2021.08.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.388.2021.2.ENB
z 12 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu do tut. organu 12 maja 2021 r.), uzupełnionym w dniu 13 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w związku ze śmiercią pracodawcy otrzymał odszkodowanie w wysokości trzymiesięcznej pensji w łącznej wysokości 4.902 zł.

Wnioskodawca był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W związku ze śmiercią pracodawcy, rozwiązano z Wnioskodawcą stosunek pracy z dniem śmierci pracodawcy (30 kwietnia 2019 r.). Wnioskodawca otrzymał świadectwo pracy, w którym zawarta jest informacja o przysługującym Mu odszkodowaniu oraz ekwiwalencie za urlop wypoczynkowy.

Należne środki finansowe nie zostały wypłacone przez spadkobierców pracodawcy, w związku z czym Wnioskodawca przekazał sprawę do Sądu Rejonowego. W lutym 2020 r. podczas rozprawy sądowej doszło do ugody sądowej. Pozwani B. R., R. F., Ł. R oraz G. R. - reprezentowany przez G. K., zobowiązali się zapłacić solidarnie kwoty:

4.902 zł tytułem odszkodowania,
7.407,66 zł brutto tytułem ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy za lata 2016-2018.

Po zawarciu ugody Wnioskodawca otrzymał następujące środki od poszczególnych spadkobierców:

2.763 zł w dniu 28 lutego2020 r. od B. R.,
2.763 zł w dniu 28 lutego 2020 r. od R. F.,
2.355 zł w dniu 18 czerwca 2020 r. od G. K. - matki nieletniego G. R.

Spadkobiercy nie określili z jakiego tytułu zostały przekazane ww. środki finansowe.

W związku z nieotrzymaniem pełnej kwoty, zawartej w ugodzie, dnia 3 marca 2021 r., Wnioskodawca złożył wniosek o nadanie klauzuli wykonalności do Sądu Rejonowego.

Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie otrzymał PIT-11 dot. ww. wpłat, więc postanowił rozliczyć się ze środków finansowych, które otrzymał w roku 2020, tj. kwoty 7.881 zł. Wnioskodawca nie wie czy powinien rozliczyć się z US w kwocie 7.407,66 zł (tytułem ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy za lata 2016-2018), a pozostałą część kwoty pozostawić na poczet odszkodowania, które wg niego jest zwolnione z podatku.

W myśl art. 63 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 z późn. zm.) z dniem śmierci pracodawcy umowa o pracę z pracownikiem wygasa. Wysokość odszkodowania wynika z art. 63 § 2 Kodeksu pracy.

Zgodnie z art. 63 § 2 Kodeksu pracy pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła z przyczyn określonych w § 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są otrzymywane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem wymienionym w lit. a - g ww. przepisu.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, po oddaniu sprawy do komornika sądowego Wnioskodawca powinien w 2021 r. otrzymać od spadkobierców, kolejną część dot. odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę, która wygasła na podstawie art. 63 § 1 Kodeksu pracy.

Po analizie treści wniosku, mając na względzie zakres kompetencji przyznanej tut. organowi i treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa przyjęto, że intencją Wnioskodawcy było uzyskanie odpowiedzi na pytanie:

Czy odszkodowanie, którego wysokość wynika z przepisów Kodeksu pracy otrzymane w związku ze śmiercią pracodawcy i wygaśnięciem stosunku pracy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 63 § 2 Kodeksu pracy pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła z przyczyn określonych w § 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.) wolne od podatku są otrzymywane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem wymienionym w lit. a - g ww. przepisu.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że zasądzona kwota 4.902 zł tytułem odszkodowania, jest odszkodowaniem, którego zasady ustalania i wysokość wynikają wprost z przepisów odrębnej ustawy, to jest Kodeksu pracy i ma zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odszkodowanie to podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych i nie należy wykazywać go w zeznaniu podatkowym PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi, co do zasady, przychód w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę danej preferencji.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320), z wyjątkiem:

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystają jedynie te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw; lub też jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, z wyjątkiem wymienionych w lit. a-g tego przepisu.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku ze śmiercią pracodawcy otrzymał odszkodowanie w wysokości trzymiesięcznej pensji w łącznej wysokości 4.902 zł.

Należne środki finansowe nie zostały wypłacone przez spadkobierców pracodawcy, w związku z czym Wnioskodawca przekazał sprawę do Sądu Rejonowego. W lutym 2020 r. podczas rozprawy sądowej doszło do ugody sądowej. Pozwani B. R., R. F., Ł. R. oraz G. R. - reprezentowany przez G. K., zobowiązali się zapłacić solidarnie kwoty:

4.902 zł tytułem odszkodowania,
7.407,66 zł brutto tytułem ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy za lata 2016-2018.

Po zawarciu ugody Wnioskodawca otrzymał następujące środki od poszczególnych spadkobierców:

2.763 zł w dniu 28 lutego2020 r. od B. R.,
2.763 zł w dniu 28 lutego 2020 r. od R. F.,
2.355 zł w dniu 18 czerwca 2020 r. od G. K. - matki nieletniego G. R.

Spadkobiercy nie określili z jakiego tytułu zostały przekazane ww. środki finansowe.

W związku z nieotrzymaniem pełnej kwoty, zawartej w ugodzie, dnia 3 marca 2021 r., Wnioskodawca złożył wniosek o nadanie klauzuli wykonalności do Sądu Rejonowego.

Zgodnie z art. 63² § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.), z dniem śmierci pracodawcy umowy o pracę z pracownikami wygasają, z zastrzeżeniem § 3-11.

W myśl natomiast art. 63² § 2 Kodeksu pracy, pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła z przyczyn określonych w § 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Mając zatem na uwadze, że zawarta przez Wnioskodawcę umowa o pracę wygasła w związku ze śmiercią pracodawcy, oraz fakt, że - jak wyjaśnił Wnioskodawca - wysokość wskazanego we wniosku odszkodowania, wynika z art. 63² § 2 ustawy Kodeks pracy, uznać należy, że odszkodowanie to korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to bowiem odszkodowanie którego wysokość wynika z przepisów Kodeksu pracy, a ponadto nie zostało ono wymienione w katalogu odszkodowań wyłączonych ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a-g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawcę w tytułu wygaśnięcia umowy o pracę w związku ze śmiercią pracodawcy, którego wysokość wynika z art. 63² § 2 Kodeksu pracy, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wykazania przedmiotowego odszkodowania w zeznaniu podatkowym oraz odprowadzenia podatku dochodowego od otrzymanej kwoty odszkodowania.

Końcowo należy zauważyć, że w opisie stanu faktycznego i własnym stanowisku Wnioskodawca wskazuje art. 63 § 1, § 2 i § 3 Kodeksu pracy. Tutejszy organ uznał to za omyłkę pisarską Wnioskodawcy i przyjął, że intencją Wnioskodawcy było wskazanie odpowiednio art. 63² § 1, § 2 i § 3 Kodeksu pracy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin