Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB3.4510.1018.2016.8.JBB/JS
z 30 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1514/17 (data wpływu prawomocnego wyroku oraz zwrotu akt sprawy 17 maja 2021 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 listopada 2016 r. (data wpływu 10 listopada 2016 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych uczestnictwa w spółce komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych uczestnictwa w spółce komandytowej.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 12 stycznia 2017 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: 1462-IPPB3.4510-1018.2016.1.JBB, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie konsekwencji podatkowych uczestnictwa w spółce komandytowej.

Indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z 12 stycznia 2017 r. znak 1462-IPPB3.4510-1018.2016.1.JBB, została skutecznie doręczona 12 stycznia 2017 r.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 12 stycznia 2017 r. znak 1462-IPPB3.4510-1018.2016.1.JBB wniósł pismem z 26 stycznia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2017 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Strony, organ interpretacyjny pismem z dnia 3 lutego 2017 r. znak 1462-IPPB3.4510-1018.2016.2.JBB stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 12 stycznia 2017 r. znak 1462-IPPB3.4510-1018.2016.1.JBB złożył skargę pismem z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 14 marca 2017 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1514/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1514/17 Szef Krajowej Administracji Skarbowej złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego pismem z 19 czerwca 2018 r. znak 0110-KWR3.4020.82.2018.2.AR.

W dniu 17 lutego 2021 r. do organu wpłynęło orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 stycznia 2021 r., sygn. akt II FSK 2524/18, oddalające ww. skargę kasacyjną Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

W dniu 17 maja 2021 r. do tut. Organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1514/17.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w prawomocnym wyroku z 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1514/17 uznał, że skarga jest zasadna.

W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd wskazał m.in., że:

(…) Sporna w sprawie jest kwestia prawidłowości zastosowania przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. b) u.p.d.o.p. do zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. do czynności zbycia ogółu praw i obowiązków przez wspólnika spółki komandytowej osobie trzeciej. Powołany przepis stanowi, że do przychodu nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zastosowanie przywołanego przepisu wymaga zatem ustalenia jak należy rozumieć na gruncie u.p.d.o.p. pojęcie "wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej". Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje tego pojęcia. Ponieważ we wniosku o wydanie interpretacji wskazano, że zdarzenie przyszłe dotyczy spółki komandytowej należy zatem sięgnąć do przepisów ustawy Kodeks spółek handlowych, który reguluje powstanie, funkcjonowanie i likwidację takich spółek oraz prawa i obowiązki wspólników takich spółek.

Spółka komandytowa jest spółką osobową prawa handlowego, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Zgodnie z art. 8 § 1 K.s.h., spółka może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Przepis ten przyznaje spółkom osobowym prawa handlowego, w tym spółce komandytowej, zdolność prawną i zdolność sądową. Zakres tej zdolności jest więc taki sam jak w przypadku spółek kapitałowych i nie budzi już wątpliwości, że pod rządami K.s.h. spółka komandytowa posiada zdolność prawną do nabywania praw i obowiązków we własnym imieniu. Konsekwencją przyznania zdolności prawnej jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą (art. 8 § 2 K.s.h.), a także posiadanie przez nią własnego majątku (art. 28 K.s.h.). Posiadanie przez spółkę komandytową własnego majątku powoduje, że majątek tej spółki ma i charakter odrębny od majątku jej wspólników. Udział w spółce komandytowej należy zakwalifikować do praw majątkowych, z którymi związany jest stosunek członkostwa w tej spółce, (por. uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 marca 2009 r., sygn. akt IIFPS 5/08, publ.; CBOSA).

(…) Sąd zauważa, że wystąpienie wspólnika spółki jawnej (komandytowej) z tej spółki nie jest, na gruncie przepisów Kodeksu spółek handlowych, tym samym, co zbycie przez wspólnika takiej spółki ogółu praw i obowiązków wynikających z udziału w takiej spółce na rzecz osoby trzeciej. Na skutek przeniesienia ogółu praw i obowiązków wynikających z udziału w takiej spółce na osobę trzecią, osoba ta wchodzi w prawa dotychczasowego wspólnika. Zbycie ogółu praw i obowiązków przez wspólnika spółki osobowej prawa handlowego może mieć charakter odpłatny lub nieodpłatny. Jeśli ma charakter odpłatny to rozliczenie następuje między zbywającym a nabywcą, a nie między wspólnikiem występującym, a spółką, jak ma to miejsce w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej (komandytowej).

