Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.370.2021.1.APR
z 3 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 czerwca 2021 r. (data wpływu 10 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn. „(…)- etap IV” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn. „(…) - etap IV”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pn. „(…)- etap IV”.

Gmina - Miasto (…) - zwana dalej Gminą jest czynnym podatnikiem VAT. Od 1 stycznia 2017 roku jednostki budżetowe Gminy zostały objęte centralizacją VAT. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jest całościowym i jedynym wspólnikiem spółki komunalnej A w (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…). Spółka nie jest scentralizowaną jednostką Gminy.

Gmina została wybrana do dofinansowania ze środków europejskich w ramach projektu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) dla osi priorytetowej: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna dla działania: 4.3. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej dla poddziałania: 4.3.2. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej - RIT, w celu realizacji projektu pod nazwą „(…)- Etap IV”.

Inwestycja dotyczy izolacji przegród zewnętrznych oraz trwałego wyłączenia z użytkowania istniejących źródeł ciepła (zarówno służących celom grzewczym jak i przygotowaniu ciepłej wody użytkowej) na rzecz podłączenia obiektów do miejskiej sieci ciepłowniczej. Projekt, dotyczący budynków wielorodzinnych o łącznej powierzchni użytkowej 1489,26 m2, prowadzi do optymalizacji zużycia energii i przyczyni się do likwidacji niskiej emisji i redukcji emisji CO2. Projektem objęte są 2 obiekty (nieruchomości - budynki) zlokalizowane w (…) przy:

1. ul. (…)
2. ul. (…).

W budynkach znajdują się lokale mieszkalne oraz lokale niemieszkalne (użytkowe).

W/w nieruchomości, stanowiące własność Gminy, zostały obciążone na czas nieokreślony prawem odpłatnego użytkowania, o którym mowa w przepisach art. 252 - 265 Kodeksu cywilnego na rzecz jednoosobowej spółki Gminy, prowadzącej działalność pod firmą A w (…) Sp. z o. o. w (…) zgodnie z treścią Aktu notarialnego Repertorium A numer: (…) z dnia 21 grudnia 2012 r. (nieruchomość pod adresem (…)) oraz Aktu notarialnego Repertorium A numer: (…) z dnia 31 października 2014 r. (nieruchomość pod adresem (…)).

Dnia 30 października 2019 roku Rada Miejska (…) podjęła uchwałę Nr (…) w sprawie określania zasad zbywania, nabywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, w tym zawierania kolejnych umów dzierżawy lub najmu po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat. Uchwała ta wyłączyła możliwość zbycia budynków i lokali mieszkalnych w budynkach przeznaczonych na potrzeby komunalne Gminy, które zostały ujęte w projekcie pn. „(…) - etap IV”, co najmniej na czas realizacji projektu i w okresie jego trwałości, w tym budynki pod adresem: ul. (…) oraz ul. (…). Zgodnie z ww. uchwałą, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, Burmistrzowi Miasta (…) przysługuje prawo do obciążenia nieruchomości stanowiących mienie komunalne ograniczonymi prawami rzeczowymi, na zasadach przewidzianych w kodeksie cywilnym (§ 5 ust.1 uchwały), a obciążenie nieruchomości prawem użytkowania na rzecz komunalnych spółek prawa handlowego, których jedynym udziałowcem jest Gmina, następuje za wynagrodzeniem płatnym na rzecz Gminy, którego wysokość określa Burmistrz Miasta (…) (§ 5 ust.6 uchwały).

W dniu 30 marca 2021 roku w celu aktualizacji wykazu nieruchomości obciążonych prawem użytkowania pomiędzy Gminą a A w (…) Sp. z o.o. notarialnie zostały zawarte dwie umowy ustanowienia prawa użytkowania. Jedna z tych umów (akt notarialny Repertorium A nr (…) z dnia 30 marca 2021 r.) dotyczy m.in. nieruchomości objętych wnioskiem o dofinansowanie i niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Zgodnie z treścią umowy nieruchomości, stanowiące własność Gminy, w tym nieruchomości pod adresem ul. (…) i ul. (…), zostały obciążone na czas nieokreślony prawem odpłatnego użytkowania, o którym mowa w przepisach art. 252 - 265 Kodeksu cywilnego na rzecz jednoosobowej spółki Gminy, prowadzącej działalność pod firmą A w (…) Sp. z o. o. w (…). Druga z umów (akt notarialny Repertorium A nr (…) z dnia 30 marca 2021 r.) dotyczy nieruchomości, stanowiących własność Gminy, ale pozostających poza zakresem wniosku o dofinansowanie projektu oraz niniejszego wniosku o interpretację indywidualną.

