2021.08.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4011.86.2021.2.AP
z 26 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.), uzupełnionym 24 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4011.86.2021.1.AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 24 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 3 listopada 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą. Jest polskim rezydentem podatkowym, który w ramach działalności prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. tworzeniem oprogramowania, to jest w szczególności:

przychodowaniem scenariuszy testowych dla aplikacji oraz wdrażaniem rozwiązań programistycznych,
analizą wymagań projektowych,
udziałem w tworzeniu architektury systemu,
implementacją stworzonych scenariuszy testowych,
bieżącą weryfikacją poprawności wykonanej usługi,
przygotowaniem dokumentacji dotyczącej programowanych aplikacji.

Wskazane w pkt. a.-f. usługi programistyczne świadczone są na podstawie umowy z dnia 12 sierpnia 2019 r. zawartej z X. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) z siedzibą w .. ..

W ramach zawartej ze Spółką umowy, za wynagrodzeniem Wnioskodawca przenosi na nią autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i pokrewnych (dalej: ustawa o prawach autorskich i pokrewnych), które są efektem jego pracy. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R") prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Majątkowe prawa autorskie, o których mowa we wniosku są przeniesione na Spółkę na podstawie umowy zawartej ze spółką w dniu 12 sierpnia 2019 r. zgodnie z która, Spółka nabywa autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym w szczególności programów komputerowych oraz wszelkiej związanej z nimi dokumentacji, w szczególności dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej - stworzonej przez Wnioskodawcę. Spółka nabywa je z chwilą ich powstania.

Zgodnie z umową nabycie przez Usługobiorcę praw autorskich, następuje w ramach wynagrodzenia wynikającego umowy i następuje z chwilą ustalenia utworu przez Spółkę w jakiejkolwiek postaci. Z tą chwilą Spółka nabywa na własność również przedmioty, na których utwór został utrwalony.

Wnioskodawca w ramach wynagrodzenia z tytułu wykonania Umowy, z chwilą ustalenia utworu, przenosi na Spółkę wyłączne prawo do wykonywania zależnych praw autorskich oraz prawo do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich do utworów.

Oprogramowanie Wnioskodawcy wytwarzane jest w systemach unixowych, w technologii java, javascript, bash, python i pozwala na testowanie sklepów internetowych. Podczas procesu twórczego Wnioskodawca współpracuje z 2 innymi osobami, co pozwala na wykrycie błędów przed wdrożeniem aplikacji w Spółce. Ponadto, w ramach świadczonych usług Wnioskodawca bada wymagania użytkowników sklepu, sprzętu i oprogramowania. Dokonuje analizy architektury sprzętowej w celu jak najlepszej implementacji oferowanych rozwiązań, czy w celu wdrożenia jak najlepszego kodu źródłowego. Wnioskodawca tworzy także scenariusze testowe, które pozwalają badać wpływ zachowania użytkowników sklepu internetowego na jego funkcjonalności. Prace Wnioskodawcy odbywają się w zespole, który ma strukturę płaską, każdy jest równy. Nie ma bezpośredniego nadzoru, przy czym miejsce pracy może być wskazane przez Spółkę. Omawiane oprogramowanie, tworzone jest, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy. Działalność jaką wykonuje Wnioskodawca we współpracy z Klientem ma charakter twórczy i obejmuje prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny. Celem tych działań jest pogłębianie zasobów wiedzy i wykorzystanie ich w obrębie Spółki klienta. Działalność nie obejmuje okresowych i rutynowych zmian. W ramach wytwarzania ww. oprogramowania Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność przed spółką, z którą zawarł umowę. Spółka odpowiada wobec osób trzecich, jednak ma prawo do wyciągnięcia odpowiedzialności względem Wnioskodawcy. W związku z czym na Wnioskodawcy ciąży ryzyko gospodarcze.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP BOX, Wnioskodawca chce skorzystać z przepisów art. 30ca i 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”), czyli z regulacji odnoszących się do podatku od dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i ich opodatkowania 5% stawką podatku w zeznaniu rocznym za 2020 r. i lata następne (jeśli dalej będzie współpracować na dotychczasowych zasadach ze Spółką.)

Na potrzeby dokonania rozliczenia z uwzględnieniem 5% stawki podatku Wnioskodawca oświadcza, że posiada niezbędną ewidencję, która jest odrębna od podatkowej książki przychodów i rozchodów (por. art. 30cb u.p.d.o.f). Wspomniana ewidencja prowadzona jest w sposób pozwalający na ustalenie przychodów i kosztów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z wyodrębnieniem każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.). Ewidencja pozwala na określenie kwalifikowanego dochodu oraz śledzenie wydatków w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że zapoznał się z “Objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r.” dotyczącym IP Box. Zgodnie z treścią pkt 1.3 ww. dokumentu, przedmiotowe opracowanie stanowi ogólne wyjaśnienie przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienia podatkowe). Objaśnienia podatkowego stosownie do art. 14n § 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (dalej: OP), względem Podatnika, który w danym okresie rozliczeniowym zastosuje się do nich, dają mu ochronę przewidzianą art. 14k-14 m tej ustawy. Zatem, zastosowanie się przez Wnioskodawcę do objaśnień IP Box powodować będzie objęcie Podatnika ww. ochroną prawno-podatkową.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że zdaje sobie sprawę z dynamiki i zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także że ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową. Zatem koniecznym wg Wnioskodawcy stało się wystąpienie do urzędu z prośbą o potwierdzenie, czy wskazane stanowisko jest prawidłowe.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 24 czerwca 2021 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

Prace rozwojowe, o których mowa we wniosku są pracami w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, ponieważ prowadzona przez Wnioskodawcę działalność, obejmuje prace rozwojowe z uwzględnieniem nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Działania Wnioskodawcy zmierzające do wytworzenia/ulepszenia oprogramowania podejmowane są w sposób systematyczny sposób (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Współpraca w najbliższym zespole Wnioskodawcy ogranicza się do tzw. „code review", czyli do weryfikacji technicznej wytworzonego kodu w celu utrzymania jakości i uniknięcia przypadkowych błędów jak np. literówki. Zadania realizowane są zgodnie z ich zakolejkowaniem, im wyżej w kolejce znajduje się zadanie tym wyższy priorytet. W oparciu o tę kolejkę następuje podział pracy, który jest naturalny - każdy członek zespołu po skończeniu aktualnego zadania przypisuje do siebie zadanie z samej góry. Autorskie prawa przysługują zleceniodawcy (spółce) na podstawie umowy przekazania praw.
W ramach płaskiej struktury, każdy programista samodzielnie przypisuje do swojej osoby zadanie na podstawie „kolejkowania tasków” oznacza to, że w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są ofertowane w działalności danego klienta Wnioskodawca tworzy w ramach bezpośrednio własnej prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Odbywa się to osobiście przez Wnioskodawcę bez udziału pozostałych członków zespołu.
W zależności od realizowanego zadania – w ramach zleceń programistycznych Wnioskodawcy wykonanych na rzecz Spółki – efekty prac stanowią odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskich i pokrewnych. Jeśli któreś z zadań realizowanych przez Wnioskodawcę nie są programem – wówczas wynika to z prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji czasu pracy i działalności B+R (ale te działania i przychody przypadające na tę część wynagrodzenia Wnioskodawcy nie stanowią przedmiotu do objęcia ulgą IP BOX).
W przypadku rozwijania bądź ulepszania oprogramowania, dokonywane przez Wnioskodawcę ulepszenie oprogramowania samo w sobie stanowi odrębny program komputerowy, który może funkcjonować niezależnie.
W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza bądź rozwija oprogramowanie (programy komputerowe lub ich części), o którym mowa we wniosku, to Wnioskodawca nie jest właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem posiadającym umowę licencyjną.
W związku z przenoszeniem praw do oprogramowania na klienta Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (por. art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.
Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej książki przychodów i rozchodów ewidencję od 1 stycznia 2020 r.
Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja prowadzona jest na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia prawa własności intelektualnej tj. od 1 stycznia 2020 r.
Miejsce i czas pracy Wnioskodawcy może być wskazany przez Spółkę, nie jest to jednak reguła.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca prawidło kwalifikuje prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie (Oprogramowanie) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f.?
Czy Wnioskodawca prawidłowa kwalifikuje działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie)jako działalność badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w ramach którego dochody uzyskiwane z wytwarzania oprogramowania testującego sklepy internetowe uznawane są za dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7pkt 2, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i mogą być opodatkowane preferencyjną 5% stawką podatku w zeznaniu za 2020 r oraz w latach następnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego wytwarzanych części jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f.

