Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.309.2021.1.DS
z 19 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na operację „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

23 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na operację „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (…) (dalej: Gmina) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz dokonuje scentralizowanych rozliczeń podatku VAT ze wszystkimi jednostkami budżetowymi Gminy.

Gmina realizuje operację „(…)”. Gmina otrzymała pomoc finansową na realizację tego przedsięwzięcia w ramach poddziałania (…) z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020.

Celem realizowanej operacji jest zachowanie lokalnego dziedzictwa przyrodniczego poprzez poprawę krajobrazu wiejskiego, regulowanie stosunków wodnych oraz kształtowanie lokalnego klimatu.

Realizacja operacji wynika z konsultacji społecznych oraz dążeń mieszkańców do ochrony dziedzictwa przyrodniczo-krajobrazowego, jak również kultywowania tradycyjnych zachowań związanych z dbaniem o lokalne środowisko naturalne.

Operacja obejmuje realizację następujących działań remontowych i modernizacyjnych:

1. oczyszczenie i odmulenie dwóch stawów – (…) i (…);
2. zwiększenie wartości użytkowej istniejących obiektów oraz nadanie im funkcji rekreacyjnej, w tym poprzez zagospodarowanie terenu przy stawach elementami małej architektury;
3. wyprofilowanie skarp i zboczy, nadanie im odpowiednich spadków i pochyleń;
4. obsianie trawą skarpy stawów i rowu.
   
   

Zarówno staw (…), jak również staw (…) znajdują się na terenach będących własnością Gminy.

Po wykonaniu ww. prac stawy będą wykorzystywane przede wszystkim jako tereny rekreacyjne. Na projektowanych terenach powstaną strefy rekreacyjne oparte na zrewitalizowanych zbiornikach wodnych, wzbogacone elementami małej architektury, co wpłynie na estetykę terenów wchodzących w skład Gminy. Skarpy stawów i rowu zostaną obsiane trawą, co wpłynie na atrakcyjność miejsc wypoczynku i wprowadzenie ładu przestrzennego na zagospodarowanym terenie, a także na zwiększenie bezpieczeństwa osób przebywających w pobliżu zbiorników wodnych.

Efekty przedmiotowego zadania będą przez Gminę udostępniane na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie. To oznacza, że Gmina działająca poprzez Urząd i każdą z jednostek organizacyjnych nie będzie pobierała odpłatności za wstęp na tereny objęte odnową, nie będzie dzierżawić miejsc na tych terenach pod stoiska gastronomiczne bądź rekreacyjne, nie będzie sprzedawać powierzchni reklamowych ani wykonywać jakiejkolwiek działalności opodatkowanej podatkiem VAT na tych terenach. Odnowione tereny będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania nieodpłatnie działalności publicznej Gminy poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

W szczególności utrzymanie w należytym stanie technicznym gminnych cieków wodnych oraz stawów, jak również budowa infrastruktury rekreacyjno-turystycznej jest zadaniem własnym Gminy, co wnika z art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713; dalej: ustawa o samorządzie gminnym). Realizacja opisanego projektu wpisuje się w zakres zadań własnych w zakresie ładu przestrzennego, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym) oraz w zakresie zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina zleci wykonanie operacji podmiotowi wybranemu zgodnie z ustawą Prawo Zamówień Publicznych, który będzie czynnym podatnikiem VAT. W konsekwencji Gmina otrzyma zasadniczo faktury VAT wystawione na Gminę z wykazanym podatkiem VAT naliczonym. Gmina planuje uznać podatek VAT naliczony od kosztów ponoszonych na operację za wydatek kwalifikowany w ramach otrzymanego dofinansowania, co oznacza, że jej zdaniem nie będzie podlegał on odliczeniu ani w całości ani w części.

Gmina nie zamierza zmieniać przeznaczenia odnowionych terenów przez co najmniej 10 lat od oddania ich do użytkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków na operację pn. „(…)” w trakcie jak i po zakończeniu realizacji inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na operację pn. „(…)” w trakcie jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

Uzasadnienie.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm., dalej: ustawa), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze jednostki samorządu terytorialnego wraz ze swoimi scentralizowanymi dla celów podatku VAT jednostkami organizacyjnymi mogą występować w dwojakim charakterze: (i) podmiotów niebędących podatnikami VAT, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa oraz (ii) podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych, nawet jeżeli dotyczą one zadań własnych Gminy określonych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Tym samym, aby przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT powinny zostać spełnione jednocześnie dwa warunki – wydatki są dokonywane przez podmiot działający w roli podatnika VAT na cel prowadzenia przez ten podmiot działalności opodatkowanej podatkiem VAT, generującej zobowiązanie w podatku VAT należnym.

Jak wskazano w opisie sprawy Gmina realizuje operację pn. „(…)”, którego głównym celem jest zachowanie lokalnego dziedzictwa przyrodniczego poprzez poprawę krajobrazu wiejskiego, regulowanie stosunków wodnych oraz kształtowanie lokalnego klimatu. Operacja polega na remoncie i modernizacji dwóch stawów wiejskich wraz z zagospodarowaniem terenu przy stawach elementami małej architektury, wyprofilowaniem skarp i zboczy stawów (nadaniem im odpowiednich spadków i pochyleń) oraz obsianiem trawą skarpy stawów i rowu. Utrzymanie w należytym stanie technicznym gminnych cieków wodnych oraz stawów, jak również budowa infrastruktury rekreacyjno-turystycznej jest zadaniem własnym Gminy, co wnika z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W ramach projektu Gmina realizuje w szczególności zadania własne wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 10 i pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina nie wykorzystywała w przeszłości, nie wykorzystuje w trakcie realizacji inwestycji i nie będzie wykorzystywała po realizacji operacji dwóch odnowionych stawów oraz elementów małej architektury do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Przedmiotowe wydatki są związane wyłącznie z nieodpłatną działalnością publicznoprawną Gminy.

Wobec powyższego Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów dokonywanych na operację. W ramach realizowanego przedsięwzięcia wszystkie wydatki na operację będą przez Gminę ponoszone jako wydatki organu władzy publicznej a nie jako wydatki podatnika VAT. Ponadto wydatki nie będą służyły do wykonywania jakiejkolwiek działalności opodatkowanej podatkiem VAT. W konsekwencji nie zostanie spełniony żaden z warunków niezbędnych do odliczenia podatku VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, a tym samym Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego wykazane na fakturach zakupowych Gminy w związku z realizacją operacji.

Mając powyższe na uwadze Gmina stoi na stanowisku, że nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na operację pn. „(…)” w trakcie jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 10 i pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina realizuje operację „(…)”.

Operacja obejmuje realizację oczyszczenie i odmulenie dwóch stawów; zwiększenie wartości użytkowej istniejących obiektów oraz nadanie im funkcji rekreacyjnej; wyprofilowanie skarp i zboczy, nadanie im odpowiednich spadków i pochyleń; obsianie trawą skarpy stawów i rowu.

Efekty przedmiotowego zadania będą udostępniane na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie. To oznacza, że Gmina nie będzie pobierała odpłatności za wstęp na tereny objęte odnową, nie będzie dzierżawić miejsc na tych terenach pod stoiska gastronomiczne bądź rekreacyjne, nie będzie sprzedawać powierzchni reklamowych ani wykonywać jakiejkolwiek działalności opodatkowanej podatkiem VAT na tych terenach. Odnowione tereny będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania nieodpłatnie działalności publicznej Gminy poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Utrzymanie w należytym stanie technicznym gminnych cieków wodnych oraz stawów, jak również budowa infrastruktury rekreacyjno-turystycznej jest zadaniem własnym Gminy. Realizacja opisanego projektu wpisuje się w zakres zadań własnych w zakresie ładu przestrzennego, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym) oraz w zakresie zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków na ww. operację w trakcie jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie występuje. Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, odnowione tereny będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania nieodpłatnie działalności publicznej Gminy poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Ponadto, realizacja opisanego projektu wpisuje się w zakres zadań własnych Gminy.

Skoro realizacja przedmiotowej operacji będzie następować w ramach wykonywania zadań własnych Gminy, to zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, Gmina nie będzie w tym zakresie działać jako podatnik podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, Wnioskodawca – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT związanego z jej realizacją .

Podsumowując, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na operację pn. „(…)” w trakcie jak i po zakończeniu realizacji inwestycji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.