Jak wskazano we wszystkich wymienionych powyżej aktach notarialnych prawo użytkowania zostało ustanowione celem umożliwienia realizacji przez Spółkę zadań publicznych Gminy. Strony ustaliły, że prawo użytkowania ma charakter odpłatny. Wysokość wynagrodzenia należnego Gminie równa jest 0,1 % przychodów z czynszów z w/w nieruchomości powiększonych o podatek od towarów i usług i podlega zapłacie raz w roku w terminie 14 dni od zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok poprzedni obejmującego bilans A w (…) Sp. z o. o.

Kwota wynagrodzenia należnego Gminie równa 0,1% przychodów z czynszów za 2020 rok z nieruchomości zlokalizowanych w (…) pod adresem ul. (…) i ul. (…) wyniosła 79,97 zł netto (plus należny podatek VAT).

Spółka jest upoważniona do zawierania we własnym imieniu umów najmu oraz uzyskuje w całości przychody z zawartych umów najmu lokali mieszkalnych (objętych stawką VAT zw.) i niemieszkalnych tj. użytkowych (opodatkowanych stawką VAT 23%). A w (…) uprawniony jest do pobierania pożytków naturalnych i prawnych z użytkowanych nieruchomości, inwestowania w użytkowane nieruchomości oraz ponoszenia kosztów związanych z ich utrzymaniem.

Projekt „(…)- Etap IV” jest projektem komplementarnym pod względem geograficznym i problemowym do projektu „(…)- Etap III” i Gmina posiada interpretację indywidualną nr 0111-KDIB3-1.4012.140.2020.1.WN z dnia 24 kwietnia 2020 roku potwierdzającą brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu dot. realizowanego projektu: „(…) - Etap III”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo zmniejszenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony zawarty w fakturach zakupu towarów i usług dotyczących realizacji projektu pn. „(…)- etap IV” w budynkach komunalnych wyszczególnionych powyżej w opisie stanu faktycznego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedstawione w opisie stanu faktycznego nieruchomości zlokalizowane w (…) pod adresem: ul. (…) i ul. (…), objęte wnioskiem o dofinansowanie projektu pn. „(…)- etap IV”, stanowiące własność Gminy, zostały obciążone prawem odpłatnego użytkowania na rzecz jednoosobowej spółki Gminy - A w (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Prawo użytkowania zostało ustanowione celem umożliwienia realizacji przez ww. Spółkę zadań publicznych Gminy. Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty wynikających z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 poz. 713 ze zm.), w szczególności zadania własne obejmują m. in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej. Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonania zadań Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. A w (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest upoważniony do zawierania we własnym imieniu umów najmu oraz uzyskuje w całości opodatkowane przychody z zawartych umów najmu lokali mieszkalnych i niemieszkalnych (użytkowych) i nie jest scentralizowaną jednostką Gminy.

Ustanowione przez Gminę na rzecz ww. Spółki prawo użytkowania ma charakter odpłatny, a wysokość wynagrodzenia należnego Gminie równa jest 0,1 % przychodów z czynszów z w/w nieruchomości. Wynagrodzenie jest tak niskie, ze względu na wykorzystywanie nieruchomości na cele realizacji przez spółkę zadań publicznych Gminy.

