Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.358.2021.2.KB
z 5 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2021 r. (data wpływu 22 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 8 czerwca 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.358.2021.1.KB na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 8 czerwca 2021 r., skutecznie doręczono 10 czerwca 2021 r., natomiast w dniu 21 czerwca 2021 r. (data nadania 17 czerwca 2021 r.) do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Po nagłej śmierci męża Wnioskodawczyni dnia (…) października 2020 r. (…) zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe, gdzie Zainteresowana otrzymała wraz z synem akt dziedziczenia po 1/2 części.

Wnioskodawczyni z mężem mieli wspólnotę majątkową.

Oprócz mieszkania Zainteresowana z synem odziedziczyli nowy samochód (…), który był zakupiony dnia (…) września 2020 r. na kredyt. Samochód został zarejestrowany na męża.

Ponieważ Wnioskodawczyni nie była w stanie spłacać rat kredytu (jest na emeryturze) w tej sytuacji zmuszona była sprzedać samochód w dniu (…) grudnia 2020 r., aby uregulować należność z bankiem.

W chwili sprzedaży samochodu nie minęło 6 miesięcy od jego zakupu.

Jednocześnie Zainteresowana wskazała, że zarówno ona jak i syn w dniu (…) stycznia 2021 r. złożyli w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na druku SD-Z2, gdzie uwzględnili również samochód.

Ponadto Wnioskodawczyni nadmienia, iż samochód (….) został zakupiony za kwotę 42.700 zł a sprzedany został za kwotę 36.300 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni zobowiązana jest do zapłaty podatku od sprzedaży samochodu (PIT), a jeżeli tak to w jakiej części?
2. Czy zakup samochodu jest kosztem uzyskania przychodu?
3. Czy w rozliczeniu PIT Wnioskodawczyni uwzględnia tylko częściową wartość sprzedaży i zakupu samochodu jako informację o zaistniałym fakcie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania nr 1, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie rzeczy przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Samochód został zakupiony w dniu (…) września 2020 r. przez małżonków, między którymi istniała wspólność majątkowa małżeńska, mąż zmarł (…) października 2020 r. Spadek nabyła Wnioskodawczyni wraz z synem po 1/2 części.

Sprzedaż samochodu nastąpiła dnia (…) grudnia 2020 r. za kwotę 36.300 zł. Z uwagi na to, że sprzedaży samochodu dokonano przed upływem pół roku od daty zakupu to wystąpił obowiązek podatkowy PIT. Wnioskodawczyni wykazała przychód ze sprzedaży samochodu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w zeznaniu PIT za 2020 rok wykazano przychód ze sprzedaży w wysokości 3/4 udziałów (tj. 3/4 z kwoty 36.300 zł), a zatem przychód wyniósł 27.225 zł.

Zdaniem Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania nr 2, rozpoznała ona koszt uzyskania przychodu w kwocie 42.700 zł. Zakup samochodu będzie kosztem uzyskania przychodu u Wnioskodawczyni zgodnie z art. 24 ust. 6 w kwocie zakupu przez małżonków, między którymi w dacie zakupu istniała wspólność majątkowa małżeńska, tj. koszt stanowi kwota 42.700 zł.

Zdaniem Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania nr 3, w złożonym zeznaniu rocznym za 2020 rok uwzględniła ona przychód w wysokości 27.225 zł (tj. 3/4 z kwoty 36.300 zł). Natomiast koszt zakupu Zainteresowana uwzględniła w kwocie 42.700 zł. Przy sprzedaży rzeczy należy uwzględnić tylko jedną datę ich nabycia.

Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej 0115-KDIT2-3.4011.365.2019.2.AW.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przypomniał, że zgodnie z art. 31 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa. Według skarbówki należy tu stosować orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące sprzedaży nieruchomości zgodnie z uchwałą NSA z 15 maja 2017 r. (sygn. II FPS 2/17): datą nabycia nieruchomości jest dzień nabycia do majątku wspólnego małżonków. Po śmierci jednego z nich nie można przyjąć, że pięcioletni termin zwolnienia z podatku biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Takie samo stanowisko przyjmuje się przy sprzedaży rzeczy.

Należy przyjąć, że nabycie samochodu do majątku wspólnego nastąpiło w dacie zakupu samochodu przez małżonków za kwotę 42.700 zł, nie ma odrębnych dat nabycia i nie ma zatem odrębnych kwot nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W myśl natomiast ust. 2 pkt 1 zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

• nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia czy jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą samochodu, a jeśli tak to w jakiej części.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Natomiast do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis, darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. Kodeksu).