(…) W ocenie Sądu, przychód uzyskany przez wspólnika spółki osobowej prawa handlowego z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków wynikających z udziału w takiej spółce jest przychodem ze zbycia praw majątkowych, a nie przychodem z działalności gospodarczej. Przychód ten winien zatem być oceniany na gruncie art. 14 u.p.d.o.p., a nie na gruncie przepisu art. 12 tej ustawy (z zastrzeżeniem art. 12 ust. 4, 9 i 10 u.p.d.o.p.).

(…) W ocenie Sądu, w zaskarżonej interpretacji indywidualnej nieprawidłowo przyjęto, że Spółka do przychodu uzyskanego z tytułu zbycia osobie trzeciej ogółu praw i obowiązków wynikających z udziału w spółce komandytowej powinna zastosować przepis art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. b) u.p.d.o.p., a zatem, że czynność zbycia ogółu praw i obowiązków z tytułu udziału w spółce komandytowej jest wystąpieniem ze spółki. Czynność ta także na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinna być traktowana jak odpłatne zbycie praw majątkowych przysługujących wspólnikowi spółki komandytowej (art. 14 u.p.d.o.p.). Powołany w zaskarżonej interpretacji przepis art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. b) u.p.d.o.p., odnosi się bowiem do przychodu uzyskanego przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki (tj. z tytułu wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika, śmierci wspólnika lub jego upadłości albo wyłączenia wspólnika ze spółki na podstawie prawomocnego wyroku sądu). Zastosowanie zatem do ustalenia przychodu ma przepis art. 14 u.p.d.o.p., a niepowołany w interpretacji przepis art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. b) u.p.d.o.p.

(…) W ocenie Sądu, z powyższego wynika, że art. 10 § 1 k.s.h. w oparciu o który, zgodnie z opisem stanu faktycznego, ma dojść do zbycia przez wnioskodawcę przysługującego mu ogółu praw i obowiązków w spółce osobowej nie może być kojarzony (utożsamiany) z sytuacją wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej. W konsekwencji, za błędny uznać należy pogląd organu podatkowego, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu odpłatnego zbycia tak rozumianych praw i obowiązków korporacyjnych nie będzie stanowiło przychodu na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. b) u.p.d.o.p.

(…) Sąd zaznacza, że ustawodawca wyróżnia w k.s.h. instytucję „wystąpienia” ze spółki komandytowej (por. art. 103 § 2 w zw. z art. 58- art. 66 k.s.h ). To wyróżnienie należy uwzględniać stosując przepisy u.p.d.o.p.. w szczególności art. 14 dotyczący przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy i art. 12 ust. 4 pkt 3a lit b dotyczący „wystąpienia ze spółki”: ustawodawca przewidział bowiem odmienną prawnopodatkową kwalifikację rozróżnionych dwóch kategorii przychodów. Wystąpienie wspólnika spółki jawnej (komandytowej) z tej spółki nie jest zatem na gruncie przepisów k.s.h. tym samym, co zbycie przez wspólnika takiej spółki ogółu praw i obowiązków wynikających z udziału w takiej spółce na rzecz osoby trzeciej (wyrok z 8 grudnia 2016 r., I SA/Wr 1034/16, CBOSA).

Ponieważ Spółka zainteresowana była uzyskaniem stanowiska Ministra Finansów odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków wynikających z udziału w spółce komandytowej, działający z upoważnienia (obecnie) Ministra Rozwoju i Finansów, Dyrektor Izby Skarbowej ponownie rozpoznając sprawę, zobowiązany jest uwzględniając przedstawioną w uzasadnieniu wyroku wykładnię przepisów prawa, ponownie przeanalizować i przedstawione zdarzenie przyszłe i wskazać czy stanowisko Spółki w zakresie kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia osobie trzeciej praw majątkowych, jakimi są prawa i obowiązki wynikające z udziału w spółce komandytowej jest prawidłowe i w jaki sposób Spółka winna rozpoznać koszty uzyskania przychodów takiej transakcji. (…).”

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce komandytowej (dalej: Spółka komandytowa). Spółka komandytowa powstała z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka z o.o.) w 2011 r. Wnioskodawca był wspólnikiem Spółki z o.o. jeszcze przed jej przekształceniem - część z udziałów w Spółce z o.o. została objęta przez Wnioskodawcę w zamian za wkład pieniężny, część została nabyta od drugiego wspólnika (na skutek przedmiotowych działań Wnioskodawca stał się jedynym wspólnikiem Spółki z o.o.). Następnie Wnioskodawca zbył jeden udział przysługujący mu w Spółce z o.o. Po przedmiotowych działaniach doszło do przekształcenia Sp. z o.o. w Spółkę komandytową. Skutkiem czego Wnioskodawca został komandytariuszem w Spółce komandytowej.

