2021.08.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.374.2021.2.MSO

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.374.2021.2.MSO
z 19 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 7 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 16 lipca 2021 r. (data wpływu 20 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży ochrony serwisowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

7 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży ochrony serwisowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z 16 lipca 2021 r. (data wpływu 20 lipca 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 7 lipca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.374.2021.1.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się Państwo między innymi konserwacją maszyn i urządzeń specjalistycznych.

Jedną z usług, które Państwo świadczą na rzecz swoich klientów jest tzw. konserwacja prewencyjna maszyn wyprodukowanych przez (…), do którego Państwo należą z uwagi na powiązania kapitałowe.

Celem usługi konserwacji prewencyjnej jest:

zagwarantowanie wysokiego stopnia dostępności określonej maszyny;
utrzymanie wydajności maszyny na najwyższym poziomie operacyjnym;
ograniczenie kosztów;
ułatwienie organizacji produkcji poprzez ustalenie okresu konserwacji określonej maszyny.

W ramach umowy konserwacji prewencyjnej klient wybiera jaki rodzaj czynności będzie wykonywany w ramach umowy (1 bądź 2 działania konserwacyjne w roku). Jest to 1 bądź 2 działania konserwacyjne w trakcie trwania umowy. Umowy najczęściej są zawierane na okres 1 roku (różny od roku kalendarzowego).

Z dniem podpisana umowy konserwacji prewencyjnej klient nabywa prawo do uzyskania specjalnego rabatu w zakresie opłat serwisowych oraz zakupu części zamiennych.

Z dniem podpisania umowy konserwacyjnej deklarują Państwo gotowość do świadczenia usług objętych niniejszą umową.

Czas skorzystania z usługi konserwacji prewencyjnej przez klienta nie jest znany w momencie podpisania umowy. Jeżeli w okresie jednego roku obowiązywania niniejszej umowy nie zostanie uzgodniona możliwa data przeprowadzenia czynności konserwacyjnych, klient może skorzystać z prawa zaplanowania czynności konserwacyjnych do końca następnego półrocza.

Z dniem podpisania umowy konserwacyjnej wystawiają Państwo fakturę VAT na całość usługi objętej niniejszą umową.

Umowa zatem od dnia jej podpisania gwarantuje klientowi ochronę serwisową z której może skorzystać w wybranym przez siebie momencie, a także gwarantuje prawo do skorzystania z określonych rabatów na usługi i części zamienne.

Pismem z 16 lipca 2021 r. (data wpływu 20 lipca 2021 r.), uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego o następujące informacje:

Ad. 1)

Jak została uregulowana w umowie kwestia wynagrodzenia za świadczone usługi?

Odpowiedź: W umowie z Klientami wskazują Państwo, iż wynagrodzenie za świadczenie usług konserwacji prewencyjnej ma charakter jednorazowy i jest płatne z góry. Opłata jest fakturowana w ujęciu rocznym z wyprzedzeniem, a płatność zostanie uiszczona bezpośrednio po otrzymaniu faktury, na rachunek Wnioskodawcy wskazany na fakturze.

Ad. 2)

Czy zawierając umowę z Klientem pobierają Państwo jednorazowo wynagrodzenie z tytułu usługi konserwacji prewencyjnej maszyn specjalistycznych?

Odpowiedź: Wnioskodawca zawierając umowę z Klientem pobiera jednorazowe wynagrodzenie z tytułu usługi konserwacji prewencyjnej maszyn specjalistycznych.

Ad. 3)

Kiedy pobierają Państwo wynagrodzenie z tytułu świadczonych na rzecz Klientów usług konserwacji prewencyjnej maszyn specjalistycznych?

Odpowiedź: Z dniem podpisania umowy konserwacyjnej Wnioskodawca wystawia fakturę VAT na całość usługi objętej niniejszą umową (płatność następuję z góry).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, które zakłada, iż obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży ochrony serwisowej powstaje z dniem podpisania umowy konserwacji prewencyjnej tj. zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie:

Państwa zdaniem obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w przedstawionym stanie faktycznym powstanie w momencie podpisania umowy tj. z dniem sprzedaży ochrony serwisowej klientowi i przyznania określonych rabatów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej:
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Uważają Państwo, iż w przedstawionym stanie faktycznym z dniem podpisania umowy konserwacji prewencyjnej klient nabywa odpłatną usługę, która składa się z kilku elementów, jednakże kluczowe staje się dla klienta świadczenie podstawowe jaką jest udzielona ochrona serwisowa i przyznanie rabatów.

Mając na uwadze, że świadczenie usług na terytorium kraju podlega opodatkowaniu VAT, państwa zdaniem należy ustalić właściwy moment na rozpoznanie podatku należnego i zaraportowanie takiej transakcji.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych przewidzianych w ust. 5 17-11, art. 14 ust. 6. art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do dyspozycji art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Zgodnie zaś z art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Inną regulację wprowadza art. 19a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym, gdy przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi dostawca/usługodawca otrzyma całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, uznaje się. że obowiązek podatkowy w odniesieniu do otrzymanej kwoty powstaje w takim przypadku z chwilą jej otrzymania.