Wydatki poniesione na realizację projektu pn. „(…) - etap IV” w budynkach komunalnych mają charakter cenotwórczy, tzn.:

• w przypadku lokali mieszkalnych czynsz jest kalkulowany przez A w (…) na szczególnych warunkach, określonych w stosownej uchwale Rady Miejskiej w sposób uwzględniający kwalifikację punktową lokalu mieszkalnego obejmującą parametry komfortu i dyskomfortu;
  
  
• oddawanie w najem lokali niemieszkalnych (użytkowych) odbywa się zgodnie z wewnętrznymi procedurami obowiązującymi w A Sp. z o. o. w (…) tj. następuje w formie: przetargu ustnego nieograniczonego, przetargu ustnego ograniczonego, przetargu pisemnego nieograniczonego, przetargu pisemnego ograniczonego, bezprzetargowej w szczególnych przypadkach.
  

Jednakże biorąc pod uwagę że wynagrodzenie za ustanowienie prawa użytkowania równe jest 0,1% przychodów uzyskiwanych przez A w (…) z czynszów w nieruchomościach oddanych w użytkowanie, wzrost podstawy opodatkowania dla Gminy będzie znikomy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Pomimo spełnienia warunków formalnych wynikających z ustawy dających prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, zgodnie z przedstawionymi powyżej faktami istnieć będzie niewspółmierność podatku należnego wynikającego z pobieranego wynagrodzenia za ustanowione prawo użytkowania do podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „Likwidacja niskiej emisji zanieczyszczeń w centrum (…) - etap IV” w stosunku do wartości podatku naliczonego zawartego w fakturach za towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji inwestycji.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej fakty, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu towarów i usług dotyczących realizacji projektu pn. „(…) - etap IV”, zarówno w fazie konstrukcyjnej realizacji projektu jak i w fazie eksploatacyjnej. Pomimo, że Gmina uzyskuje opodatkowane przychody z tytułu ustanowionego prawa użytkowania na rzecz Spółki, to głównym celem ustanowienia tego prawa jest wykonywanie zadań własnych Gminy, a nie prowadzenie działalności gospodarczej. Efekt projektu „(…) - Etap IV” służyć będzie zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty, a fakt ustanowienia odpłatnego prawa użytkowania na rzecz Spółki nie może przesądzać o uprawnieniu do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto Trybunał w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta przesądził, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W świetle powyższych regulacji, w ocenie organu, nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Należy również zaakcentować, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Natomiast jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności niepodlegających podatkowi VAT oraz zwolnionych od podatku VAT wówczas – prawo do odliczenia nie przysługuje.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in sprawy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

W kontekście powołanych przepisów, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie – towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Potwierdzają to również postanowienia pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Z przedstawionych okoliczności bezsprzecznie wynika, że głównym celem dokonywanych zakupów w ramach realizowanego projektu, jest wykonywanie zadań własnych Gminy (niepodlegających opodatkowaniu). Wnioskodawca we wniosku wskazał jednoznacznie, że Gmina, ustanowiła na czas nieokreślony na rzecz spółki A prawo użytkowania ww. nieruchomości, celem umożliwienia realizacji przez spółkę zadań publicznych Gminy. Strony ustaliły, że prawo użytkowania ma charakter odpłatny, jednak wysokość wynagrodzenia należnego Właścicielowi równa jest 0,1% przychodów uzyskiwanych przez A z czynszów nieruchomości oddanych w użytkowanie, co stanowi łącznie za 2020 r. 79,97 zł netto.

Tym samym chociaż odpłatnie realizowana jest przez Gminę czynność polegająca na ustanowieniu prawa użytkowania na rzecz A dla której Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, to jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu.

Należy zauważyć, że wprawdzie każdy wydatek ma wpływ na działalność gospodarczą danego podmiotu i każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jednak jeżeli określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny i marginalny w porównaniu do wyraźnego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi VAT. Nie ulega wątpliwości, że realizacja projektu w zakresie izolacji przegród zewnętrznych oraz likwidacji istniejących źródeł ciepła na rzecz podłączenia do miejskiej sieci ciepłowniczej w komunalnych budynkach wielorodzinnych – służyć będzie przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty (gospodarki nieruchomościami) a ustanowienie prawa użytkowania na rzecz A na kwotę łącznie 79,97 zł netto za rok 2020 – nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji prawa do odliczenia.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu dot. realizowanego projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.