Ponadto wskazać należy, że w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Z uwagi na fakt, że art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera podobne regulacje w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych oraz odpłatnego zbycia innych rzeczy, a jedyną różnicą jest okres posiadania, po upływie którego przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, praw majątkowych oraz innych rzeczy nie powstaje, stwierdzić należy, że argumentacja zawarta w ww. uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego, odnosząca się do majątku dorobkowego małżonków (całego, bezudziałowego majątku), ma zastosowanie również do odpłatnego zbycia rzeczy.

Tak więc datą nabycia przez Wnioskodawczynię udziałów w samochodzie odziedziczonym po śmierci męża będzie data nabycia samochodu do majątku wspólnego małżonków, tj. (…) września 2021 r.

Zatem odpłatne zbycie samochodu w dniu (…) grudnia 2021 r. w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) stanowiło źródło przychodu.

Dochód z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega opodatkowaniu na tzw. zasadach ogólnych, według skali podatkowej (art. 27 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W pojęciu kosztów odpłatnego zbycia mieszczą się wszelkie wydatki, które są niezbędne, aby transakcja sprzedaży doszła do skutku.

Zatem w przedmiotowej sprawie dla Wnioskodawczyni przychodem ze sprzedaży samochodu będzie kwota uzyskana z odpłatnego zbycia samochodu, zgodnie z ceną ustaloną w umowie (o ile nie odbiega ona od ceny rynkowej), w wysokości odpowiadającej przysługującym jej udziałom, tj. 3/4 (stosownie do cytowanego na wstępie art. 8 ust. 1 ustawy).

Wnioskodawczyni powzięła również wątpliwość w kwestii możliwość uznania całej kwoty nabycia przedmiotowego samochodu do wspólności majątkowej małżeńskiej jako kosztu uzyskania przychodu przy sprzedaży przez nią udziałów w ww. samochodzie.

W myśl art. 24 ust. 6 ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Przy czym wyjaśnić należy, że kosztem nabycia jest kwota wynikająca z faktury lub umowy zakupu samochodu oraz koszty związane z jego zakupem.

Mając na uwadze przywołany art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zauważyć należy, że przychody ze wspólnej własności u każdego podatnika (współwłaściciela) określa się proporcjonalnie do jego udziału w tej własności. Zasadę tę w myśl ust. 2 stosuje się również w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni ma prawo do uwzględnienia jako koszt uzyskania przychodu kwotę nabycia samochodu w wysokości odpowiadającej udziałom, których została właścicielką po śmierci męża, nie zaś w pełnej wysokości ceny nabycia pojazdu.

Reasumując, sprzedaż samochodu w udziale przysługującym Wnioskodawczyni stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), gdyż od momentu jego nabycia do wspólności majątkowej małżeńskiej do momentu sprzedaży nie upłynął półroczny termin, o którym mowa w ww. przepisie.

W zeznaniu podatkowym Zainteresowana jako przychód wykazuje kwotę uzyskaną ze sprzedaży samochodu w przysługującym jej udziale, natomiast jako koszt uzyskania przychodu ma prawo uwzględnić cenę nabycia samochodu do wspólności majątkowej małżeńskiej w wysokości odpowiadającej przysługującym jej udziałom we własności tego samochodu na dzień jego zbycia.

Należy przy tym podkreślić, że zbycie przez Wnioskodawczynię przysługujących jej udziałów, o których mowa we wniosku – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – za cenę niższą od ceny nabycia tych udziałów do wspólności majątkowej, skutkuje tym, iż po jej stronie nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem jednakże, że cena uzyskana ze sprzedaży nie odbiegała od wartości rynkowej. W takiej sytuacji Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego.

Tut. Organ pragnie zauważyć, że ustalenie kwotowe dochodu ze sprzedaży wskazanych udziałów nie należy do jego kompetencji. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy miejscowo i rzeczowo organ podatkowy. W związku z powyższym, tut. Organ w treści interpretacji wskazał zasadę, wg której Wnioskodawczyni powinna ustalić dochód z tytułu przedmiotowej sprzedaży w celu wyliczenia podatku.

Końcowo należy podkreślić, że przywoływana przez Wnioskodawczynię interpretacja indywidualna dotycząca przepisów prawa wydana została w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.