2021.08.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.221.2021.2.AW
z 27 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.), uzupełnionym 25 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy:

-w kontekście prawa do zastosowania stawki CIT 9% Spółka prawidłowo rozpoznaje dla celów ustalenia wysokości opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako:

poprzedni rok podatkowy okres 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. – jest nieprawidłowe;
w pozostałym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe;

-Spółka powinna stosować w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 maja 2021 r. stawkę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 9%, przy założeniu nieprzekroczenia w w/w okresie przychodów w wysokości 2.000.000 euro (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy:

w kontekście prawa do zastosowania stawki CIT 9% Spółka prawidłowo rozpoznaje dla celów ustalenia wysokości opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wskazanie we wniosku okresy i czy Spółkę należy traktować jako podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej;
Spółka prawidłowo określa limit, o którym mowa w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie 2.000.000 euro w odniesieniu do okresu od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r., czy jednak limit ten należy liczyć proporcjonalnie do przypadającego okresu i wyniesie on 666.666 euro;
Spółka powinna stosować w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 maja 2021 r. stawkę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 9%, przy założeniu nieprzekroczenia w w/w okresie przychodów w wysokości 2.000.000 euro.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.221.2021.1.AW wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia co też nastąpiło 25 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (zwana dalej: „Spółką”) powstała w dniu 17 stycznia 2020 r. Spółka posiada trzech wspólników.

Komplementariuszem Spółki jest (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komandytariuszami są dwie osoby fizyczne.

Spółka zdecydowała uchwałą wspólników o stosowaniu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych od dnia 1 maja 2021 r.

Spółka zgodnie z ustawą o rachunkowości prowadzi pełną księgowość w postaci ksiąg rachunkowych.

W dniu 1 lutego 2020 r. do spółki komandytowej został wniesiony przez jednego ze wspólników (komandytariusza) aport całego przedsiębiorstwa prowadzonego dotychczas jako osoba fizyczna w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Aport został wniesiony w zamian za objęcie udziału w zyskach w spółce komandytowej.

Pierwszym rokiem obrotowym spółki komandytowej był okres od 17 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Spółka na dzień 31 grudnia 2020 r. zamknęła księgi rachunkowe i sporządziła sprawozdanie finansowe, zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości. Spółka otworzyła księgi na dzień 1 stycznia 2021 r. Rok obrotowy spółki pokrywa się rokiem kalendarzowym i trwać będzie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Na dzień 30 kwietnia 2021 r. spółka zamknęła księgi zgodnie z art. 12 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, zwanej dalej: „ustawą zmieniającą”).

Zgodnie z wyjaśnieniami Departamentu Podatków Dochodowych Ministerstwa Finansów opublikowanymi w dniu 21 stycznia 2021 r. na stronie https:// www.podatki.gov.pl/cit/wyjasnienia/spolka-komandytowa-cit-i-rok-obrotowy/ zamknięcie ksiąg rachunkowych Spółki na dzień 30 kwietnia 2021 r., a następnie ich otwarcie na 1 maja 2021 r. nastąpi wyłącznie dla celów podatkowych, bez obowiązku sporządzania sprawozdania finansowego na 30 kwietnia 2021 r.

Począwszy od dnia 1 maja 2021 r., Spółka stosuje opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 9% podstawy opodatkowania zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., zwanej dalej: „ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych”). W okresie od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. przychody Spółki wraz z kwotą VAT nie przekroczyły kwoty 2.000.000 euro przeliczonej po kursie z dnia 4 stycznia 2021 r. ani po kursie z dnia 1 października 2020 r. Spółka nie planuje przekroczyć o okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. kwoty przychodów 2.000.000 euro licząc po kursie z dnia 4 maja 2021 r. ani po kursie z dnia 4 stycznia 2021 r.

W uzupełnieniu wniosku z 20 sierpnia 2021 r., Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawcy mają zastosowanie przepisy art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W roku podatkowym w którym podmiot - spółka komandytowa - został utworzony został następnie wniesiony wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa prowadzonego przez osobę fizyczną. Miało to miejsce w dniu 1 lutego 2020 roku.

W roku podatkowym, trwającym od 17 stycznia do 31 grudnia 2020 r. wartość przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Spółka, w kontekście prawa do zastosowania stawki CIT 9% prawidłowo rozpoznaje dla celów ustalenia wysokości opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako:
1. bieżący rok podatkowy okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.;
2. poprzedni rok podatkowy okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.;
3. pierwszy rok podatkowy jako okres od 17 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.;
4. czy należy jednak uznać, że pierwszym rokiem podatkowym jest okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. i Spółkę należy traktować jako podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej?
(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 20 sierpnia 2021 r.)
Czy Spółka prawidłowo określa limit, o którym mowa w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie 2.000.000 euro w odniesieniu do okresu od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r., czy jednak limit ten należy liczyć proporcjonalnie do przypadającego okresu i wyniesie on 666.666 euro?
Czy Spółka powinna stosować w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. stawkę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 9%, przy założeniu nieprzekroczenia w w/w okresie przychodów w wysokości 2.000.000 euro?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 20 sierpnia 2021 r.)

Spółka faktycznie rozpoczęła działalność gospodarczą w dniu 17 stycznia 2020 r. Zgodnie z obowiązującymi przepisami i decyzją wspólników podjętą w formie uchwały, spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od dnia 1 maja 2021 r. Ponieważ Spółka nie jest spółką nowopowstałą a staje się z mocy prawa podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od dnia 1 maja 2021 r. to zgodnie z art. 12 pkt 6 ustawy zmieniającej Spółka uwzględnia zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych oraz możliwość zastosowania opodatkowania stawką CIT 9%.

Zgodnie z art. 8 pkt 1 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z obowiązkiem zamknięcia ksiąg na dzień 30 kwietnia 2021 r. za pierwszy rok podatkowy należy uznać okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. w kontekście możliwości zastosowania stawki CIT 9%. Poprzednim rokiem podatkowym byłby zatem okres bezpośrednio poprzedzający pierwszy rok obrotowy, czyli okres od dnia następującego po dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych (1 stycznia 2021 r.) do dnia obowiązkowego zamknięcia ksiąg rachunkowych (30 kwietnia 2021 r.) w kontekście możliwości stosowania stawki CIT 9%.

Rokiem podatkowym, w którym Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą byłby zatem okres od dnia rozpoczęcia działalności (17 stycznia 2020 r.) do dnia obowiązkowego zamknięcia ksiąg rachunkowych tj. 31 stycznia 2020 r. w kontekście możliwości zastosowania stawki CIT 9%.

Ad 2.

Limit, o którym mowa w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiący o tym, czy podatnik jest małym podatnikiem został określony na kwotę 2.000.000 euro. Ustawa nie przewiduje proporcjonalnego podziału limitu w przypadku gdy rok podatkowy nie stanowi 12 miesięcy kalendarzowych. Zasadne zatem wydaje się zastosowanie limitu 2.000.000 euro do czteromiesięcznego okresu od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.

Ad 3.

Spółka powinna stosować stawkę 9% podatku dochodowego w roku podatkowym rozpoczynającym się w dniu 1 maja 2021 r. ponieważ w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. nie planuje przekroczyć 2.000.000 euro przychodów, w żadnym z poprzednich okresów tj. od 17 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. oraz od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. nie przekroczyła limitu przychodów z uwzględnieniem VAT w wysokości 2.000.000 euro.

Dodatkowo, Spółka nie wypełnia negatywnych przesłanek do stosowania stawki 9%, o których mowa w art. 19 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Komandytariusz Spółki wniósł na poczet kapitału podatnika prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo jednak zdarzenie to nastąpiło w dniu 1 lutego 2020 r. i Spółka zobowiązana byłaby stosować stawkę 19% w roku podatkowym od 17 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. oraz w roku bezpośrednio po nim następującym czyli od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawy CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ustawy mają zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c) ustawy CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. art. 12 ustawy zmieniającej – spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

W myśl art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, preferencyjną 9% stawkę podatku CIT mogą stosować podatnicy, którzy posiadają status małego podatnika, tj. u których przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź w przypadku przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. stanie się podatnikiem CIT. Nie jest ona zatem podmiotem, który będzie rozpoczynał działalność gospodarczą, jest ona kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r.). Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie jest tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy.

Konsekwencją objęcia spółki komandytowej zakresem działania ustawy CIT jest m.in. to, że jest ona uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach określonych w tej ustawie. Jak wynika z regulacji zawartych w art. 19 ustawy CIT, w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, stawka podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, pod warunkiem że podatnicy stosujący tę stawkę posiadają status małego podatnika, z wyjątkiem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia tej działalności. Małym podatnikiem zaś jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Przepis art. 4a pkt 10 ustawy CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, który w przypadku spółki komandytowej de facto nie występuje, zatem wartość przychodu ze sprzedaży powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki. Jak wskazano w wyjaśnieniach opublikowanych w dniu 21.01.2021 r. na stronie internetowej podatki.gov https://www.podatki.gov.pl/cit/wyjasnienia/spolka-komandytowa-cit-irokobrotowy/: „W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej spółka komandytowa, której rok obrotowy równy jest kalendarzowemu, stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r., termin zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy 2020, wynikający z przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, ze zm.), pokryje się z terminem zamknięcia ksiąg rachunkowych wynikającym z art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej - 31 grudnia 2020 r. Ten dzień poprzedza dzień uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 2 i 3 ustawy zmieniającej spółka komandytowa uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., to wówczas jest ona obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający ten dzień (tj. na dzień 30 kwietnia 2021 r.).

Jednocześnie, art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej zawiera odniesienie do odpowiedniego stosowania przepisów art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.). Odniesienie to ma na celu wskazanie roku podatkowego spółki komandytowej, natomiast nie nakłada samoistnie obowiązku sporządzania przez spółkę komandytową sprawozdania finansowego na dzień 30 kwietnia 2021 r.”