Obecnie Wnioskodawca zamierza zbyć ogół praw i obowiązków komandytariusza w Spółce komandytowej na rzecz podmiotu powiązanego. Ustalona przez strony cena odpowiadać będzie wartości rynkowej. Ustalona cena sprzedaży będzie niższa od wysokości wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie/objęcie udziałów w Spółce z o.o.

Do dnia zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza w Spółce komandytowej, Wnioskodawca nie rozpozna wydatków na nabycie/objęcie udziałów w Spółce z o.o. jako kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dokonując zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza w Spółce komandytowej będzie miał prawo rozpoznać koszt uzyskania przychodu w wysokości wydatków poniesionych na nabycie/objęcie przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce z o.o. (tj. w Spółce komandytowej przed jej przekształceniem)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza, będzie miał on prawo rozpoznać koszt uzyskania przychodu w wysokości wydatków poniesionych na nabycie/objęcie udziałów w Spółce z o.o.

Ustawa o CIT nie zawiera przepisów, które w sposób szczególny określałyby skutki podatkowe w przypadku zbycia przez komandytariusza praw i obowiązków wynikających z uczestnictwa w spółce komandytowej. W przedmiotowej sytuacji nie znajdzie bowiem zastosowania ani art. 10 ustawy o CIT (dotyczy on bowiem udziału w zyskach osób prawnych), ani art. 5 ustawy o CIT (jako że dotyczy on rozliczania przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej w trakcie jej trwania).

W konsekwencji, określając wynik podatkowy z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza, Wnioskodawca powinien odwołać się do przepisów ogólnych dotyczących przychodów i kosztów podatkowych.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeśli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej, to przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W konsekwencji, mając na uwadze fakt, iż ogół praw i obowiązków stanowi prawo majątkowe, przychód ze zbycia przedmiotowego prawa ustalony zostanie w oparciu o powołany powyżej przepis tj. w wysokości ceny zastosowanej w umowie.

Tak ustalony przychód obniżony zostanie o wartość wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w celu nabycia/objęcia udziałów w Spółce komandytowej przed przekształceniem.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1 ustawy CIT.

Tym samym, aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1. koszt musi zostać faktycznie poniesiony;
2. celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenia źródła przychodów,
3. wydatek nie może się znajdować na liście zawartej w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Wszystkie z przedmiotowych warunków zostaną spełnione w przedmiotowej sytuacji.

Po pierwsze, Wnioskodawca rzeczywiście poniósł przedmiotowe koszty (czy to poprzez wkład pieniężny w celu pokrycia obejmowanych udziałów w związku z utworzeniem Spółki z o.o., czy to poprzez uiszczenie ceny nabycia udziałów na rzecz drugiego wspólnika oraz zapłatę pozostałych kosztów związanych bezpośrednio z nabyciem udziałów np. podatek od czynności cywilnoprawnych itp.).

Po drugie, przedmiotowy koszt w sposób bezpośredni związany jest z osiągnięciem przychodu z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza. Przedmiotowe wydatki zostały bowiem poniesione na nabycie udziałów w Spółce z o.o. Zgodnie z kolei z definicją udziału zawartą w komentarzu do Kodeksu spółek handlowych pod red. prof. dr hab. Stanisława Sołtysińskiego: „Udział, rozumiany jako prawo udziałowe, to prawo podmiotowe (o charakterze majątkowym) uczestnika spółki z o.o., czyli ogół uprawnień korporacyjnych oraz uprawnień "czysto" majątkowych wspólnika spółki z o.o., wynikających z członkostwa tego wspólnika w danej spółce i wyznaczających rodzaje oraz zakres przysługujących wspólnikowi praw i kompetencji (…)” (zob. „Kodeks spółek handlowych. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz do artykułów 151-300. Tom II prof. dr hab. Stanisław Sołtysiński, prof. dr hab. Andrzej Szajkowski, prof. dr hab. Andrzej Szumański, prof. dr hab. Janusz Szwaja, dr hab. Monika Tarska, dr hab. Andrzej Herbet”).

Tym samym, stwierdzić należy, iż wydatki na nabycie udziałów w spółce z o.o. stanowią de facto wydatki na nabycie ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce z o.o., które z dniem przekształcenia w spółkę komandytową zostały niejako „przekształcone” w ogół praw i obowiązków komandytariusza. W tym miejscu zwrócić należy uwagę, iż przekształcenie spółek w rozumieniu przepisów KSH powoduje zmianę formy prawnej, w wyniku której spółka przekształcana ma prowadzić dalszą działalność jako spółka handlowa innego typu. Przekształcenie spółki kapitałowej w osobową spółkę prawa handlowego nie jest więc tożsame z jej likwidacją, lecz jest jej kontynuacją w innej formie prawnej. W wyniku przekształcenia majątek spółki przekształcanej z dniem przekształcenia staje się majątkiem spółki przekształconej.

Tym samym, wydatki na nabycie udziałów w Spółce z o.o. stanowią de facto wydatki na nabycie ogółu praw i obowiązków w Spółce komandytowej po przekształceniu.

Po trzecie, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT jako wydatki niestanowiące kosztów podatkowych.

W tym miejscu zwrócić należy również uwagę na art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e”.

Z przedmiotowego przepisu wynika, iż wydatki na nabycie udziałów stanowią koszt podatkowy w momencie ich zbycia. Jak wskazano powyżej, na skutek przekształcenia udział w spółce z o.o. odzwierciedlający ogół praw i obowiązków wspólnika został niejako „przekształcony” w ogół praw i obowiązków Wnioskodawcy jako komandytariusza.

Tym samym, zbywając ogół praw i obowiązków komandytariusza, Wnioskodawca de facto zbywa prawo, które mu przysługiwało na skutek nabycia udziałów w Spółce z o.o. Zachowana bowiem jest w takim przypadku tożsamość przedmiotu transakcji - wszelkie prawa i obowiązki wynikające z nabytych przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce z o.o. będą odpowiadać prawom i obowiązkom z tytułu uczestnictwa w Spółce komandytowej, zmianie ulegnie zaś jedynie forma przedmiotu transakcji (przekształcenie udziałów w spółce mającej osobowość prawną w prawa i obowiązki w spółce osobowej).

Tym samym, również przedmiotowy przepis de facto potwierdza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie udziałów w Spółce z o.o. w momencie zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza Spółki komandytowej powstałej z przekształcenia Spółki z o.o.

Przedstawione poniżej stanowisko zostało również zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 8 grudnia 2015 r. nr ILPB4/4510-1-524/15-2/MC. W przedmiotowej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym „Przepisy ustawy o PDOP nie zawierają uregulowań odnoszących się bezpośrednio do tego, w jaki sposób należy ustalić wysokość kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbyciem ogółu praw i obowiązków w spółce osobowej, która powstała z przekształcenia spółki kapitałowej. Niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodów z tytułu zbycia przez Spółkę ogółu praw i obowiązków w Spółce osobowej (powstałej w wyniku przekształcenia Spółki zależnej) powinny zostać ustalone w tej samej wysokości jak w sytuacji, gdyby zbywane były udziały w Spółce zależnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe przekształcenie Spółki zależnej w Spółkę osobową oraz fakt, iż udziały Spółki zależnej zostaną przekształcone w ogół praw i obowiązków z tytułu uczestnictwa w Spółce osobowej, nie powinny wpłynąć na sposób określenia kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbyciem przez Spółkę ogółu praw i obowiązków w Spółce osobowej.

(…), aby uzyskać ogół praw i obowiązków w Spółce osobowej powstałej w wyniku przekształcenia, Wnioskodawca będzie zmuszony ponieść koszty na nabycie udziałów w spółce kapitałowej, powstałej w wyniku przekształcenia. Koszty te – tj. koszty nabycia udziałów w spółce kapitałowej określone zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o PDOP, tj. art. 15 ust. 1k, ust. 1m, art. 16 ust. 1 pkt 8, ust. 8c, ust. 8d, ust. 8e ustawy o PDOP – powinny zatem być kosztem uzyskania przychodów z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków”.

Tym samym, w przedmiotowej interpretacji organ podatkowy potwierdził możliwość rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce osobowej, powstałej z przekształcenia spółki kapitałowej, kosztów które zostałyby przez niego rozpoznane w przypadku zbycia udziałów spółki kapitałowej.

Dodatkowo, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż możliwość pomniejszenia przychodu z tytułu zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza o wydatki na nabycie przedmiotowego prawa potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 stycznia 2016 r. nr IPPB3/4510-882/15-2/MS, czy dnia 30 lipca 2014 r. (nr IPPB3/423-496/14-2/DP) – w ostatniej z przedmiotowych interpretacji organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż: „ustawa CIT nie zawiera przepisu szczególnego, który wskazywałby jak określić wysokości kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia przez wspólnika praw i obowiązków wynikających z uczestnictwa w spółce osobowej (…) ustalając wartość kosztu uzyskania przychodów przy zbyciu praw i obowiązków wynikających z udziału w spółce jawnej należy odwołać się do ogólnej zasady sformułowanej w art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.”

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1514/17 w świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie konsekwencji podatkowych uczestnictwa w spółce komandytowej – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.