Państwa zdaniem, w momencie podpisania umowy i wystawienia faktury w związku z udzieleniem ochrony w ramach konserwacji prewencyjnej, są Państwo zobowiązani rozpoznać obowiązek podatkowy w VAT. Fakt zaplanowania fizycznej konserwacji w późniejszym terminie nie ma znaczenia w określonym stanie faktycznym, albowiem jest tylko elementem usługi kompleksowej świadczonej przez wnioskodawcę. Z tego względu obowiązek podatkowy powstanie w oparciu o art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

Podają Państwo, że prawidłowość stanowiska potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z dnia 14 maja 2018 r. wydana przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej,0114-KDIP4.4012.92.2018.1.BS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się Państwo między innymi konserwacją maszyn i urządzeń specjalistycznych. Jedną z usług, które Państwo świadczą na rzecz swoich klientów jest tzw. konserwacja prewencyjna maszyn wyprodukowanych przez (…), do którego Państwo należą z uwagi na powiązania kapitałowe. W ramach umowy konserwacji prewencyjnej klient wybiera jaki rodzaj czynności będzie wykonywany w ramach umowy (1 bądź 2 działania konserwacyjne w roku). Jest to 1 bądź 2 działania konserwacyjne w trakcie trwania umowy. Umowy najczęściej są zawierane na okres 1 roku (różny od roku kalendarzowego).

Z dniem podpisana umowy konserwacji prewencyjnej klient nabywa prawo do uzyskania specjalnego rabatu w zakresie opłat serwisowych oraz zakupu części zamiennych.

Z dniem podpisania umowy konserwacyjnej deklarują Państwo gotowość do świadczenia usług objętych niniejszą umową.

Z dniem podpisania umowy konserwacyjnej wystawiają Państwo fakturę VAT na całość usługi objętej niniejszą umową.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, w którym momencie z punktu widzenia przepisów o VAT w opisanym stanie faktycznym powstaje obowiązek podatkowy w odniesieniu do oferowanych przez Państwa umów ochrony serwisowej.

Z uwagi na powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z usługą, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczą Państwo na rzecz swoich klientów m.in. konserwacje prewencyjne. Wynagrodzenie za świadczenie usług konserwacji prewencyjnej jest płatne jednorazowo. Oznacza to, że świadczona przez Państwa usługa, będąca przedmiotem zapytania, jest wykonywana odpłatnie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. W niniejszej sprawie istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym – zapłacona kwota stanowi rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego.

Zatem świadczone przez Państwa usługi, stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy za wynagrodzeniem podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W odniesieniu do kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla sprzedaży przez Państwa ochrony serwisowej wskazać należy, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b,5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Stosownie do art. 19a ust. 2 ustawy w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Przepis art. 19a ust. 3 ustawy stanowi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE, serii L, Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

W art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do „usługi, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń”, czyli takiej usługi, która jest zwykle wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach okresu.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 19a ust. 3 ustawy jest konsekwencją skorzystania przez ustawodawcę krajowego z możliwości jaką daje art. 64 ust. 2 akapit trzeci Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym Państwa członkowskie mogą postanowić, że w niektórych przypadkach, innych niż określone w akapicie pierwszym i drugim, dostawy towarów lub świadczenie usług dokonywane w sposób ciągły przez pewien okres, uważa się za dokonane z upływem okresów nie dłuższych niż jeden rok.

Obecnie przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia „sprzedaży o charakterze ciągłym”. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 kwietnia 2012 r., sygn. Akt I FSK 935/11 odniósł się do tego pojęcia następująco: „(...) sprzedaż o charakterze ciągłym (...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały – pod względem czasowym i funkcjonalnym – charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych)”.

Wykładnia językowa pojęcia „sprzedaż o charakterze ciągłym” sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika „ciągły”. W Słowniku Języka Polskiego pod red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako „dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały” oraz „ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów”.

Z powyższego wynika, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy itd. Pojęcie ciągłości rozumiane zgodnie z zasadami prawa cywilnego, należy odnieść do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem lub nim nie oznaczone. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne w określonym momencie (czasie). Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, ponieważ jest ono realizowane stale – stan realizacji świadczenia trwa – przez określony okres (np. w przypadku najmu, usług telekomunikacyjnych czy dostawy energii elektrycznej). Pod pojęciem sprzedaży „ciągłej” należy więc rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym, świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że świadczą Państwo na rzecz swoich klientów usługi ochrony serwisowej. Z tytułu sprzedaży Pakietów Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie w formie jednorazowej zapłaty, płatne z góry. Z dniem podpisania umowy konserwacyjnej wystawiają Państwo fakturę VAT na całość usługi objętej niniejszą umową (płatność następuje z góry).

Powyższe powoduje, że dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na sprzedaży konserwacji prewencyjnej nie znajdzie zastosowania umowne określenie wykonania usługi wskazane przez ustawodawcę w art. 19a ust. 3 ustawy, ponieważ świadczone usługi nie będą miały charakteru usług wykonywanych w sposób ciągły.

Ponieważ za świadczenie usługi polegającej na sprzedaży usługi konserwacji precyzyjnej jest pobierana jednorazowa płatność za cały okres konserwacji, dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, zastosowania nie znajdzie również art. 19a ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, obowiązek podatkowy dla wykonywanych przez Państwa Spółkę usług powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT z chwilą wykonania usługi, tj. z chwilą podpisania umowy konserwacji prewencyjnej, za którą jest pobierana płatność jednorazowo z góry.

Jak Państwo wskazali opłata za świadczone przez Państwa Spółkę usługi, jest fakturowana w ujęciu rocznym z wyprzedzeniem, a płatność zostanie uiszczona bezpośrednio po otrzymaniu faktury. Oznacza to, że w opisanym stanie faktycznym, nie występuje sytuacja, o której mowa w art. 19a ust. 8 ustawy, gdyż opis sprawy wskazuje, że płatność/zapłata za świadczone przez Państwa Spółkę usługi uiszczana jest po wykonaniu usługi polegającej na sprzedaży prawa do usług konserwacji prewencyjnej (dzień podpisania umowy), kiedy to klient nabywa również prawo do uzyskania specjalnego rabatu w zakresie opłat serwisowych oraz zakupu części zamiennych.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin