o CIT).

Planowana restrukturyzacja sektora wodno-kanalizacyjnego, w której będzie uczestniczyła Spółka, posiada uzasadnienie biznesowe oraz ekonomiczne. Wskutek Planowanego połączenia Spółka przejmie działalność prowadzoną przez Spółkę przejmowaną, niemniej Wnioskodawca wskazał, że działalność ta pokrywa się z obecnie faktycznie prowadzoną przez Spółkę podstawową działalnością gospodarczą. Spółka wskazuje, że zgodnie z wpisem w Krajowym Rejestrze Sądowym, przeważającą działalnością Spółki jest wprawdzie pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, niemniej znaczną część przychodów Spółka generuje również z działalności, jaką jest odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (a zatem przeważająca działalność Spółki przejmowanej).

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z informacją umieszczaną od wielu lat w rocznym sprawozdaniu finansowym i sprawozdaniu z działalności Spółki, podstawową działalnością Wnioskodawcy jest:

1. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody (PKD 36.00.Z)
2. odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (PKD 37.00.Z)
   
   

Po dokonaniu Planowanego połączenia, przedmiotem faktycznie prowadzonej przez Spółkę podstawowej działalności gospodarczej pozostanie:

1. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody (PKD 36.00.Z), oraz
2. odprowadzanie i oczyszczanie ścieków (PKD 37.00.Z).
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy w związku z planowanym połączeniem Wnioskodawcy, w ramach którego Wnioskodawca przejmie C. Sp. z o.o., Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rozliczenia w kolejnych latach podatkowych wygenerowanej w roku 2020 straty podatkowej.

Należy zgodzić się z Wnioskodawca, że w omawianej sprawie nie znajdzie zastosowania cyt. art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. b ustawy o CIT, zgodnie z którym przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca przejmie działalność prowadzoną przez Spółkę przejmowaną, tj. działalność w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków), przy czym co istotne w sprawie działalność ta pokrywa się z obecnie faktycznie prowadzoną przez Spółkę podstawową działalnością gospodarczą. Spółka wskazała bowiem, że podstawową działalnością Wnioskodawcy jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody i odprowadzanie i oczyszczanie ścieków.

Uwzględniając powyższe w przypadku Planowanej restrukturyzacji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało do rozliczenia straty podatkowej wygenerowanej w roku 2020 w kolejnych latach podatkowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.