2021.06.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.229.2021.2.HW
z 30 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2021 r. (data wpływu 7 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki zabudowanej studnią (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki zabudowanej studnią (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). W dniu 7 czerwca 2021 r. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 czerwca 2021 r. o przeformułowane pytanie nr 3, własne stanowisko w sprawie w odniesieniu do przeformułowanego pytania nr 3, doprecyzowanie opisu sprawy, podpisy osób upoważnionych do reprezentowania Spółki pod oświadczeniem, o którym mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej oraz wskazanie przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem z siedzibą działalności gospodarczej w Polsce, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Spółka działa w przemyśle (…), produkując (…).

Spółka planuje dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki o numerze (…) (dalej: Działka). Spółka jest użytkownikiem wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 r. będącej własnością Skarbu Państwa Działki. Spółka uzyskała tytuł prawny w stosunku do Działki 29 czerwca 1995 r. Dla opisanego wyżej prawa Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego część gruntu Działki jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną lub usługową (symbole „1MW/U” i „2MW/U”) oraz w części pod komunikację: drogą wewnętrzna (symbol „5KDW”) oraz pozostała część tej Działki jest przeznaczona pod zabudowę usługową (symbol „U/USB”) oraz w części pod zieleń urządzoną (symbol „ ZR21”). Z rejestru gruntów wynika, iż powierzchnia Działki wynosi 2.5389 ha – z czego 1.4134 ha sklasyfikowane zostały jako nieużytki, 1.1255 ha sklasyfikowane zostały jako tereny przemysłowe.

Ponadto, Działka zabudowana jest stanowiącą odrębną własność budowlą w postaci studni głębinowej (dalej: Studnia).

Ponadto w piśmie z dnia 7 czerwca 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, co następuje.

W ocenie Wnioskodawcy, Studnia stanowi budowlę będącą urządzeniem hydrotechnicznym, o którym mowa w przywołanym art. 3 pkt 3 Prawa Budowlanego.
Spółka S.A. to dawna „X”.
X została uruchomiona w 1882 r. Aktem notarialnym z dnia 29 czerwca 1995 r. dokonano przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego X z siedzibą w (…) w Spółkę Akcyjną Y (na mocy rozporządzenia z dnia 14 marca 19xx r., które weszło w życie 31 marca 19xx r.).
W dniu 22 grudnia 2004 r. Y przejęła Spółka (spółka powstała z połączenia innych (…)), a 15 kwietnia 2005 r. nastąpiła zmiana nazwy z Y na Spółkę S.A..
Z ewidencji środków trwałych, którą prowadzi Spółka wynika, że kartoteka dla Studni znajdującej się na działce (…) została założona w 1974 r. Na podstawie skróconego odpisu KW Nr (…) poświadczonego przez Kierownika Sekretariatu Sądu Rejonowego wiadomo, że decyzją Urzędu Wojewódzkiego z dnia 7 września 1994 r. Y stała się użytkownikiem wieczystym. Zatem studnia została wybudowana przez przedsiębiorstwo państwowe, jakim była X zanim jeszcze Y stała się użytkownikiem wieczystym.
Studnia była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w procesie produkcji (…) do zakończenia ostatniej (…) roku 2000. Od tego momentu nie była i nie jest wykorzystywana w działalności Spółki.
Biorąc pod uwagę, iż Studnia była wykorzystywana przez Wnioskodawcę ostatni raz w procesie produkcji (…) w roku 2000, można założyć, iż najpóźniej w roku 2000 doszło do pierwszego zasiedlenia.
W odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy między pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą budowli upłynie okres dłuższy, czy krótszy niż 2 lata?” Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z najlepszą wiedzą Spółki okres, o którym mowa w pytaniu, będzie dłuższy niż 2 lata.
Od wprowadzenia podatku od towarów i usług w Polsce, tj. od roku 1993 Studnia była wykorzystywana do działalności gospodarczej opodatkowanej.
W ocenie Spółki, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Studni, bowiem czynności te miały miejsce przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług w Polsce, tj. od roku 1993.
W odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy ponoszono wydatki na ulepszenie lub przebudowę Studni lub jej części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budowli lub jej części, tj. dokonano istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jej wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jej zasiedlenia?” Wnioskodawca wskazał, że: „Nie. Przecząca odpowiedź Wnioskodawcy powoduje, iż pozostałe pytanie Organu Podatkowego do tego punktu stają się bezprzedmiotowe”.
Jak wynika z odpowiedzi na pytanie nr 2 wezwania, działka nr (…) wchodziła w skład X uruchomionej w roku 1882 po przekształceniu X w spółkę akcyjną Y . Wnioskodawca 22 grudnia 2004 r. przejął X.
A zatem prawo użytkowania wieczystego działki nr (…) Spółka nabyła poprzez przejęcie Y. Podatek naliczony bowiem nie wystąpił, a zatem Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia.
Zaświadczenie Urzędu Miejskiego, Wydział Architektury i Urbanistyki, Referat Architektury wydane na prośbę Spółki ogranicza się wyłącznie stwierdzeniem, iż przeznaczenie działki nr (…) jest w części pod tereny zieleni urządzonej – symbol plany „ZR21” oraz w części pod zabudowę usługową – symbol plany „U/US8”.
Nie jest Wnioskodawcy znane żadne inne przeznaczenie gruntów, niż wyżej wskazane w zaświadczeniu.
Z kolei w odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy na dzień sprzedaży w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla działki nr (…), oznaczonej w części:
- 1MW/U i 2MW/U przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną lub usługową;
- 5KDW przeznaczonej pod komunikację: drogę wewnętrzną;
- U/USB przeznaczonej pod zabudowę usługową oraz
- ZR21 przeznaczonej pod zieleń urządzoną
zostały wyznaczone linie rozgraniczające?”
Spółka wskazała, że zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy linie rozgraniczające nie zostały wyznaczone.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż Działki przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu jako teren zabudowany co powoduje, iż przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT, Działka może w całości podlegać fakultatywnemu zwolnieniu z opodatkowania VAT?
Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 jest negatywna i Studnia nie determinuje sposobu opodatkowania całego gruntu, to czy sprzedaż Działki powinna zostać opodatkowana zgodnie z podziałem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego – cześć Działki przeznaczona pod tereny zieleni urządzonej powinna podlegać zwolnieniu z opodatkowania jako działka niezabudowana, inna niż tereny budowlane (art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT), natomiast część Działki przeznaczona pod zabudowę usługową może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT (lub podlegać opodatkowaniu stawką podstawową w przypadku złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia)?
Jeżeli odpowiedź na pytanie 2 jest poprawna to czy dla określenia podstawy opodatkowania części Działki podlegającej zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT i części Działki korzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT (z możliwością opodatkowania stawką podstawową w przypadku złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia) Wnioskodawca powinien przypisać wartości gruntu wg odpowiedniego klucza alokacji (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 4 czerwca 2021 r.)?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie doprecyzowane w piśmie z dnia 7 czerwca 2021 r.):

Ad. 1

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie z art. 2 pkt 33 Ustawy VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Pogląd zgodnie, z którym dostawa gruntu dzieli los prawny budowli na nim posadowionych znajduje także potwierdzenie w interpretacjach podatkowych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej:

z 3 października 2019 r. 0115-KDIT1-2.4012.453.2019.3.AD,
z 27 września 2019 r. 0114-KDIP4.4012.11.2019.4.MP.

Odnosząc wyżej przedstawione uwagi dotyczące zakresu normowania oraz zakresu zastosowania art. 29a ust. 8 Ustawy VAT należy zatem wskazać, że sposób opodatkowania planowanej dostawy gruntu przez Wnioskodawcę będzie zależał od sposobu opodatkowania posadowionych na gruncie budowli.

Sprzedaż Studni korzystać będzie ze zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

W konsekwencji powyższego również sprzedaż gruntu, na którym znajduje się Studnia korzystać będzie ze zwolnienia z podatku VAT, chyba że Wnioskodawca i nabywca zrezygnują na podstawie art. 43 ust. 10 Ustawy VAT ze zwolnienia dostawy budowli posadowionej na Działce, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż Studni podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ:

studnia stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), dalej: Prawo Budowlane;
sprzedaż studni nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawę studni upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Studnia jako budowla na gruncie przepisów Prawa Budowlanego

Artykuł 3 ust. 3 Prawa Budowlanego stanowi, że ilekroć w ustawie Prawo budowlane jest mowa o „budowli” – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem malej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową”.

W ocenie Wnioskodawcy, studnia stanowi budowlę będącą urządzeniem hydrotechnicznym, o którym mowa w przywołanym art. 3 pkt 3 Prawa Budowlanego.

Pierwsze zasiedlenie

Zgodnie z art. 2 pkt 14 Ustawy VAT przez pierwsze zasiedlenie – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przez "oddanie do użytkowania", o którym mowa w art. 2 pkt 14 Ustawy VAT, należy rozumieć przekazanie prawa do korzystania z budynków, tj. sprzedaż, wydzierżawienie, wynajęcie, czy oddanie do używania (użytkowania) (podobnie sąd w wyroku NSA z dnia 26 września 2018 r., I FSK 1854/16).