Ad. 2. Działalność Wnioskodawcy polegającą na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f.

Ad. 3. Prawidłowe jest jego stanowisko, w ramach którego dochody uzyskiwane z wytwarzania oprogramowania testującego sklepy internetowe uznawane są za dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i mogą być opodatkowane 5% stawką podatku.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent.
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.
prawo z rejestracji topografii układu scalonego.
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu.
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez mego działalności badawczo-rozwojowej Oznacza to, że przepis ten wskazuje na zamknięty katalog praw własności intelektualnej, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. W ślad za art. 30ca ust. 2 pkt 8 cytowanego przepisu, autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych Przy czym uwypuklić należy, ze żeby można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska

Zgodnie z art. 74 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowi przedmiot ochrony praw autorskich jak utwory literackie (i to już z chwilą ich wytworzenia). Analizując art. 74 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych w korelacji z zaprezentowanym przez Podatnika stanem faktycznym Wnioskodawca stwierdza, ze przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez mego w ramach umowy o współpracy zawartej pomiędzy nim a Spółką. Podsumowując zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust 2 ustawy o prawa autorskich i pokrewnych Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższe stanowi efekty prac Wnioskodawcy z których będzie on uzyskiwał dochody których dotyczy wniosek, a które zostały lub zostaną wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania, tzn. Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dochody z w art. 30ca ust. 7 pkt 2) - ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Ad. 2.

Przez działalność badawczo-rozwojową zgodną z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. rozumie się: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei przez badania naukowe rozumieć należy:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Analizując pojęcie prac rozwojowych zgodnie z art. 5a pkt 38 u.p.d.p.f. przez pojęcie to należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny (winno być: stan faktyczny i zdarzenie przyszłe): jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia takie cechy poprzez

nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie do testowania sklepu internetowego w zależności od potrzeb Spółki, z którym współpracuje. Celem Spółki, dla której to robi jest poprawienie archaicznych rozwiązań programistycznych, w zależności od swoich potrzeb, tak aby oferować na rynku e- commerce rozwiązanie innowacyjne.
nieprzewidywalność: Spółka, z którą Wnioskodawca współpracuje oczekuje od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony np. w scenariuszach testowych, ale proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dotychczas stosowanych rozwiązań programistycznych,
metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umowy ze Spółką do zgodnej z harmonogramem współpracy. Dodatkowo swoje prace zobowiązany jest należycie udokumentować poprzez przygotowanie dokumentacji dotyczącej programowanego oprogramowania (zgodnie z umową zawartą ze Spółką).
możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz Spółki jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na X. Sp. z o.o., co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez nabywającą Spółkę.

Biorąc pod uwagę powyższe elementy wskazane w pkt. a.-d Wnioskodawca stwierdza, że tworzenie przez niego Oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej. OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/ 9788388718977-pl) oraz w art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f. Ponadto w ramach w ramach działalności gospodarczej, której dotyczy wniosek, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wymogi formalno-prawne do skorzystania z preferencji podatkowej w postaci 5% stawki opodatkowania w wysokości dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.p.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca u.p.d.o.f.

Ponadto Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w analogicznych stanach faktycznych wydawane były przez Organ pozytywne interpretacje podatkowe jak np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 czerwca 2020 r., Znak 0114-KDIP2-2.4011.57.2020. 2.AS/RK w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z praw własności intelektualnej (IP BOX), czy np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, z 26 sierpnia 2020 r. Znak 0115-KDIT3.4011.394.2020 2.PS w zakresie ulgi IP Box.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

„(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

Stosownie do art. 5a pkt 38 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca od 1 stycznia 2020 r. prowadzi działalność badawczo-rozwojową, spełnia zatem jeden z podstawowych warunków o jakich mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zauważyć należy, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do powstania nowej funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, do którego przysługuje podatnikowi ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo – rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy należy wskazać, że ze złożonego wniosku wynika, iż:

Wnioskodawca od 3 listopada 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. tworzeniem oprogramowania, tj.: przychodowaniem scenariuszy testowych dla aplikacji oraz wdrażaniem rozwiązań programistycznych, analizą wymagań projektowych, udziałem w tworzeniu architektury systemu, implementacją stworzonych scenariuszy testowych, bieżącą weryfikacją poprawności wykonanej usługi, przygotowaniem dokumentacji dotyczącej programowanych aplikacji.
Działalność Wnioskodawcy polegającą na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f. Prace rozwojowe, o których mowa we wniosku są pracami w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, ponieważ prowadzona przez Wnioskodawcę działalność, obejmuje prace rozwojowe z uwzględnieniem nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Działania Wnioskodawcy zmierzające do wytworzenia/ulepszenia oprogramowania podejmowane są w sposób systematyczny sposób (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W zależności od realizowanego zadania – w ramach zleceń programistycznych Wnioskodawcy wykonanych na rzecz Spółki – efekty prac stanowią odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskich i pokrewnych. Jeśli któreś z zadań realizowanych przez Wnioskodawcę nie są programem – wówczas wynika to z prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji czasu pracy i działalności B+R (ale te działania i przychody przypadające na tę część wynagrodzenia Wnioskodawcy nie stanowią przedmiotu do objęcia ulgą IP BOX).
W przypadku rozwijania bądź ulepszania oprogramowania, dokonywane przez Wnioskodawcę ulepszenie oprogramowania samo w sobie stanowi odrębny program komputerowy, który może funkcjonować niezależnie.
W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza bądź rozwija oprogramowanie (programy komputerowe lub ich części), o którym mowa we wniosku, to Wnioskodawca nie jest właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem posiadającym umowę licencyjną.
W związku z przenoszeniem praw do oprogramowania na klienta Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (por. art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.
Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej książki przychodów i rozchodów ewidencję od 1 stycznia 2020 r., która prowadzona jest na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia prawa własności intelektualnej tj. od 1 stycznia 2020 r.
Współpraca w najbliższym zespole Wnioskodawcy ogranicza się do tzw. „code review", czyli do weryfikacji technicznej wytworzonego kodu w celu utrzymania jakości i uniknięcia przypadkowych błędów jak np. literówki. Zadania realizowane są zgodnie z ich zakolejkowaniem, im wyżej w kolejce znajduje się zadanie tym wyższy priorytet. W oparciu o tę kolejkę następuje podział pracy, który jest naturalny - każdy członek zespołu po skończeniu aktualnego zadania przypisuje do siebie zadanie z samej góry. Autorskie prawa przysługują zleceniodawcy (spółce) na podstawie umowy przekazania praw. W ramach płaskiej struktury, każdy programista samodzielnie przypisuje do swojej osoby zadanie na podstawie „kolejkowania tasków” oznacza to, ze w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są ofertowane w działalności danego klienta Wnioskodawca tworzy w ramach bezpośrednio własnej prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Odbywa się to osobiście przez Wnioskodawcę bez udziału pozostałych członków zespołu.

W związku z powyższym – autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo – rozwojowej, czyli stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem, Wnioskodawca może/będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% w odniesieniu do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r. i lata kolejne (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zauważyć też należy, że to na Wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin