Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.479.2021.1.MGO
z 24 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

• zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nieodpłatnego przekazania wspólnikom spółki udziałów w nieruchomościach opisanych we wniosku (Budynek 1, Budynek 2, garaż, grunt na którym posadowione są budynki) w wyniku ich wycofania z majątku spółki do majątku prywatnego wspólników,
• braku obowiązku dokonania na podstawie art. 91 i nast. ustawy o VAT korekty odliczonego podatku VAT

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

24 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nieodpłatnego przekazania wspólnikom spółki udziałów w nieruchomościach opisanych we wniosku (Budynek 1, Budynek 2, garaż, grunt na którym posadowione są budynki) w wyniku ich wycofania z majątku spółki do majątku prywatnego wspólników oraz braku obowiązku dokonania na podstawie art. 91 i nast. ustawy o VAT korekty odliczonego podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca X spółka jawna z siedzibą w L., przy ul. X (dalej także „Wnioskodawca”) powstała w wyniku przekształcenia powstałej w dniu 5 maja 1992 r. spółki cywilnej działającej pod firmą „Y”, zawiązanej przez B. S. i D. W. Byli to jedyni wspólnicy spółki cywilnej oraz są to jedyni wspólnicy spółki jawnej, przez cały okres jej trwania i w chwili obecnej. Przekształcenie nastąpiło na mocy uchwały wspólników z dnia 30 listopada 2001 r. w trybie art. 26 § 4 Kodeksu spółek handlowych. W związku z powyższym, X spółka jawna wpisana została dniu 30 stycznia 2002 r. do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS….. Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”), o numerze NIP….. Również przed przekształceniem w spółkę jawną, spółka cywilna działająca pod firmą „Y” była od dnia 29 grudnia 1993 r. czynnym podatnikiem podatku VAT, posługującym się ww. numerem NIP.

Do majątku Wnioskodawcy należy nieruchomość: działka o powierzchni 1262 m2 zabudowana, położona w L. przy ulicy …która posiada Księgę Wieczystą KW nr x , prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych.

Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w dwóch etapach:

1. w dniu 5 września 1995 r. nabyto 6/78 części nieruchomości:
2. w dniu 17 czerwca 1997 r. nabyto pozostałą 72/78 części nieruchomości.
   
   

W momencie nabycia, nieruchomość zabudowana była dwupiętrowym budynkiem (dalej: „Budynek 1”) oraz budynkami gospodarczymi. W chwili nabycia Wnioskodawca działał w formie spółki cywilnej, będącej czynnym podatnikiem podatku VAT. Zakup nieruchomości nastąpił od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i nie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

Bezpośrednio po nabyciu poszczególnych części nieruchomości, Wnioskodawca wprowadził je do ewidencji środków trwałych oraz rozpoczął ich wykorzystywanie w celach prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży części i akcesoriów samochodowych oraz konserwacji i naprawie pojazdów samochodowych. W trakcie prowadzenia działalności w tej nieruchomości, w latach od 1995-2001 poczynił szereg wydatków na ulepszenie nieruchomości oraz przeprowadził szereg prac modernizacyjnych: wyburzono część budynków gospodarczych, przeprowadzono remont Budynku 1, zaadoptowano pozostawiony budynek gospodarczy na garaż. Nakłady na prace modernizacyjne nieruchomości, przekroczyły kwotę 15.000 zł i jednocześnie przekroczyły 30% wartości nabycia nieruchomości. Od ww. nakładów Wnioskodawca, działając jeszcze w formie spółki cywilnej, odliczył podatek VAT.

W wyniku przeprowadzonych prac, zwiększona wartość budynków została ujęta w ewidencji środków trwałych: w dniu 31 maja 2001 roku - w przypadku Budynku 1 oraz w dniu 30 czerwca 2000 roku - w przypadku garażu. Od tego czasu Wnioskodawca nie ponosił już wydatków na ulepszenie i modernizację Budynku 1 oraz garażu. Od tego czasu, budynek oraz garaż wraz z działką były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 10 lat.

W latach 2000-2002 Wnioskodawca wybudował na opisywanej nieruchomości przy ul. x…dodatkowy budynek usługowo-magazynowy (dalej: „Budynek 2”). Prace budowlane prowadzone były częściowo przez Wnioskodawcę funkcjonującego jako spółka cywilna, a częściowo jako spółka jawna (przekształcenie nastąpiło dnia 30 stycznia 2002 r.). W dniu 4 kwietnia 2002 r. Wnioskodawca, funkcjonując już jako spółka jawna, uzyskał pozwolenie na użytkowanie wzniesionego budynku, któremu nadano administracyjnie adres ul. X.

Od nakładów na budowę Wnioskodawca odliczał podatek VAT. Budynek został ujęty w ewidencji środków trwałych jako: budynek usługowo-magazynowy z wartością jaka wynikała z kosztów jego budowy, z datą przyjęcia 31 maja 2002 r. Od tej daty Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie i modernizację wybudowanego budynku usługowo-magazynowego. Od tego momentu wzniesiony budynek wraz z działką był wykorzystywany przez spółkę do czynności opodatkowanych, przez co najmniej 10 lat. Nieruchomość (zabudowana Budynkiem 1, garażem, a także działka) od momentu całkowitego nabycia prawa własności, tj. od 17 czerwca 1997 r. do 1 stycznia 2001 r. była wykorzystywana w całości przez Wnioskodawcę funkcjonującego jako spółka cywilna na cele prowadzenia sklepu, magazynu, biura oraz terenu parkingowego dla własnych pojazdów, pojazdów wspólników, jak i dla pojazdów pracowników. Wnioskodawca w tym czasie zajmował się handlem detalicznym oraz hurtowym częściami zamiennymi do samochodów.

Od dnia 2 stycznia 2001 r. handel częściami zamiennymi przejęła X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L., założona w 1997 r. przez B. S. oraz D. W. Od dnia 2 stycznia 2001 r. pracownicy Wnioskodawcy zostali zatrudnieni przez X spółka z.o.o. W związku z powyższym, X sp. z o.o. wynajmowała od Wnioskodawcy część Budynku 1 (135,85 m2 z 310 m2 z całkowitej powierzchni użytkowej budynku) na podstawie umowy najmu z 2 stycznia 2001 r., w okresie od dnia 2 stycznia 2001 r. do 1 czerwca 2002 r. Umowa najmu podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pozostałą część Budynku 1 Wnioskodawca w dalszym ciągu wykorzystywał na cele własnej działalności gospodarczej. Od 1 czerwca 2002 r., tj. po wydaniu pozwolenia na użytkowanie Budynku 2, umowa najmu zawarta pomiędzy Wnioskodawcą X spółka jawna a X sp. z o.o. została rozszerzona o wynajem 300 m2 z 561 m2 tegoż budynku. Natomiast od 1 czerwca 2003 r. umowa najmu zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a X sp. z o.o. została ponownie rozszerzona, w rezultacie czego X sp. z o.o. wynajmowała od Wnioskodawcy całą nieruchomość, tj. Budynek 1 w całości, Budynek 2 w całości, garaż w całości, grunt w całości, w celu prowadzenia działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą części samochodowych oraz świadczeniem usług naprawy samochodów. Zmieniona umowa najmu aneksem, dotycząca całej nieruchomości również podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie, Wnioskodawca w ramach umowy najmu w dalszym ciągu korzystał z części nieruchomości w celu prowadzenia działalności gospodarczej, m.in. w celach magazynowych oraz przechowywania środków trwałych (m.in. samochody). Po roku 2014 zakres umowy najmu zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a X sp. z o.o. ulegał sukcesywnemu ograniczeniu, poprzez zmniejszanie powierzchni najmowanej nieruchomości. Od 2015 r. część Budynku 2 o powierzchni 150 m2 wynajmowana jest innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, a umowy najmu podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wspólnicy zamierzają na mocy uchwały wspólników Wnioskodawcy powyższą nieruchomość (tj. Budynek 1, garaż, Budynek 2 oraz grunt na którym są one posadowione) w całości wycofać ze spółki, przenosząc w formie aktu notarialnego jej własność na rzecz obu wspólników, na cele osobiste tychże wspólników. Wnioskodawca X B. S., D. W. sp. j. jest spółką dwuosobową i w czasie jej trwania nie było innych wspólników. Każdy ze wspólników jest uprawniony z osobna do reprezentowania i składania oświadczeń woli w imieniu spółki. Wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach X B. S., D. W. sp.j. w proporcjach: równo po 50% każdy. Obaj, jedyni wspólnicy X B. S., D. W. sp. j. staną się współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości w częściach równych.