Zgodnie, z przepisami Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm.); (dalej: Dyrektywa VAT) oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnio językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Tak więc, w ocenie NSA, mając na uwadze wykładnię językową, jak i celowościową systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 stwierdził, że "Artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku »ulepszenia« istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie »ulepszenia« jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie »przebudowy« zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Wobec powyższego, należy przyjąć, że pierwsze zasiedlenie budynku, budowli następuje także poprzez objęcie budynku w użytkowanie przez podmiot, który go wybudował lub nabył w drodze czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT – tj. podatnik używał Działki na potrzeby własne, związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o VAT poprzez używanie działek w prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym, należałoby uznać, że wraz z nabyciem budowli (wraz z gruntem) doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu Ustawy VAT.

Spółka nabyła Działkę w roku 1995 co w praktyce oznacza, że za datę pierwszego zasiedlenia należałoby uznać datę 29 czerwca 1995 r. Oznacza to, iż planowana sprzedaż Działki przez Wnioskodawcę nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W konsekwencji do dostawy opisanej w zdarzeniu przyszłym będzie miało zastosowane zwolnienie z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT.

Wnioskodawca zaznaczył, iż zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT ma charakter fakultatywny. Fakultatywność danego zwolnienia przejawia się w tym, że podatnik - mimo spełnienia warunków do jego zastosowania – może z niego zrezygnować, a w konsekwencji transakcja dostawy budynku, budowli lub ich części podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uprawnienie do zrezygnowania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT zawarte jest w art. 43 ust. 10 Ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o który m mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi i urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ponadto, oświadczenie – zgodnie z art. 43 ust. 11 Ustawy VAT – musi zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Mając na uwadze, że sprzedaż Działki, na której jest posadowiona Studnia, będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT Wnioskodawca będzie mógł zrezygnować ze wskazanego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy VAT po spełnieniu określonych w nim warunków.

Ad. 2

W sytuacji, gdy stanowisko zaprezentowane w pytaniu 1 zostanie uznane za nieprawidłowe Wnioskodawca uważa, iż Działka powinna zostać opodatkowana zgodnie z przeznaczeniem wskazanym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Jak już było zaznaczano w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jak wynika z przedstawionego stanu przyszłego przeznaczenie Działki jest różne, tzn. grunt częściowo jest przeznaczony pod zabudowę a częściowo przeznaczony jest pod tereny zieleni urządzonej.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy:

część Działki przeznaczona pod tereny zieleni urządzonej powinna podlegać zwolnieniu z opodatkowania jako działka niezabudowana, inna niż tereny budowlane (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT);
część Działki przeznaczona pod zabudowę usługową, jako teren zabudowany na którym znajduje się Studnia może zostać zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT lub opodatkowana stawką podstawową, w przypadku złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia na zasadach określonych w uzasadnieniu do pytania 1.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób opodatkowania dostawy gruntów, określa art. 29a ust. 1 Ustawy VAT. Zgodnie z powyższym przepisem podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle wskazanego przepisu oraz z uwagi na fakt, iż przedmiotem transakcji opisanej we wniosku jest Działka, która sprzedaż w części może podlegać opodatkowaniu VAT, jak i, w części może korzystać ze zwolnienia od podatku, należy odpowiednio przypisać odpowiednio części gruntu do sposobu opodatkowania.

W tym miejscu należy zauważyć, iż ani przepisy Ustawy VAT, ani przepisy wykonawcze do Ustawy nie precyzują, w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy transakcja dostawy dotyczy częściowo nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo nieruchomości korzystającej ze zwolnienia od tego podatku. Zatem w tej sytuacji można przyjąć różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego lub według klucza powierzchniowego. Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym jest, zdaniem Wnioskodawcy, właściwa, o ile będzie prowadzić do racjonalnych rezultatów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunt, jak i budynek/budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży (zbycia prawa wieczystego użytkowania) nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich

części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie

przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie każdego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budowli, budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług – planuje dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki o nr (...) . Spółka jest użytkownikiem wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 r. będącej własnością (…) Działki. Spółka uzyskała tytuł prawny w stosunku do Działki 29 czerwca 1995 r.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego część gruntu Działki jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną lub usługową (symbole „1MW/U” i „2MW/U”) oraz w części pod komunikację: drogą wewnętrzna (symbol „5KDW”) oraz pozostała część tej Działki jest przeznaczona pod zabudowę usługową (symbol „U/USB”) oraz w części pod zieleń urządzoną (symbol „ ZR21"). Z rejestru gruntów wynika, iż powierzchnia Działki wynosi 2.5389 ha – z czego 1.4134 ha sklasyfikowane zostały jako nieużytki, 1.1255 ha sklasyfikowane zostały jako tereny przemysłowe.

Ponadto, Działka zabudowana jest stanowiącą odrębną własność budowlą w postaci studni głębinowej. W ocenie Wnioskodawcy, Studnia stanowi budowlę będącą urządzeniem hydrotechnicznym, o którym mowa w art. 3 pkt 3 Prawa Budowlanego.

