Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.387.2021.2.MJ
z 4 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z wniosku z 23 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 25 lipca 2021 r. (data wpływu 28 lipca 2021 r.) na wezwanie z 9 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.387.2021.1.MJ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 9 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.387.2021.1.MJ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z 25 lipca 2021 r. (data wpływu 28 lipca 2021 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W budynku mieszkalnym jednorodzinnym, którego Wnioskodawczyni jest właścicielem zostało wykonane przedsięwzięcie termomodernizacyjne polegające na zakupie i montażu paneli fotowoltaicznych.

Zgodnie z art. 26h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość poniesionych wydatków została potwierdzona fakturą VAT.

Jednakże na skutek nieporozumienia ww. faktura VAT została błędnie wystawiona na matkę Wnioskodawczyni. Matka Wnioskodawczyni nie jest właścicielem, a jedynie osobą zamieszkującą w ww. budynku jednorodzinnym.

W związku z zaistniałym nieporozumieniem faktura VAT została skorygowana, przez matkę Wnioskodawczyni, notą korygującą w treści, której podane pozostało imię i nazwisko Wnioskodawczyni.

Nota korygująca została zaakceptowana przez sprzedającego.

Powyższy zakup został w całości sfinansowany przez Wnioskodawczynię, poprzez całkowitą spłatę kredytu bankowego, zaciągniętego na ten cel.

Ponadto, w uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że:

• zakup i montaż paneli fotowoltaicznych został przez Wnioskodawczynię zrealizowany na budynku mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, którego Wnioskodawczyni jest właścicielem
  

• zakup i montaż paneli fotowoltaicznych związany był z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz.U. z 2018 r. poz. 2489)
  

• ww. przedsięwzięcie zostało zakończone
  

• poniesiony przez Wnioskodawczynię wydatek nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków NFOŚiGW ani z wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej
  

• poniesiony przez Wnioskodawczynię wydatek na przedsięwzięcie termomodernizacyjne:
  
  • nie został zwrócony w jakiejkolwiek formie
  • nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów
  • nie został odliczony od podatku na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym
  • nie został uwzględniony przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej (chodzi o inne ulgi niż termomodernizacyjna)
  • wysokość poniesionego wydatku na zakup i instalację paneli fotowoltaicznych udokumentowany został fakturą wystawiona przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku
    
  • przedmiotowa faktura została wystawiona 4 grudnia 2020 r.
    
  • kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych nie przekroczy kwoty 53.000 zł
    
  • Wnioskodawczyni jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej.
    
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia Ona wszelkie wymogi ustalone prawem do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wątpliwość Wnioskodawczyni polega na tym, że zakup został zrealizowany w nieco zawiły sposób wynikający z błędu popełnionego przez rodziców Wnioskodawczyni, którzy nie zdając sobie sprawy z zawiłości prawnych działali w dobrej wierze.

W chwili zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej to Wnioskodawczyni – J. K. (córka M. i M. K. ) była i jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Jednakże użytkownikami domu są rodzice: M. i M. K.

Zakup i montaż urządzeń fotowoltaicznych był przedmiotem wielokrotnych rozmów w rodzinie Wnioskodawczyni. Jest to bardzo dobre rozwiązanie wpływające w znakomity sposób na oszczędzanie energii elektrycznej w gospodarstwach domowych, czego doświadczają od pierwszych miesięcy po zainstalowaniu paneli.

Rodzice Wnioskodawczyni znali Jej stanowisko w tej kwestii. Działając w dobrej wierze matka Wnioskodawczyni M. K. podpisała umowę sprzedaży i montażu elektrowni fotowoltaicznej 24 listopada 2020 r. nie zdając sobie sprawy, że to nie ona będzie mogła skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej, ponieważ od kilku lat nie jest już właścicielem domu. Faktura za zakup i montaż została również wystawiona na nazwisko M. K.

Prawo do skorzystania z ulgi podatkowej - termomodernizacyjnej ma właściciel domu, czyli Wnioskodawczyni. W związku z powyższym na wniosek M. K. dokonano korekty danych dotyczących nabywcy na fakturze (nota korygująca). Po zmianie na fakturze jako nabywca widnieje J. K.

Jednocześnie Wnioskodawczyni informuję, że poniosła w całości koszt zakupu i montażu fotowoltaiki, bowiem zapłata za fakturę nastąpiła w całości przelewem z konta bankowego Wnioskodawczyni.

Zaistniała sytuacja nie wynika z chęci oszustwa czy wyłudzenia podatkowego, a wyłącznie z nieznajomości prawa przez rodziców Wnioskodawczyni, działających w dobrej wierze.

Dlatego Wnioskodawczyni chciałaby korzystając z ulgi termomodernizacyjnej - odliczyć poniesiony koszt od swojego podatku.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zwróciła się z prośbą o ocenę czy w przedstawionej przez Nią sytuacji może korzystając z ulgi termomodernizacyjnej dokonać takiego odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.).

Stosownie do art. 3 pkt 2a ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r. poz. 22 ze zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
   
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury;
   
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
   
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
   
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej;
   
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, s. 100);
   
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej;
   
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej;
   
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
   
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego;
    
11. pompa ciepła wraz z osprzętem;
    
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem;
    
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem;
    
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne;
    
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
    
    
    

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego;
   
2. wykonanie analizy termograficznej budynku;
   
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi;
   
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej;
   
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów;
   
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych;
   
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
   
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego;
   
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego;
   
10. montaż pompy ciepła;
    
11. montaż kolektora słonecznego;
    
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego;
    
13. montaż instalacji fotowoltaicznej;
    
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin;
    
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji;
    
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
    
    
    

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, w efekcie których zaoszczędzona jest energia potrzebna do ogrzania budynku mieszkalnego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ww. ustawy).

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Każdy ze współwłaścicieli ma prawo odliczyć całość poniesionych przez siebie wydatków. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

• sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
  

• zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
  
  
  

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia, zakup i montaż paneli fotowoltaicznych został przez Wnioskodawczynię zrealizowany na budynku mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, którego Wnioskodawczyni jest właścicielem. Zakup i montaż paneli fotowoltaicznych związany był z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz.U. z 2018 r. poz. 2489). Przedmiotowe przedsięwzięcie zostało zakończone. Poniesiony przez Wnioskodawczynię wydatek nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków NFOŚiGW ani z wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Poniesiony przez Wnioskodawczynię wydatek na przedsięwzięcie termomodernizacyjne: nie został zwrócony w jakiejkolwiek formie, nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie został odliczony od podatku na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie został uwzględniony przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej (chodzi o inne ulgi niż termomodernizacyjna). Wysokość poniesionego wydatku na zakup i instalację paneli fotowoltaicznych udokumentowany został fakturą wystawiona przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Przedmiotowa faktura została wystawiona 4 grudnia 2020 r. Kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych nie przekroczy kwoty 53.000 zł. Wnioskodawczyni jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej.

Powyższy zakup został w całości sfinansowany przez Wnioskodawczynię, poprzez całkowitą spłatę kredytu bankowego, zaciągniętego na ten cel. Wysokość poniesionych wydatków została potwierdzona fakturą VAT. Faktura VAT została skorygowana notą korygującą w treści, której podane pozostało imię i nazwisko Wnioskodawczyni. Nota korygująca została zaakceptowana przez sprzedającego.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia możliwości skorzystania przez Nią z ulgi termomodernizacyjnej w sytuacji, gdy faktura na zakup i montaż paneli fotowoltaicznych pierwotnie została wystawiona na matkę Wnioskodawczyni, a następnie notą korygującą, dokonano korekty danych nabywcy na fakturze wskazując jako nabywcę Wnioskodawczynię.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie (art. 2 pkt 31 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Według art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
   
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   
   

W myśl art. 106k ust. 1 i 2 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Na podstawie ust. 3 wskazanego artykułu, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

1. wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
2. numer kolejny i datę jej wystawienia;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
4. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
5. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

Wobec powyższego, w sytuacji, gdy w otrzymanej fakturze wszystkie dane będą dotyczyły innego nabywcy, korekta błędnych (nieprawidłowych) danych związana w tym przypadku z całkowitą zmianą danych nabywcy odbywa się poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej lub poprzez wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć w zeznaniu rocznym, w ramach ulgi termomodernizacyjnej określonej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki poniesione w 2020 r. na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, jakim jest zakup i montaż paneli fotowoltaicznych w budynku mieszkalnym, którego jest właścicielem w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni posiada skorygowaną notą korygującą fakturę VAT, dokumentującą poniesienie przez Nią wydatków na zakup i montaż paneli fotowoltaicznych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zauważyć należy, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Ewentualną weryfikację czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiadał zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.