Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.401.411.2021.MM
z 18 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2021 r., uzupełnionego pismem z dnia 19 lipca 2021 r. oraz z dnia 28 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia dochodów za 2020 r. wspólnie z mężem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości rozliczenia dochodów za 2020 r. wspólnie z mężem. Z uwagi, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 12 lipca 2021 r. wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Ww. wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 lipca 2021 r. i 28 lipca 2021 r.

W ww. wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujący stan faktyczny.

W całym 2020 r. Wnioskodawczyni osiągnęła dochód jedynie z umowy o pracę. Pracodawca wystawił jej na koniec okresu rozliczeniowego PIT-11. Mąż Wnioskodawczyni przez cały 2020 r. nie osiągnął żadnych dochodów.

W maju 2020 r. Wnioskodawczyni starała się o pożyczkę hipoteczną. Kredytodawca uwarunkował uruchomienie kredytu od założenia i zarejestrowania działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni spełniła ten warunek i 12 maja 2020 r. zarejestrowała w CEIDG (Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej) działalność gospodarczą. W dniu uruchomienia pożyczki, tj. 14 maja 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o zamknięcie swojej działalności. Tego samego dnia otrzymała z CEIDG potwierdzenie zaprzestania działalności. Działalność była więc otwarta przez dwa dni. W tym czasie Wnioskodawczyni nie dokonywała czynności związanych z jej prowadzeniem, nie wystawiła żadnej faktury i nie osiągnęła żadnego dochodu związanego z tą działalnością.

W kwietniu 2021 r. Wnioskodawczyni chciała złożyć „deklarację podatkową” i rozliczyć się wspólnie z mężem (nieosiągającym żadnych dochodów) korzystając z aplikacji e-PIT. Niestety technicznie nie było to wykonalne, gdyż system wyświetlił komunikat informujący o braku takiej możliwości, w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię w 2020 r. działalnością gospodarczą.

Wnioskodawczyni wraz z mężem spełnia wszystkie inne kryteria wymagane do wspólnego rozliczenia.

Dla ww. działalności Wnioskodawczyni – jako formę opodatkowania – wybrała zasady ogólne, rozliczane według skali podatkowej (tj. 17 i 32%). Działalność Wnioskodawczyni ma status „nie podjęta”, co oznacza – zgodnie z informacją uzyskaną z Urzędu Skarbowego – że nigdy ona nie istniała. W związku z tym informacje z CEIDG są usunięte w systemie Urzędu Skarbowego i nie są widoczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni może rozliczyć swoje dochody za 2020 r. wspólnie z mężem?

Zdaniem Wnioskodawczyni – wybrana forma rozliczenia z działalności gospodarczej uprawnia ją do wspólnego rozliczenia z małżonkiem (nieosiągającym dochodów), tym bardziej, że działalność przez nią zarejestrowana nie została podjęta, czyli w 2020 r. nie istniała.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 1a ww. ustawy jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Z art. 10 ust. 1 tej ustawy wynika, że źródłami przychodów są m.in. wykazane w pkt 1 i pkt 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Art. 9a ust. 2 ww. ustawy stanowi natomiast, że podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 9a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, albo pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2c ww. ustawy, oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 2-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Z art. 6 ust. 1 ww. ustawy wynika natomiast, że małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Na mocy art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a powołanej ustawy, wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wskazać należy, że ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z tego prawa skorzystać. Zatem spełnienie łącznie wszystkich warunków powyżej wskazanych daje małżonkom prawo do skorzystania ze wspólnego opodatkowania ich dochodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w całym 2020 r. Wnioskodawczyni osiągnęła dochód jedynie z umowy o pracę. Pracodawca wystawił jej na koniec okresu rozliczeniowego PIT-11. Mąż Wnioskodawczyni przez cały 2020 r. nie osiągnął żadnych dochodów.

W maju 2020 r. Wnioskodawczyni starała się o pożyczkę hipoteczną. Kredytodawca uwarunkował uruchomienie kredytu od założenia i zarejestrowania działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni spełniła ten warunek i 12 maja 2020 r. zarejestrowała w CEIDG (Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej) działalność gospodarczą. W dniu uruchomienia pożyczki, tj. 14 maja 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o zamknięcie swojej działalności. Tego samego dnia otrzymała z CEIDG potwierdzenie zaprzestania działalności. Działalność była więc otwarta przez dwa dni. W tym czasie Wnioskodawczyni nie dokonywała czynności związanych z jej prowadzeniem, nie wystawiła żadnej faktury i nie osiągnęła żadnego dochodu związanego z tą działalnością.

W kwietniu 2021 r. Wnioskodawczyni chciała złożyć „deklarację podatkową” i rozliczyć się wspólnie z mężem (nieosiągającym żadnych dochodów) korzystając z aplikacji e-PIT. Niestety technicznie było to niewykonalne, gdyż system wyświetlił komunikat informujący o braku takiej możliwości, w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię w 2020 r. działalnością gospodarczą.

Wnioskodawczyni wraz z mężem spełnia wszystkie inne kryteria wymagane do wspólnego rozliczenia.

Dla ww. działalności Wnioskodawczyni – jako formę opodatkowania – wybrała zasady ogólne rozliczane według skali podatkowej (tj. 17 i 32%). Działalność Wnioskodawczyni ma status „nie podjęta”, co oznacza – zgodnie z informacją uzyskaną z Urzędu Skarbowego – że nigdy ona nie istniała. W związku z tym informacje z CEIDG są usunięte w systemie Urzędu Skarbowego i nie są widoczne.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny stwierdzić należy, że skoro dla opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej zarejestrowanej w dniu 12 maja 2020 r. Wnioskodawczyni wybrała zasady ogólne, zaś dochody z tej działalności miały być rozliczane według skali podatkowej (zatem nie mały zastosowania do Wnioskodawczyni przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym) i wraz z mężem spełnia wszystkie inne przesłanki wymagane do wspólnego rozliczenia, to w zeznaniu za 2020 r. mogła rozliczyć swoje dochody wraz z mężem, który w tym roku nie uzyskał żadnych dochodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.