Spółka to dawna X. X została uruchomiona w roku 1882. Aktem notarialnym z dnia 29 czerwca 1995 r. dokonano przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego X z siedzibą w (…) w Spółkę Akcyjną Y . W dniu 22 grudnia 2004 r. Y przejęła Spółka (spółka powstała z połączenia innych (…)), a 15 kwietnia 2005 r. nastąpiła zmiana nazwy z Y na nazwę Spółki S.A. Z ewidencji środków trwałych, którą prowadzi Spółka wynika, że kartoteka dla Studni znajdującej się na działce nr (…) została założona w 1974 r. Decyzją Urzędu Wojewódzkiego z dnia 7 września 1994 r. Y stała się użytkownikiem wieczystym. Zatem studnia została wybudowana przez przedsiębiorstwo państwowe, jakim była X zanim jeszcze Y stała się użytkownikiem wieczystym.

Studnia była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w procesie produkcji (…) do zakończenia ostatniej (…) w roku 2000. Od tego momentu nie była i nie jest wykorzystywana w działalności Spółki. Biorąc pod uwagę, iż Studnia była wykorzystywana przez Wnioskodawcę ostatni raz w procesie produkcji (…) w roku 2000, można założyć, że najpóźniej w roku 2000 doszło do pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z najlepszą wiedzą Spółki, okres między pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą budowli, będzie dłuższy niż 2 lata.

Od wprowadzenia podatku od towarów i usług w Polsce, tj. od roku 1993 Studnia była wykorzystywana do działalności gospodarczej opodatkowanej.

W ocenie Spółki, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Studni, bowiem czynności te miały miejsce przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług w Polsce tj. od roku 1993. Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie lub przebudowę Studni lub jej części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budowli lub jej części.

Przeznaczenie działki nr (…) jest w części pod tereny zieleni urządzonej – symbol plany „ZR21” oraz w części pod zabudowę usługową – symbol plany „U/US8”, a ponadto w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie zostały wyznaczone linie rozgraniczające.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż Działki przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu jako teren zabudowany, co powoduje, iż przy spełnieniu warunków o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy Działka może w całości podlegać fakultatywnemu zwolnieniu z opodatkowania VAT.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy zabudowanej działki nr (…) zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do studni znajdującej się na ww. działce miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budynku czy budowli. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W świetle art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Wnioskodawca wskazał, że studnia znajdująca się na działce nr (…) stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa budowli – Studni posadowionej na gruncie będącym przedmiotem sprzedaży nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Powyższe wynika, z faktu, że jak wynika z wniosku ww. studnia była używana – miało miejsce jej pierwsze zasiedlenie (do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej budowli doszło – jak wskazała Spółka – nie później niż w roku 2000 – gdyż była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w procesie produkcji (…) do zakończenia ostatniej … w roku 2000), a od pierwszego zasiedlenia ww. obiektu do dnia jego planowanej sprzedaży miną ponad 2 lata. Ponadto, Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie lub przebudowę Studni lub jej części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budowli lub jej części.

Zatem zostaną spełnione warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie prawa użytkowania wieczystego działki nr …, na której posadowiona jest ta budowla, w całości (z uwagi na brak linii rozgraniczających w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowej działki) będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy jednak zaznaczyć, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy dostawca i nabywca nieruchomości mogą z niego zrezygnować. Tak więc, w sytuacji, gdy dostawa budynku, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, strony umowy, po spełnieniu wskazanych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy warunków, mogą zastosować opodatkowanie dostawy Nieruchomości według właściwej stawki podatku.

W konsekwencji jeśli zarówno Nabywca, jak i Spółka, na moment transakcji będą zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi, to w myśl art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy, strony transakcji mogą zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybrać opodatkowanie transakcji sprzedaży ww. działki zabudowanej, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i Nabywca ww. Nieruchomości złożą, przed dniem dokonania ich dostawy właściwemu dla ich Nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy Nieruchomości.

Podsumowując, dostawa działki nr (…) wraz z studnią będzie w całości korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy. Natomiast po spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy Wnioskodawca oraz Nabywca będą mieli możliwość rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opodatkowania planowanej dostawy ww. nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W tym miejscu należy zauważyć, że Wnioskodawca oczekiwał odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2 w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1. Z kolei na pytanie oznaczone we wniosku nr 3 Wnioskodawca oczekiwał odpowiedzi w przypadku udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 2. Tut. Organ wskazuje, że z uwagi na fakt, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oceniono jako prawidłowe to Organ nie udziela odpowiedzi na pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 3.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy, w szczególności o informację, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla działki nr … linie rozgraniczające różne przeznaczenie ww. działki nie zostały wyznaczone oraz że studnia stanowi budowlę w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin