Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.137.2021.2.WR
z 25 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 5 czerwca 2021 r. (data wpływu 5 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie spełnienia warunków zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego przywożonego przez osobę fizyczną w ramach „mienia przesiedlenia” z państwa członkowskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie spełnienia warunków zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego przywożonego przez osobę fizyczną w ramach „mienia przesiedlenia” z państwa członkowskiego.

Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie z dnia 5 sierpnia 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.137.2021.1.WR.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Po ok. 7 latach pobytu w Niemczech Wnioskodawczyni wróciła wraz z rodziną (mąż i dwóch synów) na stałe do Polski. Wnioskodawczyni przywiozła tutaj również swój samochód. Wnioskodawczyni została zwolniona z obowiązku zapłaty akcyzy (przesiedlenie mienia). W decyzji o zwolnieniu z akcyzy widnieje zapis „Warunek zwolnienia: Samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju (art. 110 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. – tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 722) tj. od dnia 11.05.2021 r.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała co następuje:

Samochód, o którym mowa w prośbie o indywidualną interpretację jest zarejestrowany na Wnioskodawczynię (…). Był również zarejestrowany na Wnioskodawczynię w czasie pobytu Wnioskodawczyni i jej rodziny w Niemczech. Wnioskodawczyni poinformowała również, że nie posiada z mężem rozdzielności majątkowej. W Niemczech Wnioskodawczyni posiadała wyłącznie jedno wspólne konto bankowe i samochód został zakupiony ze wspólnych środków. Wnioskodawczyni dodała również, że małżeństwem są od […] 2012 roku, związek małżeński zawarli w Polsce, jeszcze przed wyjazdem do Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z dnia 9 sierpnia 2021 r.):

Czy w związku ze zwolnieniem z podatku akcyzowego (Wnioskodawczyni została z niego zwolniona 11.05.2011 r., pod warunkiem nie udostępnienia pojazdu osobom trzecim przez okres jednego roku) Wnioskodawczyni może krótkotrwale użyczać tegoż pojazdu swojemu mężowi, czy mąż Wnioskodawczyni traktowany jest w tej sytuacji jak osoba trzecia i nie może prowadzić tego pojazdu?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowane w piśmie z 9 sierpnia 2021 r.):

Stanowisko Wnioskodawczyni w tej sprawie jest takie, że mąż Wnioskodawczyni w tej sytuacji nie jest osobą trzecią, ponieważ Wnioskodawczyni i jej mąż nie mają rozdzielności majątkowej i pojazd został przez Wnioskodawczynię i jej męża zakupiony ze wspólnych środków. W związku z tym Wnioskodawczyni może swojemu mężowi użyczać w/w pojazd nie naruszając warunków zwolnienia z podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm., zwana dalej „ustawą’ lub „ustawą o podatku akcyzowym”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju (art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym).

Stosownie do art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   a) wyprodukowanego na terytorium kraju,
   b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   

Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. (art. 100 ust. 3 ustawy).

Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym).

W myśl art. 101 ust. 2 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
   
   

Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania danej czynności lub wystąpienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 100 ust. 1, 1a lub 2, za dzień jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ podatkowy stwierdził dokonanie czynności lub wystąpienie stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu.

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej:

1. która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2, lub
2. która nabyła lub posiada samochód osobowy, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 2, lub
3. na której ciąży obowiązek złożenia zawiadomienia o dokonaniu w pojeździe samochodowym zarejestrowanym na terytorium kraju zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - w przypadku, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 1 (art. 102 ust. 1 ustawy).
   
   

W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel (art. 102 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym).

W przypadku gdy samochód osobowy stanowi przedmiot współwłasności, za podatników uznaje się wszystkich współwłaścicieli, nawet gdy czynności podlegających opodatkowaniu dokonał jeden ze współwłaścicieli. Współwłaściciele ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe (art. 102 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 110 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
2. samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
3. osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4. samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju;
5. samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku.
   
   

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, 2 i 4, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy (art. 110 ust. 6 ustawy).

W przypadku przywozu, o którym mowa w ust. 1 i 2, z terytorium państwa członkowskiego, samochód osobowy jest zwolniony od akcyzy, jeżeli został przywieziony przed upływem 12 miesięcy od dnia osiedlenia się osoby fizycznej na terytorium kraju (art. 110 ust. 7 ustawy).

Za miejsce stałego pobytu uznaje się miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa przez co najmniej 185 dni w roku kalendarzowym ze względu na swoje więzi osobiste i zawodowe. W przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem zawodowo na osobiste powiązania wskazuje istnienie ścisłych więzi pomiędzy tą osobą a miejscem, w którym mieszka. Jednakże za miejsce stałego pobytu osoby związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach na terytoriach dwóch lub więcej państw członkowskich Unii Europejskiej, uznaje się miejsce, z którym jest związana osobiście, pod warunkiem że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Studia wyższe bądź nauka w szkole poza miejscem stałego pobytu nie stanowią zmiany miejsca stałego pobytu (art. 110 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym).

Zgodnie z opisem sprawy Wnioskodawczyni po 7 latach powróciła wraz z rodziną z Niemiec. Wnioskodawczyni w dniu 11 maja 2021 r. przywiozła również swój samochód.

Samochód jest zarejestrowany na Wnioskodawczynię. Był on również zarejestrowany na Wnioskodawczynię w Niemczech.

Wnioskodawczyni wskazała również, że jest w związku małżeńskim od […] 2012 r. Związek małżeński został zawarty w Polsce, przed wyjazdem do Niemiec. Wnioskodawczyni z mężem nie mają rozdzielności majątkowej. W Niemczech Wnioskodawczyni i jej mąż posiadali wyłącznie jedno wspólne konto bankowe, a samochód został zakupiony ze wspólnych środków. Wnioskodawczyni została zwolniona z obowiązku zapłaty akcyzy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawczyni jest możliwość oddania do użytku samochodu Wnioskodawczyni jej mężowi bez utraty prawa do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 110 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z wyżej cytowanym art. 110 ust. 1 pkt 4 ustawy, aby skorzystać ze zwolnienia wskazanego w tym ustępie samochód osobowy nie może zostać sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju

W myśl powyższego naruszenie warunku nieodstępowania to nie tylko przeniesienie własności samochodu, lecz także każde jego oddanie we władztwo osób trzecich. Naruszenie tego warunku w ww. okresie 12 miesięcy, powoduje powstanie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że uzyskała ona zwolnienie od akcyzy samochodu osobowego przywiezionego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju w ramach „mienia przesiedlenia”. Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi natomiast warunek zastosowania powyższego zwolnienia określony w art. 110 ust. 1 pkt 4 tj. czy udostępnienie samochodu (nabytego w trakcie trwania związku małżeńskiego) do użytkowania mężowi, stanowi złamanie warunków zwolnienia od akcyzy.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie zaś do art. 43 § 1 ww. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Odnośnie natomiast pojęcia „osoba trzecia” zauważyć należy, iż na gruncie prawa dotyczącego podatku akcyzowego jak i prawa cywilnego pojęcie to nie zostało zdefiniowane. Jako osobę trzecia należy więc uznać podmiot, który nie jest związany stosunkiem łączącym inne podmioty. Chodzi tutaj o pewien nieograniczony zbiór osób. Tym samym, odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy, za osobę trzecią należy uznać każdą osobę, pozostającą poza kręgiem właścicieli (współwłaścicieli) samochodu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nabyty jak i sprowadzony w ramach „mienia przesiedlenia” samochód będący dobytkiem wspólnym Wnioskodawczyni i jej męża, stanowi łączną własność Wnioskodawczyni i jej męża, w którym małżonkowie maja równe udziały. Mąż Wnioskodawczyni nie powinien zatem zostać uznana za osobę trzecią.

Zatem krótkotrwałe użytkowanie przez męża Wnioskodawczyni, zwolnionego z akcyzy na podstawie art. 110 ustawy o podatku akcyzowym samochodu osobowego zarejestrowanego na Wnioskodawczynię, nie stanowi naruszenia przepisu art. 110 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Oznacza to, że Wnioskodawczyni w takiej sytuacji nie traci prawa do zwolnienia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia w razie użyczenia samochodu mężowi Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [..], za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.