Wycofanie nieruchomości ma nastąpić w drodze nieodpłatnego przeniesienia jej własności z majątku X B. S., D. W. spółki jawnej do majątku osobistego wspólników spółki, tj. do majątku niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, czy to w formie spółki, czy to w formie działalności jednoosobowej. Wycofanie zabudowanej nieruchomości z majątku spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w spółce.

Przeniesienie nieruchomości na rzecz wspólników zostanie przeprowadzone w następujący sposób:

1. przeniesienie nieruchomości nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego) o przekazaniu wskazanych składników majątku spółki do majątku osobistego wspólników,
2. w wykonaniu tej uchwały zawarta zostanie umowa w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom opisanej wyżej nieruchomości,
3. umowa przenosząca własność nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną o treści i skutkach określonych w tej umowie,
4. przekazanie nieruchomości nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, wskutek tej czynności nie ulegnie zmniejszeniu udział kapitałowy któregokolwiek ze wspólników w Spółce.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym we wniosku stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie wspólnikom Wnioskodawcy udziałów (po 50%) w nieruchomościach opisanych we wniosku (Budynek 1, Budynek 2, garaż, grunt na którym posadowione są budynki) w wyniku ich wycofania z majątku Wnioskodawcy do majątku prywatnego wspólników Wnioskodawcy stanowi dla Wnioskodawcy dostawę towaru zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2003 roku o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2021 roku, poz. 685 ze zm.)(dalej „ustawa o VAT”)?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym we wniosku stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie wspólnikom Wnioskodawcy udziałów (po 50%) w nieruchomościach opisanych we wniosku (Budynek 1, Budynek 2, garaż, grunt na którym posadowione są budynki) w wyniku ich wycofania z majątku Wnioskodawcy do majątku prywatnego wspólników Wnioskodawcy nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązku dokonania korekty podatku VAT odliczonego, na podstawie art. 91 i nast. ustawy o VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie wspólnikom Wnioskodawcy udziałów (po 50%) w nieruchomościach opisanych we wniosku (Budynek 1, Budynek 2, garaż, grunt na którym posadowione są budynki) w wyniku ich wycofania z majątku Wnioskodawcy do majątku prywatnego wspólników Wnioskodawcy stanowić będzie dla Wnioskodawcy dostawę towaru zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ od pierwszego zasiedlenia budynków upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie wspólnikom Wnioskodawcy udziałów (po 50%) w nieruchomościach opisanych we wniosku (Budynek 1, Budynek 2, garaż, grunt na którym posadowione są budynki) w wyniku ich wycofania z majątku Wnioskodawcy do majątku prywatnego wspólników Wnioskodawcy nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązku dokonania korekty podatku VAT odliczonego, na podstawie art. 91 i nast. ustawy o VAT, od wydatków poniesionych na ulepszenie nieruchomości, w tym wybudowanie na niej budynku, ze względu na upływ okresu dłuższego niż dziesięć lat.

Uzasadnienie

Ad. 1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny,

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wobec powyższego, nieodpłatne przekazanie na cele osobiste wspólników nieruchomości zabudowanej, stanowiącej towar należący do przedsiębiorstwa, z którym to przekazaniem wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel, podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu (jako które rozumie się także ulepszenie budynku lub jego części). Zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wobec powyższego, nieodpłatne przekazanie na cele osobiste wspólników nieruchomości zabudowanej, stanowiącej towar należący do przedsiębiorstwa, z którym to przekazaniem wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel, podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu (jako które rozumie się także ulepszenie budynku lub jego części).

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości, jednakże Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług na potrzeby ulepszeń nieruchomości, w tym ulepszeń Budynku 1, adaptacji garażu oraz wybudowania Budynku 2 i z tego prawa skorzystał. Wobec powyższego, czynność wycofania z majątku Wnioskodawcy opisanej we wniosku nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie, czynność ta podlegać będzie zwolnieniu od tego podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług, chyba że następuje ona w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT w aktualnym brzmieniu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Dodatkowo podkreślenia wymaga treść art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego, przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W ocenie Wnioskodawcy:

-pierwsze zasiedlenie Budynku 1 nastąpiło z dniem 31 maja 2001 r., tj. z momentem zakończenia prac modernizacyjnych, które wiązały się z poniesieniem wydatków przekraczających 30% wartości początkowej. Po zakończeniu prac Wnioskodawca wykorzystywał Budynek 1 na potrzeby własne, a także wynajmował go na rzecz X Sp. z o.o.

Nawet w przypadku „wąskiej” definicji pierwszego zasiedlenia, (która stosowana była przed nowelizacją art. 2 pkt 14) ustawy o VAT i wyraźnego wskazania w tym przepisie, iż pierwszym zasiedleniem jest również rozpoczęcie użytkowania budynków, budowli lub ich części na potrzeby własne) dostawa Budynku 1 korzystałaby ze zwolnienia z podatku VAT. Od 1 czerwca 2003 r. budynek ten w całości był bowiem wynajmowany przez X Sp. z o.o.

-pierwsze zasiedlenie garażu nastąpiło z dniem 30 czerwca 2000 r., tj. z momentem zakończenia prac adaptacyjnych, które wiązały się z poniesieniem wydatków przekraczających 30% wartości początkowej. Po zakończeniu prac adaptacyjnych Wnioskodawca wykorzystywał go na potrzeby własne.

Nawet w przypadku „wąskiej” definicji pierwszego zasiedlenia, (która stosowana była przed nowelizacją art. 2 pkt 14) Ustawy o VAT i wyraźnego wskazania w tym przepisie, iż pierwszym zasiedleniem jest również rozpoczęcie użytkowania budynków, budowli lub ich części na potrzeby własne) dostawa garażu korzystałaby ze zwolnienia z podatku VAT. Od 1 czerwca 2003 r. garaż był bowiem wynajmowany przez X Sp. z o.o.

-pierwsze zasiedlenie Budynku 2 nastąpiło w roku 2002, w którym to nastąpiło oddanie budynku do użytkowania oraz jego wpisanie do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

Nawet w przypadku „wąskiej” definicji pierwszego zasiedlenia, (która stosowana była przed nowelizacją art. 2 pkt 14) Ustawy o VAT i wyraźnego wskazania w tym przepisie, iż pierwszym zasiedleniem jest również rozpoczęcie użytkowania budynków, budowli lub ich części na potrzeby własne) dostawa Budynku 2 korzystałaby ze zwolnienia z podatku VAT. Od 1 czerwca 2003 r. Budynek 2 w całości był bowiem wynajmowany przez X Sp. z o.o. Po wybudowaniu tego budynku nie dokonywano jego ulepszeń ani modernizacji.

Należy zatem stwierdzić, że od pierwszego zasiedlenia ww. budynków (niezależnie od sposobu jego definiowania) upłynął okres dłuższy niż dwa lata. W związku z powyższym, dostawa opisanych wyżej budynków będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Analogicznie, ze zwolnienia od podatku VAT będzie korzystać również dostawa gruntu, tj. działki, na której posadowione są ww. budynki, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym „w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”. Wobec powyższego, przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 potwierdza:

• Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 listopada 2020 r., 0113-KDIPT1-3.4012.659.2020.3.MK;
• Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 października 2019 r., 0112-KDIL2-1.4012.347.2019.1.AWA;
• Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 czerwca 2019 r., 0112-KDIL1-1.4012.85.2019.2.AK;
• Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 stycznia 2019 r., 0112-KDIL2-1.4012.551.2018.3.MK.
  
  

Ad. 2.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1. jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy o VAT, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7e ustawy o VAT, podatnik, który ponownie skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 albo art. 113 ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.

W świetle powyższych przepisów należy przyjąć, iż podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.

Ponadto, przepis art. 91 ust. 5 ustawy o VAT wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej - tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości - zbywa dany środek trwały. W takich sytuacjach - zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Jednakże w miesiącu dokonania sprzedaży dokonuje się od razu korekty za wszystkie pozostałe okresy. Korekty dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży. Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do korekty okres towar ten bądź usługa służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była zwolniona, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

Należy jednakże wskazać, iż cała nieruchomość (Budynek 1, Budynek 2, garaż, grunt na którym posadowione są budynki) były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez okres ponad 10 lat. Przez cały ten okres nieruchomość (grunt wraz budynkami) była wykorzystywana w celach opodatkowanych VAT.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że 10-letni okres korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi nieruchomości już minął i w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem nieruchomości z działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko potwierdza:

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 czerwca 2019 r., 0112-KDIL1-1.4012.85.2019.2.AK;

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 października 2019 r.,0112-KDIL2-1.4012.347.2019.1.AWA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 stycznia 2019 r., 0112-KDIL2-1.4012.551.2018.3.MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego…., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.