Jednocześnie z brzmienia przepisu art. 12 ust. 4 ustawy zmieniającej wynika możliwość niezamykania ksiąg rachunkowych (jeżeli ostatni dzień roku obrotowego spółki komandytowej przypada w okresie od dnia 31 grudnia 2020 r. do dnia 31 marca 2021 r.) i kontynuacji roku obrotowego do dnia 30 kwietnia 2021 r. Z punktu widzenia rachunkowości przyjęto, iż przepis art. 12 ust. 4 stanowi lex specialis do przepisu art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości definiującego rok obrotowy. Oznacza to, że jeżeli rok obrotowy spółki komandytowej jest równy kalendarzowemu, to jej rok obrotowy w tym przypadku będzie trwał od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. i za ten okres będzie sporządzane sprawozdanie finansowe. Kolejny rok obrotowy będzie obejmował okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową powstałą w dniu 17 stycznia 2020 r. Spółka posiada trzech wspólników. Komplementariuszem Spółki jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komandytariuszami są dwie osoby fizyczne. Wnioskodawca wskazuje, że rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Spółka zamknęła księgi rachunkowe i sporządziła sprawozdanie finansowe na dzień 31 grudnia 2020 r. Spółka ponownie otworzyła księgi rachunkowe na dzień 1 stycznia 2021 r. Następnie Spółka zdecydowała uchwałą wspólników o stosowaniu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych od dnia 1 maja 2021 r. i w związku z tym zamknęła księgi rachunkowe na dzień 30 kwietnia 2021 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia:

w kontekście prawa do zastosowania stawki CIT 9% Spółka prawidłowo rozpoznaje dla celów ustalenia wysokości opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wskazanie we wniosku okresy i czy Spółkę należy traktować jako podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej;
czy Spółka prawidłowo określa limit, o którym mowa w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie 2.000.000 euro w odniesieniu do okresu od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r., czy jednak limit ten należy liczyć proporcjonalnie do przypadającego okresu i wyniesie on 666.666 euro;
czy Spółka powinna stosować w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 maja 2021 r. stawkę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 9%, przy założeniu nieprzekroczenia w w/w okresie przychodów w wysokości 2.000.000 euro.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do kwestii zastosowania stawki 9% podatku CIT wobec spółki komandytowej, tut. Organ uznaje za zasadne stanowisko, iż spółka komandytowa, która z dniem 1 maja 2021 r. stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy nie ulegnie zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym) to bieżącym rokiem podatkowym, w kontekście prawa do zastosowania 9% stawki CIT będzie okres od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.

Nie można się natomiast zgodzić z Wnioskodawcą, że poprzedni rokiem podatkowym jest okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. w kontekście prawa do zastosowania 9% stawki. Przepis art. 4a pkt 10 ustawy CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, który w przypadku spółki komandytowej de facto nie występuje, zatem wartość przychodu ze sprzedaży powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki tj. w niniejszej sprawie okres od 17 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Dodatkowo, wskazać należy, że Spółki komandytowej nie należy traktować jako podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą. Nadanie Spółce komandytowej statusu podatnika nie jest tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy będące przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 w zakresie ustalenia, czy w kontekście prawa do zastosowania stawki CIT 9% Spółka prawidłowo rozpoznaje dla celów ustalenia wysokości opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako:

poprzedni rok podatkowy okres 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. – jest nieprawidłowe;
w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy Spółka prawidłowo określa limit, o którym mowa w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie 2.000.000 euro w odniesieniu do okresu od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r., czy jednak limit ten należy liczyć proporcjonalnie do przypadającego okresu i wyniesie on 666.666 euro, wskazać ponownie należy, że przepis art. 4a pkt 10 ustawy CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, który w przypadku spółki komandytowej de facto nie występuje, zatem wartość przychodu ze sprzedaży powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki tj. w niniejszej sprawie okres od 17 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. i w związku z tym odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia, czy Spółka powinna stosować w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. stawkę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 9%, przy założeniu nieprzekroczenia w w/w okresie przychodów w wysokości 2.000.000 euro, wskazać należy że stawkę te można stosować jeżeli:

przychody w bieżącym roku nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro,
przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.
nie mają zastosowanie okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b i 1c ustawy CIT.

W niniejszej sprawie Spółka nie planuje aby przychody w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 maja 2021 r. przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro, w roku poprzednim (tj. od 17 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.) wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów u usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro, do Wnioskodawcy mają zastosowanie przepisy art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy CIT.

Zatem, Wnioskodawca nie może zastosować 9% stawki w okresie od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r., ponieważ do Wnioskodawcy mają zastosowanie okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy CIT.

Reasumując, w zakresie ustalenia czy:

-w kontekście prawa do zastosowania stawki CIT 9% Spółka prawidłowo rozpoznaje dla celów ustalenia wysokości opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako:

poprzedni rok podatkowy okres 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. – jest nieprawidłowe;
w pozostałym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin